มาตรฐานการปฏิบัติในที่ทำงาน

ทำงานมา 3 ที่แล้วค่ะ ที่ละประมาณ 1 ปี
มาเจอที่ปัจจุบันนี้ ที่กำลังจะหมดสภาพการเป็นพนักงานตั้งแต่วันที่ 1 มิ.ย. นี้ พบว่า...

มาตรฐานในการปฏิบัติทางด้านกฏระเบียบ วิธีการ หาไม่เจอ เช่น
- การเบิกจ่ายเงิน ในกรณีที่เราไปทำงานให้บริษัท แต่บริษัทไม่ได้จัดรถให้ เราต้องอาศัยชาวบ้านไป แต่ขากลับเค้าไม่มาส่ง แผนกอื่นๆ เบิกค่าแท็กซี่ได้ แต่แผนกเราเบิกไม่ได้
- การเขียนใบลา ตามกฏบริษัทหากลาติดต่อกัน 3 วัน หรือ วันลาติดกับวันหยุด ต้องมีใบรับรองแพทย์ แต่แผนกเราแม้ว่าจะลาเพียงครึ่งวันก็ต้องแนบใบลา ...คิดดูคนป่วยอยากพักจะตาย แต่ต้องถ่อสังขารไปเอาใบรับรองแพทย์ ทั้งๆทึ่เพียงได้นอนพักอาการก็จะดีขึ้นได้เอง และบริษัทก็ต้องจ่ายเงินค่ารักษาพยาบาลให้อีก อย่างต่ำๆ 300 บาท

จากการสอบถามคนคุ้นเคยในบริษัท พบว่าอาการนี้เกิดขึ้นเป็นปกติตั้งแต่ระดับบริหารอันสูงส่ง จนกระทั่งลูกจ้างต๊อกต๋อย ข่มใครได้เป็นข่ม กัดใครได้เป็นกัด เอาหน้าไว้ก่อนถ้าเป็นผลดี แต่หากมีปัญหาหาคนรับผิดชอบไม่ได้...นิสัยคนไทยชัดๆ นึกว่าบริษัทญี่ปุ่นจะดีกว่านี้ซะอีก

แบบว่าเก็บกดค่ะ หัวหน้าแผนกเราเป็นพวกอ่อน ก็เข้าใจนะคะว่าไม่อยากมีปัญหา แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆแต่เกิดบ่อยๆ คนกลางอย่างเราเนี่ยกดดันชิบเป๋ง คนในแผนกไม่ยอม หัวหน้ายอม ส่งเอกสารไปไม่ผ่าน แก้หลายๆรอบก็เครียดนะคะ แล้วหัวหน้าเราฉลาดคะ รู้ว่าคนในแผนกตัวเองแข็ง แกก็คุยผ่านเรา ผลน่ะเหรอ เราก็เครียดไงคะ แต่ก็ผ่านความเครียดเช่นนี้มาหนึ่งปีกะหนึ่งเดือนได้แล้ว รู้สึกว่าตัวเองแข็งแกร่งขึ้นมาก และทำให้นิสัยที่เห็นอกเห็นใจคนอื่นลดน้อยถอยลง เพราะการอยู่ในสภาพสังคมแบบนี้ มัวแต่เห็นอกเห็นใจคนอื่นเราจะเหนื่อยเอง รู้สึกขอบคุณที่มีโอกาสมาฝึกฝนตัวเอง แต่ให้อยู่ต่อไปนานๆ คงกลายเป็นคนด้านชา ไร้ยางอายเหมือนคนในบริษัทนี้ เราไม่อยากเป็นค่ะ กลัวที่จะเป็นคนแบบนั้น และตอนนี้ก็หาที่ไปได้แล้ว ดีใจมากมาย

เหลือเวลาก่อนพักเที่ยงอีกหน่อย ขอไปเคลียร์อุปกรณ์ส่งคืนบริษัทก่อนค่ะ เตรียมตัวจากลา

Create Date : 25 พฤษภาคม 2552 Last Update : 25 พฤษภาคม 2552 11:46:14 น. Counter : 1249 Pageviews.		1 comments
Share Tweet