|
Location :
กรุงเทพฯ Denmark
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เรื่องราวต่างๆ ที่เขียนขึ้นมาในบล๊อกนี้ มีทั้งเรื่องจริงและเรื่องแต่ง เพื่อบอกเล่าสู่กันฟัง และเพื่อความบันเทิง
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ลอกเลียนหรือนำส่วนใดส่วนหนื่งของข้อความใน Blog แห่งนี้ไปเผยแพร่ โดยไม่ได้รับอนุญาต จาก... จขบ ... มิเช่นนั้นแล้ว ท่านจะต้องถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
¤ เจ็บนี้อีกนาน.....เจ็บนี้ไม่ลืม ¤
สวัสดีมิตรรักแฟนบล๊อกทุกท่านค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาหาพร้อมความคิดถึงและกำลังใจนะคะ
บางคนคิดว่าดิฉันกับลุงระหายไปลันล้าที่ไหนกัน
เราสองคนหายกันไปจริงๆ ค่ะ แต่ไม่ได้ไปลันล้ากันที่ไหน
เมื่อวานนี้ดิฉันป่วยหนัก จู่ๆ ก็เกิดปวดท้องขึ้นมาอย่างกระทันหัน
ถูกหามส่งเข้าโรงหมอค่ะคุณขา
เกิดอะไรขึ้นกับดิฉัน ล้อมวงกันเข้ามาฟังเลยค่ะ เมื่อช่วงสายๆ ของวันอังคารกำลังหลับสบาย จู่ๆ ดิฉันก็มีอาการปวดท้อง ปวดมากจนทนไม่ไหว ลุงระเลยหายามาให้กิน ก็หายไปพักหนึ่ง นอนหลับต่อได้ พอช่วงเย็นก็เริ่มปวดอีก คราวนี้เริ่มลุกลามไปถึงหลัง และเลยไปถึงสะโพก ถึงขนาดลุกไม่ได้ เดินไม่ไหว นอนร้องครวญคราง
ลุงระเห็นท่าไม่ดี จึงเรียกรถพยาบาลให้มารับไปโรงหมอ หูยยยย คุณขา อยากจะบอกว่านี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ดิฉันถึงขนาดถูกหาม ด้วยบุรุษพยาบาล หล่อ ล่ำ ถึงสองคน แต่อารมณ์ตอนนั้นไม่มีแรงชื่นชมหรอกค่ะ ถึงจะตกอยู่ในอ้อมแขนของหนุ่มล่ำก็เถอะ เพราะมันปวดมากจนทนไม่ไหวแล้วววว
ตอนอยู่ในรถพี่แกก็วัดความดันไป ดิฉันก็ร้องโอดโอยไปตลอดทาง บอกให้เราพยายามหายใจลึก ๆ แม่มม ทำอย่างกับเราปวดท้องคลอดลูก
แต่ดิฉันก็ทำตามที่เขาบอกหล่ะค่ะ ทำได้แป๊ปเดียวมันก็ทนไม่ไหว ต้องเผลอร้องออกมาตลอด ระหว่างอยู่ในรถเกิดหน้ามืดอีก อ้วกแตกด้วย เอาเข้าไป
ตอนนั้นคิดในใจว่า " กูจะรอดไหมว้า "
......
พอไปถึงโรงพยาบาล ถูกเข็นเข้าห้องฉุกเฉิน นางพยาบาลเข้ามาวัดความดันอีกรอบ แล้วก็ถามคำถามอะไรมากมาย ทั้งๆ ที่ดิฉันปวดจะตายห่านน ไม่มีอารมณ์จะตอบคำถาม พอซักไซร้ได้ที่ คุณเธอก็เอาปรอทมาวัดอุณหภูมิที่ก้น เสียบเข้าไป ซื้ดดดดด วัดปรอทเสร็จก็ให้ดิฉันไปฉี่เพื่อจะเอาไปตรวจ เรี่ยวแรงไม่มีแต่ก็ทำตามที่เขาบอก โดยมีลุงระประคองไปเข้าห้องน้ำ พอได้ในสิ่งที่เขาต้องการแล้ว นางบานก็จัดการให้น้ำเกลือดิฉันค่ะ
แต่กูปวดท้องทำไมไม่ให้ยา (คิดในใจ)
หลังจากนั้นก็เอาเข็มมาเจาะเลือดอีก ได้เลือดดิฉันไปตรวจประมาณ 6-7 หลอด แต่ก็ยังไม่ยอมให้ยา ดิฉันต้องทนนอนบิดไปมาอยู่บนเตียงกว่าหมอจะมา พอหมอมาก็ซักไซร้ถามคำถามเดียวกับพยาบาลอีก เอา เอา เข้าไป ตอบคำถามเดิมๆ แล้วหมอก็ใช้หูฟังท้อง ปอด หัวใจ พอฟังเสร็จก็เริ่มจับกดมาที่ท้อง
ตรวจดูว่าเจ็บตรงไหน ดิฉันเจ็บท้องแค่ข้างซ้ายนะคะ แล้วมันลามไปถึงหลัง หมอก็เลยสันนิษฐานว่าน่าจะเป็น " นิ่ว " พอวินิจฉัยโรคได้ก็ให้ยาแก้ปวดตอนประมาณห้าโมง แต่ยานี่ไม่ใช่ยากินนะคะ เป็นยาสวนก้นค่ะ ก็เจอเข้าไปหนึ่งเม็ดที่ก้น
ผ่านไปสิบนาทียาออกฤทธิ์ หลับไป สลับกับการลุกมาอ้วกอีกหลายรอบ แล้วก็เริ่มปวดอีกครั้งตอนประมาณสามทุ่มกว่า คราวนี้ปวดมากๆ จนทนไม่ไหวแล้ว ต้องขอยาแก้ปวดเพิ่ม คราวนี้หมอให้พยาบาลมาฉีดมอฟีน ระงับปวดให้หนึ่งเข็ม พร้อมกับยาแก้ปวดสวนเข้าไปที่ก้นอีกสองเม็ด เป้งงงงงง !!!
พอโดนฤทธิ์มอฟีนเข้าไป ดิฉันก็ถึงกับสลบไสลไปเลยค่ะ ตื่นเช้ามา ช่วงระหว่างรอหมอเวรตอนเช้ามาตรวจอีกที พยาบาลเวรดึกเข้ามาขอวัดอุณหภูมิอีกแล้ว โดนสวนแต่เช้า พยาบาลคนต่อไปก็เข้ามาเจาะเลือดไปตรวจอีก 6-7 หลอด
แต่ตอนเช้านี้ดิฉันไม่มีอาการปวดใดๆ แล้ว แค่รู้สึกเพลียเท่านั้น และกว่าหมอเวรเช้าจะมาตรวจอีก ก็นู่นค่ะเกือบเที่ยง พอมาถึงก็ถามว่าเป็นยังไงบ้างเช้านี้ ดิฉันบอกว่าไม่ปวดแล้ว หมอแกก็คลำๆ ท้องดูอาการ พร้อมกับบอกผลเลือดที่เอาไปตรวจว่าปกติดี แต่ขอตรวจปัสสาวะอีกทีว่าถ้าไม่ติดเชื้ออะไร ก็ให้กลับบ้านได้
........
รอสักพัก ผลปัสสาวะออกมาเป็นปกติ หมอก็เลยให้กลับบ้านได้ แถมบอกว่าถ้าปวดอีกให้กลับมาใหม่ โอ้ หมอ ช่างกล้าพูด !! แต่ดิฉันคงไม่กล้ามาแล้วค่ะ
อาการนิ่ว ดิฉันก็เพิ่งจะเคยเป็นนี่แหล่ะค่ะ และก็เพิ่งรู้ว่ามันปวดทรมาน ได้ใจ จนยากจะลืม จริงๆ .........
สรุปเมื่อวานดิฉันโดนสวนก้นไปหลายรอบเลยค่ะ วันนี้กลับมาถึงบ้านแล้ว ก็เลยอยากจะมาเล่าให้เพื่อนๆ ได้ฟังกันว่าเกิดอะไรขึ้นกับดิฉัน อัพบล๊อกเสร็จแล้ว ขอตัวไปนอนพักก้นก่อนนะคะ อูยยยย ซิ๊ดดดด
ขอให้ทุกท่านโชคดี ปราศจากโรคภัยนะคะ
ความไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ ค่ะ
Create Date : 03 กันยายน 2551 |
Last Update : 4 กันยายน 2551 5:42:01 น. |
|
32 comments
|
Counter : 348 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:20:14:18 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:20:24:59 น. |
|
|
|
โดย: hoshi_nao วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:20:36:13 น. |
|
|
|
โดย: ลาบป๋าดุ๊ก วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:20:44:18 น. |
|
|
|
โดย: Micha 5up วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:20:49:54 น. |
|
|
|
โดย: nakamuk วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:21:08:26 น. |
|
|
|
โดย: payya50 วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:21:41:28 น. |
|
|
|
โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:22:12:06 น. |
|
|
|
โดย: Madame Kp วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:22:12:07 น. |
|
|
|
โดย: บอนหวาน วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:22:31:10 น. |
|
|
|
โดย: ลิตช์ (Litchi ) วันที่: 3 กันยายน 2551 เวลา:23:58:34 น. |
|
|
|
โดย: Borken วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:0:25:31 น. |
|
|
|
โดย: jj (bupabupaja ) วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:0:57:07 น. |
|
|
|
โดย: DUNHILL วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:1:32:31 น. |
|
|
|
โดย: Flowerfun วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:1:36:11 น. |
|
|
|
โดย: Patty IP: 78.148.194.27 วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:1:38:06 น. |
|
|
|
โดย: ทรายะจัง วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:1:47:04 น. |
|
|
|
โดย: sopida1981 วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:3:42:57 น. |
|
|
|
โดย: รักษ์ (RakKoksawang ) วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:4:29:35 น. |
|
|
|
โดย: mai (maistyle ) วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:7:41:51 น. |
|
|
|
โดย: วีดารา (Vidara ) วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:11:41:09 น. |
|
|
|
โดย: zalitalin วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:12:58:27 น. |
|
|
|
โดย: unsa วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:21:51:50 น. |
|
|
|
โดย: Thatcha70 วันที่: 4 กันยายน 2551 เวลา:21:56:44 น. |
|
|
|
โดย: thaispicy วันที่: 5 กันยายน 2551 เวลา:3:53:02 น. |
|
|
|
|
|
|
สวัสดีค่ะป้ามะลิ
หายไวๆ นะคะ
ปอแวะมาเยี่ยม
และมาเสริฟกาแฟแทนคำขอบคุณค่ะ
หวังว่าจะสบายดีนะคะ งุงิ