วันที่ฝนตก
ตื่นสาย เพราะดันคิดว่ายังไม่ถึงเวลาตื่น ก็ฟ้ามันมืดยังกะตอนตีห้าแน่ะ
มาทำงาน ออฟฟิศก็ดันไฟดับอีก ซะงั้น นึกว่าจะได้เก็บของกลับบ้านไปนอนต่อซะอีก คุณเจ้าหน้าทีการไฟฟ้าดันทำหน้าที่ได้ดี ไฟมาภายใน 1 ชั่วโมง ก็เลยต้องนั่งปั่นงานต่อ
วันนี้คุณผู้ชายเค้าผิดปกติอีกแล้ว... นี่สงสัยเรายังปล่อยวางไม่ค่อยได้
ทุกทีตอนเช้าเค้าจะส่งเมลมาทักทาย กลายเป็น sms แทน และส่งเมลไปก็ไม่เห็นจะเปิดอ่าน โทรไปก็ไม่รับ เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ป่วย ไม่ได้มาทำงานเหรอ แต่ทำไมไม่รับสาย อันนี้งงจริงๆ
ทำได้ก็แค่ส่งเมลไปถามไถ่ แต่ก็รู้ว่าเค้ายังไม่ได้อ่านหรอก ก็คงได้แต่เป็นห่วงล่ะมั้ง ทำอย่างอื่นไม่ได้แล้วนี่นา
บรรยากาศวันนี้มันเหงาๆ เศร้าๆ ยังไงก็ไม่รู้เนอะ
ดีนะเนี่ยที่เย็นวันนี้เรามีนัดไปดูหนังกะเพื่อน ไม่งั้นกลัวต่อมน้ำตาจะทำงานจริงๆเลย
งานยุ่งๆๆ แต่ไม่บ่นหรอกนะ มันทำให้เราผ่านเวลาช่วงนี้ได้โดยไม่ต้องคิดเตลืด ต้องรวบรวมสมาธิทั้งหมดทุ่มเทให้กะงานข้างหน้า...เพื่อตัวเราเอง ไม่ใช่ใครที่ไหน
ช่วงเวลาเครียดๆ อย่างนี้ รู้สึกว่ากระเพาะอาหารเรามันทำงานได้อย่างรวดเร็ว ต้องหาขนมติดโต๊ะไว้หยิบใส่ปากได้ตลอดทั้งวัน ...คงต้องหาเวลาไปฟิตเนสซะที ไม่งั้นได้เป็นแม่หมูในเร็วนี้แน่นอน
อีก 1 วันเราต้องย้ายแผนกไปทำงานฝ่ายตรวจสอบแล้ว ไม่แน่ใจในตัวเองว่าจะทำได้ดีขนาดไหน แต่ก็จะทำให้ดีที่สุดแหละ ย้ายไปเจออะไรใหม่ๆ อาจทำให้เรากระตือรือร้นขึ้นมาก็ได้ นี่ขนาดว่ายังแผนกเดิมไม่ถึงปียังเอื่อยเฉื่อยขนาดนี้เลยนะเนี่ย
ขอให้เดือนใหม่ที่จะมาถึง ซื่งใครๆก็บอกว่าเป็นเดือนแห่งความรักน่ะ ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นทีเถอะ และวอนขอให้วิทยุอย่าเปิดเพลงรักให้มากนัก เพราะเป็นนักฟังวิทยุตัวยง และด้วยประสบการณ์แล้วเดือนนี้เพลงเกี่ยวกับความรักจะถูกนำมาเปิดจนน่าอึดอัด หวังว่าเราจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะ ทั้งการงานและความรัก...สู้ตายค่ะ
--------ต่ออีกนิด-------------------------------------
พอดีว่าเมื่อตะกี้คุณชายรายงานตัวแล้วค่ะ... เค้าหลับอยู่ และมีน้ำมูกนิดหน่อย ดีนะเนี่ยที่เราไม่โวยวาย ตีโพยตีพายจนเกินไป ----โล่งใจแล้วค่ะ----ไปทำงานก่อน
วันนี้เป็นวันที่ไม่เหมาะกับการต้องตื่นแล้วออกไปนอกบ้านเลยนะ
อยากนอนนับเม็ดฝนมากกว่า
อิอิ..บ้ามากไปแล้ว