เปิดกรุ๊ปบล็อกนี้มาเพราะว่า ตอนนี้เดินทางจากอ้อมอกพ่อแม่มาต่างบ้านต่างเมือง จะได้เล่าเรื่องราวต่างๆ พร้อมภาพประกอบให้พ่อกับแม่ดูด้วย พ่ออย่าลืมเข้ามาดูบ่อยๆ นะจ๊ะ





ลูกจะขอเล่าการเดินทางแบบย่อๆ นะพ่อ

- ขึ้นเครื่องจากสุวรรณภูมิมาลงที่ไทเป ไต้หวัน รอสามชั่วโมง







- จากนั้นขึ้นจากไทเปมาลงที่อลาสก้า (แวะพักเครื่องและเปลี่ยนแอร์โฮสเตส)ตอนนี้เหยียบอเมริกาแล้วนะ ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองที่นี่อย่างง่ายดาย แล้วก็มารอขึ้นเครื่องอีกประมาณครึ่งชั่วโมง

- ขึ้นเครื่องบินลำเดิมจากอลาสก้ามาลงสนามบิน JFK ที่นิวยอร์ค รับกระเป๋ามาผ่านด่านตรวจ โชคดีที่ได้กระเป๋าครบ ไม่หายไปไหน สภาพก็ไม่เยินมากมาย ด่านก็ไม่ได้ตรวจอะไรแค่เอาใบที่เรากรอกบนเครื่องว่าเอาอะไรมาบ้าง เค้าถามผัก เนื้อสัตว์ หรืออะไรต่างๆ ก็ No No หมด พอเค้าดูใบก็ให้ผ่านเลย รอขึ้นเครื่องที่นี่สิบชั่วโมงได้



(พิซซ่าที่เห็นของบอกว่าชิ้นใหญ่มากพ่อ แต่ที่นี่เค้าเรียกซุปเปอร์สไสด์นะ Super Slice ยังไงก็เยอะอยู่ดี แต่น้ำแพงมากกกกกก)

- ถึงเวลาเราก็ขึ้นเครื่องจากนิวยอร์คมาที่ริชมอนด์ ลงสนามบินริชมอนด์แล้วต่อแท็กซี่มาที่บ้านพัก แท็กซี่เค้าไฮโซมากมายเลยนะพ่อขอบอก มี GPS เราเอาที่อยู่ให้เค้า เค้าก็กดบนหน้าจอ เลขที่นี้ ถนนนี้ เมืองนี้ แล้วเค้าก็วิ่งตาม GPS เลยล่ะ พาเรามาส่งถึงที่พักอย่างปลอดภัย เสียค่าแท็กซี่บวกทิปไป 90 เหรียญ ก็หารกันกับพี่ยุ้ย



มาถึงที่พักบ่ายโมงกว่าๆ ของวันศุกร์ สรุปการเดินทางที่ยาวนานนี้ก็ประมาณเกือบสี่สิบชั่วโมงได้เลยมั้ง เช็คอินเข้าที่พัก เค้าให้เรากรอกเอกสารต่างๆ แล้วเอากุญแจให้ มีให้เราเลือกด้วยนะว่าเราจะเอาอะไรเพิ่มรึเปล่า

หมอน 4 เหรียญ
ชุดผ้าขนหนู มีผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดหน้า 4 เหรียญ
ผ้าปูที่นอน 8 เหรียญ
ผ้าห่ม 15 เหรียญ

แต่ลูกเอาหมอนเพิ่มอย่างเดียวเพราะอย่างอื่นแม่เตรียมมาให้แล้ว คอยดูเถอะ หมอนสี่เหรียญเนี่ย ตอนกลับจะขนกลับเมืองไทยด้วยเลยเชียว



พูดเรื่องเอาของกลับ รูมเมทของลูกอ่ะ เค้าขนของบนเครื่องมาเต็มเลย ทั้งผ้าห่ม ช้อนส้อม เอามาหมดเลย เค้าบอกว่า จ่ายแล้วต้องเอาให้คุ้ม ไม่เป็นไร เดี๋ยวตอนกลับลูกเอากลับบ้างเนอะ 555

ห้องนอนก็อย่างที่เห็นนะพ่อ เตียงสองชั้นสองเตียง ห้องนึงอยู่สี่คน แต่ลูกเป็นคนไทยสองคนแรกที่มาถึง พอเข้าห้องก็เลือกเตียง เลือกล็อคเกอร์กันก่อนเลย จัดของเข้าที่ ปูที่นอน อาบน้ำ ต้มมาม่ากิน ระหว่างนี้มีกรุ๊ปคนไทยทยอยเข้ามาอีกเรื่อยๆ รูทเมทลูกที่บอกอ่ะ เค้าก็เพิ่งมาตอนนี้แหละ ขอบอกว่ากระเป๋าเค้าใหญ่กว่าลูกอีก ของก็เอามาเยอะมากๆ เลยด้วย เพราะฉะนั้น ของลูกนี่แหละมาแบบกลางๆ ไม่มากไม่น้อยแล้ว

ที่ห้องพักก็มีอย่างที่เห็น คือ เตียง ล็อคเกอร์ โต๊ะ เก้าอี้ ทีวี โทรศัพท์ ตู้เย็น ฮิตเตอร์(ซึ่งไม่อุ่นเอาซะเลย) ใต้เตียงก็มีที่ให้เก็บของนะ ดูตามภาพเอาแล้วกันค่ะพ่อ



ประมาณสี่โมงกว่าเค้าพาไปซื้อของที่วอลมาร์ท ก็เหมือนโลตัสบ้านเราแหละพ่อ เลยได้ซื้อของกินของใช้มานิดหน่อย



ห้องน้ำ ห้องอาบน้ำอยู่ข้างนอกนะ ตามรูปเลยค่ะ แต่ห้องอาบ อ่างล้างมือ อ่างล่างจาน พวกนี้จะเลือกได้ว่าจะใช้น้ำอุ่นหรือน้ำเย็น ตอนนี้เลือกอุ่นสิคะ อากาศหนาวน้ำเย็นเจี๊ยบซะขนาดนี้



ห้องครัวก็มีให้นะ อยู่ข้างนอกชั้นละหนึ่งห้อง ในนั้นก็มีไมโครเวฟสองเครื่อง กาต้มน้ำ เตาสี่หัวสองชุด ซึ่งไฮโซมากมาย ทุกวันนี้ยังเปิดไม่ค่อยเป็นเลย มีที่กรอกน้ำกินด้วย



รุ่งขึ้นตื่นตีห้า (วันเสาร์ 14 มีนา ตามเวลาที่เวอร์จิเนียนะพ่อ) พ่อต้องไม่เชื่อแน่ๆ ก็เมื่อคืนนอนตั้งแต่สามทุ่ม อาการเจ็ทเลทไม่มีนะ (พวกอาการที่ปรับตัวปรับเวลาไม่ได้อะไรประมาณนี้) ตอนเที่ยงเค้าพาไปทำบัตร Social ประมาณคล้ายๆ ประกันสังคมล่ะมั้ง ที่อนุญาตให้เราทำงานได้รับเงินอย่างถูกต้องตามกฎหมายของที่นี่อ่ะ พอกลับมาก็หาอะไรกิน เล่นเน็ตอีกพักนึง ง่วงจัง สี่โมงเย็นเอง นอนก็นอนค่ะ ทีนี้นอนหลับยาวเลย

รู้สึกตัวขึ้นมาตอนตีหนึ่ง นอนกระสับกระส่ายอีกพักก็ไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็มานอนต่อแต่มันไม่หลับแล้ว สงสัยคงได้นอนพักเต็มที่แล้ว เลยออกไปนั่งเขียนบันทึกตรงฟร้อนท์ ตีห้าก็ต้มโจ๊กกินกับพี่ยุ้ย เสร็จแล้วอาบน้ำ โทรหาแม่ นั่งเล่นเน็ตสักพักยังไม่ทันได้อัพบล็อก ก็ออกไปปฐมนิเทศน์แล้ว



กลับจากปฐมนิเทศน์ วันนี้เราหิวกันมากมาย แล้วก็ไม่อยากกินมาม่าเป็นมื้อที่สี่ ก็เลยไปกินเบอร์เกอร์คิงส์



มื้อนี้เลยปาเข้าไป 8.58 เหรียญเลย ออกมาแวะเซเว่น ซื้อลูกอมกับช็อคโกแลต โฟเรโรน่ะพ่อ แปลกดี ห่อเป็นสีน้ำตาล ที่เมืองไทยมีแต่ห่อสีทอง คาดว่าคงไม่เหมือนกันแน่ๆ เลยซื้อมาลองกินดู ที่เซเว่นเสียไป 2.61 เหรียญ



เวลาซื้อของที่นี่ ดูราคาแล้วต้องเผื่อไว้บวกภาษีเข้าไปด้วย เพราะอย่างที่ลูกบอกว่าภาษีมันคิดต่างหาก ไม่ได้รวมเหมือนของบ้านเรา แต่ราคาของต่างๆ ข้างบนที่ลูกบอกไปอ่ะ ราคาสุทธิแล้วค่ะ

ที่นี้มาที่ตารางงานบ้างนะ อาทิตย์นี้ลูกได้ตารางงานแล้ว วันนี้ที่ไปปฐมนิเทศน์เที่ยงถึงห้าโมง เค้าก็คิดชั่วโมงให้ด้วย แล้วอาทิตย์นี้ลูกทำอังคารถึงศุกร์ สิบโมงถึงห้าโมง เสาร์อาทิตย์หยุด แต่ว่าตารางที่ได้แค่อาทิตย์นี้นะ ไม่แน่ใจว่าเค้าจะอัพเดททุกอาทิตย์เลยรึเปล่า ยังไงลูกจะมาบอกอีกทีเนอะ

พรุ่งนี้ก็ได้เริ่มงานแล้ว ที่ลูกมาทำน่ะตำแหน่งเมอร์เชนดิสโฮสท์ หรือก็คือขายของที่ระลึกน่ะค่ะ แต่ตอนนี้สวนสนุกยังไม่เปิด กว่าจะเปิดก็ 4 เมษาโน่น ที่ทำตอนนี้คือไปช่วยในส่วนของฝ่ายบุคคลก่อนน่ะพ่อ เป็นยังไงบ้างเดี๋ยวค่อยมาเล่าให้ฟังเนอะ

ลืมบอกไป พ่อไปบอกแม่ด้วยนะว่าลูกมาอยู่ที่ รัฐเวอร์จิเนีย เมืองดอสเวล ทำงานที่สวนสนุกคิงดอมิเนี่ยน เพื่อพวกคุณป้าๆ เค้ามาบ้านเรากันตอนเมษาถามแม่ แม่จะได้ตอบเค้าถูกไง

อ้อ...อีกเรื่อง สภาพอากาศตอนนี้หนาวมากกกกก ตอนนั้นถามแท็กซี่เค้าบอกว่ากำลังเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ แต่ลูกว่ามันก็ยังหนาวอยู่อ่ะ อยู่ระหว่าง 2 องศาขึ้นไป วันที่มาแรกๆ รู้สึก 4 องศาพูดมาเป็นไอเลย แต่ฝนตกพรำๆ ตลอดเลยที่นี่ วันนี้หนาวกว่าเมื่อวานแต่พูดไม่ค่อยเป็นไอ แต่ยังไงก็หนาวอยู่ดี ลูกจะพยายามใช้วิคส์วาโปรับสองตลับที่เอามาให้พอใน 4 เดือน แต่มันก็ไม่หนาวตลอดหรอก อยู่ไปอยู่ไปเดี๋ยวก็เจอหน้าร้อนมั้ง (เห็นเค้าว่านะ)

เอาล่ะ ฉบับแรกนี้ก็คงสิ้นสุดตรงที่บรรทัดนี้ก่อนนะพ่อ อ่านแล้วไปบอกแม่ต่อด้วยนะจ๊ะ ถ้าจะให้ดีก็ปริ้นท์ไปให้แม่อ่านเลยก็ได้ พ่อไปหาแม่เมื่อไหร่ก็เอาให้เค้าดูด้วย แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้ด้วยนะ (พิมพ์ข้อความลงที่ข้างล่างนี้อ่ะ) แล้วลูกจะเข้ามาดูค่ะ

คิดถึงพ่อกับแม่นะ
รักมากๆ ด้วยอ่ะ
ลูกบ๊วย
วันจันทร์ 16 มีนา 52 เวลาห้าทุ่มห้านาที
(เมืองไทยก็วันอังคารสิบโมงห้านาทีแล้ว)