นับไปนับมาก็ 24 สัปดาห์แล้วที่หนูน้อยมาอยู่ในพุงแม่ เบียดกระเพาะปัสสาวะ ลดพื้นที่การหายใจของแม่ แถมหลังเริ่มมีการเต้นรำ ออกกำลังกายในพุงแม่อีกตะหาก ถามว่าแม่รำคาญไหม...ไม่รำคาญลูกนะ แต่รำคาญตัวเองที่ทำอะไรช้าลงกว่าเดิมมาก ยิ่งช่วงนี้แม่ต้องเก็บข้าวของเตรียมย้ายบ้านจะลุกจะนั่งก็ต้องค่อยๆเป็นไป ยกของอะไรมากมายก็ไม่ได้ทำให้รำคาญตัวเองซะมากกว่า และแอบโมโหคุณพ่อที่ไม่ยอมอยู่ช่วยแม่ย้ายบ้าน
อาหารการกินช่วงนี้...กินขนมเยอะ ข้าวกินน้อย แต่แม่กินพวกสลัด ยำอะไรเยอะแยะ เหมือนไม่อยากกินข้าวแต่ก็นับสารอาหารให้ครบเพื่อลูกทุกมื้อนะคะ นมก็ดื่มได้วันเกือบลิตร และไม่มีอาการท้องเสียจากการดื่มนมแล้วด้วย ค่อยสบายใจหน่อยว่านมที่ดื่มเข้าไปไม่เสียเปล่า น้ำหนักก็น่าจะอยู่ที่ประมาณ 60 โล (เดือนนี้ขึ้นมา 2 โลนิดๆ) ถือว่าอยู่ในเกณฑ์
พรุ่งนี้มีนัดคุณหมอมรุต ที่ราษฎร์บูรณะ ครั้งสุดท้ายละ ก่อนจะย้ายกลับไปฝากครรภ์ที่เชียงราย ยังไม่รู้เลยว่าจะได้ฝากกะคุณหมอคนไหนเป็นพิเศษรึเปล่า เพราะย้ายไปค่อนข้างช้า (ท้องเร่ิมแก่) แถมเดี๋ยวก็ต้องเดินทางไป-กลับ เชียงราย-กทม. อีกหลายรอบ เพื่อทำเรื่องจบก่อนจะคลอด แม่ละกลัวกับการเดินทางจริงๆ เพราะช่วงนี้มีอาการร้อนวูบวาบเหมือนจะเป็นลมบ่อยๆ ถ้าท้องแก่กว่านี้ก็ยิ่งเพิ่มอัตราเสี่ยงในการกดทับเส้นเลือดทำให้เป็นลมได้มากขึ้น(คิดเอาเอง) ถ้าเคลียร์ได้ภายใน กค. นี้ก็คงจะดี
รอวันที่หนูน้อยจะออกมาอยู่เป็นเพื่อนแม่ แม่จะได้เลิกเหงา เลิกว่างซะที ^.^
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [