Bloggang.com : Turtle Came to See Me : เช้าวันหนึ่งบนภูเรือ

เช้าวันหนึ่งบนภูเรือ

เราตื่นกันเช้าเป็นพิเศษ ตั้งแต่ตี 5 เพื่อว่าจะได้นั่งรถออกจากโรงแรมเร็วขึ้นกว่าทุกวัน
ผู้ร่วมเดินทางทุกคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ทั้งนี้ก็เพราะได้นัดดวงอาทิตย์ไว้ว่าจะไปพบกันบนยอดภูเรือ
ปกติดวงอาทิตย์จะขึ้นเวลาประมาณ 6 โมงเช้าตามกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ

แต่ที่ภูเรือ คงไม่จำเป็นต้องรีบร้อนไปดูดวงอาทิตย์ขึ้นตามเวลาที่ว่า

ทั้งนี้ก็เพราะภูเรือถูกล้อมด้วยเทือกเขาสูง

ถูกแล้ว กว่าดวงอาทิตย์จะโผล่ทิวเขาขึ้นมาให้เห็นก็จะช้ากว่าปกติ

แต่ขณะไปเปลี่ยนจากรถคันใหญ่เป็นรถสองแถวเพื่อขึ้นไปบนภูเรือต้องเสียเวลารอรถและเข้าห้องน้ำไปหลายนาที

ฉะนั้น พอขึ้นไปถึงยอดภูเรือ ปรากฏว่า ดวงอาทิตย์ไม่ได้รอเราตามที่นัดกันไว้

เราจึงได้เห็นดวงอาทิตย์กำลังยิ้มแฉ่งอยู่บนท้องฟ้าเหนือเทือกเขาไปเรียบร้อยแล้ว

ดวงอาทิตย์ไม่ได้ขึ้นสูงอย่างเดียวยังส่องแสงไล่หมอกให้หายไปด้วย

ที่เราตั้งใจว่าจะได้นั่งกินอาหารเช้า แซนด์วิช กล้วยไข่ กาแฟ แกล้มทะเลหมอกจึงต้องผิดหวังไปตาม ๆ กัน

เมื่อไม่มีหมอก ก็ทำให้เกิดผลดีอีกอย่างหนึ่งเข้ามาแทน คือ สามารถมองเห็นทิวทัศน์เบื้องล่างกว้างไกลชัดเจน กินอาหารเช้าไปพลาง ดูวิวทิวทัศน์ไปพลาง อร่อยทั้งปากและตาอย่าบอกใคร

เพราะทิวทัศน์เข้ามาช่วยชดเชยทะเลหมอกได้อย่างดี

ต้องยอมรับว่า การดูทะเลหมอกถือเป็นเรื่องต้องมีความพยายามเป็นอย่างมาก

ผมเองเคยมาที่ภูเรือหลายครั้งแล้ว ไม่เคยได้เห็นทะเลหมอกที่มีความสวยงามเหมือนภาพถ่ายจากหนังสือท่องเที่ยวสักครั้ง

จึงอดที่จะชมเชยช่างภาพที่สามารถถ่ายภาพทะเลหมอกไม่ได้ เพราะผมเชื่อว่า กว่าจะได้ภาพทะเลหมอกที่สวยงาม ช่าง ภาพจะต้องมีความพยายามไม่น้อย ช่างภาพบางคนอาจจะต้องไปกางเต็นท์นอนบนภูเรือก็ได้ เพื่อตื่นแต่เช้ามืด รอจังหวะถ่ายภาพทะเลหมอกสวย ๆ มาให้เราได้ดูกัน

ดูรูปจนอยากได้ไปเห็นทะเลหมอกของจริง

มาถึงตรงนี้จึงยืนยันได้ว่า ในชีวิตจริงโอกาสที่จะได้ดูทะเลหมอกยากเหลือเกิน ไม่เหมือนกับทะเลจริง ๆ หาดูง่ายมาก

ทุกคนที่ไปทะเลจะต้องเห็นทะเล แต่ถ้าไปดูทะเลหมอกอาจต้องผิดหวังเหมือนที่ผมได้ผิดหวังมาหลายครั้งแล้ว

มีป้ายอยู่บนภูเรือบอกไว้ทำนองว่า

อากาศหนาวที่สุดในเมืองไทยอยู่ที่นี่แหละ

ทว่า จะเป็นเมื่อไรไม่รู้ รู้แต่เพียงว่า ตอนที่เราขึ้นไปบนภูเรือนั้นอากาศหนาวเหมือนกัน แต่ก็ไม่มาก

หนาวเพียงให้รู้ว่าหนาวเท่านั้น

การขึ้นไปสู่ยอดภูเรือในครั้งนี้ดีหน่อยสำหรับคนสูงอายุเพราะจะมีรถของอุทยานช่วยรับขึ้นไปส่งถึงยอดภูเรือ ไม่ปล่อยให้เดินเหมือนก่อน

แต่ถ้าจะให้ได้รับรสชาติบรรยากาศความสนุก และความรู้สึกในการพิชิตยอดเขาภูเรือควรใช้เท้าเดินทีละก้าวไปอย่างช้า ๆ

ระยะทางที่ต้องเดินเพียงกิโลเมตรเศษ ถ้าไม่รีบร้อนน่าจะไหว หรือถ้าไม่ไหว ค่อยโบกมือขอนั่งรถที่ผ่านมาก็ได้

การเดินขึ้นภูเรือช่วงสุดท้าย มีสองทางคือทางคนเดินและทางรถยนต์

ทางคนเดินจะเดินลุยป่าละเมาะขึ้นไป ระยะทางสั้นกว่าทางถนนร่วมครึ่ง แต่ต้องเดินลำบากหน่อย เพราะเหมือนเดินเข้าป่า

ส่วนทางที่เป็นถนน เดินขึ้นลงสะดวกกว่า แต่ระยะทางไกลกว่า

นักท่องเที่ยวทุกคนมีสิทธิเลือกได้ตามกำลังหัวใจและข้อเท้าของตัวเอง

สำหรับผมเอง ขาขึ้นยอดภู ผมนั่งรถเพื่อเก็บแรงไว้เดินตอนขาลง

เสน่ห์ของภูเรือ ที่ผู้ใดไปเที่ยวเมืองเลยจะต้องถือโอกาสขึ้นไปก็เพราะอยากเห็นดวงอาทิตย์ขึ้นยามเช้า เห็นทะเลหมอก และพบกับอากาศบริสุทธิ์

นอกจากนี้ก็มีบรรยากาศของป่าเขา

เพียงแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว สำหรับนักท่องเที่ยวจากเมืองกรุง หรือคนที่อาศัยอยู่ในตัวเมือง

เมืองเลยมีสถานที่ท่องเที่ยวทางภูเขาหลายแห่งมาก ที่ขึ้นชื่อก็มีภูกระดึง ภูหลวง แล้วก็ภูเรือนี้แหละ

แต่มีความจริงอยู่ว่า ถ้าผู้ใดไปเที่ยวเมืองเลย แล้วอยากจะขึ้นภูให้ครบทุกภูนั้นไม่น่าจะทำได้ในคราวเดียวกัน เพราะจะเหนื่อยเกินไป

ทางที่ดี ไปเที่ยวเลยครั้งหนึ่ง ให้ขึ้นไปเที่ยวเพียงภูเดียว ก็พอ

ถือเป็นการเที่ยวแบบพอเพียง เก็บภูอื่น ๆ ไว้ไปเที่ยวปีถัดไป หรือครั้งต่อไป

และทางที่ดีควรขึ้นไปบนภูในหน้าหนาว ถึงแม้ไม่เห็นหมอก แต่ก็จะได้พบกับอากาศหนาวสมใจอยาก.

//www.dailynews.co.th

ไมตรี ลิมปิชาติ

Create Date : 19 ธันวาคม 2553

Last Update : 19 ธันวาคม 2553 23:25:52 น.

0 comments

Counter : 911 Pageviews.