จัดฟัน

เมื่อวันเสาร์ไปหาหมอฟันมา เค้านัดเปลี่ยนเหล็ก เจ็บมากกกกก... จนน้ำตาเล็ดเลยอ่ะ ที่เจ็บน่ะเพราะคุณหมอของเราเค้าบอกให้อ้าปากกว้าง ๆ ก้มหน้าอีก อ้ากว้าง ๆ ไอ้เราก็ได้แต่นึกในใจ มันจะให้อ้ากว้างไปถึงไหนว่ะ นี่มันก็กว้างสุดของกรูแล้วน่ะ

แว๊ก! ใจเต้นตึกตักเลยอ่ะเพื่อน ๆ เมื่อความพยายามอ้าปากกว้างของเราเป็นที่ไม่พอใจของคุณหมอสุดที่รัก พี่แกก็เลยง้างปากเราซะจนมุมปากเป็นแผลเรยอ่า โอ้ว! อดกินส้มตำหอยดองไปอีกหลายวันแน่ ๆ เลย คอยดูน่ะถ้าจัดฟันเสร็จแล้วถอดเครื่องมือแล้วจะจับปากหมอฉีให้ดูฮึ่ม! ได้แต่คิดแหละ ก็หมอเค้าไม่รู้นิว่ามันเจ็บยังไง เจือกปากเล็กเองช่วยไม่ได้ นั่นดิ! ฉันว่าเรื่องความกว้างของปากเนี่ยะมันมีปัญหานิดหน่อย เพราะไปหาหมอฟันมากี่ที่เค้าก็บอกให้อ้ากว้าง ๆ ๆ ก็ยังงงอยู่เลยอ่ะ เพราะเราน่ะอ้าจนขากรรไกรค้างแล้ว ๆ แต่พวกคุณหมอก็ยังบอกอยู่ว่าให้อ้าปากกว้าง ๆ งง?? ไม่เข้าใจ

แต่ถึงจะเจ็บมุมปากแค่ไหนเราก็ทนได้แหละ ไม่ได้บ่นหรอกแค่อยากเล่าให้ฟังเผื่อว่ามีใครเป็นเหมือนเราบ้างก็เท่านั้นเอง ไม่มีอะไรหรอก เราน่ะเป็นคนง่าย ๆ อะไรก็ได้อยู่แล้ว แต่มันต้องถูกใจเราน่ะ เราถึงจะกลายเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ ที่เค้าเรียกกันว่า 'ชิลล์' น่ะเข้าใจป่าว?

ใช่เราเป็นคนที่ชิลล์ ๆ อยู่แล้ว ไม่เรื่องมาก ถ้าเหตุการณ์ที่เราเจอมันเป็นอะไรที่เรารู้สึกว่าเออ...แฟร์ ๆ ดีว่ะ หรือพูดภาษาไทยก็ประมาณว่ามันยุติธรรมดี ไม่รู้สึกว่ามีใครเอาเปรียบเรา หรือเราไปเอาเปรียบใครเข้าให้ นั่นแหละมันจะทำให้ฉันรู้สึกลัลลาได้ทั้งวัน อิ อิ ฉันนี่ก็จิตใจดีน่ะ (เหรอ? แน่ใจ?)

ในที่สุดฉันก็ได้ติดเหล็กครบทั้งฟันบนและฟันล่าง เย้ ๆ ดีใจจัง แต่เจ็บชะมัด มันรู้สึกตึง ๆ เหมือนมีอะไรมาดึงฟันเราตลอดเวลา ไม่เจ็บเหมือนปวดจิ๊ดแบบปวดฟันจนแล่นไปถึงสมองน่ะ แต่ปวดร้าวแบบ...ไม่รู้สึกตึง ๆ ยังไงไม่รู้ พอเผลฟันบนกับฟันล่างกระทบกันเท่านั้นแหละ หงึ! แม่เจ้า! น้ำตาเล็ดเลยอ่ะ เจ็บมากมาย แต่เชื่อเหอะกินอะไรไม่ได้แค่ไม่ถึงชั่วโมงแหละ เพราะความหิวมักจะเอาชนะทุกอย่างแม้แต่ความเจ็บปวดจนน้ำตาพรากได้ก็แล้วกัน

เมื่อวันก่อนฉันไปหาหมอแผนกหู คอ จมูก ปาก ที่รพ.มีชื่อใกล้บริษัทมา พอคุณหมอเห็นฉันจัดฟัน พี่ก็เลยถามแบบนักเลงมั่กและได้ทำร้ายจิตใจอันบอบบางและมองโลกในแง่ดีของฉันเสียยับเยิน

คุณหมอคอ: จัดฟันนานหรือยัง?
ฉัน: เพิ่งติดเหล็กได้ไม่ถึงเดือนอ่ะค่ะ
คุณหมอคอ: คิดยังไงไปจัดเอาตอนนี้? โอ้ว...ถามแบบนักเลงด้วยน่ะ
ฉัน: ไปเอามีผ่าตัดมากรีดเนื้อกันเลยดีกว่าน่าคุณหมอถ้าจะถามกันอย่างงี้....คิดในใจเท่านั้นแหละ ฉันยิ้มแล้วบอกคุณหมอนักเลงไปว่า....ก่อนหน้านี้ไม่มีตังค์ พอมีตังค์ก็เลยจัด เพราะฟันที่มันเกอยู่มันเบียดกันจนเจ็บเหงือกอ่ะ ไม่อยากจัดหรอกแต่มันจำเป็นอ่ะค่ะ เสียดายตังค์อยู่เลย! (กระแทกเสียงนิด ๆ แบบคนชิลล์ ๆ ไม่ค่อยคิดอะไร)
คุณหมอคอ: แล้วซี่นี้ทำไมไม่ถอนล่ะ ไม่อยู่ในแนวฟันนี่
ฉัน: นั่นดิค่ะ สงสัยคุณหมอที่จัดเค้าจะเอาอะไรมาง้างทีหลังมั้ง
คุณหมอคอ: เออเน๊าะ คงเจ็บน่าดู แต่ผมว่ามันน่าจะถอนออกน่ะซี่นี้น่ะ ขอหมอดูคอหน่อย อ้าปากกว้าง ๆ อืมม์..ไวรัสลงคอ...เดี๋ยวหมอจัดยาให้ เรียบร้อยแล้ว
ฉัน: กว้าง ๆ อีกแหละ ไม่เข้าใจนี่ฉันเจ็บคอนะไม่ได้มาหาหมอจัดฟันอีกคนสักหน่อย ทำไมต้องมาวิจารณ์และทำร้ายจิตใจกันด้วยอ่า เหอะ! หลอกด่าตูเสร็จตรวจเร็วกว่าชวนตูคุยเรื่องจัดฟันตูอีก เสียจิตชะมัด ดีน่ะที่ตูไม่สบายไม่งั้นล่ะหึ่ม! ก็คงต้องหาหมออยู่ดีแหละทำไงได้!

เรื่องที่เล่าให้ฟังน่ะมันผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วแหละแต่พอดีนึกขึ้นได้ เลยมาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังกัน ตอนนี้ฉันยังเจ็บฟันที่คุณหมอติดลวดดัดฟันครบทั้งฟันบนและฟันล่างแล้ว เหลืออีกตั้งเกือบ 30 เดือนที่ฉันต้องเอาเจ้าเครื่องมือพวกนี้อยู่ในปาก แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากอดทน แต่ฉันไม่ทนอดหรอกก็คนมันหิวนิ

Create Date : 15 กันยายน 2551		3 comments
Last Update : 15 กันยายน 2551 10:19:28 น.
Counter : 632 Pageviews.
Share Tweet