ดีใจที่สุดที่วันนี้ได้มีโอกาสลืมตาขึ้นมามองดูโลกอันสับสนวุ่นวายนี้อีกครั้งหนึ่ง ถึงแม้จะไม่ได้มีความสุข สมบูรณ์ไปเสียทุกอย่าง อย่างน้อยๆ ฉันก็ได้รับรู้ว่ามีใครบ้างที่ยังคอยห่วงใยฉันอยู่ คนแรกก็คือคุณแม่สุดที่รัก ที่โทรมาแฮป.ตั้งแต่เช้า เป็นนาฬิกาปลุกให้ฉันไม่ลืมความตั้งใจที่จะตื่นมาใส่บาตร เพื่อฉลองวันเกิดในปีนี้ คุณแม่ก็ยังใจดีจะไปถวายสังฆทานให้เราอีก ช่างเป็นแม่ที่ประเสริฐที่สุด โชคดีจริงๆที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่ และหวังว่าเราจะได้เกิดมาเป็นแม่ลูกกันทุกๆชาติที่ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดมาชดใช้กรรมไปด้วยกันเรื่อย(เพราะทำกรรมร่วมกันไว้เยอะ...5555) คนต่อมาที่ฉันหวังว่าเค้าจะแฮป.ก็คือกิ๊กนัมเบอร์วัน(ซึ่งก็มีอยู่คนเดียวอ่ะนะ) ซึ่งทำให้ผิดหวังนิดหน่อยเนื่องจากเค้าก็โทรมาอ่ะนะ แต่โทรมาถามไถ่ว่าตื่นรึยัง ไม่แน่ใจว่าเค้ายังจำวันเกิดเราได้รึเปล่า เพราะก็เพิ่งคุยกันได้ไม่นาน แต่ทำไมนะ ไม่ยอมจำ เราอุตส่าห์ว่าพยายามบอกเป็นนัยๆแล้วนะว่าจะถึงมาเบิร์ทเดย์แล้วเนี่ย ไม่มีเซนต์จริงๆเลยอ่ะ แต่ก็ถือว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวเย็นนี้ค่อยทวงก็แล้วกันเนอะ ส่วนเพื่อนๆสุดสนิททั้งหลายก็ทยอยส่งข้อความบ้าง โทรมาแฮป.บ้างตามมารยาทรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ แต่ฉันไม่สนใจหรอก แค่มีคนอวยพรเยอะๆก็ดีแล้ว อย่างน้อยๆเค้าก็ให้ความสำคัญกะฉันแล้วไง คนเราควรพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ใช่ไหมล่ะ
สำหรับเพื่อนที่ร่วมใช้วันเกิดวันเดียวกันกะเรา ก็ขออวยพรให้เพื่อนๆทุกคนมีความสุข สมหวังในสิ่งที่ปรารถนานะ รักนะ จุ๊บ จุ๊บ
สุขสันต์วันเกิดครับ
) วันที่: 12 มิถุนายน 2550 เวลา:14:30:20 น.
HBD ค่ะ ขอให้มีแต่ความสุขมากๆๆนะค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [