ยถาลาภสันโดษ พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี และสิ่งที่ได้มา หากไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีหรือได้มา จิตใจก็จะร้อนรุ่มด้วยความอยาก รู้สึกขาดอยู่ร่ำไป ต้องตกเป็นทาสของความอยาก ดิ้นรน แสวงหาไม่รู้จักพอ หากพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีหรือได้มา แม้มีน้อยก็ไม่รู้สึกขาด มีจิตใจที่เต็มอิ่มเสมอ หากไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี ถึงมีมากมายมหาศาลก็เหมือนยาจก เฝ้าแต่กล่าวโทษวาสนา น้อยอกน้อยใจในโชคชะตา
ยถาพลสันโดษ ทำแต่พอควรไม่เกินกำลังกาย กำลังทรัพย์และกำลังสติปัญญา หากทำอะไรเกินกำลังกายของตน ย่อมเจ็บป่วยเป็นธรรมดา หากหาทรัพย์ได้น้อย แต่ใช้จ่ายไม่รู้จักประมาณ ย่อมเดือดร้อน มีสติปัญญาไม่มากนัก แต่ทำการใหญ่เกินตัว ย่อมเสียหายในที่สุด
ยถาสารุปปสันโดษ ใครให้อะไรมาก็ยินดีเสียทุกอย่าง แม้สิ่งนั้นไม่เหมาะไม่ควรแก่เรา หากเป็นสิ่งที่เกินความพอดี รับมาแล้วย่อมเกิดผลเสียหายในภายหลัง "ความไม่พอใจ จนเป็นคนเข็ญ พอแล้ว เป็นเศรษฐีมหาศาล จนทั้งนอก ทั้งใน ไม่ได้การ จงคิดอ่าน แก้จน เป็นคนพอ"
|