สบายใจจัง

ผ่านมาหลายเดือน และแล้วพ่อก็ยอมอย่างง่ายดาย
....อันที่จริงก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ น้ำตาไหลไปหลายรอบเหมือนกันกว่าจะยอมเปิดใจคุยด้วย

เอาเป็นว่าตอนนี้อีกไม่กี่วันก็ต้องไป Sydney แล้วอะ

เหอๆๆๆ คิดถึงบ้านแน่ตู ระหว่างนี้ก็เก็บของไป คิดไปว่าจะเป็นไงนะ "เมืองนอก" หรือว่า "บ้านนอก" กันแน่.....อิอิ

ไม่ได้ตื้นเต้นเลยอะ มีแต่จิตตกต้องนั่งเครื่องตั้ง 10 ชั่วโมง ตูต้องบ้าแน่ๆ แค่กรุงเทพฯ - เชียงใหม่ - กรุงเทพฯ ยังอยากขอลงระหว่างทางแล้วนั่งรถทัวร์ เราต้องหากิจกรรมทำบนเครื่อง!
แน่นอน.....เดาไม่ผิด..... "การกิน" เป็นเรื่องบันเทิงที่สุดแล้ว มีหวังพนักงานบนเครื่องต้องค้อนตลอดเส้นทาง เพราะมาเสริฟ์เราไม่หยุด (อิอิ)

พรุ่งนี้ก็ต้องไปเรียนทำกาแฟที่ร้านเพื่อน ไม่รู้ว่าจะหนุกหนานแค่ไหน เรียนนวดก็ไม่ทันแล้วอะ ลองไปเป็น barista ดีก่า แล้วค่อยไปลงเรียนต่อที่ NSW อีกที ได้ยินว่าค่าเรียน 75 $ อะ แพงไม่ใช่ย่อย คิดเป็นเงินไทยก้อ 25 X 75 = 1,875 บาท ต่อ 1 วัน

อย่างน้อยก็มีประสบการณ์ไปก่อนดีก่า หางานทำจะได้ไม่ว่าง เดี๋ยวฟุ้งซ่าน คิดถึงบ้าน น้ำตานองอีก งานการไม่มีทำ ก็มองผู้ชายไปก่อนดีก่า (คิดไปนั้น)

การตัดสินใจครั้งนี้ก็ดีนะ ทำให้เห็นว่าคนรอบข้างรักเราแค่ไหน ห่วงเราแค่ไหน ขนาดเพื่อนที่ไม่ค่อยได้คุยกัน ยังให้คำปรึกษา ให้คำแนะนำ ให้เบอร์โทรศัพท์ อีเมลล์ ดีใจจังอย่างน้อยก็มีคนรัก......เอานะชีวิตต้องสู้ (แต่จะอดตายก่อนหรือเปล่าไม่รู้อะ)

ดอดไปทำมาตรา39 มาด้วยหละ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไป Inter Driving License แล้วก็ไปทำร้านกาแฟต่อ ไปกินข้าวกับพี่สาว.....ชีวิตเกิดยุ่งขึ้นมาซะงั้น.....แต่ก็สบายใจ สบายกายไปอีกแบบ ช่วงนี้ก็เก็บแรง กะกำลังใจไว้เยอะ ไหนจะเรียน ไหนจะทำงาน ไหนจะผู้ชาย (วกเข้าเรื่องจนได้) ไปดีก่า

Create Date : 20 มกราคม 2552		3 comments
Last Update : 20 มกราคม 2552 13:21:09 น.
Counter : 508 Pageviews.
Share Tweet