มีนาคม 2556

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
12
13
14
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
31
 
 
All Blog
ติ่มซำมื้อบ่ายที่ Sun Chung Wah Ocean Treasure Seafood Restaurant


ชื่อร้าน : Sun Chung Wah Ocean Treasure Seafood Restaurant
รายการอาหาร : Cantonese Cuisine
ที่ตั้งร้าน : Kennedy Town, Hongkong
พิกัด GPS : 22° 16' 57.12" N 114° 7' 38.27" E




วันนี้ป้าเดซี่มารับประทานติ่มซำที่ร้านเปิดใหม่ในตัวเมือง Kennedy Town จากบ้านก็เดินลงเขาลงไปประมาณ 5 นาทีเท่านั้นค่ะ ร้านนี้มีชื่อว่า Sun Chung Wah ซึ่งในภาษากวางตุ้งออกเสียงว่า "ซั๊น จ๊ง หวา"

ความจริงแล้วร้านนี้เป็นร้านเก่าแก่คู่ Kennedy Town มานานนม ตั้งแต่อิชั้นยังไม่ได้ย้ายมาอยู่แถวนี้อ่ะนะคะ ตอนนี้ก็อยู่มาจะ 6 ปีในเดือนสิงหาคมนี้แล

ร้านปิดกิจการเพราะเค้าทุบตึกเก่าแถวนั้นทิ้ง เพื่อสร้างตึกใหม่ไฉไลและสูงเสียดฟ้ากว่าเดิม ในระยะปีสองปีหลังแถวนี้เจริญขึ้นมากค่ะ เพราะ MTR กำลังจะมา ข่าวว่าเปิดใช้แน่นอนในปี 2015 นี่แหละ

ก็เป็น MTR สาย Island Line นะคะ แต่เดิมจาก Chai Wan (Eastern District) มาถึง Sheung Wan (Central District) ตอนนี้ก็กำลังขยายเพิ่มอีก 3 สถานี คือ Sai Ying Pun, Hong Kong University แล้วก็ Kennedy Town ซึ่งทั้ง 3 สถานีอยู่ในเขตตะวันตกของเกาะฮ่องกงค่ะ (Western District)

อ่ะ ... จะโม้นอกเรื่องนอกราวไปใหญ่ เก็บไว้โม้ต่อบล็อกต่อไปแล้วกันนะคะ มาคุยเรื่องติ่มซำกันต่อดีกว่า





ปรกติบ้านอิชั้นจะมีร้านติ่มซำเจ้าประจำค่ะ พนักงานต้อนรับซึ่งมีหน้าที่พาลูกค้าไปนั่งโต๊ะเค้าจะจำอิชั้นกับคุณสามีได้ พอไปถึงเค้าก็จะมาส่งซิกแนล ให้เราสองคนหลบหลีกผู้คนที่กำลังรอคิวรอโต๊ะกันเป็นสิบหน้าร้านตามเธอเข้าไปในร้านหาโต๊ะให้ทันที ไม่ต้องยืนรอคิว ไม่ต้องนั่งร่วมโต๊ะกับคนอื่น (เรื่องต้องนั่งร่วมโต๊ะกับคนอื่นเนี่ย เป็นเรื่องธรรมดาของที่นี่นะคะ)






ทีนี้เมื่อสักเดือนสองเดือนได้แล้ว เธอลาออกไป ซวยเลย !! ฮ่าฮ่า คราวนี้พอไปถึงบ่าย ๆ แบบหิวซ่ก ก็ต้องไปลงชื่อรับบัตรคิว รอให้เค้าเรียกตามคิวเหมือนคนอื่น ร้านนี้ขายดี ลูกค้าเยอะด้วย รอทีเกือบครึ่งชั่วโมง เลยตัดสินใจ ไม่เอาแล้ว ลองร้านอื่นบ้างดีกว่า






ก็มาประจวบเหมาะกับร้านนี้เพิ่งเปิด ใกล้บ้านด้วย สุดสัปดาห์นึงก็เลยมาลองค่ะ ปัญหาที่เรามักจะเจอเมื่อลองร้านใหม่ก็คือ เค้าไม่มีเมนูภาษาอังกฤษ อิชั้นต้องพกโพยเมนูติ่มซำที่เคยสั่งที่ร้านเก่าไปด้วย กะว่าเดี่ยวชี้โพยอาหาร (ภาษาจีน) ที่เคยสั่งให้พนักงานดูละกันเนอะ






ปรากฏว่าพอเห็นแผ่นเมนูของเค้าเท่านั้น (คนที่เคยมาเที่ยวฮ่องกงคงนึกออกเนอะ ว่าร้านส่วนใหญ่เค้าจะมีเมนูเป็นกระดาษ มีรายการอาหาร ใครจะสั่งอะไรก็กาเอาในกระดาษนั่นแหละ) งงเลยค่ะ เค้าลอกแบบเมนูของร้านเก่ามาเปี๊ยบเลย รายการอาหารแทบจะเหมือนกันทั้งหมด เรียกว่า อิชั้นกาสั่งเอาตามเดิม ไม่ต้องเรียกบริการมาช่วยกันเลยล่ะ






เมนูที่สั่งประจำของอิชั้น ก็เป็นดังนี้ค่ะ อย่างแรกคือฟองเต้าหู้ยัดไส้ทอด







ไส้ข้างในก็มีส่วนผสมของกุ้ง มันหมูแข็ง แห้ว ผักต่าง ๆ







วันนี้หนักของทอด จานต่อไปเป็นปอเปี๊ยะทอด ไส้คล้าย ๆ กันกับจานบนแต่ผักน้อยกว่า







สิวหล่งป๊าว เมนูประจำของคุณสามีค่ะ







เมนูประจำของอิชั้นคือ ฮ๊าก๋าว







กับฝ่งจ๋าว หรือขาไก่นึ่งเต้าซี่







ดูอีกมุมนึง ไม่เคยถ่ายฝ่งจ๋าวแล้วสวยถูกใจเลยล่ะค่ะ มันทึม ๆ เบลอ ๆ ยังไงไม่รู้







เมนูสุดท้ายคือ ต่ายป๊าว หรือซาลาเปาลูกใหญ่







ไส้ข้างในจะคล้าย ๆ ซาลาเปาหมูสับบ้านเรา แต่จะเน้นผักมากมาย เช่น กะหล่ำ เห็ดหอม แครอทสับ ต้นหอม ฯลฯ


วันนี้รอโต๊ะค่อนข้างนานจนหายหิว แถมไม่มีที่นั่งสำหรับสองคน เราต้องไปนั่งร่วมโต๊ะกับอาแปะอาม่า เธอเห็นกระเหรี่ยงถ่ายรูปก็มองจังเลย ฮ่าฮ่า อาหารรสชาติโอเคนะคะ ราคาปรกติทั่วไป แต่บรรยากาศสู้ร้านประจำไม่ได้ คงต้องหาร้านใหม่ที่ถูกใจกว่านี้กันต่อไปค่ะ

พบกันใหม่บล็อกหน้า บล็อกนี้สวัสดีค่ะ





Create Date : 11 มีนาคม 2556
Last Update : 11 มีนาคม 2556 14:55:15 น.
Counter : 3229 Pageviews.

0 comments

ป้าเดซี่
Location :
堅尼地城  Hong Kong SAR

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 77 คน [?]





เจ้าของบล็อกนี้มีชื่อไซเบอร์ว่า "ป้าเดซี่" ค่ะ ย้ายตามครอบครัวมาปักหลักและทำงานที่ฮ่องกงเป็นปีที่ 8

เป็นมนุษย์เงินเดือนไทยในต่างแดนมาก็หลายงาน ตั้งแต่เลขานุการผู้บริหาร พนักงานติดตามเร่งรัดหนี้สิน นักแปล ล่าม ฯลฯ

ปัจจุบันเป็นนักแปลอิสระสัญชาติไทยประจำบริษัทรับจองห้องพักออนไลน์สัญชาติดัตช์มากว่า 4 ปี เป็นผู้จัดการชุมชนออนไลน์สัญชาติไทยประจำบริษัทศึกษาวิจัยทางการตลาดสัญชาติฝรั่งเศสมากว่า 3 ปี และเป็นจิตอาสาทำงานแปลเอกสารให้กับมูลนิธิเด็กอ่อนในสลัมฯ ประเทศไทยมากว่า 4 ปีค่ะ

บล็อกนี้ก็เป็นบล็อกเกี่ยวกับการใช้ชีวิต และอาการวิปริตทางความคิดและจิตใจของผู้หญิงไทยสายสามัญคนหนึ่ง ซึ่งมาใช้ชีวิตแบบสุขบ้าง ทุกข์บ้างในฮ่องกง

หวังว่าทุกท่านที่พลัดหลงเข้ามาในบล็อกนี้คงได้รับความไร้สาระกลับออกไปบ้างตามยถากรรมนะคะ