สำหรับเราอาการแพ้ท้องไม่ค่อยหนักเท่าไหร่ แต่ที่รู้คือขี้เกียจมากมาย ไม่เข้าใจตัวเองเลย เลือกที่จะอยู่กะที่ เคลื่อนไหวน้อยๆ ปล่อยสมองว่างเปล่า มากกว่าที่จะรับปากทำงานให้ใครต่อใครเหมือนแต่ก่อน แม้แต่เรื่องของตัวเอง โทรศัพท์ยังไม่อยากจะจับ ใครอยากคุยก็ต้องโทรหาเอง วันไหนไม่มีอารมณ์รับสายก็ไม่รับ ...อาการท้้งหมดจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่ออยู่คนเดียว แต่ช่วงคุณสามีมาอาการก็ดีขึ้นเล็กน้อย 

ช่วงแรกๆที่เป็นก็คิดว่าเรามีสิทธิ์อ้างว่าท้องอยู่ แต่ตอนนี้เริ่มคิดว่ามันจะกลายมาเป็นนิสัยแล้วล่ะสิ ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่เลย กลัวจะติดต่อไปถึงลูกสาวซะจริงๆ

ช่วงนี้รอสอบจบ ก็นั่งๆนอนๆ ดูซีรีย์(วันละ season ดูจนจะไม่มีให้ดู) เล่นเน็ต(ที่เริ่มจะเบื่อ) จะช้อปปิ้งก็เบื่อเดินคนเดียว (คนท้องเนอะ ไปเดินซื้อของคนเดียว บางทีก็ขาดความมั่นใจ) เพื่อนฝูงก็ทำงานทำการ วันเสาร์อาทิตย์จะไปไหนก็คนเยอะ ไม่อยากเบียดคน --- สรุป ก็นั่งๆนอนๆอยู่บ้านเฉยๆ ใกล้จะถึงจุดทนไม่ไหวละ อยากกลับไปอยู่บ้านนอกไวๆ จะได้อยู่กะหลานๆ คุณตาคุณยาย ให้สมองมันวุ่นวายกว่านี้ จะได้ไม่น่าเบื่อ