Bloggang.com : aoigata : ปีที่สองของนักเรียนโข่ง

ปีที่สองของนักเรียนโข่ง

เผลอแป็บเดียว ตอนนี้พลกลายเป็นนักเรียนปีสองไปสะแล้ว แต่ภาษาจีน เอ่อ

ไม่แน่ใจว่าปีสองตามไปด้วยหรือเปล่า รวม ๆ ก็ยังไม่ค่อยพอใจตัวเองเท่าไร (เวลาอ่านหนังสือเข้าใจเยอะนะ ตอนนี้ซื้อหนังสือภาษาจีนเล่มเล็ก ๆ มาอ่าน เข้าใจ แปลได้เกือบหมดนะ แต่เวลาพูด ทำไม๊ทำไม มันพูดไม่ค่อยได้ ฟังคนจีนพูดเข้าใจนะ แต่พอจะตอบเค้านี่ เรื่องใหญ่มากกกกกกกก) ถึงแม้ว่าตอนนี้เวลาไปไหนมาไหน จะฟังคนจีนพูดได้รู้เรื่องมากขึ้น ถึงแม้จะไม่ทั้งหมด แต่ก็รู้เรื่องบ้าง อ่านก็ได้มากขึ้น แต่ก็ไม่ถึงกะคล่องปรื๊อ เวลาอ่านในใจนี่คล่องเชียว แต่พอต้องอ่านออกเสียง

ไหงไม่ค่อยคล่องสะงั้น เจอคำศัพท์ใหม่ ๆ สะมั้ง

ไม่ได้แก้ตัวเลยนะเนี่ย

ตอนนี้เปิดเทอมมาได้ประมาณสองเดือนแล้ว ไปเรียนทุกวัน (ถ้าไม่มีเหตุขัดข้องทางเทคนิค

) วันแรกที่ไปลงทะเบียนกะปุ้ย (เพื่อนคนไทยจากเมื่อปีที่แล้ว) ในใจก็อะ ปีนี้ฉันเป็นนักเรียนปีสองแล้วนะ คงไม่ต้องไปตรงจุดลงทะเบียนนอกตึกเหมือนเมื่อปีที่แล้วแน่เลย ถือเอกสารไปถามคนแถวนั้น เค้าดันบอกว่า ไปข้างนอกนะคะคุ๊ณณ เอ้า ข้างนอกก็ข้างนอก แต่ในใจก็แบบ เอ๊ะ! แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา เจอเจ้าหน้าที่เค้าก็บอกว่า มีรูปมาไหม 5-10 รูป อ้าว ทำไงละ รูปก็ไม่มี ก็เลยต้องไปถ่ายรูปกัน กว่าจะได้รูป ปิดเที่ยงอีก เลยต้องรอกันถึงตอนบ่าย 2

กลับมาที่จุดเดิม พอรู้ว่าเป็นนักเรียนเก่า (ซึ่งกรูก็บอกไปแล้วว่ากรูเป็นนักเรียนเก่า) เค้าเลยบอกให้เข้าไปในตึก พอไปในตึก เค้าว่า (ใครวะ) ต้องไปช่องนี้ ก็ไปช่องนี้ พอเจ้าหน้าที่ (อาสา) เห็นหลักฐาน ก็โบ้ยให้ไปช่องข้าง ๆ (ที่มีแผงกั้นอยู่) พอไปอีกช่อง เจ้าหน้าที่ก็บอกว่าให้ไปช่องเก่า อ้าว (อีห่าจิก) ก็ช่องนั่นมันให้มาช่องนี้ พอบอกเค้าว่าอะไรยังไง เค้าก็ให้ถือหลักฐานไปห้อง 110 แต่หูได้ยินเป็น 107 ไปถึงหน้าห้อง 107 เจอนักเรียนอ้วน (มาก) ยืนรออยู่แล้วหน้าห้อง พอเห็นหน้าพลปุ๊บ นักเรียนอ้วนรีบบอกเลยว่า ไม่มีใครอยู่ในห้อง ฉันรอตั้งนานแล้ว

พอปุ้ยมาสมทบ ก็ว่า มันไม่ใช่ห้องนี้หรอกพี่ ห้อง 110 อ้าวว่าไงว่าตามกัน พอไปถึง โอ้วว มันแถวอะไรทำไมมันยาวปานนี้ แถมปนกันเปะปะ สองคนกะปุ้ยก็มองหาอาเจ๊ที่รับผิดชอบนักเรียนไทย (เวลาจะติดต่ออะไร ก็ต้องเจ๊คนนี้แหละ มหาวิทยาลัยจะมีเจ้าหน้าที่รับผิดชอบนักเรียนเป็นโซน ๆ) เมียง ๆ มอง ๆ จนเห็นเจ๊นั่งหน้าม้าแป้นแล้นอยู่ในห้อง ยืนต่อแถวสักอึดใจ (ใหญ่ ๆ) ปุ้ยก็ทนไม่ไหว บอกให้พลเข้าไปถาม พลก็เงอะ ๆ งะ ๆ ก็เห็นเค้าต่อแถวกันอยู่อะน้อ ปุ้ยเลยไปถามเจ๊เองเลยว่า ใช่แถวนักเรียนไทยไหม ทำไมคนยืนมั่วกันไปหมด อาเจ๊ว่าใช่ มีหลักฐานมาครบไหม พอว่ามีครบ เจ๊ว่ามาเลย เจ๊จัดการให้เสร็จสรรพ ได้กระดาษมาแผ่นนึง แล้วขึ้นไปชั้น 10 ต่อ เพื่อเลือกวิชาที่จะลงเรียนวิชานี้

เทอมนี้เริ่มแรกลงเรียนทั้งหมด 5 วิชา วิชาหลักมีแค่สองวิชาคือ 中级汉语 (ไวยกรณ์ขั้นกลาง 6 คาบ)กับ 厅和说 (วิชาการฟังและพูด 4คาบ)สองวิชานี้รวมกันได้สิบคาบ 中级汉语 อาทิตย์นึงเรียน 6 คาบ วันจันทร์ พุธ ศุกร์ ส่วน 厅和说 มีเรียนอาทิตย์ละ 4 คาบ วันอังคาร กับ วันพฤหัส สองวิชานี่เป็นวิชาหลัก คือบังคับให้เรียนว่างั้นเหอะ ยังไงก็ต้องเรียน แต่อย่างที่บอกว่า สองวิชารวมกันได้แค่ 10 คาบต่อสัปดาห์ แต่ตามระเบียบ อาทิตย์นึงต้องลงเรียนอย่างน้อย 12 คาบต่อสัปดาห์ ก็ยังเหลือที่ต้องลงอีกอย่างน้อย วิชานึง แต่แหม แค่วิชาเดียวจะไปพออะไร เคยเรียนมาอาทิตย์ละ 20 คาบตอนปีหนึ่งแล้วอะน้อ เลือกไปเลือกมา ครบ 20 คาบจนได้ เลือกไปสามวิชาคือ 中国报刊 (วิชาการอ่านหนังสือพิมพ์จีน 4 คาบ วันจันทร์กับวันพุธ) 普通阅读 (วิชาการอ่าน 4 คาบ วันอังคารกับวันพฤหัส) 听力 (วิชาการฟัง 2 คาบ วันศุกร์)

เปิดเทอมวันแรก ไปเรียนแต่เช้า วิชาการอ่านหนังสือพิมพ์ (เลือกเรียนเพราะคิดว่า น่าจะได้ประโยชน์ที่สุดแล้ว คิดว่าคงอ่านเยอะ ไม่ค่อยมีเขียน) แต่พอไปถึงห้องเรียน เอ๊ะทำไมไม่มีคนมาเรียนเลยวะ หน้าห้องมีกระดาษแปะอยู่แผ่นแต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก รอไปรอมา มีนักเรียนญี่ปุ่นมาแจมอีกคน ทักทายกันนิดหน่อย แล้วเธอก็ถามว่า หน้าห้องเค้าติดอะไรไว้ มอง ๆ ไปมีคำว่า 停课 ซึ่งแปลว่า หยุดเรียน นึกด่าตวเองในใจว่า อีห่าจิก มาก่อนก็ไม่รู้จักดูสะบ้างเลย สรุปว่ามาเช้าฟรีสะงั้น

วิชาอื่น ๆ ก็นะ มีการบ้านทุกวัน คำศัพท์ใหม่ ๆ เยอะมาก (วิชาการอ่าน ซึ่งก็จำไม่ได้หรอกจ้า มันเยอะเกิ๊น

) แถมเนื้อหาก็เยอะเกิน ให้เวลาแค่ยี่สิบนาที แต่ต้องอ่านเนื้อเรื่อง 3 หน้ากระดาษ แถมต้องทำแบบฝึกหัดอีกนะ ซึ่งก็ทำไม่เคยทัน ต้องเตรียมอ่านไปก่อน ถ้าไม่เตรียมอ่านไปหรอ อย่าหวังว่าจะรู้เรื่องเลย

วิชาไวยกรณ์ ก็พอกล้อมแกล้มนะ เหล่าซือเป็นผู้หญิง แต่เรียน ๆ ไปแล้วนึกถึง ซ่งเหล่าซือที่เคยสอนเมื่อปีที่แล้ว ไม่อยากเปรียบเทียบเลยนะ แต่มันอดไม่ได้จริง ๆ อยากเรียนกะท่านอีก ไวยกรณ์นี่ก็การบ้านทุกวัน ไม่มีวันไหนที่ไม่มีการบ้าน ในห้องไหนจะต้อง 讨论 เม้าท์เป็นภาษาจีนในห้องกันอีก ซึ่ง

แหม พูดกันคล่องปรื๋อเลยเชียว มีสาวฝรั่งเศสในห้องอยู่คนนึง ชื่อ เจนนี่ ชีเก่งมากกกก เก่งจริงเก่งจังอะ ชีพูดได้ดี ฟังได้ดี เขียนได้ดี สรุปชีเก่งไปหมด

เทอมนี้ต้องเปลี่ยนห้องเรียนตลอด เลยไม่ค่อยจะสนิทกะใครเท่าไร ห้องนี้ดีว่ามีน้องคนไทยอยู่คนนึงชื่อ น้องนัน อาศัยว่าเป็นเพื่อนเม้าท์กัน น้องนันเรียนภาษาจีนจากไทยมาแล้วสี่ปี คุยกันถูกอัธยาศัยดี เลิกเรียนวันศุกร์ทีไร ชวนกันไปร้านอาหารไทยตลอด

วิชาต่อมา วิชาพูดและฟัง เหล่าซือที่สอนเป็นผู้หญิง ยังสาว ๆ อยู่เลย สอนเก่ง สอนดี ชอบเรียนกะเค้านะ แต่ก็นะ ชื่อวิชามันก็บอกอยู่แล้วว่าทั้งพูด ทั้งฟัง

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็เพิ่งสอบการพูดไป จับกลุ่มกันสามคน ผลนะหรอ

อย่าไปพูดถึงมันเลย เอาเป็นว่าวิชานี้เรียนได้เพลิน ๆ ละกัน มีเพื่อนคนไทยในห้องอีกสามคน น้องจอย น้องนก และ อ๋อ กับจอยนี่เราจะเม้าท์กันบ่อยหน่อย คุยกันถูกคอดี เพิ่งไปกินข้าวด้วยกันมาเมื่อวันพฤหัส

ต่อมาวิชาการฟัง เหล่าซือเป็นผู้ชาย พลลงความเห็นกะเพื่อนคนไทยอีกคนว่า แกเป็นคนพูดแล้วฟังไม่รู้เรื่อง

แต่คนอื่นเค้าฟังรู้เรื่องแหะ สะงั้นไป สรุปนักเรียนง่อ แต่กล่าวโทษเหล่าซือ เลวแท้ ๆ

วิชานี้ก็เรียนได้เพลิน ๆ นะ ไม่อะไรมากมาย

สุดท้ายวิชาการอ่านหนังสือพิมพ์

ไปลองเรียนอยู่สองครั้ง สุดท้ายรู้ตัวเองว่าเรียนไม่รอดหรอก เหล่าซือเป็นผู้หญิงนะ สอนดี พูดเร็ว แต่ฟังรู้เรื่อง ตลก แต่พอสอนในเนื้อเรื่องปุ๊บ เรียนไม่รู้เรื่องเลย มันเป็นศัพท์ที่ยากอะ แถมศัพท์ในหนังสือ แปลจีนเป็นจีน

วิชาอื่น แปลจีนเป็นอังกฤษก็กล้อม ๆ แกล้ม ๆ นะ มาเจอแปลจีนเป็นจีน อยากหนีกลับไทยเลยอะ แล้วเนื้อหานะยากอะ ทั้ง ๆ ที่เหล่าซือบอกแล้วนะ ว่าอ่านหนังสือนะ ไม่ต้องเข้าใจทั้งหมดหรอก แค่ 80 % ก็พอแล้ว รู้เรื่องแล้ว แต่ที่เรียนเนี่ย เข้าใจน้อยกว่าครึ่งอะ ครั้งที่สองมีเพื่อนนั่งข้าง ๆ ที่เรียนภาษาจีนมาแล้วสามปี ถามเค้าว่าเธอว่ายากไหม เธอก็ตอบมาเลยแบบไม่ต้องคิดว่ายาก แล้วพลจะไปเหลือหรอ สุดท้ายต้องเลิกเรียนวิชานี้ ทั้ง ๆ ที่ชอบเหล่าซือที่สอนนะ แต่เรียนไม่ไหวจริง ๆ

เพื่อนที่เรียนด้วยกันเทอมนี้ เป็นเพื่อนใหม่แทบจะทั้งหมด แต่แทบจะไม่คุ้นกับเพื่อนใหม่เลยสักคน เพราะเปลี่ยนวิชาเรียนตลอดวัน ทุกวัน เรียนวิชาเดียว เปลี่ยนอีกแล้ว เลยไม่รู้จะไปคุ้นกะใคร ฝรั่งก็เหอะ เค้าก็ไม่ได้อยากจะรู้จักทักทายอะไรกับเพื่อนในห้องกันมากนัก มาเรียน แล้วก็กลับ

เซ็งเลย จะมีที่คุ้น ๆ กันหน่อยก็น้องคนไทยที่เรียนด้วยกันนะแหละ

สรุปว่าตอนนี้เหลือวิชาเรียนอยู่ 4 วิชา อาทิตย์นึงเรียน 16 คาบ กำลังดีละ วันจันทร์กับวันพุธ เรียนแค่วิชาไวยกรณ์วิชาเดียว ก็สบาย ๆ อยู่นะ แต่การบ้านตรึมทุกวัน แถมตอนนี้ต้องเตรียมตัวสอบวิชาไวยกรณ์เดือนหน้าอีกแนะ ต้องออกไปพูดหน้าชั้นกันคนละประมาษ 10-15 นาที คู่หรือเดี่ยวก็ได้ เลยจับคู่กับน้องนัน ว่าจะพูดกันหัวข้อเรื่อง อาหารไทย ผลออกมายังไงเดี๋ยวมาเม้าท์ใหม่เด้อ

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2553

Last Update : 7 พฤศจิกายน 2553 0:23:09 น.

36 comments

Counter : 1078 Pageviews.

สวัสดีครับ แวะมาทักทายครับ

สถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว

โดย: MaFiaVza

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:39:45 น.

ปีสองแล้วหรือนี่น้องฉัน?

ไหนเขียนจดหมายบอกรักเป็นภาษาจีนดิ๊

เหอะ..เขียนมาป้าโซก็อ่านไม่ออกว่ะค่ะ

ฟังๆดูคล้ายปีนี้พลจะหงอยๆเพราะเพื่อนน้อยเนาะ เอาน่า.. ทุกอย่างมันต้องมีการเปลี่ยนแปลง มันอยู่ที่เราว่าจะสร้างบรรยากาศในการเรียนให้น่าเรียนให้หนุกหนานหรือเปล่า หมุนเวียนเปลี่ยนเพื่อนกันไปก็ทำให้เราได้รู้จักเพื่อนเยอะขึ้น สู้ๆๆ น้อง..

ใบไม้เริ่มสีสวยแล้วนะ รูปสุดท้ายนั่นใช่ต้นแปะก้วยหรือเปล่า? หน้าตาคล้ายๆที่นี่อ้ะ ป้าโซชอบสีของใบแปะก้วยหน้านี้ ยิ่งปลูกริมถนนเรียงเป็นแถว จะทองอร่ามไปทั้งแถว สวยมากๆ อยู่ได้ไม่เท่าไหร่ก็ร่วงจากต้นหมด

โดย: ป้าโซ

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:02:31 น.

เย้ๆ ปีสองแล้วเหรอดีใจด้วยจ้าพล อ่านเนื้อหาบล็อกแล้วนึกถึงตอนเจ้เรียนมหาลัยเลย เวลาลงเรียนวิชาเนี่ยชอบมองหาครูที่ใจดีให้เกรดง่ายๆ ถึงช่วงวิชามีภาษาอังกฤษฟังอ่านเขียนทีไร อ้าปากเป็นปลาหมอโดดเรียนบ่อยจนครูและเพื่อนงงว่าเวลาสอบมันสอบได้ไง เรียนก็ไม่มาเรียน กร๊ากกก

เห็นรูปในบล็อกแล้วดูบรรยากาศดีเนาะ ดีจังอย่างน้อยก็ได้มีเพื่อนคนไทยในคลาสด้วย ดีๆ อย่างน้อยภาษาจีนของพลพี่ว่าดูๆ จากที่อ่านก็น่าจะดีขึ้นมากแล้วนะ พี่ก็คงต้องหาเรียนแล้วล่ะโดนชาวบ้านกระแนะกระแหนตลอดแถมสามียังฝากความหวังไว้อีกเซ็งค่อดดดดด

โดย: Thairabian

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:43:06 น.

แค่อ่านก็เหนื่อยแทนแล้วค่ะคุณพลกับการไปเรียน
ภาษาที่ 3-4 แบบว่าแค่รู้ว่าภาษาจีน มันก็เล่นทำเอา
หัวหมุนไปก่อนหน้าแล้วล่ะค่ะ เพราะมันยากแสนยาก
แต่ว่าเราไม่เคยเรียนหรอกนะค่ะ แค่ว่าได้ฟังบ่อย
หน่อยเท่านั้นเอง แต่ว่าตอนนี้ไม่ค่อยแล้วเพราะว่า
ได้อยู่บ้านตัวเอง ไม่มีคนข้างบ้านเป็นคนจีนเลยไม่ค่อย
ได้ยินภาษานี้บ่อยๆ คุ้น ๆ อีกแล้ว ..แต่ว่าเราก็ยัง
คิดว่ามันยากล่ะค่ะ แต่ แต่ แต่ ภาษาจีนถ้าเรียนแล้ว
รู้เรื่อง ฟังได้ อ่านออก เขียนโลด พูดแจ่ม รับรองว่า
การงานก้าวหน้าแน่นอนเลยค่ะ เพราะว่าเป็ฯอีก 1 ภาษา
ที่ใช้กันมากมายเลยนะค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:02:04 น.

โรงเรียนของพลสวยน่าเรียนมาก

ยังคิดน่ะพลว่าถ้ามีโอกาสแบบพลบ้างจะเรียนให้มันสุดๆไปเลย เสียดายจริงตอนเด็กทำไมถึงไม่ชอบเรียนไม่งั้นตอนนี้ไปได้ทั่วโลก ไม่อดข้าวแง๋เลย อิอิ

พลตั้งใจเรียนเถอะภาษาจีน มีโอกาสแล้วอย่าให้พลาดแบบน้าน่ะ

บ้านน้าน้ำไม่ท่วม แต่ฝนยังชุกอยู่ รอบนอกก็มีท่วมบ้าง

หนาวแล้วพลรักษาสุขภาพน่ะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:21:20 น.

แค่อ่านคร่าว ๆ และฟังคร่าว ๆ แล้วรู้เรื่องว่ามันหมายถึงอะไรก็ดีมากแล้ว ก็คงเหมือนคนไทยที่บางทีถ้าไม่ค่อยได้ใช้ภาษาอังกฤษ ให้ฟังให้อ่านก็ได้น่ะ แต่พอจะตอบก็อาจจะอ้ำอึ้งหน่อย

วิวสวยจังเลย ตอนนี้หนาวมั้ย

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:04:31 น.

วันนี้ชั้นเป็นเด็กดี ตามมาบล้อคเธอเอง ไม่ต้องให้ไปตามแต่อย่างใด

นี่เธอต้องเรียนอีกกี่ปี สี่ปีอ่ะป่าว
ชั้นขอเป็นกำลงัใจให้เธอนะ นี่ก็มาครึ่งทางแล้วงั้นซิ
ดูๆเธอเป็นเด็กตั้งใจ ขยันอีกนิดรับรองไปโลดแน่
ว่าแต่แกเรียนมาแล้ว แต่กว่าจะเจอะแถวที่ลงทะเบียนถูกนี่เปลี่ยนตึกเปลี่ยนแถวจนเซ็งเลยเนอะ
เป็นชั้นคงแทบอยากกลับบ้าน ไม่เรียนมันแล้ว อารมณ์เสีย แต่เธอก็ช่างอดทนมากสู้จนสำเร็จ

อ่านมาเรื่อยๆจนแน่ใจว่าเธอเป็นเด็กตั้งใจเรียนจริงๆจริงๆ ขนาดครูเค้างดสอน เธอยังอยากเรียน อิอิ แถวบ้านเรียกล้อเล่นนะ อย่าเรียกแดดดันเลย แรงไป
โชคดีนะเธอว์

โดย: anchesa

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:13:03 น.

อ้ายพลของผมเก่งเสมอเนอะ
นี่เผลอเด๋วเดียว เข้าปีที่สองแล้ว

อีกหน่อยกับมาแถวบ้านเรา
คนจีนนินทา คงฟังออก และจัดการได้อย่างถนัดถนี่
นะคร้าบ อิอิ

โรงเรียนของอ้าย น่าอยู่ เนาะ...

อ่านยังไม่จบแรอก เด๋วว่าง จะแวะมาใหม่คร้าบบบ

โดย: peeradol33189

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:22:37 น.

พี่จะเรียนแน่นอนจ้าพลเพราะพี่อยากเถียงกะซิ้ม ม่าและหมวยแถวนี้ เรื่องสำเนียงและภาษาจีนที่แตกต่างกันพี่ได้ยินมานานแล้วล่ะ เออว่าไทยมีหลายภาษาจีนนี่ยิ่งกว่าเนอะพลเนอะ

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาพี่ไม่ได้ไปไหนจ้ะ อยูบ้านเพราะหนางและมีน้ำมูกพ่นจมูกจนบานเลยอ่ะ หนาวมาที่ไรลำบากใจชิหอย เฮ้อๆๆ

พูดเรื่องบู๊ทผู้ชายแล้วที่นี่มีเยอะเลยจ้ะ มาสิพลเจ้จะพาไปช็อป คริๆ

โดย: Thairabian

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:04:26 น.

กร๊ากกๆๆ พลๆ ถ้าเค้าจะจับพล พลก็ทำแอ๊บพูดจีนไม่ได้แถอังกฤษใส่โลดแถมแอคติ้งฝาหรัั่งสุดใจเข้าไปให้ตำรวจงง อิอิ แล้ววางโคมวิ่งหนีไม่คิดชีวิตเลย ฮี่ๆ

ขำตอนที่แปะแกแถได้โลห์เนอะหาว่าเป็นลูกฝรั่งพะนะ ทำไมเราถึงมีราศรีให้คนหลอกง่ายรึไงฮึพล เดินไปตามย่านต่างๆ พวกมิจฉาชีพจะเข้ามาทักมาจวกเสมอ ต้องปะกิดแล้ววีนเสียงดังใส่มันค่อยหนีทั้งที่แต่งตัวก็โทรมๆ หน้าก็ไม่แต่งแป้งก็เป็นเขิบๆ เต็มหน้าเจ้แสดงว่าเวอร์ชั่นนั้นเจ้ดูโง่ชิมิ คริๆ

โดย: Thairabian

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:10:48 น.

พี่พลขา...คิดถึงจังเลยค๊า! (แอบคิดว่านังเด็กคนนี้มันอ้อล่อชิมิละ อิอิอิ) ถึงจะไม่ค่อยได้โผล่มาเม้นท์มาเม้าท์แต่คิดถึงตลอดๆจริงๆน๊า ^^

ชีวิตนักเรียนปี 2 แตกต่างจากสมัยเป็นเฟรชชี่เยอะมั้ยอ่ะค่ะ?

แปลจีนเป็นจีน...มันเป็นไงหว่า!?!

ดูแลตัวเองด้วยนะคะ มิสยู จุ๊บๆ

โดย: Khun_Pitta

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:15:58 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ
ขอให้พลมีความสุขเช่นกันนะคะ

อายุเป็นแค่ตัวเลขค่ะพล ตอนนี้ไม่สนว่าเวลาเหลือเท่าไหร่แล้ว สนแต่ว่ากอบโกยเวลาที่เหลือไว้ให้มากที่สุดไม่อยากให้มันไปเหมือนสายน้ำ เก็บความทรงจำในเวลาดีๆเหมือนที่มาเล่นบล๊อกค่ะพล

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:08:38 น.

หวัดดีจ้าพล เผลอแป๊บเดียว จะเรียนจบแล้วดิ (อ้าว..ยังเหรอ)

เคยคุยกับคนข้างตัวเหมือนกันว่า เราไปเรียนกวางตุ้งกันเนี่ย มันได้เอามาใช้จริง ๆ สำหรับการฟังเนอะ คือรู้ว่าเค้าพูดว่าอะไร แต่พอจะพูดเองนี่ดิ โอย...นึกไม่ออก

ป้าว่า...คงเป็นเพราะเค้าสอนเราให้ฟังอ่ะ มาบอกเราเป็นสเต็ป ๆ เลยว่า พูดมาแบบนี้ ตอบยังไง แต่เค้าไม่ได้สอนว่า เราอยากพูดอะไร มามะ ชั้นจะบอก อิอิ

อ่านแล้ว นึกถึงสมัยเรียน เฮ้อ....ดีใจที่เรียนจบมาได้จ้า อิอิ

โดย: Oops! a daisy

วันที่: 12 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:29:59 น.

เข้ามาเยี่ยมนักเรียนโข่ง
ท่าจะเรียนหนักเนาะ

อากาศหนาวแล้ว ที่พลก็คงเหมือนกัน น่าจะหนาวไวกว่าของป้าโซด้วยซ้ำ ระวังสุขภาพนะจ๊ะน้อง ปีนี้ไม่ต้องกระดี๊กระด๊ากับหิมะมากมายนักล่ะ เด๋วลื่นหน้าแฮ้กกก..

ป้ากิ๋มเข้าไปทิ้งคำว่า "แจ่ม" ไว้ บอกว่าแปลว่าชัด ให้ป้าโซมาเอาคำยืนยันจากพล

โดย: ป้าโซ

วันที่: 12 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:58:00 น.

ตามก้นป้าโซมาติดๆ
เนอะบ้านเราเรียก โทรทัศน์แจ่ม หมายถึงชัดดี
นักเรียนถ้าจะยุ้งยุ่ง ขนาดคุณครูยังหัวฟูดูไม่ได้เลยอ่ะ
แต่วันจันทร์นี้นะบ้านเราเค้าจัดเทศกาลลอยกระทง 7วัน 7 คืน ชักชวนกันแต่งกายย้อนยุค น่าหนุกหนาน ป้าน่ะจะย้อนไปได้แค่ราวๆ สมัยร.6 แล้วจะเอารูปอวบๆ มาฝากนะจ๊ะ

โดย: kim_tiger

วันที่: 13 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:10:56 น.

แวะมาทักอ้ายนักเรียนโข่ง
ว่าแต่ได้ไปดูเอเชี่ยนเกมส์ที่เมืองกวางโจวป่ะครับ
แล้วไอ้เมืองที่ว่านี่ไกลจากเมืองที่อ้ายพอยู่บ่

ช่วยเปรียบเทียบเป็นระยะทางในเมืองไทยให้นึกออกทีเถอะ
เช่นจากโคราชไปยะลา..............ประมาณนี้ได้บ่อ้าย

อืมม์ มาแซวว่าอยู่จีนนาน ๆ แอบเทใจให้นักกีฬาจีนล่ำบึก
มากกว่าไท้กั๋วอ่ะป่าว คริคริ

โดย: peeradol33189

วันที่: 18 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:05:26 น.

แวะมาส่งความสุข
วันเพ็ญเดือนสิบสองคร้าบ

ขอให้อ้ายและหวานใจมีความสุข
มั๊กมากนะคร้าบ

โดย: peeradol33189

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:54:30 น.

นี้อัปบลีอกแล้วไม่ไปบอกตรูเนี้ยเพราะ รู้ใช่ไม่ว่าตรูไม่ชอบเรื่องเรียนภาษาเนี้ย เอา ตรูเข้าใจอย่างนี้นะ

ว่าไปแล้วเร็วนะสองปีละ สงสัยมรึงกะตรูเนี้ยจะแก่พอๆกัน อัปเกี่ยวกับการเวลา ครอบรอบ อะไรทำนองเนี้ยอีก

โอ้ยยตรูเบื่อเรียน เซ้งเป็นบ้าเลย สองปีของมรึง ดีกว่า ปีสี่เดือนของตรูหลายเท่าเลย อิอิ
ตั้งใจเรียนให้ดีๆเหมือนปากหน่อยละ ฮ่าาาา

โดย: หญิงอวบ (kearaly

) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:23:34 น.

พล... หากพี่เป็นพล คงจะเครียด เครียด แน่นอน ภาษาจีนคงจะยากมากทีเดียว

แล้วพี่เป็นคนขี้เกียจอ่านซะด้วย แบบนี้ อาจจะต้องเปลี่ยนไปเรียนพวกทำครัว แหง แหง หรือไม่ก็พวกพับกระดาษเป็นรูปต่างๆ อาจจะไม่ต้องอ่าน อิ อิ

โดย: yyswim

วันที่: 25 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:52:51 น.

พลหายอีกแล้ว น้าว่าน้ากฃ็หายไปแล้วน่ะนี่

คราวนี้ไปไหนเอ่ย

น้าก็เพิ่งกลับมาค่ะ ทิ้งบล๊อกไปครึ่งเดือนเหมือนกันอิอิ
ส่งข่าวบ้างเด้อ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:10:08 น.

แวะมาเยี่ยมครับผม ผมเรียนจีนที่ไต้หวันครับ ^___^

โดย: taiwanlover IP: 114.43.104.90 วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:10:51:46 น.

สงสัยคงเรียนยุ่งตามเคย มาโหวตให้พลสำหรับสาขาบล็อกไกลบ้านค่ะ

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:19:11:49 น.

นี่ตามคุณรัชชี่มาโหวดให้พลด้วย หายไปไหนหว่า.

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 11 ธันวาคม 2553 เวลา:18:23:25 น.

แวะมาเคาะประตูบ้าน
หายไปไหนแย้ววอ้ายของผม

โดย: peeradol33189

วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:10:27:45 น.

ขอให้พลและครอบครัวมีความสุขทุกประการศัตรูหมู่มารอย่าได้มากล้ำกราย โรคร้ายและสิ่งร้ายๆ ขอให้หายไปกับสายหมอกและลมพัด ร่ำรวยสุขสันต์ทุกวันตลอดปีและตลอดไปค่ะ Merry Christmas & Happy New Year ค่ะ จุ๊บๆ

โดย: Thairabian

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:21:39:52 น.

Merry Christmas ขอให้พลสมหวังและมีความสุขมากๆนะครับ

โดย: yyswim

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:0:13:30 น.

มีความสุขในวันคริสต์มาสนะคะพล
คิดถึงจังค่ะ
แม่ซองฯ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:23:15:42 น.

แวะมาสวัสดีปีใหม่อ้ายพ๊นของผมเด้อคร้าบบ

ขอให้มีเรี่ยวมีแฮง มีกำลังใจ มีเงินมีทอง
ร่ำรวยความสุข ตลอดไป ใหม่ 2554 นี้คร้าบบ

โดย: peeradol33189

วันที่: 29 ธันวาคม 2553 เวลา:10:50:19 น.

ขอให้มีความสุขคลอดปีใหม่นี้ค่ะ พล

หายจ้อยเลยน่ะ คิดถึงจังค่ะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 29 ธันวาคม 2553 เวลา:19:18:42 น.

หายไปนานจัง คิดถึงน่ะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:52:00 น.

มาส่งความรักและความสุขค่ะ พล

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:55:41 น.

เอ้อ ..สงสัยตัวเป็นขนไปแล้วน่ะพล

น้าเองก็เพิ่งเข้าบล๊อก เดือนนี้หายไปหลายรอบ ติดเรื่องตรุษจีน เรื่องลูกสาวที่อยู่เยอรมันกลับมาเยี่ยมบ้านพร้อมลูกเขยและหลานชาย ก็เลยไม่ค่อยได้อยู่ติดบ้าน ตอนนี้ก็โอแล้ว เพราะครอบครัวลูกสาวก็กลับเยอรมันเรียบร้อยโรงเรียนเยอรมันไปแล้วค่ะ คุณยายก็นั่งหง่าวคิดถึงหลานอีกแหละ เพราะตลอดทั้งเดือนก็ได้ใกล้ชิดเขา ช่วยเลี้ยงให้พ่อแม่เขา เพราะพ่อแม่เขาอยากจะสวีทกันบ้าง ทิ้งหลานให้ยาย แล้วเขาก็ไปฮันนีมูนกันสองคน คงต้องคอยอีกสองสามปี ถึงจะได้เล่นกะหลานอีก

คิดว่าพลไปอยู่เมืองนอกกะคุณคำรณซะแล้ว ทิ้งบล๊อกไปจนปลวกกินซะพรุน อิอิ

กำลังนั่งปั่นงานตะพาบจ้ะพล พรุ่งนี้ไปอ่านน้า

กู๊ดไนท์

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:22:17:02 น.

ไม่ค่อยว่างมั๊ง? เดาเอา เห็นปล่อยบล็อกที่นี่เกือบบูด

บล็อกบ้านพี่ คาดว่าพลอาจจะเปิดดูไม่ได้
จีนบล็อกยูทูปใช่มั๊ย?

โดย: yyswim

วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:23:49:03 น.

สวัสดีอ้ายพ๊น

หายไปจากสารบบบล๊อกแก็งค์ซะนาน
ในที่สุดอ้ายก็กลับมาเยี่ยมผม

ขอบคุณมากครับที่แสดงความยินดีกับครอบครัวผม
ว่าแต่เรื่องที่ฝากถามแม่ จาให้คำตอบทีหลังนะอ้าย

เด๋วแกตกใจแย่ อิอิ

ว่าแต่ที่หายไปนานนี่....ยังไงกันครับอ้าย

โดย: peeradol33189

วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:9:14:24 น.

เจ้นึกว่าพลหายไปกับหิมะเมืองปักกิ่งหรือแอบไปจุดดอกไม้ไฟไล่นายแบบที่ไหนในช่วงปีใหม่ซะเพลินเลยไม่มีเวลาเข้าบล็อกนะนี่ เรียนหนักเหรอพล พูดถึงเรื่องประท้วงแล้วปวดหัว ฝรั่งขี้นกมันก็เจือกปลุกปั่นซะดังเชียว อยู่อย่างสงบซักพักก็ไม่ได้ แบ้วพลไปเย้วๆ เป็นแกนนำกะเค้ารึเปล่าเนี่ย อิอิ ตอนนี้พี่บ้าครีมบัวหิมะน่ะ กำลังหาซื้อมาลองดูอยู่ หน้าเยินน่ะ ไม่รู้มันจะดีสมคำร่ำลืออ๊ะเปล่า

โดย: Thairabian

วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:12:08:28 น.

สวัสดีเจ้า

เเวะมาบล็อกนักเรียนโข่งอยู่เป็นประจำเเต่ไม่เห็นเจ้าของบล็อกเขียนบล็อกใหม่สักทีก็เลยนึกว่าหายไปจากวงการบล็อกเหมือนกันกับหนูเลย สบายดีเนาะเจ้า ว่าเเต่ปีนี้ได้เลื่อนสถานะเป็นนักเรียนโข่งปีสามยัง

โดย: aoiobake

วันที่: 5 มีนาคม 2554 เวลา:10:35:55 น.