A Simple Life on Earth

Misswaterlily
Location :
Kanagawa Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





Free CursorsMyspace LayoutsMyspace Comments
OH! M I C K Y..You're so fine..You Blow My Mind..Hey Micky!
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
28 สิงหาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Misswaterlily's blog to your web]
Links
 

 
ตอนที่ 18 Love is still alive

When The Destiny Comes Along

Ep.18 Love is still alive


วันนี้ยูชอนดูอารมณ์เหมือนทุกๆวันตั้งเเต่กลับมาจากญี่ปุ่น

เขาผิวปากอย่างอารมณ์ดี หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ

เเละลุกเพื่อเอาจานไปวางไว้ในอ่าง

"วันนี้ได้คุยกับไอซังแล้วล่ะสิ?" ยุนโฮหยุดสนใจอาหารตรงหน้า

เเล้วเอ่ยปากถาม ยูชอนส่งเสียง 'อือ' ในลำคอ และ

ทุกคนก็โห่ร้องเเทบจะพร้อมเพรียง ต่างคนต่างลุกขึ้น

ประสานมือกันทั้งที่นั่งกินข้าวอยู่ทำเอาคนที่ลุกจากวงก่อนหน้านี้

หน้าเหวอด้วยความงุนงง "อะไร เป็นอะไรกัน?" ยูชอนถามไปหัวเราะไป

"ซื้อหวยไม่ถูกงี้มั่งว้า" จุนซูพูดพลางส่ายหัวอย่างอารมณ์ดี

แล้วก็นั่งลงกินข้าวต่อ แจจุงหันมาทางยูชอน "นี่!! ตกลงความรักเเน่เหรอ?"

เขาเอ่ยเเซวเล่นๆ ยูชอนเเค่ยิ้มๆแล้วเขาก็เดินเลี่ยงออกไป

อันที่จริงแล้วไม่มีใครรู้เลยว่าขณะที่ยูชอนสนิทสนมกับฝ้ายนั้น

เขาก็กำลังสืบเรื่องเจ้าของจดหมายเเละข้อความอยู่เหมือนกัน

เเต่ทุกคนจะรู้ว่ายูชอนเป็นทุกข์กับสิ่งนั้นมากแค่ไหน

โดยเฉพาะเเจจุง เเต่ในวันนี้เมื่อพวกเขาเห็นยูชอนเริ่มมีความสุข

เขาก็ดีใจ และถ้าคนที่ทำให้เพื่อนร่วมวงของพวกเขามีความสุขคือ ฝ้าย

พวกเขาก็ยินดี จากที่ชอบเธออยู่เเล้วก็ยิ่งชอบเธอมากขึ้น

และอีกอย่างพวกเขาก็ชอบฮยอนอา เพราะฮยอนอาสอนภาษาญี่ปุ่น

ให้พวกเขาเข้าใจเลยทีเดียว แจจุงรีบตะโกนบอก

ก่อนที่ยูชอนกำลังจะเดินพ้นจากครัว

"ไปญี่ปุ่นครั้งหน้าชวนไอซังกับฮยอนอามาที่บ้านดิ

เดี๋ยวฉันจะทำอาหารเกาหลีให้กิน"

"เออ ใกล้จะได้ไปอีกแล้วนี่" ยุนโฮพูดพลางเคี้ยวข้าวในปากตุ้ยๆ

อีกสองหนุ่มที่เหลือรีบเชียร์ทันที ยูชอนตอนนี้หน้าแดงไปแล้ว

"รู้ละ เดี๋ยวบอกให้"ทำเอาหนุ่มๆส่งเสียงโห่ร้องอย่างดีใจ

ยูชอนแกล้งโบกไม้โบกมือรำคาญ "เอ้าๆๆ โห่กันอยู่นั่นแหละ

จะได้กินมั้ย..ข้าว?.. กินไปๆ เดี๋ยวบ่ายก็ไปทำงานไม่ทันหรอก"

แล้วเขาก็หนีขึ้นไปชั้นบนทำให้เพื่อนๆที่เหลือหัวเราะกันคิกคักตามหลัง


แสงแดดของฤดูร้อนในความรู้สึกฝ้ายตอนนี้

มันเหมือนเเสงเเดดยามใบไม้ผลิหรือไม่ก็ใบไม้ร่วงมากกว่า

เพราะเเม้เเต่ฮยอนอาที่เดินบ่นอยู่ข้างๆ

ก็ดูเหมือนไม่ได้ทำให้ฝ้ายรู้สึกรำคาญใจ

"โอ๊ย ร้อนอะไรอย่างนี้นะ หน้าร้อนที่รักของฉัน

ทำไมกลายเป็นนรกไปได้" ฮยอนอาบ่นพลางลูบหลังคอป้อยๆ

ทำเอาฝ้ายปรายตามองมาแล้วยิ้มอย่างนึกขันเฉยๆ

ฮยอนอาชะงักนิดหนึ่งแล้วส่งสายตาค้อนแกมหมั่นไส้

..อารมณ์ดีนอกหน้าไปแล้วนะ..

ตอนนี้ฝ้ายเดินนำหน้าไปแล้ว ฮยอนอาหรี่ตามองตามหลังไปอย่างนึกสงสัย

เเม้จะรู้อยู่เเล้วว่าฝ้ายกับยูชอนติดต่อกันอยู่

เมื่อคิดได้อย่างนั้นแล้วก็สาวเท้ายาวๆเดินตามจนประชิดตัวได้ "นี่!"

ฝ้ายสะดุ้งเล็กน้อย "ห้ะ ฮื้อ?"

"ใจลอยเหรอ?" ฮยอนอายื่นหน้ามาถาม ใกล้ซะจนฝ้ายเอียงหน้าหนี

"อะไร!? ตกใจหมด" คำพูดเหมือนจะตำหนิเเต่ทว่า

รอยยิ้มจางๆบนหน้านั้นทำให้ฮยอนอาเข้าใจเเจ่มเเจ้ง

"ฮั่นเเน่ หนึ่งในห้าหนุ่มนั่นล่ะซี" ฮยอนอาลอยหน้าลอยตาออกเดินนำหน้า

"ถึงไม่บอกก็รู้ว่าใคร"

ฝ้ายตีไหล่ดังแปะ "อย่าพูดไป ไม่ดี"

"เจ็บน้า" ฮยอนอาหันมาบ่นพลางเอามือจับหัวไหล่พร้อมกับทำหน้ายู่

"ว่าแต่.." หน้าตาท่าทางกระตือรือร้นอยากจะถามขึ้นมาแบบนั้น

ถูกฝ้ายใช้มือผลักหน้าให้หันตรงซะก่อน

"รีบเดินไป ร้อนไม่ใช่เหรอ?" ฝ้ายพูดแกมหัวเราะ

เเล้วก็รีบเดินหนีห่างปล่อยให้ฮยอนอาต้องหน้ายู่รอบสอง

..ก็คนอย่างฝ้ายชอบปริปากพูดเรื่องส่วนตัวกับคนอื่นเขาทีไหนกันล่ะ..


กลางดึกของทุกๆคืน ที่ประจำของฝ้าย

คือหน้าคอมพิวเตอร์โน้ตบุคคู่ใจ ทั้งทำงานเเละเล่นอินเทอร์เน็ต

เเต่ช่วงเกือบสองเดือนที่ผ่านมานี้ การติดต่อกับยูชอน

ดูเหมือนจะมากขึ้นกว่าอย่างอื่นในเวลาดึกเช่นนี้

แม้เขาจะมีเวลาว่างไม่มากเเต่เขาก็ยังโทรหาเธอสม่ำเสมอ

ถึงบางทีจะเป็นเเค่สองสามนาทีก็ตาม ความรู้สึกชื่นชมอยู่ห่างๆ

ในฐานะไอดอลเริ่มจางหายไปแล้ว ณ ตอนนี้

เพราะยูชอนมักทำให้เธอเห็นว่า เขาเต็มใจที่จะให้เธอ

เป็นเจ้าของตัวเขาเสมอ และคืนนี้ก็เป็นอีกหนึ่งคืนที่ทงบังชินกี

ว่างจากการทำงาน เธอจึงได้พบเขาในโปรแกรมเเชตออนไลน์

ผ่านเว็บคาเมร่าเช่นปกติของทุกคืนที่เขามีเวลาเพียงพอ

เขามักจะส่งอีโมชั่นรอยยิ้มทักทายทุกครั้งก่อนที่จะส่งสัญญาณLive Talk

และเมื่อไรก็ตามที่เห็นก็ทำให้ฝ้ายยิ้มกว้างได้เสมอ

เมื่อสัญญาณเริ่มต้น เสียงก็ปรากฎขึ้นก่อนภาพทันที

เสียงนั้นดังเซ็งเเซ่เหมือนคนทะเลาะกันดังมาจากด้านของยูชอน

ทำให้ฝ้ายตกใจต้องรีบหรี่เสียงลำโพงลง จากนั้นจอภาพจึงปรากฎ

ที่ฝ้ายเห็นตรงหน้าวันนี้ ไม่ได้มีเเค่ตัวเขาคนเดียวเช่นปกติ

เเต่กลับมีทงบังชินกีครบทีม พยายามยื่นใบหน้ามาให้กล้อง

ชางมินกับเเจจุงที่ยืนอยู่ด้านขวาของยูชอน

กำลังผลัดกันตีหลังของอีกฝ่ายเพราะพวกเขาแย่งกันมายืนอยู่หน้าสุด

ไม่แพ้จุนซูและยุนโฮที่ยืนอยู่ทางด้านซ้าย

ยูชอนเงยหน้ามองเพื่อนๆของเขาสลับไปมาพร้อมหันมาหัวเราะกับฝ้าย

"ไอซัง คมบังวะ!!!" เสียงจุนซูที่พยายามแผดทักทายขึ้นมาอย่างลำบาก

เนื่องจากตอนนี้เขาโดนยุนโฮล็อคคอเเละปิดปากเอาไว้

พลางลากออกมาให้ห่างจากรัศมีคอมพิวเตอร์

ฝ้ายหัวเราะร่วนกับภาพตรงหน้า เเค่ยูชอนมองเธอ

ความรู้สึกของเขาก็เบิกบานราวกับรอยยิ้มเธอเติมความสดชื่นให้เขาได้

เเต่ทว่าจริงๆแล้ว ฝ้ายไม่เคยหัวเราะให้เขาได้เห็นมากกว่า

ชางมินกับเเจจุงที่ยืนตีกันจนเมื่อยก็หยุด

แล้วเเยกมายืนอยู่คนละด้านของยูชอน

"ไอซัง คมบังวะ" สองหนุ่มโตสุดเเละเล็กสุดของวง

ทักทายพร้อมโบกไม้โบกมืออย่างร่าเริง

ฝ้ายก้มศีรษะเล็กๆแล้วกล่าวทักทายตอบ

ใบหน้าเธอยังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

..ทงบังชินกี น่ารักกว่าที่เห็นกันมากๆในความรู้สึกของฝ้ายตอนนี้..

"ไอซัง พวกเราใกล้จะกลับญี่ปุ่นแล้ว มาทานข้าวที่บ้านพวกเรานะครับ

ผมอยากจะทำอาหารเกาหลีให้" แจจุงพูดขึ้นบ้าง

ทำให้ยูชอนแอบมองค้อน เพราะตั้งเเต่ที่สัญญาณส่งถึงญี่ปุ่น

เขายังไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำ แจจุงเหล่ตามองยูชอน

พร้อมทำหน้ากวนๆใส่เขาเเต่ยูชอนก็ไม่สนใจ

"มานะครับ ไอ?" ยูชอนพูดด้วยน้ำเสียงที่ฝ้ายฟังกี่ครั้งๆ

มันก็ยังเป็นเสียงที่อ่อนโยนเหมือนเดิม

"ค่ะ เเล้วจะให้ชวนฮยอนอามั้ย?"

ยุนโฮที่ตอนนี้ลงไปเล่นมวยปล้ำกับจุนซูบนเตียงนอนของยูชอนแล้ว

จู่ๆก็ตะโกนเเทรกขึ้นมา "เชิญด้วยครับๆ ถ้าฮยอนอานูนาไม่มา

กลัวคนเเถวนี้เขาจะมองญี่ปุ่นไร้ค่าอีก"

เสียงโห่สำทับจากเเจจุงเเละชางมินดังขึ้นทันที

จุนซูใช้เเรงเฮือกสุดท้ายผุดลุกขึ้นมาโวยวายจนได้

"เห้ย!!! อะไรของฮยอง..!!?" แล้วก็กระเสือกกระสน

จนกระทั่งได้มายืนหน้าจอข้างๆเเจจุงจนได้

"ไอซังอย่าไปเชื่อนะ ผมกับฮยอนอานูนาไม่มีอะไร"

จุนซูทำหน้าเหมือนเด็กที่ทำความผิดแล้วปฏิเสธเพราะกลัวถูกจับได้

"งั้นอย่าชวนมาเลย ไอซังมาคนเดียวก็ได้ครับ"

ชางมินพูดหยอกจุนซูแล้วยิ้มกว้างให้ฝ้ายผ่านหน้าจอ

จุนซูร้อง 'เห้ย' อย่างลืมตัว เเต่เมื่อเจอสายตาของทุกคน

เเม้กระทั่งยูชอนที่นั่งอยู่ก็ยังต้องหันมามองเขา

จุนซูจึงรู้สึกตัว "จะให้ไอซังมาคนเดียวได้ไง บ้านเราผู้ชายตั้งสี่ห้าคน

เดี๋ยวไอซังจะดูไม่ดี" จุนซูทำหน้าตาที่พยายามให้ดูจริงจัง

เเต่ทว่าดูเหมือนกำลังเเถข้างๆคูๆมากกว่า

"เห้ยๆๆ!! ถลอกแล้วๆ สีข้างอ่ะ" เเจจุงร้องเเซวทำให้เขา

โดนจุนซูตีหลังไปหนึ่งที จากนั้นคนตีก็วิ่งหนีออกไปนอกห้อง

ซึ่งก็ไม่พลาดที่เเจจุงจะวิ่งตามออกไปเอาคืนด้วย

ท่าทางของจุนซูในเวลาแบบนี้ ดูทั้งไร้เดียงสา อ่อนโยน ขี้อาย

มันผิดกันลิบลับกับบุคลิกของเขาตอนอยู่บนเวทีที่เท่ ดุดัน และเเข็งเเรง

ไม่น่าเชื่อว่ามันจะลงตัวอย่างกลมกลืนอยู่ในตัวผู้ชายที่ชื่อ

'คิมจุนซู'คนเดียว..

ตอนนี้สองหนุ่มวิ่งหายออกไปแล้ว ชางมินกับยุนโฮจึงขอตัวออกไปบ้าง

เเต่ก็ไม่ลืมที่จะย้ำฝ้ายให้มาให้ได้ และเเล้วก็เหลือเเค่ฝ้ายกับยูชอน

ที่นั่งคุยกันอยู่ แม้จะเป็นเวลาหลายครั้งที่คุยกันเเบบนี้

เเต่ก็ไม่ได้ทำให้ยูชอนหายจากอาการเขินไปได้

เขาอยากจะถามฝ้ายว่าเธอคิดถึงเขารึเปล่า?

เเต่เขาก็ไม่ได้พูด จนฝ้ายต้องเป็นฝ่ายพูดขึ้นแทน

"จะถามว่าคิดถึงคุณรึเปล่า? ใช่มั้ยคะ?" ฝ้ายทำหน้าหยอกเย้า

ยูชอนหัวเราะออกมา ..เธอเริ่มจะรู้ทันเขาซะเเล้วสิ..

ยูชอนพยักหน้าน้อยๆ "แล้วคำตอบเป็นยังไงล่ะครับ?"

ฝ้ายพยักหน้าตอบยิ่งทำให้ยูชอนรู้สึกหัวใจพองโตกว่าเดิม

..นี่เขาไม่เคยมีความรักหรืออะไรกันเเน่?..

การสนทนาเป็นไปอย่างราบรื่นเช่นทุกวันเเละก็จบลงด้วยรอยยิ้มทุกครั้ง

เเม้ระยะเวลาที่ฝ้ายจะรู้จักยูชอนเป็นการส่วนตัวจะไม่นานนัก

เเต่นั่นมันก็คุ้มทีทำให้ได้รู้จักตัวเขาเพิ่มขึ้น

จากที่เคยเห็นเเค่ด้านเดียวผ่านสื่อ..

ความผิดหวัง ความคิดถึง ความทรมานใจหรือความห่างไกล

ที่มีต่อยูชอนก่อนหน้านี้ ดูจะหายไปจากใจแล้ว

เธอมั่นใจว่าจะบอกความจริงทันทีที่เขากลับมาที่ญี่ปุ่น

ความจริงที่เขาอยากรับรู้มากที่สุดเพื่อตอบเเทนที่เขา

ได้ให้ความรู้สึกดีๆกับเธอกลับคืนมา

ไม่ใช่เเค่ความรู้สึกดีๆระหว่างศิลปินและแฟนเพลงทั่วไป

แต่ทว่าเป็นความรู้สึกที่กำลังจะกลายเป็นความรักในไม่ช้า

ความรักที่เธอคิดว่ามันคงตายไปแล้วจากใจ

เเละไม่มีทางกลับคืนมาอีก เเต่เขากลับเอามันมายื่นให้เธออีกครั้ง..

เขา..ที่ทำให้เธอรู้ว่า จริงๆแล้วมันยังมีชีวิตอยู่.....

*****************************************


อ๊ากก ให้ตายเหอะ ตอน18นี้ออกจากเตากรุ่นๆเลย ปั่นร้อนๆ

แต่ขณะนี้ตีสาม50นาที เข้าไปแล้วเหอๆๆๆ

ไม่เป็นไรค่ะ เพื่อคนอ่านทู้กกคน ยอมๆๆ

ตอนนี้ไม่มีใบปิดน้า พักบ้างๆ

เดี๋ยวคนอ่านเอียนใบปิด เยอะเกิ๊นนน ไม่ไหว อิอิ

พักนี้งานเข้าไม่เลิกค่ะ เลยทำให้ฟิคมันร้อนอย่างนี้แหละ

เพราะมาปั่นเอาเวลาที่จะอัพ เนื้อหามันเป๋ๆไป

หรือบุบๆเบี้ยวๆก็บอกนะคะ จะปรับปรุง

แล้วจะไปปั่นเตรียมไว้ให้มากขึ้น แหะๆ

อ้อ เพลงที่แปะไม่เกี่ยวกะเรื่องนะคะ เเต่คนเขียนชอบมั่ก!

ปล.น้องขนมฯ สปอยล์นางเอกฟิคฯเรื่องหน้าไปแล้วอ่า ว้าแย่จัง อิอิ

ล้อเล่นน้าๆ บอกก้อด้ะ นางเอกเรื่องหน้า ((เรื่องนี้คนอ่านจะไม่มีอยุ่ละ ยังจะออกเรื่องหน้าอีกเรอะ))

น้องเเต้วค่ะ รู้จักกันเป่าน้ออ เเต่น้องเเต้วคู่กะใครนั้น ไม่บอก เหอๆๆ

จิงๆถ้าน้องขนมฯรู้จักก็สปอยล์อีกนะนั่น พอดีว่าไม่รู้จัก ชิมิๆ?

แต่กำลังจะชอบทงบังฯแล้วรึป่าวตอนนี้?

จิงมั้ยอ่า จิงมั้ย? ถ้าจิงจะดีมากเรยย คืนนี้ไปละค่ะ ง่วงแย้ว

ปล.อีกซักทีเหอะ คุณหยกแอบนอนดึกนะคะ

เพราะเห็นเวลาคอมเมนท์ยามเช้าาาทู้กทีเรยย

เดี๋ยวแก่แบบพี่น้า ไม่ดีๆ อิอิ




Oh Ma Baby - Big Bang



Create Date : 28 สิงหาคม 2551
Last Update : 28 สิงหาคม 2551 2:36:03 น. 4 comments
Counter : 410 Pageviews.

 
ฮ่าๆๆๆ รู้แว้วด้วยว่าน้องแต้วคู่กะครายยยยย อิอิ
ชอบมากกกกกก จะขาดใจตายแระ อยากอ่านนนนนน

ปล.คอมดีแว้วววววววววว จะได้อ่านแระ เดวอย่างอื่นไปเม้นหลังไมค์ แต่หลักๆๆ หนุกมากกกก ชอบบบบ


โดย: AOMJAE IP: 124.157.161.33 วันที่: 28 สิงหาคม 2551 เวลา:3:22:28 น.  

 
มาทักทายแล้วก้อชวนไปฮากันที่บล็อกอิอิ
ขยันอัพบล็อกต่อไปน๊า สู้ๆ>


โดย: พลังชีวิต วันที่: 28 สิงหาคม 2551 เวลา:9:11:13 น.  

 
อ๋า คนอินเลิฟมีตั้ง 2 คู่แน่ะ

หยกไม่ได้อยู่ที่ไทยค่ะ แล้วช่วงนี้ปิดเทอมก็เลยนอนดึกเลย

ก่อนปิดคอมก็จะเข้าบล็อกพี่แอน เหอ เหอ นอนอมยิ้มก็เพราะอ่านฟิคพี่นั่นแหละ

ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ พี่ก็รักษาสุขภาพด้วย เดี๋ยวหยกจะไม่ได้อ่านฟิค (เอ๊ะ ยัยนี่ พูดเหมือนจะดี ) ล้อเล่นค่ะ

ดีจังเลย พี่แอนพูดภาษาญี่ปุ่นได้ใช่มั้ยคะ เป็นอย่างไรบ้าง ยากมั้ย

เอ๋น้องขนมเนี่ย คือ ฝ้ายหรอคะ O_O


โดย: หยก IP: 78.147.143.139 วันที่: 28 สิงหาคม 2551 เวลา:16:56:23 น.  

 
เริ่มหวานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ชอบๆ
แต่ก้อแอบลุ้นตอนฝ้ายบอกความจริงแล้ว งานจะเข้ารึเปล่า ไหนจะเรื่องเชน อร๊ายยย!!! ไม่อยากคิดต่อเลย หุหุ
..............................................
แหะๆ ขอโทดก๊าบบบบบบพี่แอน ที่สปอยล์เรื่องนางเอก แต่ก้อยังถูกอีกแหนะ ^^ ส่วนพระเอกจำม่ะได้
เจงๆ เรื่องนี้ก้อติดตาม คงติดตามฟิคที่พี่แอนแต่งเรื่อยล่ะมั่ง (เว่อร์ได้อีก อิอิ)
อ่อ..ตอนนี้ ก้อกำลังหามินิซีรีย์ของทงบังฯมาดู
ถ้าจะให้หาเพลงคงไม่ไหว ฟังไม่ออก --' คิดว่าดูซีรีย์จะได้จำหน้าตา ชื่อของแต่ละคนได้ง่ายกว่า อีกอย่างตอนนี้ยังมึนกะชื่อแต่ละคนเลย ยังดีหน่อยที่อย่างน้อยก้อรู้จัก มิคกี้แฟนพี่แอน อิอิ แล้วคนนึง
คงชอบแล้วล่ะม้างเรา
...............................................
ตอบคุณหยก >>> น้องขนมฯไม่ใช่น้องฝ้ายค่า แต่แอบอยากให้เป็น อ้าววววว งง

สุดท้าย...พี่แอนสู้ๆๆ
แฟนคลับฟิคสู้ๆๆ (เอ่อ..แอบลอกเค้ามา ) ^^


โดย: น้องขนมน่ากิน วันที่: 28 สิงหาคม 2551 เวลา:18:36:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.