|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ผมขอโทษ
สวัสดีครับ
ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไงดี แต่เอาเป็นว่า พูดตั้งแต่ต้นเลยดีกว่า
คงรู้สึกตะหงิดใจบ้างแล้วละถ้าเราเริ่มพูดอย่างงี้ แต่หลังจากอ่านจบแล้ว
จะคุยกับเราต่อหรือไม่คุยก็ตามใจนะครับ ผมไม่ว่าอะไร
เพราะเคารพในการตัดสินใจเองของคุณนะครับ เพราะผมก็ว่า
ผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรเท่าไรเหมือนกันที่ตัดสินใจอะไรแบบนี้ไป
เอาเป็นว่าเริ่มเลยดีกว่า
ผมเริ่มคุยกับคุณครั้งแรกก็ตอนวันจันทร์อาทิตย์ที่แล้วใช่ไหมครับ
หลังจากลงข้อความไปแล้วคุณก็แอดมา แล้วเราก็คุยกัน พอคุยได้สองวัน
ผมก็ให้คุณย้ายมาคุยในเมลล์นี้ เพราะผมไม่อยากไปคุยในเมลล์นั้น
ผมอยากให้คุณรู้ตัวตนที่แท้จริงของผม
เพราะคุณสามารถดูข้อมูลอะไรที่คุณอยากรู้ได้ ในเมลล์นี้ ทีนี้
คุณก็บอกผมใช่ไหม ทำนองว่า ไม่อยากให้ผมไปคุยกับใครอีก
อยากให้คุยกับคุณคนเดียว อืมครับ ผมก็ต้องการที่จะทำอย่างงั้นอยู่แล้ว
เพราะผมเอง ยังไม่อยากเป็นตัวเลือกของใครเลย
แล้วทำไมเราต้องให้คนอื่นหลายๆคนมาเป็นตัวเลือกของเราละ ใช่ไหมครับ
เพราะไม่อยากให้ใครสักคนต้องเสียใจอะครับ ผมก็คุยกับคุณไประยะนึง
แล้วก็รู้สึกว่า คุณดีกับผมมาก ผมรู้สึกถึงความจริงใจที่คุณมีต่อคุณจริงๆ
แล้วก็รู้สึกชอบคุณตรงนี้นั่นแหละ แต่ว่าผมก็ยังไม่ตัดสินอะใจอะไรไปแน่นอนนัก
ว่าจะคบกัน ดูใจกันกับคุณ เพราะผมยังไม่มั่นใจอะไรบางอย่าง
ไอ้ความไม่มั่นใจนั่นก็คือ ผมพยายามถามใจตัวเองอะครับ ว่าแน่ใจหรือเปล่าชอบเขา
แน่ใจหรือเปล่าว่าเราจะให้เขาเป็นแฟนเรา แน่ใจหรือเปล่าที่จะคบกับเขา
แต่ก็ไม่สามารถตอบทุกอย่างได้เลย มันคือความไม่แน่ใจของผมเลย บอกตรงๆ คือว่า
เหมือนว่ามันยังไม่ใช่นะครับ คุณคงเข้าใจใช่ไหมว่าไม่ใช่ หมายความว่ายังไง
พอหลังจากนั้น วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมเข้าไปดูในเมลล์นั้นอีกครั้งนึง ปรากฏว่า
ในเมลล์มันมีคนเมลล์เข้ามา อีกสองคน เขามาเขียนให้กำลังใจ แล้วผมก็ตอบเขาไป
หลังจากนั้นผมก็ได้ออน์ไลน์ด้วย บอกตรงๆว่าทำผิดสัญญากับคุณชัดๆ
เรื่องมันเลยเป็นแบบนี้ ที่ออน์ไลน์ ก็คงเพราะว่าความรู้สึกผมนี่แหละครับ
ที่บอกเหมือนว่า มันยังไม่ใช่นี่แหละคับ ขอโทษด้วยนะครับ ขอโทษจริงๆ
และพอมาถึงตรงนี้ ผมก็ได้เจอคนที่เขาแอดมาคุยด้วย อีก ห้าคน สองคนเป็นผู้ หญิง
อีกสองคนเป็นผู้ชาย หนึ่งในนั้นผมบล๊อคแล้วก็ลบทิ้งไปเลย
เพราะเหมือนกับเขาหาเรี่องอย่างว่ามากกว่า เพราะรูปใน Display MSN มันฟ้อง
แต่อีกคนนึง เป็นน้องผู้ชาย อ่อนกว่าผมสามปี ชื่อ... เขาทำงานแล้ว
ผมไม่อยากเล่าอะไรเกี่ยวกับเขามากนักละกันนะครับ
เพราะเดี่ยวจะทำร้ายคุณไปมากกว่านี้ คือว่า เราเริ่มคุยกับคืนวันอาทิตย์นะ
แล้วก็คุยกับได้เฉพาะกลางคืนด้วย เพราะเขาทำงานกลางวันแล้วก็ออน์ไลน์ไม่ได้
พอดีน้องเขาเป็นล่ามอะครับ ต้องทำงานตลอดมั้งผมก็ไม่รู้ทำไมออน์ไม่ได้ ไม่ได้ถาม
แต่ทีนี้ เรื่องก็มีอยู่ว่า ก็ดันไปคุยกับน้องเขาในเมล์นั้นได้สองคืน คืนวันอาทิตย์
แล้วก็คืนวันจันทร์ แล้วหลังจากนั้นก็ให้น้องเขาแอดมาเมลล์นี้ละครับ
เพราะอย่างที่ว่า ถ้าคุยแล้วไม่มีพิษภัยอะไร ก็มาคุยเมลล์นี้
รู้จักตัวตนกันไปเลยดีกว่า แล้วมันก็เลยทำให้ผมคิดมาก หลังจากคุยกับเขาได้สองวัน
คือเขามีอะไรหลายๆอย่าง มันตรงกับผมอะครับ
แล้วความรู้สึกที่ผมคิดกับเขามันเลยเกินไปเลย มันเหมือนกับว่า
เจอคนที่ใช่อะไรประมาณนั้น บางทีมันก็อธิบายยากนะครับ ว่าคำว่าใช่
มันหมายความว่ายังไง แล้วใช่ตรงไหน แต่ตอนนั้นก็ก็บอกน้องเขาตั้งแต่วันอาทิตย์แล้ว
ละว่าผมคุยกับคุณ และผมก็เริ่มไม่สบายใจกับน้องเขาตั้งแต่วันจันทร์
แล้วก็บอกน้องเขา ว่าขอเป็นพี่ เป็นน้องอะครับ แต่ บอกตรงๆ
คุยกันแล้วมันห้ามใจไม่อยุ่แล้วอะครับ เลยไม่สบายใจมาถึงตอนนี้
ผมไม่อยากทำให้ใครเสียใจ ไม่อยากให้ใครต้องมาเป็นตัวเลือกอะ ไม่อยากให้ใครต้องมารอ
บอกได้ตามตรงนะครับ ขอให้คุณเป็นเพื่อนกับผมได้ไหม เพื่อนจริงๆ คุยกันปกติ
ไม่คิดอาราย แล้วก็อีกอย่าง คือผมไม่อยากให้คุณใช้ คำว่า จะรอผม หมายถึง
รอที่จะมาคบกันกับผมอะนะครับ คือผมไม่อยากให้ใครมาเป็นตัวเลือก หรือตัวแทนของใคร
ถ้าเกิดผมเกิดประสบความล้มเหลวในเรื่องนี้อีกครั้ง ก็คงต้องว่ากันใหม่
หรือมันก็ต้องบอกว่า เป้นเวรกำตัวเอง ที่เลือกคนผิดเอง
แต่ไม่อยากให้ใครต้องมารอเราอะครับ
และสุดท้าย ที่ไม่โทรไปคุย สองคืนที่ผ่านมา ไม่ใช่ว่าอะไรหรอกนะ พอดีมันมีปฏิวัติ
แล้วผมเป็นคอการเมือง เลย คุยกับเพื่อน แล้วก็โทรคุยกับ วิจารณ์เรื่องที่เกิดขึ้น
แล้วก็ติดตามข่าวอะ เลยไม่ได้โทรไปคุย แล้วก็คืนเกิดเหตุ
ก็ไม่ได้คุยกับน้องเขาเหมือนกัน อย่าคิดมาก แล้วก็เรื่องที่ เมื่อวานก่อน
คุณทักมา ตอนอยู่มหาลัยแล้วคุยกันใน MSN ไม่ได้มันเป็นเพราะ เครื่องผมโดนไวรัส
เพิ่งจะซ่อมเสร็จเมื่อวาน แล้วช่วงนี้ก็งานยุ่ง
ก็ไม่เกี่ยวกับเรื่องความรู้สึกของผมอยู่
ผมเสียใจนะครับ กับเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วก็ขอโทษคุณด้วยนะครับจริงๆ
แล้วผมก็หวังว่า คุณคงไม่ได้หยุดที่จะหาใครสักคน แล้วจบมันลงตรงนี้นะครับ
สักวันก็ต้องเจอละครับ แล้วก็อย่ารอผมนะครับ ผมไม่ดีขนาดนี้แล้ว อืม ยังไง
ก็อยากถามสุดท้ายนี้ละครับ คุยเป็นเพื่อนกันนะ ได้ไหม นะครับ
ขอโทษจริงๆ
| Create Date : 23 กันยายน 2549 |
| Last Update : 23 มกราคม 2550 19:16:38 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 378 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: opleee  วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:2:04:17 น. |
|
|
|
| โดย: coda IP: 58.147.88.209 วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:9:03:29 น. |
|
|
|
| โดย: **หิมะใต้พระจันทร์** IP: 203.144.252.236 วันที่: 28 กันยายน 2549 เวลา:20:44:36 น. |
|
|
|
| โดย: opleee วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:22:47:08 น. |
|
|
|
| โดย: Bond's Women วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:12:16:11 น. |
|
|
|
| โดย: [..Nothing is what it seems..] IP: 58.8.183.146 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:10:41:37 น. |
|
|
|
| โดย: Kimi o ai X eru IP: 125.24.25.235 วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:14:13:28 น. |
|
|
|
| โดย: crazy_joey IP: 58.64.108.30 วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:16:49:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ดีใจจังเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว จะนั่งรอนอนรอ อ่านนะตะเอง สู้ๆ สูตาย 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [