Bloggang.com : aoodyaooza - ประสบการณ์ Backpack ไป Vietnam แบบ งู ๆ ปลา ๆ กัน 2 คน <วันที่ 4 สุดท้ายแล้วครับ>

ประสบการณ์ Backpack ไป Vietnam แบบ งู ๆ ปลา ๆ กัน 2 คน <วันที่ 4 สุดท้ายแล้วครับ>

วันนี้ตื่นมา เช้าเพราะ ต้องออกเดินทางหลายต่อหน่อย

ก็แต่งตัวอาบน้ำ เก็บของ เรียบร้อยพร้อมเดินทาง

วันนี้ดูเหมือนว่าจะผิดแผน (แต่เป็นไปในทางที่ดี ) นิดนึง คือ พอเดินลงมาถึง Lobby เพื่อจะชำระเงิน พนักงาน ที่เราคุยกันเมื่อวานเดินมาบอกว่า เขาหารถไป มุยเน่ให้เราได้แล้วแต่เป็นรถตู้ เราก็สอบถาม

เรื่องราคา และรายละเอียดว่าลงที่ไหน แล้วก็โอเค ให้เขา จองด่วนให้เลย สบายเลย ไม่ต้องไปต่อรถให้เหนือย ระหว่างนี้ก็นั่งจิบ ชาร้อน และเดินไปซื้อ บั้นหมี่มานั่งกิน รอรถ ตู้มารับสบายใจไปหน่อย

อันนี้หน้า Lobby พนักงานก็ บริการโอเคดีครับ

หน้าร้าน ที่ขาย บั้นหมี่ และถนนหน้าโรงแรม ตอนเช้ายังไม่ค่อยมีรถเท่าไหร่

ซักพัก รถตู้ก็มารับ ภาพที่คิดไว้ กับสภาพ รถตู้ที่เจอ จริง ๆ ไม่เหมือนกันเอาซะเลย เล็ก เก่า แคบ

แต่ก็ นะ หาไม่ได้แล้วนี่นา

ถนนหนทางก็ประมาณนี้ เลยครับ แอบมีลูกลัง และ ตกหลุม บ้างในบาง ช่วง

่ถ้าผ่านเมืองก็จะต้องปวดหัวกับ มอไซด์ ที่วิ่ง กันตัดไปมา บีบแตรกันให้งง

ไม่ก็ จะติดพวกฝูงวัว ครับ คนขับ เขา ขับเร็ว และหวาดเสียวไปหน่อย

เวลาเจอมอเตอร์ไซด์ ขวางหรือ ตัดเข้ามาข้างหน้า คนขับจะเน้นบีบแตร เยอะกว่าเบรก

มีโดนตำรวจเรียก ด้วยนะก่อนออกจากเมือง อยู่ ๆ ก็เรียก น่าจะเป็นเพราะ สภาพรถ ผิดกฎ หรือไงนี่

แหละ (เดาเอานะ ก็เก่าซะขนาดนั้น) ต้องรอ หัวหน้าของคนขับรถ เดินทางมาคุยกับตำรวจซักพักถึง

ปล่อยให้ไปต่อ

พอมาถึง เขามาปล่อยไว้ที่นี่้เลยไม่มีแวะไม่มี ส่งที่พัก ไม่แนะนำอะไรทั้งนั้น ส่งลง ปุ๊บ ของลงหมด

มันขับออกไปเฉยเลย งง ?????

ก็ยังดีที่เป็นร้านอาหาร เราก็เลยถือโอกาส นั่งสั่งอาหารกินก่อน เพราะหิวมาก ร้อนด้วยผิดกับเมื่อวานมาก

อีกอย่าง จะได้มีเวลาเปิดมือถือดู GPS ว่าโรงแรมเราอยู่ตรงไหน สรุป ต้องไปต่ออีกซักพักประมาณ 3-4 กิโลนี่แหละ ถ้าจะไม่ผิด

สั่งกินง่าย ๆ เลย ชี้เอาในเมนู ที่คิดว่าอร่อยน่ากิน

ข้าวผัดอีก 1 จาน

ก็กินจนเสร็จ หายเหนือยแล้ว ก็จ่ายเงินแล้วถือโอกาส คุยกับ คนขาย น่าจะเป็นเจ้าของร้าน

บอกว่าเราจะไปที่ Canary resort เขาบอกว่าต้องไปอีกนิด แล้วซักพักเขาก็ชี้ ประมาณว่าให้เรา นั่งรอก่อน แล้วเขาก็ไปนั่งหน้าร้าน มองหารถให้ ใจดีมาก ๆ เลยครับ

พอรถมาเป็นรถประจำทาง เขาก็บอกคนในรถ ว่าเราจะไปไหนให้ แล้วก็ให้เราขึ้นรถไป เราก็ขึ้นไป

แล้วก็ไปตีตั๋วบนรถ เมย์ของเขา (รถเมย์สีแดง) ราคาก็ 10,000 ดองต่อ คนครับ

รถสีแดงอย่างนี้ครับ

พอมาถึงเขาก็ เดินมาบอกว่าถึงแล้วให้เราลงได้ (อันนี้เราก็เปิด GPS ไปด้วย จะได้ไม่พลาด)

พอมาถึงก็ Checkin แล้วเอาเอกสารที่จอง online ไว้ให้ดูครับ

สภาพห้อง

ห้องน้ำครับ

ตอนมาเช็คอิน เสร็จพักเสร็จก็เดินออกมาเพื่อจะไปหาทัวร์ มุยเน่ ที่เป็นนั่งรถ จีปเที่ยวน่ะครับ

ก็เดินออกไปนอกโรงแรม ไปเดินหา พวกบริการพาทัวร์ แต่ดูราคาแล้วแพง เลยเดินกลับมาโรงแรม

ให้โรงแรมเรียกให้ราคาพอกันเลยครับ ก็นั่งรอพักนึงได้ ตาลุงนี่มา ทัวร์ที่นี่ เขาจะนั่งรถ Geep กันหมด

ได้อารมณ์ Advanture ดี

ที่แรกเขาพามา นี่เลย ที่แรก เป็นแกรนแคนย่อน น้อย ๆ ของที่นี่ แปลกตาดี มีเด็กมาเดินตามมา

มาบอกโน้นนี่ กะจะมาเป็นไกด์เรา เจอเราทำมึนเข้าไปซักพัก ถึงกับเดินหนีไปหาเหยี่อคนอื่นต่อ

ก็เรา มีงบจำกัดนี่นาอีกอย่างเราศีกษามาแล้วด้วยอ่ะนะ

ต้องเตือนก่อนว่าที่นี่ร้อนใช้ได้ การอยากได้วิวสวยแล้วกะเดินเหยีบทรายขึ้นไปถ่ายรูป

มันทรมาน เท้ามากเพราะร้อนมาก ยิ่งใส่รองเท้ากะว่าจะช่วยให้หายร้อน กลายเป็นว่าเวลาเหยียบลง

ไป ทรายที่ร้อน ๆ มันไหลเขามา ในรองเท้าแล้วก็ดูด เท้าเราไว้ ทั้งร้อน ทั้ง หนืด ทรมานสุด ๆ ต้อง

ใช้วิธีเดิน เท้าเปล่าบนทราบแล้วถือรองเท้าไว้ พอไม่ไหวก็วางรองเท้าแล้วไปยืนบนรองเท้าแทนครับ

เดินขึ้นมาเก็บภาพด้านบน ร้อนเท้ามาก ข้างล่างเดินสบายเพราะเป็นทางน้ำ

ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับเดินดู ธรรมชาติ แปลกตา เดินไปแล้วก็เดินกลับ

เดินกลับมาตรงทางเข้า

ลืมบอกว่าเขามีบริการ ฝากรองเท้าด้วยนะแต่ไม่ได้ใช้บริการ ครับ

ป้ายตรงทางเข้าครับ เขาเรียกว่า Fairy Stream

พอออกมาก็ มายืนรอพลขับ ไปนั่งโม้อยู่ ที่ต่อไปเขาพาไป หมู่บ้าน ชาวประมง

อันนี้ ร้อนมาก เขาพอลงปุ๊บเราก็รีบดื่มด่ำบรรยากาศ รีบถ่ายรูปแล้วก็รีบขึ้นรถ

เพราะร้อนมาก จริง ๆ

พอดูหนำใจแล้ว ที่ต่อไปเขาก็พาไปทะเลทราย ขาว White Sand dunes ที่นี่ เขามีรถ บริการด้วยนะ แต่ก็ไม่ได้ใช้ เดินเท้าไป ไปหาทำเล เหมาะ ๆ ถ่ายรูปซะหน่อย

ใช้เวลาอยู่ที่นี่นานพอดู พอกลับมาก็ไปต่อที่

ทะเลทรายแดง

ใช้เวลาอยู่ที่นี่ซักพักใหญ่ เลย จนเลยเวลาที่เขานัด เพราะว่าอยากดูภาพพระอาทิตย์ ลับ เนินทราย เลยใช้เวลาพักใหญ่ กลับมา คนขับมีอารมณ์ เสียนิดหน่อยแต่ก็ อย่าได้สนใจ หมดทริปแล้ว รอให้เขาไปส่งอย่างเดียว 555 ทีตอนออกจาก ทะเลทรายขาว หนีไปเล่นไพ่ ให้เรานั่งรอตั้งนาน ยังไม่บ่นเลย

ระหว่างนั่งรถ กลับ วิว ตรงหมู่บ้านประมง ก็สวยดีนะครับ

และแล้วก็มาถึงที่พัก ก็พักอาบน้ำ แต่เดี๋ยวก่อนมารีสอร์ทก็ต้องว่ายน้ำน่ะซิ

ระหว่างรอ กินอาหารค่ำ ก็มาว่ายน้ำเล่นกัน 2 คน จนมืด

กลับไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็เดินออกมาจากรีสอร์ท เลี้ยว ขวาออกมา ซักพัก มานั่งกินอาหารที่ร้านนี้

อันนี้เดินหาเอาเองนะ ก็สุ่ม ๆ เอา ที่นี่เขา จะแปะเมนูไว้หน้าร้านให้เราดูก่อนน่ะ ถ้าเราโอเคค่อยเดินเข้า

มาสั่งในร้านได้ ตอนมาไม่มีใครเลย มานั่งกินอยู่โต๊ะเดียว

ร้านเขาก็ง่าย ๆ ไม่มีอะไรหวือหวา เอานั่งได้ ตกแต่งนิดหน่อยก็โอเค

ที่แปลกที่สุดคือสั่งน้ำกล้วยปั่น ก็ได้น้ำกล้วยปั่น จริง ๆ ไม่มีรสอะไรเพิ่มเติม

เพราะเป็นการเอากล้วยไปปั่นแบบไม่ใส่น้ำตาม เลย เรียกว่ากล้วยบด จะดีกว่า

แล้วก็ไมเย็นเลย มาอุ่น ๆ ออกจกาเครื่องมาเลย สุดท้ายก็ต้องขอน้ำแข็งมาใส่สร้าง

ความน่ากินหน่อย

ขากลับแวะ ร้านค้าแอบซื้อมาม่า รส เฝอมากินที่รีสอร์ท พอดีที่ห้องมีกาน้ำร้อน

ขอบอกว่า อร่อยมาก จนต้องออกไปซื้อมาอีก

หมดวันนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว นอนแล้วก็ ตื่นรอกลับ ไปโฮจิมินเพื่อเดินทางกลับ กทม. ครับ

เช้าตื่นมาก็มาทานอาหารรีสอร์ท

พอทานเสร็จก็ ขึ้นห้องเก็บของ รอ รถมารับไป โฮจิมิน

รถมาแล้ว พากลับสู่โฮจิมิน ไม่น่าเชื่อ ขับได้เต่ามาก นั่งตูดชาบนรถถึง 6 ชั่วโมง

ทีแรกก็นั่งดูวิวข้างทางเพลิน ๆ พอ ผ่าไปซัก 4 ชั่วโมงเริ่มเมื่อย

ระหว่างเขาก็แวะให้ พัก ทานอาหาร เราก็งง ๆ ใจมองไปเห็นอะไรคล้าย ๆ บั้นหมี่ก็ สั่งเลย

พอเด็กมาเสิร์ฟ บร๊ะ นี่มันปลากระป๋องทูน่า กับขนมปัง ชัด ๆ สงสัยเราคิดผิดไปเองแต่ก็อ่ะนะต้องกิน

มาเดินหารถ ดันเหมือนกันแล้วมาจอดใกล้กันซะอีก

พอมาถึง โฮจิมิน ก็ลงรถแล้วไปเดินตลาด ที่อยู้ใกล้ ๆเพื่อซื้อของฝาก

จากนั้นก็เดินกลับมาที่ ท่ารอรถเมย์ หารถเมย์ ไปสนามบินต่อ โชคดีตรงที่มีคนช่วยบอกว่าให้รอตรงไหน รถถึงจะจอดรับ เพราะทีแรก ขึ้นไปแล้วรอบนึง พอขึ้นไปก็ถามเขาเลยว่า Go to Airport

เขาบอกว่าไม่ใช่เราก็รีบลง เป็นเพราะเรายื่นผิดฝั่ง ไปขึ้นฝั่งขาเข้าน่ะ อย่างว่ามาที่นี่อาศัยถามเอา

ล้วน ๆ เลย