Bloggang.com : workA : CMI-P@i-MHS 21-28 Nov 09

CMI-P@i-MHS 21-28 Nov 09

ตะลุยเมืองเหนือไปกับปุ๊กกี้ทัวร์เริ่มจากวันเสาร์ ออกจาก กทม.ก็เกือบ11โมง นึกว่ารถราวตากผ้าเคลื่อนที่ คนนั่งหลังไม่ต้องมองทิวทัศน์ห้อยเสื้อไปเต็มราว พอถึงเชียงใหม่ก็มีเจ้าภาพใจดีเลี้ยงข้าวที่ร้านสวนผัก อาหย่อยๆๆ งงงวยกับเส้นทางของเมืองเชียงใหม่มาก ดีที่มีคนนำทางไปที่พัก “บ้านของเราเกสต์เฮ้าส์” จากหาข้อมูลในห้อง BPมานานตกลงใจเอาที่นี่ เข้าไปเช็คอิน เงยหน้าไป แง ..ฝาหรั่ง จะสื่อสารกันได้มั้ยเนี่ย ดีที่พี่เจ้าของนั่งอยู่ใกล้ๆรอดไป นึกว่าต้องทั้งภาษามือ-ภาษาเขียน เพราะภาษาพูดคงไม่รู้เรื่องคืนนี้คงไม่ต้องนอนกัน
เช้าวันใหม่อากาศเย็นไม่มีแดดเลย ปุ๊กกี้ตรวจสภาพรถ อ้าว..ขวดน้ำรั่วเดี๋ยวเราต้องไปเปลี่ยนที่ร้านกัน เจ้าของร้านบอกออกไปไฟแดงเดียวก็เจอหลายร้าน ผ่านมาสามสี่แยกยังไม่เห็นซักร้าน หลุดออกไปนู่น วนไปวนมาไปโผล่ตรงฟ้าฮ่าม เจอร้านพี่หนวดแนะนำร้านอาหารบอกเดินไปนิดเดียวกลับมาก็เสร็จ เลยมีโอกาสได้ไปชิม “ข้าวซอยเสมอใจ” แล้วข้ามถนนชิมกาแฟกับบราวนี่ ที่ร้านบ้านทอฝัน อร่อย บราวนี่ เหนียวหนึบกำลังดี พี่เจ้าของร้านทำตุ๊กตาจากถุงเท้าขาย ในราคา 25 บ. เจ๊จับตัวใหญ่สุด พี่เค้าบอกว่าตัวนั้นทำแรกๆมันส์มือไปหน่อยเลยตัวใหญ่ อืมม..ดูคุ้มดี เดินกลับมาที่รถ เสร็จแล้ว เจอพี่หนวดฟันค่าทำรถกับเติมน้ำยาไป 600 บาท หลังเหวอะกลับมา โฮ่ๆๆ ตะเวนไหว้พระ ปุ๊กกี้อยากไปวัดเชียงมั่น ได้เลยจัดให้

หลังจากเลี้ยวเข้าซอยก็ตรงตามความประสงค์ของเจ๊ ที่อยากมาเยี่ยมศิษย์ผู้น้องเจ้าของไร่สตอเบอรี่ แค้นฝังหุ่นเลยแวะอุดหนุนลิปตันไอซ์ แต่น้องเค้าไม่ค่อยอยากขายเท่าไหร่ 555+

ตกกลางคืนไปถนนคนเดินวันอาทิตย์ ปุ๊กกี้เจอผ้าขาวม้าร้านแรก 150 บาท ลดได้ 10 บาท ในฐานะพูดดีเจ๊เลยยุให้เอา เดินมาได้ไม่ถึง5เมตร ไปเจออีกร้าน 555+ ยังไม่ได้ต่อ 120 บาท ทั้งตลาดขายราคานี้มีร้านที่ซื้อร้านเดียวขายแพง โดนฟันมาอีกแผล ยังไม่พอ เดินเริ่มหิว อ้าวเจ้าถิ่นแนะนำ ไปกินข้าวต้มแสงตะวัน เดินมาเจอรถแดงเหมาไป100นึง เอาก็เอา ขับไปไกล้-ไกล จอดหน้าร้านอ้วนเฮฮา(หัวปลาหม้อไฟ) บอกถึงแล้วร้านนี้ล่ะ อ้าว..ร้านปิด งั้นกลับ กลับก็คิดเท่านึง200 ต่อ 150 ไม่ได้ งั้นก็ไม่เอา เสียไป100นึง ข้าวก็ไม่ได้กิน โบกตุ๊กๆก็ได้ฟระ ตุ๊กๆ5คน คิด 80บ. เจ๊นั่งที่นั่งVIPข้างคนขับ ลมโกรก คนขับบอกว่า ร้านข้าวต้มที่จะไปอยู่อีกทาง แง..โดนหลอกไปปล่อย เจอไปอีกแผล ฉั่บๆๆ

เช้าวันจันทร์ บ๋าย-บาย เชียงใหม่ ขี้จุ๊เบเบ๊ ตะลาลา รถขนหมู 5 ชีวิต ดีนะที่ฝากกระเป๋าไปกับเพื่อนอีกคันก่อนไม่งั้นขึ้นไปตะกายอยู่บนหลังคาแน่ๆ

หลังจากมึนงงกับโค้งก็แวะพักที่โป่งเดือดป่าแป๋

ค่อยงงงวยโค้งไปต่อจนถึงปาย แวะชิมอาหารที่หมู่บ้านสันติชล ลองนั่งชิงช้าดู คนละ 25 บาท เจ๊ชิงนั่งคนแรก คนแกว่งบ่น “หนักท่อหร่ายยเนี่ยยย หนากกจัง” เจ๊แอบค้อน1ที คนเพิ่งกินข้าวมาหนิ ก็หนักงี๊หล่ะ

เช็คอินเข้าที่พัก”ริมปาย คอทเทจ” ที่พักน่ารักน่านอน ไม่มีทีวี เหมาะแก่การพักผ่อน (ท่านสมัครเสีย ยังไม่รู้เรื่องเลย)

บ้านน่านอน

บรรยากาศยามเช้า

กับฝูงไก่นาฬิกาปลุก ที่มาวิ่งไล่จับบนหลังคาบ้านพัก

ตกกลางคืนออกหา(อะไร)กิน นึกว่าเดินอยู่ข้าวสาร แค่หนาวกว่าเท่านั้น เวียนหัวกับผู้คน ประทับใจแต่หมา น้องข้าวปุก ใครไปอย่าลืมแวะเล่นน้องข้าวปุก หมาพูดได้ อยากรู้ว่าเป็นไงต้องลองดู หมาพันธุ์พิทบลูเทอเรีย ชื่อเสียงน่ากลัว แต่น้องน่ารักมาก

(ข้าวปุก=ขนมชนิดนึงทำจากงาดำ เอามาปิ้งๆโรยงา อันนี้ ข้าวปุกที่ปาย

ที่ปายกับแม่ฮ่องสอนคนละรสชาติกันเลย แต่แม่ฮ่องสอน ก้อนใหญ่มาก

จองทัวร์ไปปางอุ๋ง คนละ 500 บาท มารับตั้งแต่ตี 4 เหวี่ยงไปมาถึงปางอุ๋ง เกือบ 7โมง แถมโดนรถ2แถมรมควัน หน้าติดเขม่าควันดำปี๋ สวย+หนาวสมใจ

จากนั้นก็ไปกินข้าวที่ ม.รักไทย อาหารอร่อยต่างจากสันติชล มีสมาชิกเพิ่มเพราะคนขับฝากฝังไว้ เป็นหนุ่มเวียดนาม นาม ปา-ถิก เป็นทหารฝรั่งเศสที่เออรี่แล้ว 6 คน กับข้าว 9 อย่าง พออย่างที่7 8 9 มา ปา-ถิก มองหน้าสาวๆสลับกับ กับข้าว ร้อง อู้ อ๊า (แปลว่า โอ้โห.จะแด_ กันหมดมั้ยเนี่ย ) นั่งข้างเจ๊ ก็จะชวนเจ๊คุย อังกฤษสำเนียงฝรั่งเศส เจ๊ก็หัวเราะกลบเกลื่อน แห่ะ ฟังไม่รู้เรื่อง ต้องให้ปุ๊กกี้เป็นล่าม

น้ำตกผาเสื่อ

จากนั้นก็ไปมาร์กหน้าที่ภูโคลน ดีจิงๆ ต้องซื้อกลับมาทำที่บ้าน

แวะห้วยเสือเฒ่า เดี๋ยวนี้สาวๆกระเหรี่ยงคอยาว เค้าไม่ใส่ห่วง แถมกรีดตาอีกต่างหาก 555+

จากนั้นแวะถ้ำปลา รอเวลาไปดูพระอาทิตย์ตกดิน

วนโค้งไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่ จุดชมวิวกิ่วลม เย็นลงความหนาวเข้าครอบงำ อีก 28 กม.จะถึงปาย ไม่นาน แต่ในรถอาการแย่ เพราะรถตู้เปิดเท่งโหน่ง3ช่า ผ่านไปไม่เกิน 5 นาที เสียงหัวเราะเงียบหาย หันไปดู หน้าเหลือง เมารถกัน.

อีกวันตะลอนเดินเที่ยวเมืองปาย มีแต่คน แอคชั่นถ่ายรูป รุมกันแต่สถานที่ Hot ทั้ง coffee in love ,พระธาตุแม่เย็น ,หมู่บ้านสันติชล แอนด์บลาบลา (แอบเห็น กอฟ(ไมค์)กับน้องดิว มากินส้มตำหน้าอำเภอ ก็ว่าจะเป็นปาปารัชซี่ ซะหน่อย จากนั้นเจ๊ก็ได้แวะชิมกาแฟชื่อดังทั้งหลาย ไม่ว่าจะ coffee in love (เหมาะสำหรับคนชอบหวานๆ)

all about coffee (เจ๊ว่ากาแฟอร่อยได้อารมณ์ที่สุด ขนมอร่อย)

ส่วนที่แม่ฮ่องสอนร้านตะวันลับแนวเหลี่ยมภูผา อยู่ด้านหลังที่จอดรถ ของพระธาตุดอยกองมู

พระธาตุดอยกองมู ยามค่ำคืน สวยงาม (หามุมกล้องอยู่นาน เห็นมีทีม digital camera เค้ามาสอนถ่ายภาพ เลยขอสวมมุมกล้องด้วย)

กับ coffee morning เค้าเป็นเจ้าเดียวกัน กาแฟพอใช้ได้ ร้านสวยคลาสิกดี

แม่ฮ่องสอนเป็นเมืองที่สงบดี

ชอบบ ไม่ต้องแย่งกับใคร เหมือนที่ปาย ที่พักอาจไม่มีหลากหลายเท่าปาย

ครั้งนี้เจ๊ได้ที่พัก ธนโชติ รีสอร์ท เลือกบ้านเป็นหลัง ตั้งชื่อตามสถานที่ท่องเที่ยว เช่น ปางอุ๋ง ปาย ส่วนเจ๊ได้ที่พัก ชื่อ รักไทย ในราคา 1,100 บ. มี3คนต้องเพิ่มเบาะอีก 100 บ. ถือว่าใช้ได้ แต่ไม่มี อาหารเช้า

ออกจากแม่ฮ่องสอนแต่เช้า แวะตลาดสายหยุด ที่นี่เค้าจะมีพวกถั่ว งา กันเยอะ ขนมก็ใช้เป็นส่วนประกอบด้วย ชิมข้าวปุกก้อนใหญ่จิ้มกับน้ำอ้อย อร่อยไปอีกแบบ พร้อมกับชิมข้าวต้ม ร้านโจ๊กเสวยกลางตลาดสายหยุด อร่อยมากกกกกก เหลือแต่ข้าวต้ม เพราะโจ๊กกับต้มเลือดหมูหมด หิวจนลืมถ่ายภาพมาให้ชม