บันทึกความรัก (draft-3)
"0" โทรมาแต่เช้าเลย...
มีข่าวร้ายจะบอก...
จริงดิ ทำไมเหรอ
ไอ้เราก็นึกว่าที่จะไปจอร์เจียเค้ายกเลิกซะอีก ปรากฏว่า...
เค้าจองตั๋วไว้วันพรุ่งนี้ ตอนห้าทุ่ม...
แป่ว... ดีใจที่เค้ายืนยันให้ไปแล้ว
ได้แต่ เฮ้อ... แผนการที่กะว่าจะไปเดินซื้อของฝากที่จตุจักรเสาร์นี้ก็เป็นอันล้มเลิก
เวลาที่จะได้รู้สึกว่าเค้าอยู่ใกล้ๆ ก็จะหมดแล้วสินะ อีกเพียง 36 ชั่วโมง โดยประมาณ เค้าก็จะจรลีจากไปอยู่ไกลคนละฟากฟ้าแล้ว
ต้องเตรียมปรับตัว ปรับใจ อีกรอบแล้วสินะเรา
ไปอยู่โน้น ยังไม่รู้เลยว่าจะเป็นไง ...
จะมีเวลามานั่งคุยกะเรารึเปล่าเนี่ย ... ออกแนวเห็นแก่ตัว
ต้องท่องไว้ว่า ... เพื่ออนาคตที่ดีกว่า
ส่วนเรื่องความรัก ก็ถือซะว่า ระยะทาง กะเวลามันจะพิสูจน์ให้เราสองคนรู้จักมันมากขึ้น ว่าความรู้สึกระหว่างคนสองคนเนี่ย แท้จริงมันคืออะไรกันแน่
แค่ 6 เดือน เดี๋ยวเค้าก็กลับมาแล้ว
เค้าบอกว่า... ให้เวลาเราเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบ
ถ้าเค้ากลับมาตอน 3 เดือน เราก็ไม่มีสมาธิอ่านหนังสือกันพอดี
แล้วถ้าได้กลับมาตอน 3 เดือนหน้า เราอาจจะไม่ได้ไปเรียนต่อแล้ว
เพราะเค้าจะ "ชวนกันมาแต่งงาน" จะไม่ปล่อยให้ไปเรียนแล้ว...
ควรดีใจหรือเสียใจกันดีเนี่ย...
ทีเค้ายังไปทำงานตั้งนานได้เลย
เราไปเรียนแค่ 5-6 ปี ทำเป็นรอไม่ได้...
ใจเราก็ไม่อยากจะรอหรอก แต่เพื่อความสมบูรณ์ของความฝันก็ต้องอดทนรอไปก่อน
อุตสาห์ฝันไว้ตั้งแต่เด็กๆ ความคาดหวังของที่บ้านก็ท่วมท้น คงปล่อยให้มันหลุดลอยไปไม่ได้แน่ๆ
ไปหากาแฟซด ก่อนทำงานดีกว่านะคะ ต้องตื่นจากฝันล่ะ