นิทานอีสป เมื่อก่อนจำได้ว่าตอนเด็กๆ นั้น
ได้อ่านหลายเรื่อง บางเรื่องก็นำมาเป็นพื้นฐาน
ในการคิด เปรียบเทียบคน
เช่น เด็กเลี้ยงแกะ ชอบโกหก
จนไม่มีใครรู้ว่าพูดเล่นพูดจริง
ที่สุดก็เกิดภัยกับตนเอง
ลูกแกะกับหมาป่า หมาจ้องจะกินแกะ
แกะอยู่ปลายน้ำ ก็หาว่าทำน้ำขุ่น
หาข้อหาแบบรับไม่ได้มาให้ ไม่เนียน
ตั๊กแตน เที่ยวเล่นในฤดูร้อน
ไม่ยอมตุนอาหาร ไว้ใช้ในหน้าหนาว
ถึงหน้าหนาว ก็อดตาย
เรื่องเหล่านี้ตอนเด็ก ก็อ่านไปคิดไป
คิดว่าพวกสัตว์ต่างๆ ที่เค้ายกมานั้น
คงเป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้
กว่ากาลเวลาจะหล่อหลอมให้รู้ว่า
นี่คือนิสัยของคน ที่หน้าเป็นคนแต่ใจเป็นสัตว์
ตามตัวละครที่อีสป เขียนไว้ ก็หลายปีอยู่
คิดไปคิดมา ยุค พ.ศ.นี้ 2559 ถ้าอีสปยังอยู่
คงมีเรื่องเอาไปเขียนอีกเยอะเลย
วันนี้ลองสวมบทอีสป เขียนสักเรื่องแล้วกัน
เรื่อง ลา หนอน กิ้งก่า
ลา มีชื่อเสียงทางด้านความอดทน
แต่ก็มีข้อบกพร่องคือ การไม่ค่อยคิดอะไรให้รอบคอบ
บรรพบุรุษลาที่อยู่ในสมัยอีสป
แม้จะบรรทุกของมากมาย
แต่ ก็มักจะเสียหายในตอนท้าย