Our 5th Anniversary 08 Jan 08 Our 5th Anniversary จากที่เคยอยู่ใกล้..ใกล้กัน แต่มองไม่เคยมองเห็นกันและกัน อยู่มาวันนึง เราก็เริ่มมองเห็น"สิ่งดี..ดี" ของอีกฝ่าย จวบจนวันนึง ... เราหันหน้าเข้าหากัน และ บอกรักกัน วันเวลาของ "เรา" ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทั้งสุข ทั้งทุกข์ ปะปนกัน แต่เราก็ยังมี "กันและกัน" ตลอด 5 ปีที่ผ่าน Each year with you is more beautiful than the one before ... I love growing more in love with you I love You วันครบรอบของเราจริงๆตรงกับวันอังคารที่ 8 มกรา แต่ว่าวันอังคารเราต้องทำงาน ก็เลยไปฉลองล่วงหน้ากันวันจันทร์ที่ 7 คิดกันอยู่นานว่าจะไปไหนดี เบื่อการไปเดินเล่นตามห้างสรรพสินค้า เบื่อผู้คน อยากอยู่กันตามลำพังแค่ 2 คน นิ่งๆเงียบๆ ที่รักก็เลยชวนไปรำลึกความหลังที่ "สวนรถไฟ" อย่างที่แอนเคยรู้สึก "ถ้าเราได้อยู่กับคนที่ใช่ แม้จะนั่งอยู่เงียบๆก็มีความสุข" วันนี้แอนก็ยังรู้สึกแบบนั้นอยู่ไม่เสื่อมคลาย ไปปั่นจักรยานเล่นกัน วุดปั่น แอนซ้อน...สบ๊าย..สบาย อิอิอิ เหนื่อยแล้วมานั่งพักแถวนี้ น้ำกระเจี๊ยบของดอยคำ...อร่อยจัง เหลือบตาไปจ๊ะเอ๋ต้นไม้ที่ดูคล้ายๆต้นตีนเป็ด แต่มีระยาง มีคุณกาบินมาทักทาย (แต่เค้าแอบกลัวนะตัวเอง) ดอกชบาริมน้ำ เฟื่องฟ้ากอเล็ก..เล็ก กล้องตัวอ้วนจับถ่ายตัวเองไม่ถนัด ... หน้าตาเกร็งมากเลยที่รัก ฮ่า...ฮ่า ลมเย็นสบายใจ ที่รักสบายกว่าใครเพื่อน นั่งพักนานๆชักจะรากงอก ปั่นจักรยานออกไปกินลมรอบสุดท้ายก่อนกลับ แวะถ่ายรูปด้วย ชอบพระบรมฉายาลักษณ์ของในหลวงบนตึก ถ่ายมาซะเยอะเลย ที่รักแวะถ่ายน้ำพุ...เอาไปฝากน้องปัณ เสียดายที่สวนผีเสื้อปิดวันจันทร์ .. อดถ่ายผีเสื้อเลย อยู่ที่สวนรถไฟนานมาก ตั้งแต่ 11 โมงถึงบ่าย 3 ไม่เคยอยู่นานขนาดนี้มาก่อน ออกจากสวนรถไฟไปทานข้าวเย็นที่ Sukishi เซนทรัลลาดพร้าว กินเสร็จหิวน้ำ ชอปปิ้งได้เสื้อ Pooh ไปฝากน้องปัณตัวนึง ละก็กลับบ้าน =จบ= เพลงนี้ให้ที่รัก Edit ป่วยมาตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 13 ม.ค. ปวดหัวจนนอนไม่ได้ ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน จากนั้นก็ไม่ค่อยจะมีเรี่ยวมีแรง เหมือนคนเป็นไข้ต่ำตลอดทั้งวัน ทำอะไรก็ช้าไปหมด คิดช้า ตัดสินใจช้า รำคาญตัวเองมากๆๆๆๆ ยิ่งเวลาขับรถช่วงนี้แอนจะตัดสินใจช้ากว่าปกติมากจนต้องบังคับให้ตัวเองทำอะไรช้าๆลงไม่งั้นแย่ แต่มันน่ารำคาญตอนทำงาน ปกติแอนคิดเร็ว ทำเร็ว พอร่างกายมันไม่อำนวยสมองก็ช้าลงไปด้วย แย่มากๆ ... น่ารำคาญ เปื่อยมาเรื่อยๆ ปวดหัวค่อยทุเลลง แต่เรี่ยวแรงน้อยลงทุกที แอนรู้สึกไม่มีพลังงานในตัวเองเอาซะเลย หมดเรี่ยวแรง ทำอะไรก็เหนื่อยไปหมด จนวันพฤหัสชักจะไม่ไหวจนที่รักขอร้องให้ไปหาหมอได้แล้ว ตอนเย็นไปหาหมอ หมอบอกว่าระดับเม็ดเลือดขาวสูงกว่าปกติก็เลยทำให้เพลีย รู้สึกร่างกายไม่มีพลังงาน เช็คแล้วอาการน่าจะติดเชื้อไวรัส แถมยังความดันต่ำอีกด้วย.. ฮ่วย .. จะตายมั๊ยเนี่ย หมอฉีดยาให้ 1 เข็ม แบบยาผสม 2 ชนิดในหลอดเดียว ตอนฉีด+เดินยาไม่เจ็บเล้ย มาเจ็บเอาตอนถอนเข็มออก...งือออออ สะโพกตุ่ยเลย นอนก็ไม่ค่อยจะหลับ รู้สึกร้อนๆเฉพาะช่วงหัวลงมาถึงอก เปิดแอร์จนแขน-ขาเย็น จีจี้กับจูนจูนก็นอนขดบนเบาะนอน แต่แอนก็ยังร้อนและเหงื่อออกท่วมหัว ท่วมคอ ตื่นมาก็ยังรู้สึกแย่อยู่นิดๆ แต่ขับรถเร็วเพิ่มขึ้นได้อีกหน่อยนึง(เท่าที่ตัวเองคอนโทรลอยู่) ไม่รู้เพราะป่วยหรือเปล่า หงุดหงิด+ขี้โมโหง่ายมากจนรู้สึกรำคาญตัวเองอย่างแรง (กลัวคนรอบข้างจะแย่ไปด้วยนะเซ่ะ) มาวันนี้ค่อยดีขึ้นละ เริ่มมีพลังงานเยอะเหมือนเดิม คิดได้ไวเท่าเดิม ... คงจะรอดตายแล้วล่ะ หึหึหึ วันนี้ที่รักใจดีและตามใจม๊ากมาก แอนอยากดื่มน้ำแบลคเคอเรนท์ ที่รักก็ชงมาให้แก้วโตๆ หวานเย็นชื่นใจ นั่งทำงานไปจิบไป ... สดชื่นที่ซู้ดดดดด ลืมป่วยไปเลย ขอบคุณนะค๊า รักที่รักที่ซู้ดดด   Create Date : 10 มกราคม 2551 5 comments Last Update : 20 มกราคม 2551 10:26:26 น. Counter : 1194 Pageviews. Share Tweet

ภาพสวย หอมกลิ่นความรัก   โดย: เช้านี้ยังมีเธอ 10 มกราคม 2551 13:12:23 น.

หูย น่ารักกันจริงๆ คู่นี้   โดย: เปา IP: 124.121.112.74 17 มกราคม 2551 12:48:43 น.

ZZZZ zzzzz อืออออ.. บัดดี้มัวแต่หลับอยู่ คงไม่สายที่จะเอาดอกไม้มาขอบคุณกับความรู้สึกดีๆ ที่มอบให้บ้านบัดดี้นะคร๊าบ   โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ 20 มกราคม 2551 3:44:47 น.

หวานจังเลยอ่ะค่ะ น่ารักมากๆ เห็นแล้วเขิล ขอให้หายป่วยไวๆนะคะ การไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสิร์ฐ   โดย: mungkood 20 มกราคม 2551 19:37:19 น.

พี่มารำลึกด้วย...ช้าไปป่าว... อ่ะถ้าไงไปอ่านอะไรติงต๊องๆบ้านพี่นะจ๊ะ นู๋แอน จูงมือแควนไปด้วยก้อล่าย... https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=big-beautymama&month=20-01-2008&group=2&gblog=20   โดย: แม่อ้วนคนสวย 21 มกราคม 2551 9:13:58 น.