Constantly talking isn't necessarily communicating.
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
3 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 
Perhaps Love....เสียสละ เพื่อเป็นอิสระ ทาเคชิหล่อ

ดูเรื่องนี้ เมื่อหลายวันก่อน ออกมาแล้ว blank จำอะไรไม่ค่อยได้ จำได้แต่หน้าทาเคชิ...หล่อขนาดนี้



หนังห่วยก็ไม่เสียดายตังค์.....โหะ โหะ ก็คราวนี้ไม่ได้เสียตังค์ เลยดูทิ้งดูขว้าง เข้าสายไปเกือบ 20 นาทีซะงั้น รวม ๆ ก็ถ่ายภาพสวยดี เพลงก็เพราะดี (ก็สมควรแล้วน่ะนะ เป็นหนังเพลง ถ้าเพลงไม่เพราะ ไปขายเต้าฮวยหรือทำหนังผีจะดีกว่า)

ดูแล้วก็พอเข้าใจ ว่าอะไร ยังไง ทำไม แต่ไม่ค่อยอินเลย (หรือเรามัวแต่จ้องหน้าทาเคชิ....โอ้ ทาเคชิ) ในเรื่องแอบมีหักมุมนิด ๆ มีขำหน่อย ๆ มันนิด มันหน่อยจนมันไม่ค่อยรู้สึกอะไรมั้ง

พี่เก้ง จิระ มะลิกุล ผู้กำกับสุดโปรด พูดไว้ใน GM เล่มไหนสักเล่มว่า สำหรับเค้าแล้ว “หนังมีหน้าที่ 3 ระดับ ระดับแรกคือมันทำให้เรารู้เรื่อง นี่คือพื้นฐานของหนัง ระดับต่อมาคือมันทำให้เรารู้สึก หนังบางเรื่องทำให้เรารู้เรื่องแต่ไม่ทำให้เรารู้สึกก็มีนะ คือมันทำไม่ถึงไง และระดับที่สาม ระดับสุดท้าย ระดับสุดท้าย ผมว่ามันคือปรมัตถ์ของคนทำหนัง คือมันจะ convince ให้เรายึดเหนี่ยว เชื่อตามและทำตาม...” ตามทฤษฎีพี่ท่าน หนังเรื่องนี้สำหรับเราได้บรรลุระดับแรกไปเรียบร้อยแล้ว คือดูรู้เรื่อง (รักสามเส้าชายสองหญิงหนึ่ง ดูแค่ใบปิด หรือโฆษณาก็รู้เรื่อง) แต่ขึ้นไปไม่ถึงระดับสองคือทำให้เรารู้สึก (หรือว่าเราไม่มีประสบการณ์ร่วม..บ้าน่า มีคนมาชอบเราเยอะจะตาย...) แต่อาจจะไปถึงระดับสามคือทำให้เราทำตาม ในเรื่องของความเสียสละ เมื่อเราสละออกได้ ตัวและใจเราก็จะเป็นอิสระ...โอ้...งง สรุปมันเป็นระดับ ๆ ยังไงอะท่านพี่

เรื่องของความเสียสละ มันคงเหมือนการปล่อยวางในศาสนาพุทธ ที่เมื่อสละออกได้ เราก็ไม่ยึดติด เป็นอิสระออกจากสิ่งที่เคยยึดเหนี่ยวไว้ ไม่ต้องทุกข์หรือสุขตามไปกับมัน เหมือนพระรอง (ชื่อไรฟะ หน้าคุ้น ๆ จำได้แต่ว่าไม่หล่อ) ที่รักนางเอกเหมือนกัน ตอนแรกเค้าคิดว่าความรักคือการครอบครอง ทุกอย่างมันดูมืดมนอนธกาล เหมือนตกอยู่ในอบายมุข ในใจคอยแต่จะตามนางเอก ข้าวปลาไม่กิน คนขายบะหมี่ยังทัก ตอนหลังเกิดพุทธิปัญญา ปล่อยวางได้ ช่างมันเถอะ ปล่อยนังคนหลายใจไป ทางใครทางมันดีกว่า ทุกอย่างก็ดูสดใสขึ้น ดูเป็นไทแก่ตน กินบะหมี่ได้อย่างเอร็ดอร่อย และนึกถึงหนังเรื่องที่อยากจะทำได้

ดูรูปดีกว่า

พระเอก โอ้ว พระเจ้าจอร์จ เค้าหล่อมากก


หนี่เหวิน (แจ๊กกี้ จาง)..เริ่มดูดีตอนใกล้จบ กำลังจะโชว์เสียสละให้สาวซึ้ง



นางเอกเรื่องนี้ก็สวยน่ารักดีนะ แต่ผ่านๆ ไม่พูดถึง

จบดีกว่า












Create Date : 03 พฤษภาคม 2549
Last Update : 3 พฤษภาคม 2549 8:44:59 น. 1 comments
Counter : 1062 Pageviews.

 
โปสเตอร์ครบเซ็ตเลยง่ะ อิจฉาๆๆ

เห็นด้วยว่าเรื่องนี้ทาเคชิหล่อมากกกกกกก


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 3 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:10:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unwell
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




Friends' blogs
[Add unwell's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.