จีจี้ทำแม่ร้องไห้ T--T พฤหัสบดีที่ 29 มิถุนายน 2549 พี่จี้ปลุกให้แม่เปิดประตูออกจากห้องนอนไปทำธุระส่วนตัวแต่เช้ามืด แล้วก็ไม่ได้มาเคาะประตูเรียกแม่อีก ตอนสายแม่ลงมาข้างล่างไม่เห็นเงาอ้วนๆของพี่จี้ ตอนแรกยังไม่คิดอะไร คิดว่าพี่จี้คงหลับเพลินเลยไม่ออกมาหาแม่เหมือนเคย 11 โมงก็แล้ว .... เที่ยงยันบ่ายก็แล้ว พี่จี้ก็ยังเงียบจนแม่ต้องร้องเรียก พี่จี้งัวเงียออกมาหาแม่ด้วยท่าทางซึมๆ แม่รู้สึกว่าพี่จี้ผิดปกติมากๆ แม่ชวนออกไปกินน้ำเย็นพี่จี้เดินตามแม่แบบเนือยๆแถมยังคอตกอีกตะหาก พี่จี้กินน้ำเย็นเสร็จแล้วก็คลานกลับมานอนสลบสไลเหมือนเดิม พี่จี้ทำแม่กลัวมากๆ ... แม่กลัวจะเสียพี่จี้ไปอย่างกระทันหันเหมือนที่แม่กับนู๋เคยเสียพี่โจโฉไป แม่อุ้มพี่จี้มากอดไว้ แล้วแม่ก็ร้องไห้ ... เพราะแม่กลัวมาก กลัวจนไม่รู้จะปรึกษากับใคร เลยโทรไปหาป๊าวุดเล่าให้ฟังว่าพี่จี้ซึมมาก กลัวไม่สบายจังเลย แต่ตัวก็ไม่ร้อน แม่จะพาพี่จี้ไปหาหมอตอนนี้เลยดีมั๊ย ??? ป๊าวุดแนะนำให้แม่ลองหยิบสายจูงชวนพี่จี้ไปเที่ยว ดูว่าพี่จี้จะตอบสนองมั๊ย แม่ไม่อยากโกหกพี่จี้ หลอกให้ดีใจแต่ไม่ได้ออกไปเที่ยวจริงๆ แม่ก็เลยชวนพี่จี้ไปควานหาไอ้เหม็น ลูกเทนนิสที่พี่จี้ชอบ แม่กะพี่จี้ไม่ได้เล่นลูกเทนนิสมานานมากแล้ว เพราะเล่นกันแล้วแม่ร้องไห้ แม่ร้องไห้ทำไม ??? แม่ขี้แยจังเลย...พี่จี้คงคิดแบบนี้ แม่ร้องไห้เพราะแม่คิดถึงพี่โจโฉ ไม่รู้พี่จี้จำรูปนี้ได้ป่าว แม่ชอบรูปนี้มากเลย เพราะรูปนี้สะท้อนให้เห็นบุคคลิกที่แตกต่างของนู๋กับพี่โจโฉได้ชัดเจนมาก แถม..พี่โจโฉก็มีลูกเทนนิสอวัยวะชิ้นที่ 33 อยู่ด้วย ตั้งแต่พี่โจโฉจากเราไป แม่ก็ไม่ได้หยิบลูกเทนนิสออกมาเล่นกะพี่จี้เลย เพราะแม่ทำใจไม่ได้ เราก็เลยหลีกเลี่ยงไปเล่นของอย่างอื่นกันแทนเนาะ พอแม่เดินไปเปิดลิ้นชักเท่านั้นแหละ...พี่จี้จำได้ทันทีเลยว่าแม่จะหา "บอล" เราจะเล่น "บอล" กัน พี่จี้เริงร่า สดชื่นขึ้นมาซะงั้น ไม่เหลือแววหมาน้อยซึมเศร้าอีกเลย ดูจิ่ว่าเริงร่าขนาดไหน คิดถึงมากต้องกอดเอาไว้แน่นๆเลยนะ เราเล่น "บอล" กัน 2 คน .... แม่ก็ร้องไห้อีกแล้ว แม่คิดถึงตอนที่เราเล่น "บอล" กัน 3 คน มีแม่ นู๋ แล้วก็พี่โจโฉ นู๋ไม่เคยแย่งบอลจากพี่โจโฉได้เลยซักหนเดียว พี่โจโฉไวกว่านู๋ทุกครั้งเลย ทุกครั้งเราต้องเล่น 2 รอบ ให้พี่โจโฉเล่นจนหอบแฮ่กๆแล้วพาพี่โจโฉไปรอในห้องนั่งเล่นก่อน นู๋จี้ค่อยเล่นรอบ 2 กับแม่ ตอนที่พี่โจโฉไปสวรรค์ใหม่ๆ แม่บอกว่าแม่ไม่อยากเล่นบอลอีกแล้ว ทำใจไม่ได้ แต่ป๊าวุดเคยบอกแม่ว่า ...เราต้องดำเนินชีวิตต่อไปเพื่อชีวิตที่ยังเหลืออยู่นะ .... อุ๋ย...พี่จี้มาสะกิดเตือนแม่ว่าได้เวลาเล่น "บอล" แล้ว โอเคๆๆๆ แม่เขียนไดอารี่เสร็จแล้วล่ะ ไปเล่น "บอล" กันดีกว่านะ   Create Date : 30 มิถุนายน 2549 6 comments Last Update : 16 กันยายน 2549 11:20:33 น. Counter : 729 Pageviews. Share Tweet

โดย: Baby I love you 30 มิถุนายน 2549 21:45:24 น.

คิดถึงคุณ annie เสมอนะคะ น้องหมาน่ารักจังๆ   โดย: ทูน่าค่ะ 1 กรกฎาคม 2549 0:34:56 น.

บล็อคน่ารักจังคับ...แวะเข้ามาเยี่ยมคับ..   โดย: null (pooktoon ) 1 กรกฎาคม 2549 19:05:55 น.

โหอ่านไปคิดตามนึกว่าจี้เป็นอะไรไปซะอีกแน่ะค่ะ ... แอนนี่สบายดีไม๊ค่ะ ...ไม่เห็นนานเลย   โดย: JewNid 1 กรกฎาคม 2549 22:13:12 น.

blog คุณแอน น่ารักมากนะคะ มีหลากหลายเรื่องราว อ่านแล้ว เพลินเลยค่ะ   โดย: คุณเทอร์ 3 กรกฎาคม 2549 10:02:37 น.

สวัสดีค่ะ คุณแม่น้องจัสติน สวัสดีค่ะ คุณทูน่า แอนก็คิดถึงคุณทูน่ากับบล็อคหวานๆของคุณทูน่าเสมอค่ะ สวัสดีค่ะ คุณ Null ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยม+ชม สวัสดีค่ะ คุณนิด แอนหายไปวุ่นวายกับชีวิตมาค่ะ คุณนิดสบายดีนะคะ สวัสดีค่ะ พี่นอร่า หลากหลายเรื่องราว แอนว่าจะคล้ายๆจับฉ่ายอ่าค่ะ อิอิ ขอบคุณพี่นอร่าที่แวะมาอ่านนะคะ   โดย: ~*Annie*~ 3 กรกฎาคม 2549 13:11:46 น.