เมื่อมีโอกาสไปเดินเล่นที่เมือง ริว่า เดล การ์ดา Riva del Garda ช่วงหน้าร้อน เราจะชอบมองร้านค้าที่ตั้งโต๊ะขายของฝาก ในใจก็คิดว่า ถ้าเรามีโอกาสได้ขายของฝากที่นำเข้าจากไทยคงจะดีไม่น้อย เดินผ่านมาหลายปีก็ได้แต่คิดและเล่าให้แฟนฟัง แต่พวกเราก็ไม่ได้มีโอกาสกลับไทยกันเลย
 

พี่สาวเราเมื่อตอนกลับไทย ได้มีโอกาสเรียนแกะสลักผักและผลไม้ เมื่อกลับมาอิตาลีก็ได้สอนเรา เราเองก็พอมีพื้นฐานบ้างจากการเรียนชั้นประถม กพอ (กลุ่มการงานพื้นฐานอาชีพ) ซึ่งจำได้ว่า ครูให้หัดแกะแตงกวา ต้นหอม มะเขือเทศ พอมาชั้นมัธยมปลาย ก็ได้มีโอกาสเรียนการโรงแรม สอนแกะฟักทองครั้งหนึ่ง และเมื่อมีโอกาสได้ทบทวนการเรียนแกะสลักอีกครั้งกับพี่สาวเรา ก็ทำให้การเรียนนั้นไม่ยากมาก เข้าใจเวลาที่พี่สอน แต่เราไม่ค่อยชอบแกะผัก และ ผลไม้เท่าไหร่ พอรู้บ้างว่ามีการแกะสลักสบู่ เราจึงเริ่มลองแกะสบู่

เราก็เริ่มหาข้อมูลการแกะสลักสบู่ ทำอย่างไรสบู่ถึงนิ่มและแกะง่าย เพราะสบู่ถ้าไม่ทำให้นิ่มจะแกะยาก เพราะแข็ง และแตกง่าย จากการหาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตทำให้รู้หลายวิธี แต่ที่เราชอบใช้ก็คือ อบในไมโครเวฟ แต่ต้องจับเวลาให้ดี อย่านานเกินไป ไม่งั้นสบู่จะกลายเป็นฟองนิ่มๆ ฟูๆ ไปเลย และแต่ละชนิดก็ใช้เวลาไม่เท่ากัน

หลังจากแกะสลักสบู่ดีขึ้น โดนมีดบาดน้อยลง เราจึงมีความมั่นหน้าที่กล้าจะบอกแฟนว่า ลองกันไหม๊ ลองไปขอที่ทางเทศบาลกันดู เพื่อได้ที่ขึ้นมา เราอาจจะไม่ต้องกลับไปทำงานเป็นลูกจ้างก็ได้ แฟนก็สนับสนุนนะ แต่ก็คอยบอกเสมอว่ามันไม่ง่ายหรอก พวกเราจึงไปถามข้อมูลกับทางเทศบาล ถึงการทำเรื่องขอที่ และเราก็ถ่ายรูปไปให้เจ้าหน้าที่ดูด้วย ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็ชอบผลงานเรา และบอกให้ลองทำเรื่อง เธอว่า เราน่าจะมีสิทธิ์ได้ที่นะ เพราะงานเราเป็นศิลปะที่ทำด้วยมือ เข้ากับตลาดที่ทางเทศบาลจัดไว้ แต่จริงๆ แล้ว ร้านอื่นๆ พวกเขาก็ซื้อมาขายต่อกันทั้งนั้น มีเรานี่แหละที่ทำมือเอง
 

การทำเรื่องขอจะมีช่วงเป็นช่วง พฤศจิกายน-ธันวาคม ของทุกปี เพราะตลาดแห่งนี้จะเปิดเฉพาะ ช่วงฤดูท่องเที่ยว พอหน้าหนาวก็จะปิด เราลองยื่นเอกสาร พร้อมรูปถ่ายผลงานเราด้วย ปลายเดือนธันวาคม ทางเทศบาลแจ้งมาว่า การขอของเราผ่าน เราดีใจมาก และเริ่มเตรียมแกะสบู่เตรียมไว้ รอช่วงตลาดเปิดในเดือนเมษายน ของปีที่จะมาถึง
 

เมื่อฤดูท่องเที่ยวเปิด แฟนขับรถไปส่งเพื่อจะตั้งโต๊ะขายกัน เราก็เก้ๆ กังๆ ทำอะไรไม่ค่อยถูก แต่ก็ผ่านมาได้ มีคนสนใจเดินมาดูกันเยอะ และแล้ว เราก็ขายสบู่ได้ ก้อนแรก ผ่านไปแค่ 30 นาที เราทำอะไรไม่ถูกเลย ไม่ว่าจะใส่ถุง เขียนบิล ตื่นเต้นไปหมด ลูกค้าก็บอกว่าไม่เป็นไร ไม่ต้องเขียนบิล แต่เรากลัว เราก็บอกรอนิดส์นึงนะ แฟนเราก็ยืนเป็นกำลังใจ และก็ดีใจไปกับเราที่ขายได้ ตกลงวันแรกขายไปได้ 2 ก้อน เราซื้อสบู่มา 50 เซ็นต์ หลังจากแกะแล้วเราตั้งขายที่ 7 ยูโรต่อก้อน เรานั่งขายอยู่ 3 ชั่วโมง แล้วก็เก็บของกลับบ้าน
 

เราขายมา 3 อาทิตย์ ขายได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เริ่มท้อมากๆ สบู่พอโดนแดนร้อนๆ ก็เป็นไอน้ำเกาะตรงถุงที่ห่อไว้ เราเริ่มกลับมาคำนวณ สิ่งที่ได้และสิ่งที่เสียไป เราขายได้ 1 ก้อนต่อวัน ในขณะที่นั่งขาย 3 ชั่วโมง เราได้แค่ 6.50 ยูโร ซึ่งมันน้อยมากๆ ยิ่งทำให้ท้อเข้าไปใหญ่ ในจะการขนของแต่ละวัน และเรามานั่งขายหลังจากเราเลิกงานบ้านพักคนชรา เราเหนื่อยบวกท้อ เราจึงยอมแพ้ และก็เลิกขายไปในที่สุด การได้ลองทำอะไรใหม่ๆ ถึงแม้ว่าเราจะล้มเหลว แต่สิ่งที่เราได้กลับมาก็มีค่า การได้เรียนรู้ ประสบการณ์ต่างๆ มีค่าสำหรับเรา และสอนเราว่า ไม่มีอะไรง่ายอย่างที่คิด และถึงแม้จะผิดหวังก็อย่าจมปรักอยู่กับความผิดหวังนั้น ครั้งนี้ไม่สำเร็จ ครั้งหน้าไม่สำเร็จ อาจจะไม่ใช่แนวของเรา ก็ไม่เป็นไร ลองใหม่ ทำใหม่ หาอะไรใหม่ๆ ทำไปเรื่อยๆ ถ้ายังมีแรงอยู่ ^_^

เรื่องเล่าของเรา เกี่ยวกับการลองขายของที่ตลาดนัดในอิตาลี