....ความผิดเราใช่ไหม.....
เริ่มจาก....
แฟนเราไม่ค่อยว่าง....กลับมาคราวนี้....
คุยกะแฟนเรื่องวันงานแต่งก็ไม่ลงตัวเพราะเรามีสอบมิดเทอมพอดี เค้าบอกว่าไม่เป็นไร จะได้มีเวลาเที่ยว...แต่แม่อยากให้แต่ง
คุยกะที่บ้านก็อยากให้แต่งเพราะหมั้นครบปีแล้ว กลัวบ้านแฟนจะว่าเอา
คุยกะบ้านแฟนก็อยากให้แต่งเหมือนกัน เพราะเกรงใจบ้านเรา หมั้นกันนานแล้ว
ถามว่าเราอยากแต่งรึยัง...อยากแต่งนะ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เพราะวันเวลามันไม่ลงตัว...
สุดท้าย...ตกลงให้จัดงานแต่งด้วยการตัดสินใจของเราด้วยความรำคาญ
จัดวันไม่ลงตัว...ได้วันดีและสะดวกกะเราก็คือวันจันทร์ ไม่มีใครทักท้วงเลย...ประกาศวันแต่งไปปุ๊ป...ปัญหาเกิดคือแขกไม่ว่าง....
สุดท้ายก็คงมีแค่ญาติบ้านเรากะญาติที่บ้านแฟนมั้ง...
บอกตรงๆว่าเป็นงานแต่งที่...เจ้าสาวเซ็งค่ะ
นี่คงเป็นบทเรียนเริ่มต้นสำหรับคนแต่งงานรึเปล่าคะ
หรือว่าเราตัดสินใจผิดเอง...ไม่ยอมเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
แต่ยังไงก็ตาม เราก็จะพยายามทำให้มันออกมาดีที่สุดเท่าที่จะทำได้...เฮ้อ