Bloggang.com : Parnkung : บทที่ 6 : วิชาพละ

บทที่ 6 : วิชาพละ

ผม รู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่กระดาษตารางสอนของผมนั้นดูยับผิดปกติเมื่อผมหยิบมัน ขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อผมไปโรงเรียนตอนเช้า ปรากฏว่าเมื่อผมหยิบกระดาษตารางสอนขึ้นมา ก็พบว่ามุมกระดาษข้างหนึ่งมันยับผิดปกติ แต่ก็ช่างเหอะ ผมคิดในใจพลางพับกระดาษและยัดเข้าไปในกระเป๋าเสื้อข้างในของชุดนักเรียนหญิง ชั้นใน เรามาทำการบ้านของพี่เฟิร์นดีกว่า

ตอน ที่ผมเข้าโรงเรียนชายล้วนเป็นครั้งแรก เรื่องแรกที่ผมสามารถพูดคุยและปรับตัวกับเพื่อนได้มากที่สุดก็คือ เรื่องเกมและบอล และตอนนี้ ผมก็ไม่ได้อยู่โรงเรียนชายล้วนอีกต่อไป เพราะตอนนี้ ผมไม่ได้มีชื่อ นพกรณ์ อีกต่อไปแล้ว แต่ผมคือ กนกพร พิกุลทอง หรือชื่อเล่นที่โคตรจะคิขุอาโนเนะว่า มิ้น ซึ่งตอนนี้ผมจำเป็นต้องย้ายมาเรียนที่โรงเรียน คิงฟอร์ด ที่เป็นโรงเรียนที่ใหญ่ โค-ตะ-ระ โคตร เพราะมันเล่นรวมอนุบาลยันมหาลัยไว้ด้วยกัน ( ก็ดีเหมือนกัน สิงอยู่มันแต่ที่นี่แหละ ไม่ต้องไปสอบเข้าที่ไหน หึ ๆ ) แต่ข้อเสียคือ มันเป็นที่เอกชน ค่าเทอมเลยแพงมหาบรรลัย และดอกเตอร์ก็ได้ใช้เส้นสายในฐานะคนของรัฐบาลเพื่อให้ผมเข้ามาเรียนที่นี่ ได้ง่าย ๆ หรือสรุปก็คือ ผมเข้าไปเรียนและเก็บรักษาเรื่องของผมเป็นความลับสุดยอด ว่าตอนนี้ ผมไม่ใช่ผู้หญิง แต่ผมคือผู้ชาย และโดนยาจากอุบัติเหตุที่ดอกเตอร์ตอนแฝงตัวเข้าไปกับองค์กรก่อการร้ายจนผม โดนยาของดอกเตอร์ ทำให้ฮอร์โมนเพศชายเปลี่ยนเป็นฮอร์โมนเพศหญิงอย่างฉับพลัน

ทำให้ผมต้องอยู่ใน ร่างผู้หญิงเนี่ย ! ! !

ถึง แรก ๆ จะเคลิ้ม ๆ ก็เหอะ แต่ผมบอกคำเดียว ทุเร๊ศ ทุเรศ

และตอนนี้ ผมต้องทำการบ้านกับพี่เฟิร์น ที่เป็นผู้ชวยดอกเตอร์ในการติดตามรายการผลของตัวผม ให้ผมหาเพื่อนในห้องก็ได้ ( เป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยจิตวิทยา ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะให้ทำไปทำไม ) ซึ่งผมรู้สึกถึงเรื่องยุ่งยากที่ตามผมมาตงิด ๆ ผม มองไปรอบ ๆ เพื่อมองหาใครสักคนมาคุยด้วย นี่เป็นเวลาเช้า เลยทำให้ยังไม่มีใครเข้ามากันเยอ

อืม..... ผมมองไปรอบห้อง ซึ่งตอนนี้เท่าที่ผมรู้จักมีแค่ 2 คน ก็คือ ฝน คนนึง และ ต้า หนุ่มจอมลามกที่นั่งอยู่ตรงมุมนั้น เมื่อวานนี้ผมเกือบจะขอยืมหนังโป๊กับเจ้าต้าได้แล้วเชียว ฝนไม่น่ามาสอดเย้ยยย แต่มานั่งคิดดูอีกที ผู้หญิงที่ไหนจะมาขอยืมหนังโป๊กลับไปดูอ่ะ ? เอ๋า ไม่แน่ ในเว็บไซด์มีโพสเพียบ หึ ๆ

" อรุณสวัสดิ์ครับ มิ้น " เสียงผู้ชายทักทายผมเมื่อเขาเดินเข้ามาในห้อง ซึ่งคนนั้นที่ผมรู้ก็คือเป็นหัวหน้าห้อง พอดีเลย ไปจำชื่อมันมาดีกว่า

ลักษณะ ของหัวหน้าห้องนั้นเป็นผู้ชายใส่แว่น ผมยาวออกมาจนเกือบปิดหน้าของเขา ( ไม่ผิดระเบียบไงนั่น ) ท่าทางเก่งเรื่องเรียนจัด ไม่แปลกหรอกมั้งสำหรับ ห้องสายวิทย์เนี่ย ผมคิดพลางมองไปทางเขา

" อืม สวัสดีจ้า " ผมกล่าวทักทายเขาไป แล้วก็เดินไปหาเขา ซึ่งปรากฎว่าเขาเผลอถอยหลังไป 1 - 2 ก้าว จะกลัวอะไรฉันนักหนาเนี่ย ไม่ข่มขืนแกหรอกหน่า

" คือ หัวหน้าห้องจ๊ะ พอดีฉันเองก็อยู่มาอาทิตย์นึงแล้ว ฉันยังไม่ได้ทำความรู้จักกับทุกคนเลย " ผมบอกหัวหน้าห้องไป ( ส่งผลให้พวกผู้ชายสนใจผมเป็นแถบ ) " เธอชื่ออะไรเหรอ " ผมพูดพลางหยิบสมุดโน๊ตมาจด ( กลัวลืม )

" อ๋อ ผะ ผมเหรอ " หัวหน้าห้องบอกไปหน้าเริ่มแดงไป ( อายอะไรนักหนาวะเนี่ย ) " ผะ ผมชื่อ พงษ์ครับ ณัฐพงษ์ เรียกผม พงษ์ เฉย ๆ กะ ก็ได้ครับ "

ท่า ทางมันจะเป็นเอามากนะเนี่ย เอาเหอะ ขืนผมส่งสายตาน่ารักให้มันอีก ผมคงโดนจับข้อหาฆาตรกรรมโดยปล่อยเสน่ห์เหยื่อจนหัวใจวายตาย

" อ๋อ ใช่ ๆ พวกเรายังไม่ได้แนะนำตัวเองเลยนะนี่ " เพื่อนมันข้าง ๆ ยื่นมือมาผลักหัวหน้าห้องที่ชื่อ พงษ์ ออกไป ชายคนนี้ผมผยิกนิดนึง " อ่า ผมชื่อ แมน ครับ " มันพูดพลางเสยผมที " เอิ่ม ยินดีที่รู้จักนะครับ "

แมนเป็นคนที่มี รูปร่างออกเหมือนนักกีฬาพอดู ผมหยิก ๆ ที่ผมทำให้ผมนึกถึงเพื่อนที่โรงเรียนชายล้วน ใบหน้าโค้งได้รูปแต่ก็ไม่ได้หล่อมาก เมื่อผมจ้องมองเขา เขาก็เอามือลูบผมต่อ แต่ทว่า...

" จ้า แต่ฉันว่า นายไม่ต้องเสยผมหรอกมั้ง มันไม่ได้ทำให้นายหล่อขึ้นเลยนะนั่น " ผมบอกแมนตามความจริง

เพล้ งงงง ! ! !

แมน หน้าแตกอย่างแรงเมื่อเจอผมพูดแบบนั้นออกไป เอ๋า พูดเล่นนิดเดียวมันคิดไปถึงไหน ( วะ ) เนี่ย ?

" ขอผมแนะนำด้วยนะครับ "

" ผมด้วย "

" ข้าน้อยด้วย "

จาก นั้น ผู้ชายอีกนับ 10 ก็มารุมล้อมเพื่อมาทักทายแนะนำตัวกับผม โว้ยยย ไม่ใช่ดารานะเว้ย ถึงจะมาแย่งกันอย่างกับจะมาขอลายเซ็น

ชัก เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงที่สวย ๆ น่ารัก ๆ แล้วสิเรา แว๊ก อย่าเบียด มามาก หายใจไม่ออกโว้ยยยย !

" เหนื่อยหน่อยนะ มิ้น " ฝนแอบล้อเลียนผมขณะที่พาผมไปพร้อมกับกลุ่มเด็กผู้หญิงเพื่อไปห้องเปลี่ยน เสื้อผ้า เพราะคาบต่อไปก็คือชั่วโมงพละ ( แพรวนั้นขอตัวไปนอนห้องพยาบาล ) โรงเรียนคิงฟอร์ดนั้นห้ามใส่เสื้อ วิชาพละยกเว้นในชั่วโมงเรียนและการแข่งขันกีฬาในโรงเรียน เพื่อให้มันดูหรูหราไฮโซหรืออะไรผมก็ไม่ทราบ แต่ผมก็ถือเสื้อพละที่เอามาด้วยตามสาว ๆ ไป ผมทำท่าทางรังเกียจะพวกผู้ชายพวกนั้น เพราถ้าอาจารย์ไม่เข้ามาสอนคาบแรก ป่านนี้ผมโดนพวกผู้ชายพวกนั้นกินแล้วมั้ง

" นั่นดิ ไม่รู้มันจะมาแย่งบอกชื่อให้ฉันฟังทำไมก็ไม่รู้ " ผมบ่นให้ฝนฟังพลางเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าผู้หญิงพร้อมๆกับเพื่อนสาว ๆ ในห้องอีก 5 - 6 คน

" แหม ก็มิ้นน่ารักออกจะตาย " เพื่อนสาวของฝนบอกกับผม

หาาา ผมเนี่ยนะ น่ารัก ? ผมคิดในใจอย่างเสียวไส้ ถึงผมจะแอบชอบตัวผมในร่างผู้หญิงนิด นึงก็ตามทีเหอะ แต่ยังไง ผมก็คือผู้ชายนะยะหล่อน อย่างผมต้องบอก หล่อ เท่ สมาร์ทสิ ถึงจะถูก เอ่อ ไม่ค่อยจะหลงตัวเองเล้ย

" มะ ไม่หรอก ฉันน่ารักที่ไหน " ผมรีบบอกปฏิเสธไป

" ไม่หรอก เธอน่ารักจริง ๆ " ฝนพูดเสริมตาม " พูดตรง ๆ นะมิ้น เธอน่าจะสวยกว่าพวกเราในห้องเสียด้วยซํ้า พูดไปนี่ฉันยังอิจฉาเธอเลยนะ "

มัน ก็จริงครับแม่คุณที่ผมหน้าตาน่ารักปานนางเอกสาว MV แต่ผมฟังแบบนั้นผมก็ไม่ดีใจสักตี๊ด

ฝนเดินนำไปยังล็อคเกอร์ ที่เก็บฝากชุดนักเรียน

" อ้อ เมื่อกี้มิ้นบอกยังไม่ได้ทำความรู้จักกับคนในห้องเลยใช่ไหม " เพื่อนของฝนเมื่อกี้ถามผม ผมพยักหน้าตอบเธอ " ฉันชื่อว่า ฟ้า นะ ยินดีที่ได้รู้จักจ้ "

ฟ้า เป็นเด็กสาวที่หน้าตาจิ้มลิ้ม ออกเหมือนลูกครึ่งจีนนอดหน่อย เธอไว้ผม 2 เปียน่ารักเชียว

" อืม เช่นกันนะ ฟ้า " ผมยิ้มทักทายเธอ

" ส่วนคนนั้นก็ พลอย แมว นก ดาว ปุ้ม ... ฯลฯ " ฝนแนะนำให้ผมไล่เรียงคน เฮอะ พูดมาได้ว่าผมน่ารัก ทุกคนในห้องก็สวยไม่แพ้กันร็อก " ถ้ายังจำไม่ได้หมด ค่อย ๆ จำก็ได้นะจ๊ะ มิ้น " ฝนพูดพลางเริ่มถอด เสื้อออกจนเผยให้เห็นยกทรงที่เธอใส่

" เจ้ยยย อะ คือ ฝน จะถอดกัน ตรงนี้เลยเหรอ " ผมถามไปอย่างตกใจ และในขณะนั้น ทุกคนก็เริ่มถอดเสื้อกันแล้วด้วย ! โอ้ ม่าย สรวงสวรรค์ เอ้ย มะช่ายยยย

" แหงสิ เธอจะกลัวอะไรหละ มิ้น ? เธอก็เป็นผู้หญิงไม่ใช่ เหรอ " ฝนบอกผมอย่างสงสัย

เออ นั่นสิเนอะ ผมจะเครียดไปทำไมละนี่ ว่าแล้วผมก็ถอด ตามเสียเลย

เมื่อผมถอดเสื้อ เสร็จ ผมมองไปรอบ ๆ สาว ๆ เริ่มถอดเสื้อและกระโปรงออก เหลือแค่ชุดชั้นใน 2 ชิ้นที่ปิดท่องบนและท่อนล่าง ซึ่งมองดูแล้วก็เหมือนสรรค์ของผู้ชายชัด ๆ และพวกเธอก็ใส่ชุดพละและกางเกงวอร์มตามไป ( สั้นกว่ากระโปรงอีกว้อย มันยาวเท่ากับบ็อกเซอร์เลยมั้งนั่น ไอ้คนออกแบบชุดนี้มันกะส่องขาอ่อนสาว ๆ กันไงไม่ทราบ ) ระหว่างที่ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าไปที ผมก็เริ่มรู้สึกอยากเปรียบเทียบหุ่นตัวเองกับหุ่นของสาว ๆ ในห้องแล้วสิ ซึ่งผมบอกตามตรงว่า แต่ละคนหุ่นดี ๆ กันทั้งนั้น แต่ทว่า ทำไมผมรู้สึกว่าหุ่นของผมดีกว่า เพรียวกว่า แถมยังบิ๊กไซด์กว่าคนอื่นอีกนะ เวร ไหงผมคิดงี้เนี่ย

- - *ู้สึกอยากรรค์ เอ้ย มะช่ายยยยว แบบอาหวกผู้ชายพวกนั้นกินแล้วมั้ง

ี่เอามาด้วยตามสาว ๆ ไป ผมทำท่าทางรังเกียจะพวกผัรีและแหลมคอสาว ๆ คนอื่น ๆ เปลี่ยนชุดกันไวมาก แล้วก็เริ่มทยอยเดินออกไปข้างนอกห้อง

" เจอกันที่ โรงยิมนะจ๊ะ มิ้น " คนที่ไว้ผมสั้น ดูเหมือนชื่อ แมว ทักทายผม

" อืม เดี๋ยวไปจ้า " ผมตอบกลับ พลางถอดกระโปรงออก ผมจงใจถอดกระโปรงอย่างเชื่องช้าเพราะว่าต้องการสให้สาว ๆ คนอื่น ๆ ออกไปนอกห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อผมมองซ้าย มองขวา ไม่มีใคร ผมปลดตะขอยกทรงออก เพื่อเปลี่ยนยกทรงที่มีขนาดเล็กกว่า แล้วพอดีผมลืมไปว่าวันนี้มันมีวิชาพละ แล้วยกทรงที่ผมใส่ไปตอนแรก ๆ มันใหญ่ไป ผมกลัวมันเด้งดึ๋ง ๆ เดี๋ยวทำอะไรไม่สะดวกอีก เลยเปลี่ยนยกทรงที่เล็กกว่า จะได้กระซับหน่อย

ระหว่าง นั้น ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าชาย ต้า กำลังเจอปัญหาใหญ่ เพราะพวกผู้ชายในห้องกำลังเล่นบ้า ๆ บอ ๆ โดยมีเจ้า แมน เป็นตัวต้นคิด คือการเทียบขนาด เป้า ตัวเองกันว่าของใครตุงกว่า ซึ่ง ทุกคนตอนนี้ส่วนมากจะเหลือ บ็อกเซอร์ และ กกน. คนละตัว

" คนที่ดู เหมือนจะ ตุง ที่สุด น่าจะเป็น ต้า นะครับผม " คนที่ชื่อ พงษ์ ประกาศออกมา

" เฮ้ย ไม่มี ๆ แล้วพวกแกจะมาเล่นอะไรกันละเนี่ย เล่นไรบ้า ๆ บอ ๆ " ต้าพูดพลางต้องถอยหลังเพราะมีอีกคนที่ไม่ยอม เพราะมันเชื่อว่า ขนาดของมัน ใหญ่กว่า ต้า

" ใครเป้าตุงกว่า นั่นหมายถึงศักดิ์ศรีเลยนะเฟร้ย " แมนตอบ " นายเอามาเทียบขนาดกันดูหน่อยเซะ "

" จะบ้าเรอะ พวกแกเป็นเกย์เปล่าวะเนี่ย " ต้าพูดออกไปพลางถอยมาเรื่อย ๆ หารู้ไม่ว่าหลังมันเป็นประตูทางเชื่อมไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าหญิง

" ถ้างั้นก็ ยอมรับมาซะ ว่าของนาย เล็ก ! ! "

" ไม่มีทาง "

" ถ้างั้นก็มาเทียบกันเดี๋ยวนี้ ! "

ต้า ถอยหลังจนเสียท่า หลังชนกับประตู แล้วประตูก็เปิดออก ตัวผมตอนนี้กำลังจับยกทรงตัวใหม่ใส่อยู่และเพิ่งติดตะขอเสร็จ หันไปมองประตูข้างซ้ายของผมด้วยความตกใจ เพราะว่า ต้า และ แมนมันล้มลงมา และตัวผมตอนนี้ ใส่กางเกงวอร์มและส่วนบนยังเอามือติดตะขออยู่ และมันก็จ้องมาหาผมด้วยสีหน้าทีซีดขาวด้วยความตกใจและหน้าแดงจัด แน่นอน ตัวผมด้วย

" อะ เอ่อ มิ้น ขอโทษนะ " ต้ารีบพยายามขอโทษผม แต่สายตาของมันนี่กลับจ้องมองดูอกผมไม่ละสายตาเลย

" นี่พวกนายโรคจิตขนาดจะบุกมาแอบดูฉันเลยเรอะ ! ! " ผมรีบเอาเสื้อพละใส่ทับลงไปและด่าพวกนี้ด้วยความโกรธจัด

" คือ เค้าไม่ได้ตั้งใจน้า"

" ไม่ต้องพูดมาก ออกไปเดี๋ยวนี้ ไอ้พวกบ้ากาม ไป๊ ! ! ! " เจ้า 2 หน่อมันรีบเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผู้ชายและปิดประตูทันที ผมมองพวกมันด้วยอาการตกใจและอายจัด ขนาดตอน ผมเป็นผู้ชาย ยังไม่เคยคิดจะแอบมองผู้หญิงเปลี่ยนเสื้อผ้าเลย ดีที่ติดตะขอยกทรงเสร็จแล้ว กรอดดดดดด แล้วไหงประตูมันไม่ล็อควะ เนี่ย ผมคิดในใจอย่างโมโหและรีบเดินไปล็อคประตู แล้วรีบออกไปจากห้องด้วยความขยะแขยง

ขณะ เดียวกัน พวกต้าและแมนได้เห็นสัดส่วนร่างกายผมไปเกือบทุกส่วน กำลังโดนพวกผู้ชายขี้หลีในห้องรุมล้อมถาม

" เฮ้ย มิ้นหุ่นดีเปล่า " ส่วนมากทุกคนจะถามกันอย่างนี้

" ไม่รู้ดิ " ต้าพูดไปเคลิ้มไป " แต่หลังขาวชะมัด "

" ตูมดีด้วย " แมนพูดตามหลังจากที่มันเอามืออุดจมูกราวกับว่าเลือดกำเดาของมันกำลังจะไหล ออกมา

" สวัสดีครับ นักเรียนทุกคน เมื่อาทิตย์ที่แล้วครูขอโทษที่ไม่มาสอน ครูจะมาสอนกีฬาแบตมินตันให้พวกเรานะ.บรา ๆ ๆ “ ครูพละที่เดินมาสอนพวกเรากำลังสารธยายกีฬาแบตมินตันที่พวกเราต้องเรียน โรงยิมของโรงเรียนคิงฟอร์ดนั้นมีหลายที่ให้เลือกเรียนตามสายวิชาของกีฬา ตอนนี้พวกผมมานั่งอยู่ในโรงยิมแบตมินตัน ซึ่งมีสนามแบตมินตันให้พร้อมและปูพื้นสยามด้วยยางอย่างดี บวกกับหลังคาของโรงยิมก็มีพัดลมระบายอากาศทำให้ในห้องนี้ไม่ร้อนและเย็นสบาย มีทั้งหมด 5 สนาม พวกผมทุกคนในห้องนั่งอยู่บนพื้นไม้ที่อยู่นอกสนามแบตมันตัน ฟังอาจารย์สอนวิชาพละบรรยายเรืองกีฬาแบตมินตัน

แต่ ในใจของผมนั้นแทบไม่มีสมาธิเลย มัวแต่ยังตกใจและไม่ชอบใจเจ้าพวกบ้ากามอย่างต้าและแมนอยู่ ไม่นึกเลยว่ามันจะกล้าบุกมาแอบดูผมแบบนี้

" เป็นอะไรไปเหรอ มิ้น หน้าเธอแดงใหญ่เลยนะ " ฝนถามผม เพราะตอนนี้สาว ๆ ในห้องเริ่มสังเกตอาการของผมตั้งแต่นั่งรออาจารย์บนพื้นโรงยิมแล้ว เมื่อผมแอบเล่าเรื่องเบา ๆ ให้ฝนและสาว ๆ คนอื่น ๆ ฟัง ทุกคนตกใจมากและมองไปทางแมนและต้าที่กำลังมองมาทางผมอย่างรู้สึกผิดอย่างไม่ ชอบใจสุด ๆ

" นี่แหละน้า พวกผู้ชาย " แมวพูดด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจสุด ๆ

" ใช่ ๆ เห็นพวกเราเป็นอะไรก็ไม่รู้ "

" พวกผู้ชายนี่มันเลวจริง ๆ ! ! "

กรรม มันเหมือนด่าผมทางอ้อมด้วยนะเนี่ย ผมมองพวกเธอผ่านหางตา

" ไม่หรอก ช่างมันเถอะ " ผมพูดต่อก่อนที่ฝนจะบ่นตาม " ดูท่าทางแล้วพวกมันคงไม่ได้ตั้งใจหรอก ฉันผิดเองที่ไม่ล็อคประตูนะ "

" โห นี่ เธอใจเย็นลงได้ยังไงยะ " ผู้หญิงคนที่ชื่อ ฟ้า บอกผม " พวกผู้ชายไม่ต้องไปยกโทษมันหรอก ฟ้องครูไปเลยก็ได้ พวกมันสามารถโดนหักคะแนนจิตพิสัยได้ง่าย ๆ เลยนะ "

คะแนน จิตพิสัยคือส่วนนึงที่ทำให้นักเรียนสามารถผ่านเลื่อนชั้นไปได้ ใครที่คะแนนตํ่ากว่า 40 คะแนนจะถือว่าตกไปโดยปริยาย และโทษฐานของการแอบดูผู้หญิงในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ต้องโดนหักไปที 20 คะแนน

" ใช่ ๆ มิ้น ฟ้องครูเลย " สาวน้อยผมบ็อบสั้นใส่อารมณ์พูดต่อกับผมด้วยเสียงดัง จนนักเรียนชายคนอื่น ๆ และอาจารย์มองไปทางกลุ่มผมอย่างสงสัย

" นี่ สาว ๆ เมื่อกี้พวกเธอคุยเรื่องอะไรกัน ไม่ได้ตั้งใจฟังที่ครูพูดเลยใช่มั้ยเนี่ย " ครูพละมองมาทางกลุ่มพวกผมด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยชอบนักที่ตนเองโดนขัดจังหวะใน การสอน " แล้วเมื่อกี้มีอะไรกับเพื่อนที่ชื่อ ต้า หรือ แมน เหรอ "

จำเลย 2 หน่อ หัวหดลงไปด้วยความกลัว

" ไม่มีอะไร หรอกคะ ครู " ผมตอบครู " แค่กำลังถามดูว่า ต้า กับ แมน ฝีมือในการเล่นแบดมันจะดีไหมนะคะ เห็นคุยนักคุยหนาว่าเล่นเก่งนะค่ะ " ฝนและสาว ๆ แทบทุกคนเกือบช็อคที่ผมไม่บอกครูไปเรื่องของแมนกับต้า

" นี่ มิ้น " ฝนกระซิบข้างผมด้วยอาการตกใจไม่แพ้ต้าและแมนที่ได้ยินเลย " ไม่บอกครูไปเลยหละ พวกผู้ชายเลว ๆ พวกนั้นไม่น่าให้อภัยเลยนะ "

เวร แม่คุณ ผมก็ผู้ชายนะ

" ไม่เป็นไรหรอก ช่างมันเถอะ " ผมตอบไปอย่างไม่ถือ

" แม่พระจริง ๆ เลยนะยะ หล่อน " แมวพูดประชดผม

" ถ้าอย่างนั้น เธอ 2 คน ออกมาข้างหน้า พวกเธอด้วย ต้า แมน " ครูพละมองมาทางผมกับฝน ส่วนมืออีกข้างชี้ไปทาง 2 หนุ่มนั้น ( ซึ่งสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อครูเรียก ) ผมลุกขึ้นอย่างไม่สนใจสายตารอบข้าง ฝนตามผมมาด้วยความกลัวว่าจะโดนครูลงโทษ ส่วนต้ากับแมนนั้นตกใจไม่แพ้กัน " เธอ 4 คนลองเล่นแบตมินตันโชว์เพื่อน ๆ ให้ดูหน่อยซิ " ครูพละพูดพลางยื่นไม้แบตมินตันให้พวกเราคนละไม้ " สาธิตให้เพื่อน ๆ ดูหน่อย น็อกเดี่ยวเลยนะ " พูดจบครูก็ชี้ไปทางสนาม ผมยักไหล่อย่างไม่คิดมาก เพราะแบตมินตันผมก็เล่นบ่อย ๆ ตอนที่ผมเป็นผู้ชาย ส่วนฝนนั้นท่าทางเล่นไม่เป็น

" มิ้น ทำยังไงดีหละ ฉันเล่นไม่เป็น " ฝนรีบบอกผมด้วยท่าทางกระวนกระวาย

" ครูคะ ขอหนูน็อกกับต้า 2 คนละกันคะ พอดีฝนเล่นไม่เป็นนะค่ะ " ผมชี้แจงครู ซึ่งครูก็มองดูฝนและผมราวกับจะจับผิดอะไรผม

" ได้ แต่เมื่อกี้โทษฐานที่เธอคุยกัน เธอต้องเล่นคนเดียวนะ " ครูพูด

ไม่มีปัญหา ผมไม่ใช่พวกผู้หญิงที่อ่อนแอ เพราะผมคือผู้ชาย ผมคิดขณะที่เดินไปที่สนามพลางหยิบลูกขนไก่ไปหลังคอร์ส ต้า กับแมนรีบพุ่งมาหาผมทันที ส่วนฝนนั้นตัวเกร็งเล็กน้อย เพราะเธอกลัว 2 หนุ่มนั้นจะมาเยาะเย้ยที่ผมต้องโดนรุม

" เมื่อกี้เราขอโทษจริง ๆ นะครับ มิ้น" ต้าพูดอย่างสำนึกผิด แมนหยักหน้าอย่างเห็นด้วย " แล้วเมื่อกี้ขอบคุณเธอมากนะครับที่ไม่ฟ้องครู "

" ไม่เป็นไรหรอก ฉันรู้อยู่แล้วว่าพวกนายไม่ได้ตั้งใจ " ผมพูดตอบอย่างไม่คิดมาก " อย่าให้มีวันหลังแล้วกัน " ผมพูดเสริมและมองไปด้วยสายตาขู่อาฆาต ซึ่งพวกนี้ต้องผงะไปด้วยความกลัว

" เล่นให้เต็มที่หละ " ผมพูดเสียงดังเพื่อปลุกให้พวกนี้ตื่นจากอาการเอ๋อ และตอนนี้ผมก็ยืนประจันหน้ากับชาย 2 คน ซึ่งเล่นเป็นไม่เป็นผมไม่รู้

" เล่น 5 แต้มนะ" ครู พละบอก " เริ่มได้ "

ผม เสิร์ฟด้วยท่าเบสิก ยื่นลูกขนไก่ไปข้างหน้าแล้วก็ปล่อยลงพร้อมกับจังหวะที่ผมดีดไม้แบดไป เพื่อให้ลูกขนไก่ข้ามเนตไปเล็กน้อย แต่แมนกลับวิ่ง เอาไม้มารับลูกได้ และควักลูกขนไก่ขึ้นไปซะสูง

เฮ อะ หมูๆ ผมคิดในใจขณะที่ผมจับจ้องลูกขนไก่ที่กำลังร่วงลงมา ผมวิ่งกระโดดพุ่งขึ้นไป หมายใช้ท่า ตบ เพื่อจบเกมแรกทันที และเมื่อผมหวดไม้แบตลงไป ต้ากลับเอาไม้แบตรับได้ และโยนลูกแบตไปข้างหลังคอร์สหน้าตาเฉย ผมต้องวิ่งสลับเท้าเพื่อวิ่งไปถึงท้ายคอร์สให้ทันก่อนที่ลูกขนไก่จะตกลงพื้น สนาม แล้วผมก็เหวี่ยงไม้เพื่อหวดลูกแบตกลับไปฝั่งมัน และแมนก็ดันหวดลูกตบ ส่งลูกขนไก่ตกลงไปในสนามของเขตผมได้อย่างง่ายดาย เฮ้ย ! !

" 1 ต่อ 0 " ครูพละประกาศบอก พลางอธิบายให้ทุกคนในห้องฟัง

" โทษทีนะ ครับ มิ้น " ต้าพูดออกมาอย่างถือตัว " พวกผม 2 คนเล่นแบตกันเป็นประจำทุกวันอาทิตย์นะครับ " "

จะให้พวกเราออม มือก็ได้นะครับ " แมนพูดให้ผมพลางก้มตัวเอาไม้แบตเขี่ยลูกขนไก่เพื่อให้มันกลิ้งมาในฝั่งตัว เองเพื่อหยิบมาเสิร์ฟต่อ

" ไม่ต้องหรอก " ผมยิ้มให้ ซึ่งทำให้ 2 หนุ่มมองมาหาผมด้วยความประหลาดใจ " ไม่ต้องออมมือ เพราะแค่เห็นฉันเป็นผู้หญิงหรอก " ผมยิ้มให้ เพราะผมไม่ใช่ผู้หญิง ผมคือผู้ชาย ! !

" ถ้างั้น เต็มที่นะครับ " ต้าพูดกับผมแบบสุภาพบุรุษ เหอะ ๆ เพราะยังกลัวเรื่องในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่อีกล่ะสิ แต่ แปลกแฮะ ผมคิดในใจอย่างสงสัย ปกติเมื่อเราเล่นมาถึงจุดนี้ได้ เราก็ ต้องเหนื่อยหอบแล้วสิ ผมมองดูมือของผมที่กำด้ามไม้แบตอยู่อย่างสงสัย แต่นี่เรากลับหายใจได้อย่างเป็นปกติ เกิดอะไรขึ้นกับเราเนี่ย

เหมือน กับว่าผมไมได้สังเกต มีใครบางคนกำลังจับตามองดูผมอยู่บนหลังคาโรงยิม ร่างนั้นใช้มือจับตรงลริเวณคานเหล็กของโรงยิมและคลานอยู่บนคานเหล็กนั้น และ มองดูผมอย่างสนอกสนใจ

Create Date : 22 เมษายน 2553

Last Update : 22 เมษายน 2553 22:37:59 น.

1 comments

Counter : 1256 Pageviews.

จะอ่านต่อได้จากไหนละ อยากรู้จัง ว่าจะจบยังไง

โดย: บังเอิญผ่านมา IP: 118.173.172.113 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:31:06 น.