|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ชีวิตคู่ และ ครอบครัว ที่หายไป (ความเจ็บปวดที่ไม่มีคำอธิบาย)
หลังจากที่เหตุการณ์มรสุมชีวิตพัดผ่านเข้ามาจนชีวิตคู่ต้องจบลงที่ต้องแยกทางกัน ผ่านมา 18 วันแล้ว ไม่เคยมีสักวันที่ชีวิตจะมีความสุข ไม่มีสักวันที่รู้สึกว่าตัวเองเข้มแข็ง ไม่มีสักวันที่ไม่ต้องเสียน้ำตา และเพื่อไม่ให้บทเรียนชีวิตครั้งนี้ผ่านไปเฉย ๆ คงถึงเวลาที่ต้องทำอะไรสักอย่าง มันอาจจะเป็นความทรงจำที่เจ็บปวดและไม่อยากจำ แต่จำเป็นต้องบันทึกไว้เพื่อที่วันหนึ่งข้างหน้า เราจะไม่ต้องเจ็บซ้ำ ๆ แบบนี้อีก
********************
ความฝันของผู้หญิงหลาย ๆ คน คงอยากจะมีชีวิตครอบครัวที่อบอุ่น มีสมาชิกตัวน้อย ๆ ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวเล็ก ๆ ที่มีแต่ความสุข มีพ่อ แม่ และลูก หากเราสามารถรักษาสถานะของครอบครัวไว้ได้อย่างราบรื่น ครอบครัวเราก็จะมั่นคง หากอยู่ด้วยความไม่เข้าใจ ไม่ยอมรับในสิ่งที่ต่างคนต่างเป็นและเปลี่ยนแปลงไม่ได้ หรือเพราะบุคคลที่อยู่ร่วมชายคาเดียวกัน เข้ากันไม่ได้ ไม่ว่าจะญาติเค้าญาติเรา จุดจบของคำว่าครอบครัว ก็คงหนีไม่พ้นที่จะต้องจบลง และต่างต้องเดินหันหลังจากกันไป คนที่จะได้รับผลกระทบมากที่สุดคือลูก และที่เลวร้ายตามมาอีกคือ เรื่องของความรู้สึก ไหนจะความเปลี่ยนแปลงอีกมากมายที่โถมซัดเหมือนเคลื่อนพายุ พัดเข้ามาทำลายความสุขความทรงจำดี ๆ ที่มีพังทลายจนหมด
และใครจะเชื่อว่า บัดนี้สิ่งเหล่านี้ได้เกิดขึ้นกับครอบครัวของเราแล้ว เมื่อเกิดคลื่นพายุซัดโถมใส่ชีวิตคู่และครอบครัว ทำให้ไม่หลงเหลือความรัก ความผูกพัน ที่เคยมีให้กันและกันอีกเลย และจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มาวันนี้มีโอกาสได้ทบทวน ทำให้รู้ได้ทันทีว่า
เวลาที่คบกันเป็นสิบปีก่อนตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกับใครสักคน มันไม่ได้ช่วยให้เรารู้จักเค้าดีพอ และมันก็ไม่ได้ช่วยให้เค้าเข้าใจหรือรู้จักเราดีพอเช่นกัน
การแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน มันไม่ได้มีแค่เราสองคน ตอนรักกันน่ะอาจจะใช่ และพอต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน หากคู่ชีวิตของเราไม่มีวุฒิภาวะความเป็นผู้นำหรือไม่โตพอ เค้าก็จะไม่คิดสร้างครอบครัวของตัวเอง ดังนั้นเราจะได้ของแถมจากการแต่งงานมาด้วย ซึ่งก็คือวงศาคณาญาติ ที่อาจจะจำเป็นต้องอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน และเพราะเราไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน ถูกเลี้ยงดูมาไม่เหมือนกัน วิถีชีวิตต่างกัน มันก็ยากมากที่จะให้ต่างคนต่างต้องปรับเข้าหากัน แม้จะทำมันก็จะไม่มีวันดีพอในสายตาของพวกเค้า สุดท้ายเมื่อไหร่ก็ตามที่พลาดพรั้ง มันจะกลายเป็นรอยร้าวในบ้าน และมันจะลามไปเป็นรอยร้าวในชีวิตคู่อย่างรวดเร็ว ประมาณว่าพวกใคร ๆ ก็รักพวกพ้องตัวเอง แตะไม่ได้ ว่าไม่ได้
เรื่องของอาวุโสมาก อาวุโสน้อย ไม่ได้ปฏิเสธว่าสังคมไทย ยึดติดกับค่านิยมการให้ความเคารพนอบน้อม และให้เกียรติผู้ที่มีอาวุโสกว่า แต่มันไม่ยุติธรรมตรงที่ลืมคิดไปว่าหากคน ๆ นั้นใช้ความเป็นอาวุโสในทางที่ไม่สมเหตุสมผล ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลส่วนตัวใด ๆ ก็ตาม ผู้ถูกกระทำจะยังจำเป็นต้องปฏิบัติต่อบุคคลผู้เป็นอาวุโสด้วยความเคารพด้วยหรือ คุณจะแพ้เค้าและดูเป็นคนไม่ดีไปทันที ที่บังอาจไปต่อกลอนกับบุคคลที่แค่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นอาวุโสกว่า เด็กกว่าทำอะไรย่อมผิดเสมอ...(ซึ่งความคิดนี้น่าจะถอดออกจากค่านิยมที่คุ้นเคยได้แล้ว)
สุดท้ายเรื่องของประโยคที่ว่า เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ เราเปรียบเสมือนน้ำที่เจือปนอยู่ในกระแสเลือด มันไม่มีวันที่จะเข้ากันกลมกลืนได้หรอก จะว่าไปทั้ง 2 อย่างมีความจำเป็นต่อชีวิตของมนุษย์ แต่พอดูดี ๆ แล้วจะรู้ว่าหัวใจเต้นได้ มีลมหายใจมีชีวิตได้เพราะในร่างกายคนเรามีกระแสเลือดไหลเวียนอยู่ตลอด น้ำเป็นเพียงองค์ประกอบหนึ่งของการดำรงชีวิต หากร่างกายขาดเลือดก็ตายก่อนที่จะต้องได้น้ำ ที่เปรียบเทียบแบบนี้คงพอเห็นภาพว่าเราเป็นเพียงองค์ประกอบเล็ก ๆ ในหมู่ครอบครัวที่แวดล้อมไปด้วยคนอื่น (ในสายตาเรา) แต่เป็นคนในครอบครัวเค้า (ในสายตาเค้า) ไม่ว่าจะมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งหรือไม่เข้าใจกันอย่างไร ต่อให้คุณมีเหตุผลดีแค่ไหน เค้าจะเห็นว่ามันเป็นเพียงเหตุผลส่วนตัว คิดไปเองสรุปไปเอง นั่นหมายความว่าคนของเค้าย่อมถูกต้องเสมอ
ที่กล่าวมาคือสิ่งที่เผชิญมาตลอดเวลาหลังแต่งงานและใช้ชีวิตคู่ มันทำใจยากมากกับเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ อยากให้มันเป็นแค่ฝันร้าย เพราะตอนนี้ไม่ได้มีแต่ชีวิตเราที่ได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงทั้งทางด้านความรู้สึก ชีวิตความเป็นอยู่และสภาพจิตใจ แต่มันยังส่งผลไปถึงลูกอีกด้วย
จนถึงนาทีนี้ก็ยังทำใจรับกับความจริงที่เกิดขึ้นไม่ได้ จนตัวเองต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง....
Create Date : 02 มีนาคม 2554 |
Last Update : 28 กันยายน 2554 20:44:00 น. |
|
18 comments
|
Counter : 671 Pageviews. |
|
|
|
โดย: แม่น้องพีคฯ IP: 58.11.31.249 วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:18:32:26 น. |
|
|
|
โดย: MM IP: 223.206.61.189 วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:18:43:50 น. |
|
|
|
โดย: ปันฝัน วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:19:08:01 น. |
|
|
|
โดย: teacher_sa IP: 183.89.231.173 วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:20:09:24 น. |
|
|
|
โดย: PPiew IP: 66.188.139.76 วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:20:28:49 น. |
|
|
|
โดย: Focus & Foto IP: 61.90.91.237 วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:20:47:14 น. |
|
|
|
โดย: usagimom วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:22:16:17 น. |
|
|
|
โดย: แม่ส้ม IP: 110.164.187.206 วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:11:00:55 น. |
|
|
|
โดย: แม่ทัช กับ น้องช้างต้น (angel-touch ) วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:16:12:27 น. |
|
|
|
โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:20:10:10 น. |
|
|
|
โดย: แม่อุลตร้า IP: 124.122.124.118 วันที่: 4 มีนาคม 2554 เวลา:14:00:50 น. |
|
|
|
โดย: สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่า รัก IP: 182.53.52.48 วันที่: 5 มีนาคม 2554 เวลา:12:17:15 น. |
|
|
|
โดย: คุณแม่ลูกหนึ่ง IP: 202.3.71.10 วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:14:17:54 น. |
|
|
|
โดย: แม่ทัชกะน้องช้างต้น (Bunnag's Family) IP: 183.89.213.226 วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:19:46:36 น. |
|
|
|
โดย: ศิริลักษณ์ IP: 124.120.120.175 วันที่: 28 ธันวาคม 2554 เวลา:16:08:24 น. |
|
|
|
|
|
|
|