จะอยู่อย่างไรเมื่อตกงาน
ในยามนี้ต้องร้องเพลง "รักยามจน" รำพึงกับตัวเองไว้บ่อยๆ เพื่อเตือนสติตัวเองไม่ให้เครียด
ไปกับสังคมยุคนี้ ในชีวิตคนเรา การมีอารมณ์ขัน มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ก่อน ย่อมทำให้มีชัย
ไปกว่าครึ่งแล้ว เพราะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตเราก็ตาม สิ่งแรกที่เราต้องทำก็คือการปรับตัว
ต้องรับรู้อย่างมีสติ และสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ โดยปราศจากความวิตกกังวลมากจนเกินพอดี
ตามหลักพุทธศาสนาน่าจะตรงกับคำว่า "สุข"เพียงแต่เรารับรู้ว่า "ทุกข์" หรือ "สุข"อยู่ใน
ขณะนี้ก็เพียงพอแก่การดำรงชีวิตประจำวันที่ดีแล้ว อย่างเช่น สังคมในสภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน
เราคงต้องยอมรับสภาพเศรษฐกิจที่ตกสะเก็ดและไม่ใช่สะเก็ดธรรมดาๆ แต่เป็นสะเก็ดแห้งเชียวละ
ในยามที่ประเทศยากจน ประชาชนแทบคลั่ง เมื่อเรารับรู้และยอมรับ เราก็ควรปรับตัวว่า
จะอยู่อย่างไรในสภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ ต่อไปนี้ชีวิตประจำวัน เราจะต้องปรับตัวอย่างไรบ้าง
กรณีที่ถูกเชิญให้ออกจากงาน หรือพูดง่าย ๆ ว่า "ตกงาน" ก็จะยิ่งต้องใช้ความพยายามอย่าง
หนักหน่วงในการปรับตัว ให้สามารถดำรงชีวิตผ่านวิกฤตนี้ไปให้ได้
ประเด็นสำคัญ เราต้องพยายามมองหาข้อดีของการตกงาน
เพื่อหาความสุขกับชีวิตช่วงตกงานให้ได้ เพื่อว่าวันข้างหน้า เมื่อถึงยุคเศรษฐกิจดี ประเทศมั่นคง
ประชาชนมั่งคั่ง เราจะได้เป็นผู้ถึงพร้อมที่จะดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างปกติสุข มิใช่ว่า
พอถึงวันนั้นที่รอคอย เรากลับไปนั่งกอดเข่า พูดคนเดียว ยิ้มคนเดียว
เป็นคนไข้ประจำอยู่ในโรงพยาบาลที่บำบัดรักษาคนไข้โรคจิตไปเสียก่อน
หากเราจะพิจารณากันให้ละเอียดถี่ถ้วน
ข้อดีของการตกงานมีมากมายหลายประการที่มองเห็นง่าย ๆ เช่น
* การได้มีชีวิตที่มีอิสระเสรีเหนืออื่นใดเป็นชีวิตที่ไร้นายไร้ผู้บังคับบัญชา
มีความเป็นตัวของตัวเอง เป็นนายของตัวเอง
* การมีชีวิตอิสระไม่ต้องแข่งขันกับเวลา ไม่ต้องรีบตื่นแต่เช้ามืด ตัดใจจากหมอน
เพื่อรีบออกจากบ้านก่อนพระอาทิตย์ขึ้นและกลับเข้าบ้านหลังพระอาทิตย์ตก
* ได้มีเวลาให้กับสมาชิกในครอบครัวที่เราไม่เคยมีเวลาดูแลเพราะงานรัดตัว เช่น
ได้ปรนนิบัติ พ่อ แม่ ที่เราละเลยท่านมานานแสนนาน หรืออาจมีเวลาอ่านนิทานให้ลูกฟังก่อน
นอนเพื่อเป็นการกระตุ้นพัฒนาเด็ก และปลูกฝังนิสัยรักการอ่าน
เพื่อให้เขาพัฒนาไปเป็นเด็กรักการอ่าน ใส่ใจการเรียนเติบโตต่อไป
เป็นเด็กที่ดีหรืออาจเป็นการมีเวลาให้กับคนใกล้ชิดคือ คู่ชีวิตของเรามากขึ้น
* ประเด็นสำคัญที่สุด การมีเวลาให้กับตน ได้มีเวลาทำในสิ่งที่แทบจะไม่มีให้เลยตลอดชีวิต
การทำงานก็คือการออกกำลังกาย เพื่อซ่อมบำรุงตัวเองให้กระฉับกระเฉงสมกับวัยอันควรอยู่เสมอ
จะเห็นได้ว่าเพียงเหตุผลง่าย ๆ 3-4 ประการเท่านี้
ก็น่าจะทำให้เราเห็นคุณค่าของชีวิตตัวเองมากพอสำหรับการต่อสู้ชีวิตกับชีวิตในช่วงวิกฤตตกงาน
ขาดรายได้ให้มีชีวิตอยู่อย่างมีสุขภาพจิตที่ดี มีคุณภาพไม่ไร้คุณค่า ไม่ไร้ความหมาย
เพราะเราเล็งเห็นความมีคุณค่าและความหมายในตัวเราเองนั่นเอง
ปราณี ฤกษ์ปาณี
จาก มติชน
| Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2552 |
| Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2552 12:35:08 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 680 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 200 คน [
สันโดษ ช่วยได้