Bloggang.com : aoodyaooza - ประสบการณ์ Backpack ไป Vietnam แบบ งู ๆ ปลา ๆ กัน 2 คน <วันที่ 3>

ประสบการณ์ Backpack ไป Vietnam แบบ งู ๆ ปลา ๆ กัน 2 คน <วันที่ 3>

มาต่อกันครับสำหรับวันที่ 3 ตอนนี้ผมยังคงอยู่ที่ดาลัด

เมื่อวาน ผมไปเดินตลาด กลางคืนมา และปิดท้ายด้วย ข้าวเหนี่ยวไก่ตุ๋น หวาน ๆ เค็ม ๆ

วันนี้ก็ตื่นสายนิดนึง ไม่ได้ซื้อทัวร์อะไรไว้ เพราะคิดว่าวันนี้จะไปเที่ยว Crazy house

ทำการเปิด GPS แล้วหาตำแหน่งดูว่า เราอยู่ตรงไหน Crazy House อยู่ไหนพอเซ็ตเสร็จก็

เตรียมตัว เดินเท้าไปกัน อากาศที่นี่เย็น เลยเดินไม่เหนื่อย อาศัยเดินไปดู โน้นดูนี่ไปด้วย

บ้านเขาก็แปลกตา ของกินของขาย ดูไปเดินไปเพลินดีครับ

ก่อนออกจากโรงแรม ผมไปติดต่อที่ พนักงาน ก็บอกเขาไปว่า จองรถไปมุยเน่ให้หน่อย 2 ที่

พนักงานก็โอเคร โทรจองให้ ไม่มีอะไรแล้วผมก็แอบนั่งจิบชาร้อน ๆ ที่ทางโรงแรม มีให้

จิบทั้งวัน พอเสร็จ ก็ออกเดิน ทางครับ

ระหว่างเดินออกมาซักพัก แวะร้านของชำซะหน่อย หานมกับ ขนมกินน่ะครับ ก็ไปได้นมมากล่องนึง

และโยเกิร์ต อีก 1 ถ้วย อร่อยดีครับ แก้หิวได้หน่อย

ราคาก็ตามหน้าตู้เลยครับ เลือกตามอัธยาศัย

อ้อพูดถึงเรื่อง อัธยาศัยแล้ว นับว่าเมืองดาลัด คนที่นี่อัธยาศัยดี ดูเป็นมิตร ผิดกับ ที่โฮจิมิน และก็มุยเน่มาก ยิ่งมุยเน่ โอ๊ยยยย คุยด้วยแล้วเหนื่อย

เดินลงเนินมาซักพัก เจอตู้ขายไก่ หน้าตา คุ้นมากกกกก พอเดินไปใกล้ ๆ ก็อ๋อเลย

เพราะเป็นไก่ย่างห้าดาว บ้านเรานี่เอง ขนาดป้ายยังเป็นภาษาไทยเลยครับ

ราคาก็ตามนี้ครับ

เดินไป ตาม GPS มันก็พาลัดเลาะไป แต่ก็พยายามเน้น ถนนหลักที่ดูไม่อันตราย นะครับ

เจออะไรสวย หรือ แปลกก็จะถ่ายรูปเก็บไว้

อันนี้ร้านกาแฟ ครับ ไม่ได้แวะนะครับ เพราะไม่ใช่ประเด็นหลัก

ระหว่างเดิน ขึ้นเนินมาก็พบโบสถ์ คริส ก็ถ่ายรูปไว้ซะหน่อย

ตอนนี้เหมือน ว่าเลิกเรียนพอดี

ถึงแล้ว Crazy House

ก่อนเข้าแอบเดินไปด้านข้าง ไปดูก่อน ว่ามีอะไร เห็นแต่ บ้านหน้าตาแปลก ๆ บิดเบี้ยวไปมา

ซื้อบัตรค่าผ่านประตู 35,000 ดอง ครับพร้อมแล้ว ก็ไปเดินดู ข้างในเลยละกัน

วันนี้ผม เดินเล่นอยู่ที่ Crazy house ทั้งวันจนเย็นเลยครับ จะเสียเวลากับการปีนป่ายขึ้นไปดูวิว ด้านบนครับ

ดูรูปกันเลยนะครับ

อันนี้เขาทำเหมือนว่าอยู่ในถ้ำ มีหินงอกหินย้อยด้วย

ห้องนี้เขาทำเหมือน เป็น บ้านต้นไม้ มีไม้เลื้อย เหมือนเราอยู่ ในต้นไม้ใหญ่

ทางเดินเชื่อมระหว่าง อาคาร ถ้าใครขี้เกียจเดินลงไปขึ้น จากข้างล่างก็สามารถ เดินตรงทางเชื่อมได้เลย แต่เสียว ๆ หน่อยนะ ถ้ามาเที่ยวมีเด็กมาด้วย อย่าปล่อยให้เดินเล่นคนเดียวเด็ด ขาดครับ ที่นี่

จุดอันตรายเยอะ เด็ก จะตกเอาง่าย ๆ

ที่นี่เขา สร้าง เพิ่มเติมไปเรื่อย ๆ เปิดให้คนเข้า โดยไม่กันโซนก่อสร้างเลย แอบ อันตรายนิด ๆ

ถ้ามองที่ด้านบ้น ของรูป จะเห็นว่ามีคนยืนอยู่ บนทางเชื่อม จะเห็นว่า สูง และดู เสียว นิด ๆ ครับ

อย่างที่บอก เด็กขึ้นไปจะอันตรายมาก เพราะที่นี่เขาไม่มีคนคอยดู ตามจุดต่าง ๆ นะครับ เขาปล่อย

เดินได้อิสระ หรือว่าปรกติมี แล้ววันที่ผมไปเขาหยุดกัน (ก็ไม่น่านะ)

อีกภาพ

อุ๊ย !!!! ใครวะ

เห็นได้ว่า ขึ้นมาได้ถึงหลังคาเลยทีเดียว

ทางลง จากหลังคา ตรงนี้ไม่มีที่จับ ที่เห็นมีกั้นขึ้นมานั่น บอกได้เลย ว่าสูงแค่ ครึ่งหน้าแข้ง เท่านั้น

ต้อง ใช้การเดิน 4 ขาเลยทีเดียว

ไปยืนถ่ายรูป กันคนละฝั่ง ^^

ปีป่ายอยู่ซะเย็น อีกอย่างขึ้นมาสูง ๆ ก็ได้วิว สวย ๆ ถ่ายรูปครับ

พอเริ่มเย็น ผมดูกันจนหมดทุกซอกทุกมุม คุ้มเงิน 35,000 ดอง หนำ ใจแล้วก็ออกเดินทางกลับ

พอเดินออกมา เจอะของกินคุ้น ๆ อีกแล้วครับ ..... จัดซิครับ

จะบอกว่า อากาศตอนเย็น เริ่มหนาว แล้วได้ที่ซื้อมานี้ ร้อน ดีเหลือเกิน

แล้วเขาก็ม้วนให้เรากิน แบบ กลม ๆ บอกได้เลยว่า ฟินสุด ๆ อุ่นมือด้วย อร่อยด้วย

อ้อ คนขายกับคนที่รอ เขาก็ใจดี ทำให้เราก่อน เห็นว่าเรา ไม่ใช่คนเวียดนาม

แถมเขากล้าพูดกล้าคุย งู ๆ ปลา ๆ กับเรานิดหน่อยด้วย

ผบ.ทบ. ฟินสุด ๆ

ระหว่างทางเดินกลับ อ้อ!!! ผมเซ็ต GPS ไปที่ทะเลสาบนะครับ

มันก็พาเดินลัดเลาะ มาโผล่ ที่นี่ น่าจะเป็นตลาดเย็นขายพวกของสด น่ะครับ

กว่าจะเดินมาถึงก็ ฟ้ามืดพอดี ที่หาข้อมูลมาเขาให้หาร้านกาแฟ ร้านนึง มานั่งกิน แต่รู้สึกว่า

จะหาไม่เจออีกทั้ง ขี้เกียจเดิน มาจบที่ร้านนี้

เหมือนเขาเน้นขายอาหาร ยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็นะ เราจะมา ชิมกาแฟ กับชมวิว นี่นา

ก็สั่งมาแค่ กาแฟร้อน กับโกโก้ร้อนเท่านั้น

ราคาก็ แพงใช้ได้ครับ

นี่มาแล้วกาแฟ ร้อน แต่ประทับใจมาก อร่อยมากเลย สำหรับกาแฟ

ส่วนโกโก้ ธรรมดา ไม่พิเศษอะไร

เขาให้มา 3 แก้ว เขาให้เอาแก้วเงินที่มีแต่กาแฟ เปิดฝาแล้วไปวางไว้บนถ้วยกาแฟ

ที่มีนมอยู่ข้างล่าง แล้วให้เอาน้ำร้อนในแก้ว สีขาว เทใส่

อย่างนี้ แล้วรอให้กาแฟไหลผ่านลงไปจนหมด

ใช้เวลาอยู่ที่นี่่ซักพัก นั่งพัก ชิว ๆ ถ่ายรูปวิวไปพราง ๆ

อีกภาพ ครับ

ซักพักก็ ออกจากร้านเดินกลับมาที่พักผ่านทาง ตลาด ที่เมื่อวานไปน่ะครับ

ถ้าจำไม่ผิดปิดท้ายด้วย บั้นหมี่ คนละ 2 ก้อนเป็นอาหารมือกลางวัน และมื้อเย็นครับ

กินจะเจ็บเหงือก เพราะแป้งเข็ง แต่กรอบครับ

ซื้อร้านเดิมเลยเพราะอยู่ตรงข้ามกับโรงแรม อ้อ เขาจะถามเราด้วยนะว่าเอาเผ็ดหรือไม่เผ็ด

พอดีผมกับแฟนกินเผ็ดน่ะเลยกินได้ เพราะคนไม่ชอบเผ็ด ก็ควรสั่งแบบไม่เอาน้ำพริกเผา เพราะ

น้ำพริกเผาเขาเผ็ดครับ

ว่าจะจบ ไปอีก 1 วันของ ทริป และแล้ว เรื่อง น่าปวดหัวก็มาอีก จนได้

พอกลับมาถึง โรงแรม พนักงาน ก็เดินมาหาแล้วบอกว่า จองรถไปมุยเน่ ให้พรุ่งนี้เช้าไม่ได้

มีแต่รถเที่ยว บ่าย เท่านั้น ซึ่งเราบอกว่าไม่ได้ เรามี วางแผนไว้แล้ว เที่ยวรถที่เราจองไว้ที่มุยเน่

ก็จะเลื่อนไปหมด

ใช้เวลาคุยกันอยู่นาน ไม่ใช่เพราะเรื่องเยอะครับ เป็นเพราะ เขาก็ไม่เก่งภาษา เราก็ไม่เก่ง คุยภาษา

มือกันบ้าง ชี้ โน้นนี่กันบ้าง แล้วก็มีหลายครั้งที่ เรา Dead air อ่าาาาาาาาาา อืมมมมม นาน ๆ เนื่อง

จากต่างคนต่างก็ นึกคำศัพย์ ที่จะพูดไม่ออก สลับกันไป มา ทำให้คุยไปอมยิ้มกันไป สุดท้ายก็สรุป

ได้ว่าเขาโทรหา รถให้แต่เป็นรถที่ต้องไปลง อีกเมือง โดยเขาจะโทรไปประสานงานให้ ว่าจะมีนักท่อง

เที่ยว 2 คนไปลงสถานีปลายทางที่อีกเมืองให้เขามาส่งเราส่งที่ป้ายรถเพื่อรอโบกรถต่อโดยเราจะต้อง มองหารถเมย์ มามุยเน่ โดยเขาได้บอกเลข รถเมย์สายที่วิ่งไปมุยเน่ ให้ เราเปิด แผนที่ไปด้วย ชี้ ตำแหน่งจุดที่จะลงไปด้วย

เราก็โอเค ไม่ติดอะไร เพราะเขาบอกว่า ตอนเช้า เขาหาเราไม่เจอ เลยไม่รู้จะแจ้งเรายังไง แต่เราก็งง

เพราะทีแรกเห็นเขาโทรไปจองให้แล้ว เขาก็โอเค เราก็เลยเห็นว่าจองแล้วก็เลยเดินออกไปเที่ยว

คืนนี้ก็ไม่มีอะไร แล้ว เหนื่อยด้วย ก็เตรียมใจ Backpack ไปต่อรถเอาครับ

ก็จบไปอีกวัน สำหรับ ทริปนี้ เหลืออีก 2 วัน ไว้มาพล่าม ต่อครับ