|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
7 มิถุนายน 2554
|
|
|
|
ทองพราว TongproundThecat
ทองพราว เป็นการเขียน Blog ของตัวเองครั้งแรก ทั้ง ๆ ที่ตั้งใจจะเขียนมานานแล้ว และการตั้งนามแฝงของตัวเองก็คิดไม่ออก เอ ปรกติก็แทนตัวเองด้วยชื่อเล่น พอจะต้องมีขึ้นมาอีกชื่อ จะเอาชื่ออะไรดี มองไปที่ชื่อ Wireless ของที่บ้าน TongproundTheCat เอาชื่อนี่แหละ ครั้งแรกที่ได้สบตาเจ้าแมวตัวนึงขณะที่ย้ายบ้านมาอยู่สระบุรี แมวท้องโตตัวสีดำแต่ลายพร้อยไปด้วยสีเหลืองเราเรียกชื่อว่า ทองพราว ด้วยความสงสาร ไม่ได้มีเจ้าตัวเดียวนี่นา มีลูก ๆ ในท้องอีกหลายตัว เป็นครั้งแรกที่มีสัตว์เลี้ยงหรือจะเรียกว่าเลี้ยงสัตว์ดี ก็เลยซื้ออาหารเม็ดสำเร็จรูปมาให้กิน ทองพราวมักจะโดนหมาในหมู่บ้านวิ่งไล่เสมอ แต่เธอก็จะวิ่งขึ้นบนหลังคา พร้อมกับส่งสายตา ไม่ได้แอ้มตรูหรอก ทองพราวหายไปช่วงนึง เธอหนีไปคลอด กลับมาก็ผอมเพรียวและยังมากินอาหารสม่ำเสมอแต่ยังคงเข้าใกล้ไม่ได้เช่นวันแรกที่เจอกัน และวันนึงเราได้ยิงสงครามการสู้รบระหว่างแมวสองตัว เจ้าตัวอ้วนพีกับทองพราว แมวโซเนื่องจากต้องเลี้ยงลูก สักพักก็มีรองเท้าบินของสามีเราเป็นอาวุธยุติสงคราม เจ้าทองพราวมากินข้าวโดยสภาพขนด้านหลังหายไปกระจุกนึง แล้วมันก็ผอมลงไปเรื่อย ๆ และหายไป เราเจอทองพราวอีกครั้งโดยเสียงสามีเรียกไปดูถังขยะสีเหลือง ทองพราวนอนสงบนิ่ง เขาจากเราไปแล้ว เป็นครั้งแรกที่รู้สึกใจหาย และรับรู้ได้ถึงความผูกพันที่มีให้กับแมวตัวนึง เราผูกพันกันมาได้ราวสี่เดือน ชีวิตช่างสั้นนัก ด้วยความคิดถึง ณ วันนี้เราขอชื่อที่ครั้งนึงเคยตั้งให้กับแมวที่ไม่รู้จัก... ทองพราว แต่หลังจากที่ทองพราวจากไปราวหนึ่งเดือน ก็พาชีวิตอีกสองแมวเหมียว ซิงค์ กะ แบ๊ดแบ๊ด มาให้รู้จักอีกจนได้ สาบานได้ว่าไม่ได้เป็นคนรักแมว แต่ทุกชีวิตมีค่าเสมอ ขณะที่นั่งทำงานอยู่บนออฟฟิศ พร้อมกับกดปุ่มพริ้นต์งาน ซึ่ง เครื่องถ่ายเอกสารจะใช้เป็นศูนย์กลางทั้งปริ้นต์ สแกนของคนทั้งออฟฟิศ แต่เนื่องจากทำงานโรงงานซึ่งต้องลดต้นทุนเป็นหลัก ใครจะปริ้นต์อะไรต้องเอากระดาษไปใส่ในTray เอง ขณะที่เดินไปหาเครื่องถ่ายเอกสาร ภาพสโลโมชั่น ก็บังเกิด แม่บ้าน นาม ป้าบุญมี ถือกระดาษอยู่ในอ้อมแขนอย่างทะนุถนอมผิดปรกติ พร้อมกับพี่เจ้าหน้าที่ธุรการหัวหน้าแม่บ้านยืนขวางเครื่องถ่ายเอกสารอยู่ เราจึงต้องเดินไปทัก ทำอะไรกันพี่ ๆ พลันสายตาเหลือไปเห็นลูกแมวสองตัว สีดำสนิทหนึ่ง และสีลายประมาณเสืออีกหนึ่ง นอนก่ายกันอยู่บนกระดาษในอ้มแขนแม่บ้าน ป้าบุญมีเริ่มเกริ่นนำ ไปเจอที่อ่างล้างมือข้างโรงอาหารมา กลัวใครเขาจะเหยียบแต่จะเอาไปเลี้ยงที่บ้านก็ไม่ได้ หมาทีบ้านจะฟัดเอา ตามติดต่อมาด้วยพี่เจ้าหน้าที่ธุรการ น่ารักจังแต่ว่าที่บ้านก็เลี้ยงหมาเหมือนกัน ฉับพลันเราก็คิดขึ้นมาได้ เออ ที่บ้านเราไม่มีหมา และแม่ก็เคยบอกว่า ลูกแมวถ้าโดนมือคนแล้วเอาไปคืนแม่มัน มันอาจจะโดนกัด เออ ชีวิตนั้นมีค่า ปากเร็วกว่าคิดไม่เป็นไรค่ะบ้านอ้อมไม่มีหมา (แต่อยู่กันสองคนกับสามีในบ้านเช่าเล็ก ๆ ที่ทองพราวพึ่งโดนหมาหรือแมวกัดตายไป แต่คิดได้หลังจากรับปากจะเอามาเลี้ยงแล้ว) ฉับพลันแมวน้อยสองตัวที่คุดคู้เบียดกันอยู่และยังไม่ลืมตาก็ตกมาเป็นกรรมสิทธิ์ของเรา ซึ่งมีเรื่องเล่าต่อมาอีกมากมาย แต่ปัจจุบันยังมีชีวิตรอด รอครบสามเดือนเดือนหน้าต้องไปฉีดวัคซีน ซิงค์ มาจากพบมันที่อ่างล้างหน้า ส่วนแบ๊ดแบ๊ด มาจากตัวดำและนิสัยเกเรแต่โดนซิงค์ซึ่งคันฟันกัดตูดประจำ
Create Date : 07 มิถุนายน 2554 |
Last Update : 7 มิถุนายน 2554 14:59:09 น. |
|
0 comments
|
Counter : 321 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
|
ทองพราว |
|
|
|
|