|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | |
|
|
|
|
|
|
|
มะ มาฟังนิทานกันไหม
ปิดไฟ เพื่อ บิวบรรยากาศ.. เสมือนกำลังนั่งอยู่ใต้ผ้าใบสีดำสนิท มีดวงดาวระยิบระยับเต็มท้องฟ้า มีจันทราเป็นเพื่อนอยู่ครึ่งดวง มีเสียงนกฮูกร้องจากระยะไกล มีเสียงใสๆของจิ้งหรีดเป็นดนตรีขับกล่อม ((หวี่... หวี่... เอ่อ มียุงด้วยอีกสองตัว))
มะ มานั่งล้อมรอบกองไฟกัน
กาลครั้งนึงนานมาแล้ว นานนนน.. นานแสนนานจนจำไม่ได้
จบ
. .
เอ้ย ยังๆ เดี๊ยวก่อนอย่าพึ่งไป แค่ล้อเล่น :P
ก็.. เป็นเรื่องที่นานมาแล้ว ย้อนกลับไปสมัยที่ บรรดาสิ่งมีชีวิตต่างๆรู้จักกันทั้งหมด และยังพูดคุยกันได้อย่างสนิทใจ
ณ.วันสดใสวันนึง นกน้อยได้ยินข่าวคราวเรื่องอกหักของ ผีเสื้อน้อยแสนสวย จึงบินไปหาผีเสื้อ น้อยตัวนั้น ที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ นกน้อยมีความคิดที่หวังดี จึงได้เอ่ยปากพูดกับผีเสิ้อว่า.. " ลุกขึ้นๆ เราไปหา หอยทากที่อยู่ตรงเนินเขาด้านโน้นกันเถอะ"
"ฮือ.. หอยทากมีเรื่องอะไรหรอ ? ซิก.. ซิก.. " ผีเสื้อสะอื้น
"เกิดเรื่องน่าเศร้าหนะ"
"คงจะไม่เศร้าไปกว่าเรื่องของฉันหรอก ฉันหนะ ดะ..โด.. โดน.. ทิ้ง เขา.. เขา.. ทิ้งฉันไปแล้ว.." ยังไม่ทันพูดไม่ทันจบประโยค ผีเสื้อน้อยก็ร้องไห้ต่ออีกยก
"พูดอะไรอย่างนั้น รู้ไหมน้องๆของหอยทากถูกพวกมนุษย์เด็กๆที่ซุกซนจับตัวไปเชียวนะ "
"ตายจริง ! มีเรื่องร้ายแรงอย่างนี้ด้วยหรือนี่ "
ผีเสื้อน้อยจึงลุกขึ้นยืน แล้วบินตามไป
เมื่อบินได้ระยะนึง ทั้งสองบินมาหยุดพักตรงเนินเขา
"เป็นยังไงบ้าง วันนี้อากาศสดใสมากเลยนะ" นกเอ่ยพร้อมจิกไซร้ขนตัวเอง
"ใช่จ้ะ สายสมก็แสนสดชื่นด้วย" ผีเสื้อตอบพร้อมเหยียดกางปีกสวยๆออกปะทะกับสายลม
"เธอลองสูดหายใจให้สุดปอด แล้วลองนึกถึงความเศร้าของหอยทาก ที่ต้องสูญเสียน้องๆไปสิ"
"อืม.. อืม.. จริงๆด้วย ไม่น่าเลย จริงๆฉันก็ยังคงสามารถพบคู่ตัวอื่นๆได้อีกแท้ๆ แต่หอยทาก สิ ไม่ได้มีโอกาสที่จะพบ.. "
"ใช่แล้ว ! เธอคิดอะไรได้เยอะแล้ว มะ ลุกขึ้นแล้วมายืนมองอะไรนี่สิ " นกชี้ปีกซ้ายไปที่หลังเนินนั้น ขณะเดียวกันก็ใช้ปีกขวาประคองตัวผีเสื้อ
"เธอลองมองไปที่ทุ่งฝั่งโน้นสิ หลังจากที่ต้นไม้ใบหญ้าก็ตายหมดจากฤดูที่ผลัดเปลี่ยน หากไม่รีบปลูกดอกไม้.. ซากต้นไม้เน่าๆและวัชพืชต่างๆก็จะเต็มไปหมดไม่น่ามองใช่ไหม.. เราต้องรู้จักเปลี่ยนแปลง เหมือนดั่งสวนนี้ เมื่อกำจัดซากต้นไม้และวัชพืชต่างๆออกแล้ว ก็ต้องเร่งหว่านเมล็ดพันธุ์โดยเร็ว เมื่อจิตใจเราเกิดความท้อแท้สิ้นหวัง เราก็ต้องควรเติมความหวังใหม่ๆเข้าไปเช่นเดียวกัน เพื่อฟื้นฟูใจที่บอบช้ำ และเยียวยาจิตใจ ถึงแม้ว่าจะต้องใช้เวลาหรือต้องทำซ้ำๆอีกกี่ครั้งก็ตาม ไม่อย่างนั้น เราจะไม่ได้เห็นภาพที่สวยแบบนี้ได้อีก จริงไหม ? "
Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2555 |
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2555 20:47:02 น. |
|
2 comments
|
Counter : 2912 Pageviews. |
|
|
|
โดย: พี่กระต่าย (Beplay ) วันที่: 1 มีนาคม 2555 เวลา:0:36:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
MY VIP Friend
|
|
|
|
ได้อ่านเรื่องนี้เยอะ ๆ
โดยส่วนตัว
ผ่านช่วงนั้นไปแล้ว
เข้มแข็งแล้ว
พออ่านเรื่องนี้
ก็รู้สึก น่ารักไปอีกแบบได้เหมือนกันเนอะ