อยากดูๆ แม่เจี๊ยบเอามาลงเยอะๆ เร้วๆ เมื่อกี๊เพิ่งนั่งอ่านบล็อกตัวเองนิดหน่อย ขำๆ เหมือนกัน มันรู้สึกคิดถึงและผูกพันธุ์นะ
เรื่องแต่งบล็อกนี่อาการเดียวกันเลยเจี๊ยบ พี่ก็คลำๆ อยู่หลายวันกว่าจะเปลี่ยนตัวหนังสือให้เป็นสีดำได้ 5555

สวัสดีค่ะคุณเจี๊ยบ...
พี่จำคุณเจี๊ยบและน้องหยาดได้ซิคะ ยังคิดถึงอยู่เสมอค่ะ
ช่วงหลังพี่เองก็ไม่ได้เข้าบล๊อคเลยค่ะ
ปีนี้ยังไม่ได้อัพเลย ปีที่แล้วก็รู้สึกจะอัพแค่ 3 บล๊อคเองค่ะ

น้องหยาดโตขึ้นเยอะเลย เป็นสาวน้อยน่ารักมากๆค่ะ
คุณเจี๊ยบเอารูปมาลงเยอะๆ แล้วอย่าลืมไปเคาะประตูเรียกพี่ด้วยนะคะ

ตอนนี้พี่ก็ยังเลี้ยงกระต่ายอยู่ 2 ตัวเหมือนเดิม
แต่ตัวเก่าเจ้าริชมอนด์ตายไป 2 ปีแล้วค่ะ
เหลือริชชี่อยู่ ก็ไปหาตัวอื่นมาเลี้ยงเป็นเพื่อน
เพื่อนเจ้าริชชี่ก็ตายไปอีก ก็หามาใหม่อีกค่ะ
สรุปว่าตอนนี้มีริชชี่กะขนฟู 2 ตัว ไว้พี่จะถ่ายรูปมาให้ดูนะคะ
เลี้ยงกระต่ายแล้วเพลินดี แต่ฉี่เหม็นที่ซู๊ดดดดด

น่ารักจังเลย

ทักทายยามเช้าหน้าฝน ออกจากบ้านอย่าลืมพกร่มนะคะ ^^

แม่เจี๊ยบคะ ยินดีต้นรับกลับมาอีกครั้งคะ

แม่เจี๊ยบและน้องหยาดสบายดีนะคะ เห็นแล้วชื่นใจจริงๆ เพื่อนรุ่นเก่าๆ กลับมาแล้ว ก็คิดดูสิคะ ห่างหายไปเยอะจริงๆ ยังจำแม่ๆ รุ่นแรกๆ ที่เราคุยกันได้อยู่เลยตอนนี้ไม่ค่อยอัพกันแล้ว จินก็จะเลิกหลายครั้งแต่ก็เหมือนที่แม่เจี๊ยบบอกนะแหละว่า พอมาอ่านแล้วมันเหมือนความทรงจำอย่างหนึ่งที่ไม่มีลืมเลือนแม้เวลาผ่านไป เลยต้องไปๆ มาๆ อัพบ้างหยุดบ้างแบบนี้แหละคะ

สรุปคือ ตอนนี้แม่เจี๊ยบมีลูก 3 น้องเจี๊ยบ กับกระต่ายอีก 2 ตัว แต่คงสบายขึ้นกว่าตอนลูกเด็ก ๆ เน๊อะ ไม่ต้องกังวลอะไรรอบด้าน ตอนนี้มากังวลเรื่องสิ่งแวดล้อมรอบตัวแทน

คิดถึงคะ ยังไงอัพบล๊อกอีกนะคะ

ว่าแต่ให้เวลาแม่เจี๊ยบไปย่อรูปนานแล้วนะคะ เมื่อไหร่มา

แวะมาทักทายเพื่อนเก่า หายไปนานพอกันเลยค่ะ

น้องหยาด โตขึ้นมาก....คุณแม่น้องหยาดสบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ

หวัดดีคะ ไม่ได้เข้าบลีอกนานมากกกคะ สวยน้อยโตขนาดนี้แล้วเหรอคะ สบายดีไม๊คะ

เข้ามาอ่านคอมเม้นที่ไร จะร้องไห้ทุกที ดราม่าเยอะ คิดถึงทุกคน ชอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดีเสมอมา เราสบายดีค่ะ
น้องโตตอนนี้เรียนอยู่ ป.2 ค่ะ