Bloggang.com : ~*Annie*~ : องครักษ์น้อยโคลลอน

องครักษ์น้อยโคลลอน - Collon the Little Bodyguard

นับตั้งแต่รับโคลลอนมาอยู่ด้วยกันช่วงต้นเดือนสิงหาปีกลาย(2549)จนมาถึงวันนี้(ปลายมีนาคม 2550)รวมๆแล้วก็ราวๆ 8 เดือนเห็นจะได้

ป๊าวุดกะแม่แอนเห็นพัฒนาการของโคลลอนมาเรื่อยๆ คิดอยู่เสมอว่าโคลลอนมีอะไรให้ป๊ากะแม่หัวเราะ และ รู้สึกแปลกประหลาดใจอยู่เสมอ ไม่เว้นแต่ละวัน

พฤติกรรมที่เห็นจนเจนตาเป็นประจำวันคงไม่พ้นเรื่องเห่าพี่มะหมาหน้าร้าน บางวันเห่าเสียงดังจนเจ้าตัวเองยังสะดุ้งเพราะตกใจเสียงเห่าของตัว

แต่ไม่ใช่ว่าโคลลอนจะกล้าหาญเก่งกาจอะไรหรอกนะคะ ที่ไปเห่าๆพี่ๆเค้าน่ะ ตัวเองอยู่ในร้านมีกระจกกั้น แต่พอเจอกันตัว-ตัว

โคลลอนเงียบกริ๊บบบบ

ก็เลยได้ฉายาว่า "โคลลอน เก่งกระจกกั้น" จากป๊าวุดไปครองเนียนๆ

จนแอบคิดไม่ได้ว่าโคลลอนเนี่ยป๊อดจริงๆเล้ย
(แต่ก็ดีแล้วล่ะค่ะที่ไม่เก่งกล้าจนลืมคำนวณขนาดตัวอ่านะ)

ก็อีกละค่ะ ใครจะไปหวังว่ายอร์คตัวเล็กๆหน้าหวานๆจะเป็นบอดี้การ์ดได้ละน๊อ...จริงป่ะคะ

แต่แล้ววันนึงโคลลอนก็ลบคำสบประมาท(ในใจ)ของป๊ากะแม่ให้ได้ประจักษ์แจ้งแจ่มแจ๋ว

หัวค่ำคืนนึง ป๊าวุดนั่งเล่นกับเหมียวซ่า เหมียวคู่ปรับของโคลลอน
(เหมียวซ่าอยู่มาก่อนโคลลอนหลายปีค่ะ เป็นคู่ปรับเพราะว่าแย่งกันอ้อนป๊าวุดนั่นแหละ)

พ่อลูกคู่นี้เค้าเล่นกันรุนแรงถึงใจมาแต่ไหนแต่ไร
เหมียวซ่าเรนิ่มหมั่นเขี้ยวก็แงบๆเข้าที่มือป๊าวุดแกมหยอกล้อ

โฉมหน้าเหมียวซ่า

โคลลอนเหลือบตาเห็นว่าเหมียวซ่ากัดป๊าวุดสุดที่รักแค่นั้นแหละ โคลลอนใส่เกียร์หมาวิ่งเข้าใส่เหมียวซ่าซะวงแตก

ปกติโคลลอนก็ออกจะเกรงๆเหมียวซ่าอยู่นิดหน่อย เพราะคุณเหมียวมีเขี้ยวเล็บแหลมคม

แต่มาวันนี้กัดป๊าเรา เรายอมไม่ได้เฟ้ย

เกรงว่าศึกนี้จะใหญ่เกินห้ามทัพ ป๊าวุดจับตัวโคลลอนไม่ให้เข้าชาร์จเหมียวซ่า แต่โคลลอนไม่ยอม ขู่คำราม ตะกุยตะกายหมายจะเข้าไปสั่งสอนเหมียวซะให้ได้

ฝ่ายเจ้าเหมียวก็งงเป็นเหมียวตาแตก
กว่าจะปลอบประโลมให้หายเคืองกันทั้งหมาทั้งเหมียวก็นานพอดู

หลังสงครามสงบคนทั้งบ้านที่เป็นผู้อยู่ในเหตุการณ์ต่างลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า

โคลลอนเป็นบอดี้การ์ดตัวจิ๋วได้เหมือนกันนะเนี่ย