เสื่อมแต่ไม่ทราม....แค่ไม่รู้ความเท่านั้นเอง
สวัสดี - สวีดัด ค่ะ
วันนี้ดิฉันมาอัพบล๊อกดึกไปหน่อย
เวลา ณ เมืองนมเย็นขณะนี้ปาเข้าไปจะห้าทุ่มแล้วค่ะพี่น้อง
บล๊อกที่แล้วเล่าเรื่องคุณยายล้มหัวฟาดพืันห้องน้ำ วันนี้เลยมาขออัพเดทอาการคุณยายท่านนั้นให้ทราบกันค่ะ หลังจากพาไปให้หมอเย็บแผลตอนเช้าประมาณตีห้าวันนั้นแล้ว คุณหมอก็อนุญาตให้กลับมาบ้านพักคนชราได้เลย
เพราะเช็คอาการแล้วสมองไม่ได้รับความกระทบกระเทือน แต่อย่างใด แค่หัวแตกเย็บไป 15 เข็ม อึ๊ยยย กลับถึงบ้านได้ คุณยายก็นอนสลบไปเลยค่ะ ไม่ใช่เพราะเจ็บแผลหรอกนะคะ แต่แกเหนื่อย
เพื่อนที่นั่งรถไปกับแกด้วยกลับมาเล่าให้ฟังว่า คุณยายแกยังไม่เข้าใจว่าทำไมแกจะต้องไปหาหมอ ขนาดบอกย้ำกับแกเป็นสิบเที่ยวว่าคุณยายล้มหัวแตกค่ะ แกก็ลืมอีกแล้ว สักพักชะโงกหัวขึ้นมาถามอีกแหล่ะ ว่าฉันเป็นอะไร
เฮ้อออ !! บางทีเราก็เหนื่อยที่จะตอบอะไรซ้ำๆ ซากๆ ค่ะ มันไม่เหมือนกับในหนังหรอกนะคะ ที่คนความจำเสื่อม อยู่ดีๆ ล้มไปความจำนั้นจะกลับคืนมา
แต่โรคนี้มันเกี่ยวกับเซลด้านสมองที่เสื่อมไปแล้ว อยู่ดีๆ หรือล้มไป เซลนั้นมันก็ไม่สามารถจะฟื้น คืนมาดีได้ดังเดิมหรอกค่ะ
ฉันทำงานเกี่ยวกับคนแก่ความจำเสื่อมพวกนี้มาได้ 2 ปีแล้วค่ะ การทำงานก็จะซ้ำซากจำเจ ทุกวัน เพราะเรื่องที่เราเคยได้ยิน ได้ฟัง ก็จะเป็นเรื่องเดิมๆ
แต่ที่เราต้องคอยสังเกตุคนแก่เหล่านี้ว่าจะมีอาการของโรคอื่น แทรกซ้อนขึ้นมาหรือไม่ เช่น อาการเจ็บปวดอื่นๆ ตามร่างกาย ที่บางคนไม่สามารถบอกหรืออธิบายได้ถึงความผิดปกติของตัวเอง
เช่นบางคนปวดท้อง ท้องอืด ท้องเฟ้อ ถ่ายไม่ออก ก็บอกกันไม่ได้ค่ะ หรือบางคนท้องเสีย ถ่ายเรี่ยราดก็บอกกันไม่เป็นอีก หรือบางทีปัสสาวะมีกลิ่น สีไม่ปกติ ก็ต้องหมั่นคอยสังเกตุกันค่ะว่า นี่อาจจะเป็นอาการของโรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบ หรือสารพัดโรคแหล่ะค่ะ ไม่ว่าจะเจ็บไข้ได้ป่วย ตัวร้อน ปวดหัว etc.
ทำงานกับคนแก่เหล่านี้ ก็เหมือนทำงานกับเด็กแหล่ะค่ะ ที่มีทั้งน่ารัก น่าเอ็นดู แล้วก็น่าตี ด้วยเหมือนกัน บางครั้ง ก็แหม บางคนก็ดื้อนะคะ อาการดื้อของพวกท่านก็เช่น ไม่ยอมกินยา ไม่ยอมอาบน้ำ ไม่ยอมกินข้าว ไม่ยอมเข้านอน วันไหนบทแกจะย้อนวัยกันก็ร้องไห้ จะกลับบ้านไปหาพ่อแม่
พวกฉันก็ต้องทั้งคอยปลอบ คอยดุ กันไป สนุกดีค่ะ ฉันรักงานนี้นะคะ รักที่ได้ดูแลพวกท่าน และก็รักพวกท่าน เหมือนญาติผู้ใหญ่จริงๆ ตามนิสัยคนไทยหล่ะมั้งคะ ที่นอบน้อมกับผู้หลักผู้ใหญ่ ถึงแม้ว่าพวกท่านเหล่านั้น จะไม่ใช่คนในครอบครัวก็ตาม
แต่ฉันก็ไม่เคยคิดรังเกียจอะไรเลย กลับรู้สึกเหมือนว่า ตัวเองได้ดูแลญาติผู้ใหญ่ของตัวเอง ด้วยความเต็มใจ จริงๆ นะ ไม่ได้โมมมมมมมม้ โอ๊ะ โอ
ถ้าวันหนึ่งฉันแก่ลง จะความจำดีหรือเสื่อม
ขอเพียงแค่มีคนดูแลฉันดีๆ แบบนี้บ้างก็พอ
เพี้ยงงงงงงงง ซ้าาาาาาา ธุ
ปิดท้ายกันด้วยเพลงน่ารัก ๆ ของว่าน af ค่ะ
" วัยทองรำลึก "
Create Date : 15 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 15 กรกฎาคม 2551 5:04:40 น. |
|
23 comments
|
Counter : 382 Pageviews. |
|
|