Blowing in the wind

กี่ถนนคนผู้หนึ่งพึงเดินผ่าน
จึงอาจขานเป็นมนุษย์สุดพิศมัย
กี่ทะเลพิราบต้องท่องฝ่าไป
ก่อนโผลงหลับใหลในผืนทราย

กี่วันคืนปืนผาคร่าชีวิต
จะสิ้นฤทธิ์จากผองชนคนทั้งหลาย
เพื่อนยากเอ๋ยจงมองไปรอบกาย
คำตอบนั้นโปรยปรายในสายลม

กี่คราครั้งตั้งบ่าใบหน้าแหงน
จึงเห็นแผ่นฟ้าใสไร้เมฆข่ม
กี่ใบหูผู้หนึ่งพึงนิยม
เพื่อสดับเสียงตรมระทมครวญ

กี่ซากศพกองเทินพะเนินสูง
คนทั้งฝูงถึงรู้สึกกระอักระอ่วน
เพื่อนยากเอ๋ยไม่จำต้องคำนวณ
คำตอบล้วนโปรยปรายในสายลม

กี่พรรษามหาบรรพตจักหมดสิ้น
ด้วยเกลียวคลื่นกลืนกินดินถล่ม
กี่ปีเดือนเพื่อนผองผู้หมองตรม
จักได้ชมเสรีภาพซาบซึ้งใจ

กี่หนที่จะเฉมองไปทางอื่น
ทำหน้ารื่นไม่รู้ร้อนไม่คลอนไหว
เพื่อนยากเอ๋ยเธอนั้นคงเข้าใจ
คำตอบไซร้โปรยปรายในสายลม

แปลโดยคุณภูมิ
//povolam.exteen.com/20100521/entry

Create Date : 21 พฤษภาคม 2553		1 comments
Last Update : 22 พฤษภาคม 2553 0:10:06 น.
Counter : 648 Pageviews.
Share Tweet