BlogGang.com : : แอนจ๋า^-^ : week1 in Hobart,Tasmania

week1 in Hobart,Tasmania

บันทึกเมื่อวันเสาร์ที่23กพ.(หลังจากมาถึงได้ประมาณ1อาทิตย์)

เราว่า....... เราชอบทาสมาเนียแล้วแหละ
คนทาสมาเนียใจดีมากมากเลย
เดินกัน ผ่านกันตรงถนนก็ทักทาย ช่วยเหลือ มีคนช่วยเหลือเราตั้งหลายคนแล้ว

วันแรกที่ไปถึงที่สนามบินโฮบาร์ท กระเป๋าเดินทางที่โหลดลงเครื่องไม่ยอมเดินทางมากับเราด้วย เรามาโฮบาร์ทกับกระเป๋าใบเล็ก1ใบ ข้างในมีเสื้อ2—3ตัว ผ้าขนหนู ไดรเป่าผม แล้วก็หนังสือ แล้วก็เป้ใส่โน๊ตบุ๊คอีก1ใบ

รู้สึกกังวลมากว่าที่บ้านเรา คงคอยรับโทรศัพท์จากเรามาหลายชั่วโมงแล้ว ที่บ้านคงกังวลตั้งแต่เราเดินเข้าไปตรงประตูตรวจคนออกนอกประเทศที่สุวรรณภูมิ กลัวว่าแถวมันจะยาว แล้วเราจะไปไม่ทันboarding กลัวว่าเรานั่งเครื่องบินแล้วจะเมาเครื่องแล้วเดินเองไม่ไหว กลัวว่าเราจะต่อเครื่องตรงซิดนีย์มาโฮบาร์ทไม่ได้ กลัวว่าเราจะถึงโฮบาร์ทโดยสวัสดิภาพรึเปล่า

เรานะโมโหตัวเองที่ไม่ยอมเอาซิมมาจากเมืองไทย วันนั้นแค่คิดว่า เดี๋ยวก็มาซื้อซิมเอาที่นี่ได้ ไม่ยากหรอก แต่การเดินทางมันค่อนข้างนาน เราปล่อยให้ที่บ้านกังวลเรื่องเรานานเกินไป แล้วเราก็รู้สึกผิดมากมากที่ต้องให้พ่อแม่และญาติๆ คนที่เรารักต้องมาไม่สบายใจ กับอีแค่ไม่ยอมถือซิมมา

พอมาเจอกระเป๋าหายอีก มันรู้สึกเฮ้ย อะไรกัน เรานะถามเจ้าหน้าที่ที่สุวรรณภูมิตั้งหลายรอบ ถามเจ้าหน้าที่ที่sydney ว่ากระเป๋าเรา มากับเราใช่ไหม ถาม ถาม ถาม แล้วไงอ่ะ เชื่อคุณไม่ได้เลยนะ เป๋าชั้นยังนอนหมุนเล่นอยู่ที่sydneyอยู่เลย แล้วเราจะได้มันคืนมั๊ยนะ ทุกสิ่งทุกอย่างเราอยู่ในนั้นนะ

เหนื่อย เพลีย เมาเครื่องนิดหน่อย กังวล สับสน โทรกลับบ้านไม่ได้ เพราะหาที่ซื้อโฟนการ์ดไม่เจอ หาซื้อซิมไม่ได้ ทุกอย่างช่างเศร้า เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาเราอยู่รายล้อมด้วยพ่อแม่ ญาติๆ เพื่อนๆ มีแต่รอยยิ้ม และความสุข ทุกคนมาส่งเรา ทุกคนหวังดีกับเรา ยินดีกับเราที่เราได้ทำฝันให้เป็นจริง
แต่ตอนนี้.................
เราอยู่คนเดียว กับความเสียใจว่าทำไมเราทำตัวแบบนี้
เสียใจ เสียใจ เสียใจ..........

และแล้ว.....ทนไม่ไหวแล้ว โฮ โฮ โฮ โฮ ก้มหน้าลงร้องไห้ที่ตรงถนน ตอนกำลังเดินไปแลกเหรียญเพื่อจะโทรศัพท์กลับบ้าน ไม่อายใครด้วย ร้องไห้จนตาบวมฉึ่งเลย

และตอนนั้นเองที่เราได้เจอ Barbara กับ Peter คู่คุณลุง คุณป้าที่ใจดี เค้าเข้ามากอดเราใหญ่เลย ถามว่าเป็นไร โอเคมั๊ย เราก็บอกเป๋าหายค๊า โทรหาที่บ้านก็ไม่เป็น เค้าพาเราไปซื้อการ์ดโฟนโทรกลับเมืองไทย ใจดีเนอะ กอดเราตั้งหลายที เราก็กอดด้วยแหละ กอดแล้วคิดถึงแม่เลย ตัวเค้านิ่มแล้วก็อบอุ่นมากเลย ก็เลยกอดซะนานเลย 5555

(อย่าบอกใครนะ ว่าที่queenlandน้ำท่วมเพราะน้ำตาเราเอง ^_^”)

# ตอนนี้ได้กระเป๋าคืนแล้วแหละ ได้คืนมาตั้งแต่ตอนวันอังคารหัวค่ำ(ถึงโฮบาร์ทวันอาทิตย์ประมาณเที่ยง) ทางมหาลัยเค้าดีมากมากเลย เค้าประสานงานไปรับกระเป๋าให้เราที่แอร์พอร์ตแล้วมาส่งให้ถึงห้องเราเลย (ดีเหมือนกัน ไม่ต้องขนเอง เพราะมันหนัก5555)

คนทาสมาเนียใจดีอีกคนที่เราเจอชื่อTim
วันนั้น เรากับบิ๋มเพื่อนคนไทย ดั้นด้นไปดูบ้านที่เราจะแชร์อยู่ด้วยกัน ไปแบบมั่วๆ รู้ชื่อถนน แต่ไม่รู้ว่าต้องลงป้ายไหน ก็กะไปถามคนขับรถเอา ปรากฎว่าคนขับก็ดันไม่รู้จักอีก แต่คุณTim อัศวินของเรา นั่งอยู่ในรถคันนั้นด้วย เค้าก็เลยเสนอตัวพาไป พาไปถึงบ้าน ก็รอพวกเราดูบ้านตั้งนานนะ แล้วยังพาไปส่งทางไปป้ายรถเมล์อีก แล้วเค้าค่อยกลับบ้านเค้าอ่ะ น่ารักเนอะ
-----------------------------------------------------------------------------------

เรารู้จักเพื่อนที่มหาลัยเยอะแล้วเหมือนกัน เพราะว่าอยู่หอพักมหาลัย เป็นคล้ายๆบ้านที่หลังใหญ่มากๆ มี1ห้องครัว 1ห้องนั่งเล่น 1ห้องดูทีวี แต่หลายห้องนอน ไม่รู้ว่าเทาไหร่ แต่มากกว่า30ห้องนอน ทุกห้องมีห้องน้ำส่วนตัว ฮีทเตอร์ส่วนตัว แล้วก็ตู้เย็นส่วนตัว ดีจริงๆ อยู่ที่นี่นะ ได้เพื่อนรายวันเลย เพราะว่าคุณต้องกินอาหารในครัวไง บางวันก็ทำอาหารเอง ทำกันไปคุยกันไป รู้จักเยอะมากกกก สนุกดี ขอไล่เรียงชื่อประเทศก่อนนะ
มี สเปน เยอรมัน ออสเตรเลีย สวีเดน อินเดีย จีน เกาหลี ญี่ปุ่น บางคนก็ไม่ได้ถามว่ามาจากประเทศอะไร
แต่ถ้าจะให้เข้ากันได้ เมาท์กันยาว คงเป็นพวกเอเชียด้วยกันแหละ
ตอนนี้ มีเพื่อนซี้เยอะเลยแหละ
เพื่อนซี้ประจำครัวเรา คือ สองหนุ่มสาวชาวมาเลชื่อKavinกับMichelle
เพื่อนซี้ร่วมเดินทางไปเรียน คือ สาวจีนชื่อXiali
เพื่อนซี้ยามเย็น คือ บิ๋ม คนไทยแหละคนนี้
เพื่อนซี้ชอบแวะไปหา ชื่อRichardกับภรรยาEmilyชาวจีน
เพื่อนซี้ตอนปฐมนิเทศ Milaชาวมาเลอีกแล้วครับท่าน
เพื่อนซี้ดูทีวี ชื่อDavidชาวออสเตรเลีย

อืม อืม เราแอบอิจฉาคนมาเลแหละ เค้าพูดได้หลายภาษาดีเนอะ ทั้งๆเค้าก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านเราเลย แต่เค้าดูพูดภาษาอังกฤษเก่งกว่าพี่ไทยอยู่เยอะเหมือนกัน ภาษาจีนแมนดารินก็พูดได้ ดูแบบคล่องกันจัง อยากพูดได้มั่ง

ช่วงนี้ หาบ้านอยู่ได้แล้ว ก็ว่างหน่อย ต้องรีบทำการขูดสนิมหน่อย ทบทวนภาษาของเราก่อนเพราะว่าทิ้งไปนาน2ปี แทบคุยไม่ได้เลย ฮือฮือ ยังแอบกังวลนิดส์นุงนะ ว่าในclass ตูจะไหวป่าว ยังไงก็ต้องพยายามแหละเนอะ สู้สู้ สู้ตาย

ปล.ตอนนี้ไม่เศร้าแล้ว กำลังสนุกกับการ make friendอยู่

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2551 8:54:35 น.

42 comments

Counter : 739 Pageviews.

โชคดีที่ยังเจอคนดีๆนะ สู้ๆละกันนะ มีเพื่อนอย่างนี้ก็ไม่เหงาแล้วล่ะ

โดย: Peh IP: 202.176.80.16 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:35:05 น.

แอนดูหน้าตาสดใส ขึ้นเยอะเลยเนอะรูป before and after นะ ยังไงก็ขอให้เจอแต่เพื่อนๆดีๆ แฮ็ปปี้ๆ ใน class เรียนนะจ๊ะ

โดย: CieRecT IP: 203.146.79.204 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:47:25 น.

แอนเอ๊ย แอนไม่ผิดหรอกที่ทำให้ทางบ้านกังวลอะ
มันเป็นเรื่องสุดวิสัย ใครจะไปคาดเดาได้ว่าเราจะต้องเจอ
กับอะไรบ้าง มานั่งเสียใจโทษตัวเองก็ไม่มีประโยชน์

"อดีตปล่อยไว้ตามอดีต อนาคตปล่อยไว้ตามกาลของมัน
ปัจจุบันเท่านั้นจะสำเร็จประโยชน์ได้ เพราะอยู่ในฐานะที่ควรทำได้ ไม่สุดวิสัย"

แค่ต้องมีสติเพื่อจะแก้ปัญหาที่เราต้องพบเจอดีกว่า
อุปสรรคคือบทเรียนชีวิตนะ

เค้าเรียกว่าฟ้าหลังฝนไง ดูสิทำให้มาเจอคนดีๆ น่ารักๆ
เยอะแยะเลย ดวงมีคนอุปถัมป์เหมือนเรา 555

Take care yourself

โดย: Joykhung IP: 58.136.118.21 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:48:21 น.

ตื่นเต้น กังวลไปกับเรื่องที่เล่า แต่พอมาอ่านตอนสุดท้ายก็สบายใจ/เบาใจว่า โอเค ตอนนี้ โอเคแล้ว ดูแลตัวเองนะ ส่งข่าวคราวมาถึงเพื่อนฝูงบ้าง รักษาสุขภาพด้วยจ้า

โดย: kaew IP: 125.25.74.174 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:54:03 น.

ก็คงประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต....ที่ไม่มีวันลืมน่ะค่ะ
ได้เจอมิตรชาวต่างชาติเยอะแยะเลย
คิดถึงพี่แอนจัง ตอนนี้กวางก็ดีขึ้นแล้วน่ะ
ได้เจอความจริงอะไรหลายอย่าง และได้เจอหน้าคนคู่นั้นแบบจังเลย ไว้เล่าให้ฟังทีหลังน่ะ

ปล.ดูแลตังวองดีดีน่ะค่ะ รักษาสุขภาพด้วย

โดย: Kwang IP: 202.57.177.129 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:36:31 น.

อืมมม อุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารอคอยวันที่ใฝ่ฝันถึงซักที ก็ดันมาต้อนรับด้วยเหตุการณ์ไม่คาดฝันซะได้นี่เนอะ ยังดีนะเนี่ยที่แอนยังพอมีเสื้อและข้าวของบางอย่างติดตัวในกระเป๋าใบเล็กมาบ้าง

...แต่ก็ถือซะว่า เป็นความโชคดีบนความโชคร้ายละกันเนอะ ที่การที่กระเป๋าเดินทางช้าทำให้แอนมีโอกาสได้รู้จักคนใจดีที่ทาสมาเนียตั้งหลายคน ^-^ อย่างน้อยก็เป็นความประทับใจครั้งแรกกับการเหยียบแผ่นดินออสเตรเลียว่าคนออสซี่ช่างมีน้ำใจและพร้อมที่จะช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความเต็มใจจริงๆ ^-^

...ตอนนี้ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีนี่เนอะ ได้เพื่อนมาเยอะแยะเลย ดีจัง

... ยังไงก็ ดีใจด้วยนะจ๊ะ ที่ในที่สุดก็ได้ไปเรียนตามที่ตั้งใจไว้มาตั้งหลายปีแล๊ะ ^0^ ... สู้ต่อไป แอนเคชิ ^^V

โดย: View IP: 125.24.10.156 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:01:10 น.

เริ่มต้นอาจจะไม่สวย แต่ความสนุกกำลังจะตามมานะค้าบ

โดย: pecochan

วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:18:28 น.

แอนสู้ๆ
คิดถึงแอนจังเลยอ่ะ

โดย: Poppy IP: 203.146.6.86 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:26:43 น.

คุณแอนเจ้าขา ..............

แหมๆๆ .. จริงๆๆ ด้วยแหละ ทีแรกก็เป็นห่วง สงสารอะ เห็นตาแดงๆ ก็นึกสงสารน่ะ ... แต่ก็ ผ่านมาได้ด้วยดีเนาะ ..

แล้วก็มีอีกแว๊ปเข้ามาให้ขำเล่น "ยังอุตสาห์ มีกะใจถ่ายรูปตัวเองตอนร้องไห้เนาะ" 5555 หรือว่า อากาศมันหนาวเลยทำให้เป็น อย่างนั้นจ๊ะ ที่ร๊ากๆๆ

มีเพื่อนเยอะ จัง .. ดีดีดี ... จะได้ไม่เหงา เนาะ .. คนอาร๊ายยย .. มีเพื่อนตามกิจกรรม กิจวัตรประจำวัน .. ดีดี จะได้ มะเบื่อ 555555 งี่เง่าๆๆ มา ... ชิ่ง เลย แป่วๆๆ

แอ่น แอ๊น .. แอน ... ดูแลสุขภาพด้วยน๊า .. อย่าโหมหาเพื่อน เอ๊ย .. อย่าโหมทบทวนตำรา จนไม่สบายน๊า ไม่คุ้มกัน ..

คิดถึงๆๆ .......... ไงก็ ส่งข่าวมาน๊า .. จะมาป่วนไม่ให้เหงา เย้ๆๆๆๆๆ

ปล. เอา หนุ่มๆๆ เหมือนเดิม ... น๊า .. 55555555

โดย: Natko IP: 117.121.214.18 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:23:57 น.

บอกให้เรียบร้อยแล้วจ้า พี่ตุ่มก็คิดถึงแอนเหมือนกันว่าไม่มีใครมานั่งเม้าในครัวด้วย

ดีใจด้วยนะที่ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี แล้วตั้งใจเรียนล่ะ สู้ ๆ

โดย: First's Mom IP: 125.27.74.16 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:23:55 น.

ขอเป็นกำลังใจให้คุณแอนนะคะ

โดย: fahtsuki

วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:35:15 น.

ตอนแรกได้ยินข่าวเรื่องกระเป๋า ก็แอบกังวลอยู่เหมือนกัน กลัวว่าแอนจะไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน ไม่ได้อาบน้ำ ไม่มียาทาสิว ไม่มีอีก 108-1009

เราก็รู้นะว่าที่แอนร้องไห้ตอนที่รู้ว่ากระเป๋าไม่มาด้วยเพราะว่าเสียดายน้ำพริก ข้าวสารอาหารแห้งที่ติดมาด้วยนะดิ กลัวว่าจะไม่ได้กินใช่ม๊า 555

ว่าแต่ตอนนี้ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกระเป๋า ที่พัก มหา'ลัย และเพื่อนๆ ก็คงสบายใจแล้วนะ

เรื่องที่เกิดขึ้นก็ถือว่าเป็นแบบทดสอบแล้วกัน เพราะไม่มีเส้นทางไหนที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ คนทุกคนต้องพบอุปสรรคต่างๆ ไม่มากก็น้อย เพราะฉะนั้นต้องอดทนและก็สู้ต่อไป เรารู้ว่าแอนทำได้

โดย: Nhu IP: 124.120.95.102 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:41:02 น.

Hallo!! How are you?

โดย: Borken

วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:20:08 น.

สุ้ๆ นะจ๊ะ รักษาสุขภาพด้วย

โดย: หน่อย IP: 202.28.183.9 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:54:01 น.

สู้ ๆ นะแอน เปงกำลังใจให้จ้า

โดย: แต้ว IP: 202.90.123.141 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:20:03 น.

Dont give up!

โดย: CrackyDong

วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:19:15 น.

สู้ๆๆๆ นะจ๊ะ

โดย: Ann(Patma) IP: 58.8.238.46 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:02:45 น.

พี่แอนที่รัก เล่าเรื่องซะเรา in เลย อิอิ
สู้ๆๆนะ อย่าลืมนะคะว่าเดียร์อยากมีลูกจมูกโด่ง โว้วววว

โดย: N'Deary IP: 125.27.74.54 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:21:45 น.

ดีจ้าแอน
ถ่ายรูปมาสวยเชียว
ดีใจกะแอนด้วย ที่ตอนนี้มีความสุขดี มีเพื่อนเยอะ
ขอให้ทุกอย่างราบรื่นจ่ะ
มี Boy friend เมื่อไหร่ โพสรูปให้ดูด้วยนะ
คิดถุง จุ๊พๆ

โดย: noolek (love_devy

) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:40:13 น.

ไม่นึกว่าเพื่อนแอนจะไปถึงก็เจอปัญหาเลย
แต่สุดท้ายก็ดีใจด้วยที่จบลงด้วยดี
สู้ ๆ นะแอนเราเอาใจช่วย

โดย: วิน IP: 117.47.67.86 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:28:29 น.

แหม แอน
ถ้าเป็นเรา เราจะเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส
กระเป๋าไม่มี ก็ถือเป็นข้ออ้างในการไม่อาบน้ำซะเลย
คนว่าไม่ได้ อิอิ

แอน แบบนี้ก็เก่งจะแย่อยู่แล้วอะ
นับถือเลย
เราเอาใจช่วยนะ สู้ๆ (ก๊อปคนข้างบนมา หุหุ)

โดย: applee IP: 124.120.161.30 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:57:18 น.

ชิ แอบไปโกอินเตอร์อีกคนล่ะ =3=# สู้ๆเด้อ

โดย: หนุ่มดอยเต่า IP: 125.24.22.48 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:15:25 น.

วันนั้นนะ หลังจากทุกคนรู้ว่าจากน้องหญิงกระเป๋าแอนไม่ไปด้วย แถบ sales co. ไม่เป็นอันทำงานกันเลยอะ วุ่นวายกันไปหมด ถ้าบินฟรีคงบินตามไปช่วยกันแล้วอะนะ แถมยังเดือดร้อนไปถึงพี่โจ๊กผู้ขายตั๋วให้แอน หลังจากตกใจแกมกังวลเป็นห่วงแอนอยู่ครู่ใหญ่ สิ่งที่ทุกคนก็คิดและเป็นกังวลอีกอย่างก็คือ แล้วแอนจะมีชุด make-up หรอ แล้ววันแรกในมหาลัยของแอนก็จะต้องไม่มีสีสันบนใบหน้าหรอ...อิอิ แอบเม้าท์และเป็นห่วงแอนกันใหญ่เลย แต่จากรูปที่เห็น หน้าตาสดชื่น แจ่มใส ดูดีกว่าอยู่เมืองไทยนะ ยกเว้นรูปแรกที่ฟัองว่าสาวน้อยคนนี้แอบขี้แง

เอ๊ะ Tim น่าจะเป็นพระเอกของแอนนะเนี่ย ใจดีจังเลย พี่ดีใจนะที่รู้ว่าแอนเจอแต่คนดีๆ มีน้ำใจให้ แอนจะได้อยู่ที่นั่นอย่างมีความสุขนะจ๊ะ ขอให้ชีวิตในต่างแดนของแอนราบรื่น ไม่มีปัญหาใดๆ นะจ๊ะ

โดย: พี่อ้อเอง IP: 125.27.92.142 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:09:31 น.

แอนเป็นไงบ้างจ๊ะตอนนี้ เข้าที่เข้าทางรึยังเอ่ย

เป็นกำลังใจให้เสมอนะ สู้ ๆ นะจ๊ะ

โดย: Bowling IP: 124.122.149.246 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:59:42 น.

เราเชื่อว่าความมุ่งมั่นของแอนจะทำให้แอนผ่านปัญหาทุกอย่างไปอย่างง่ายดาย

...ก็ดูรูปร้องไห้สิ แววตายังดูมุ่งมั่นเลยอะ

อย่าปล่อยตัวเองให้เหงานะ ความเหงานำพาแต่ความเศร้ามาให้

จะมาทักทายให้ไม่เหงาบ่อยๆ นะ

โดย: (@^-^@) IP: 58.147.9.66 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:04:50 น.

เราเชียร์แอนขาดใจดิ้นเลยแหละ สู้ต่อไปนะ

โดย: Tookta IP: 202.57.177.224 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:37:36 น.

ตัวเองเพื่อนอ่านแล้วเผ็ดอะ

โดย: น้องแนนผู้น่ารัก IP: 203.152.8.52 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:30:47 น.

โถ โถ น่าสงสาร สาวน้อยในกรงทองที่ต้องออกมาเผชิญกับความฝันที่ตามหามานาน สมหวังซักทีนะ สู้สู้ เพื่อนเอย หันมาดูรอบๆดิ มีทุกคนให้กำลังใจอยู่นะจ๊ะ แต่ที่สำคัญห้ามลืมทำหน้าเด้ง ผมเด้งไป University ทุกวันนะ

โดย: Monkey Eh IP: 203.96.4.157 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:3:29:51 น.

สู้ สู้ นะแอน จะเป็นกำใจให้นะจ๊ะ ประสบการณ์จากโลกกว้างยังมีให้ศึกษาอีกมากมาย สู้ต่อไปแอนจัง

โดย: บุ๋ม 6/8 IP: 61.19.54.29 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:49:01 น.

ตอนนี้ที่นี่ กรุงเทพ กำลังอยู่ในช่วง Season Change คือ มีทุกฤดู ในหนึ่งสัปดาห์
เป็นไงเจ๋งไหมล่ะ

โดย: First's Mom IP: 125.27.73.108 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:01:01 น.

วันหลังมีปัญหาบอกเราซิช่วยได้ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องความรักเอาตัวเองยังไม่รอดเลย อิอิ

โดย: bomb IP: 58.8.25.62 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:39:10 น.

วะ ว้าว เพื่อนมาให้กำลังใจเราเพียบเลย

ขอบคุณมากมากเลยนะ

ตอนนี้เราสบายดีทุกอย่างเลยจ๊ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ
จะดูแลสุขภาพตัวเองอย่างดี แล้วก็คงต้องขยันเรียนด้วย
เพิ่งได้ข่าวจากคนไทยด้วยกันว่า เค้าตกกันเพียบเลยอ่ะ

ต้องขยันแล้วแหละ ตกไม่ได้ด้วย ตกแล้วไม่มีตังค์เรียนแล้วด้วย

ติดเอาไว้ก่อนนะ ทำการบ้านเสร็จ จะเข้ามาตอบคำถามทีละคน

ปล. พี่อ้อจ๋า Thank มากมายเลยค่ะ เลยเดือดร้อนถึงพี่โจ๊กเลย+Tim ยังไม่ใช่พระเอกค่ะ เป็นแค่ดาราสมทบชาย

โดย: แอนจ๋า^-^

วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:40:12 น.

ยินดีต้อนรับสู่แทสมาเนียค่ะ เป็นไงคะ คงไม่หนาวไปนะคะ ช่วงนี้หน้าร้อน (แต่ก็ยังหนาวอยู่ดี) ได้เพื่อนเยอะแยะเลยนะคะ เห็นมั้ยในโฮบาร์ท คนไทยเยอะออก ลองไปเดิน salamanca market สิคะ นักศึกษาไทยเยอะเลย รับรองไม่เหงานะคะ

โดย: Mrs.Tasmanian IP: 58.9.103.42 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:09:44 น.

ฮั่นแน่ ภาพแรกเหมือนร้องไห้เลย ว้าว กิ้วกิ้ว

โดย: นัส IP: 125.24.221.148 วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:2:08:12 น.

หวัดดีจ้าแอน เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าแอนไม่อยู่เมืองไทยแล้ว เหอๆ แบบว่าตกข่าว ไงก็คิดถึงเสมอน้า สู้ๆจ้า

โดย: Tong IP: 124.120.25.230 วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:10:11:48 น.

q1 นี้คาดว่าจะได้อินเซนทีพ (อีกละ) อิจฉาป่าว

โดย: First's Mom IP: 125.27.73.18 วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:16:07:44 น.

Hope u fine, miss ja

โดย: Tulip IP: 203.123.1.36 วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:20:53:48 น.

แอน...เสียใจจังที่ไม่ได้เลี้ยงส่งแอน
เสียใจจริง ๆ ที่ไม่ได้ไปส่งแอนที่สนามบิน
เสียใจมากขึ้นอีกเมื่อรู้ว่าแอนต้องลำบาก เหงา เพราะไม่มีเราอยู่ข้าง ๆ
เอาไว้กลับมาเมืองไทย จะไปกอดให้หายคิดถึงนะจ๊ะ

โดย: กระต่ายป่าน่ารัก IP: 202.44.4.43 วันที่: 4 มีนาคม 2551 เวลา:8:33:43 น.

วันนี้ช่างเป็นวันทำงานที่น่าเบื่ออีกหนึ่งวัน
อยากไปเรียนมั่งจัง แต่ไม่มีทุนแล้วต้องจัดสรรเงินใหม่
เพื่อลูกน้อยกลอยใจ

ที่นี่ทุกคนสำบายดี อยู่ทางโน้นดูแลตัวเองดี ๆ นะ

โดย: First's Mom IP: 125.27.73.18 วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:13:13:21 น.

ตาบวมฉึ่งเยย

โดย: ภัช IP: 131.217.6.6 วันที่: 19 เมษายน 2551 เวลา:7:44:02 น.

อ๋องี้นี่เอง

จิงๆแล้วอ่ะเราเรียนยุที่hobart sandy bay อ่าแหละ
ยุโรงเรียนหญิงล้วน

ก้เนาะคนที่นั้นเค้าก้ใจดีจิงๆอ่ะแหละ
มีแต่คนอก่ที่นั่นอ่ะ

เป็นจำพวกว่าวิวสวยย
รักธรรมชาติ

กับความสบบ
ไม่ค่อยมีวัยรุ่นหรอก
ว่าแต่ได้ไป town ยังอ่ะ
เจอคนไทยที่นั้นมั่งอ่ะป่าวว

(จิงๆแล้วมีไม่กี่คนเอง).ว่าแต่ไปเที่ยวเองหรอ

pp

คือจิงๆแล้วเราแค่มาหาว่าค่าโบว์ลิ่งที่ mooooooona มันเท่าไหร่
เพราะว่าให้เพื่อนมันออกให้ก่อน
เเต่พอคืนจิงๆก้จำไม่ได้ว่าเทาไหร่
มันบอกว่า30ดอน
แต่เราว่ามันแค่23ดอนเองนะ

แล้วก้เลยมาเจอลิงค์นี้เข้าอะ
แหะๆ

โดย: someone IP: 203.56.195.13 วันที่: 3 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:57:09 น.

เจ๊

ยังงัยๆ

ตาบวมฉึ่งเยยยยย

กิ้ววๆๆๆๆๆๆ

เอาหน้ามาบังกล้องอีกนะคับ

โดย: ThE....... IP: 202.168.116.3, 202.168.116.3 วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:4:19:56 น.