หายไปนานโขอีกแล้ว  หลายๆท่านอาจจะลืมประเด็นนี้ไปแล้วก็ได้นะ 

ขออนุญาตต่อจากประเด็นครั้งที่แล้ว จะมาพูดถึงแนวทางในการแก้ปัญหากันบ้างดีกว่าครับ 

ที่โรงพยาบาลผมได้มีการเสวนาเรื่องนี้ และได้มีอาจารย์ท่านหนึ่งได้พูดประโยคไว้น่าฟังมาก

ผมประทับใจกับแนวความคิดของท่านมาก ซึ่งผมเห็นด้วยว่า พวกเราที่เป็นแพทย์ควรจะมองที่ตัวเองว่าสามารถทำอะไรได้บ้าง ที่จะสามารถแก้ปัญหาในแนวทางที่ถูกต้อง การแสดงปฏิกริยานี้ออกไป ทำให้เกิดแต่ความขัดแย้งต่อไปไม่สิ้นสุด

ประเด็นต่อไปคือ ศาล  คือผมว่าถึงเวลาแล้วครับ ที่เราควรจะมีศาลที่ตัดสินคดีความทางการแพทย์โดยเฉพาะ  อย่างเช่นในคดีนี้ ถ้าผมเป็นศาลที่ไม่เคยรู้เกียวกับการแพทย์มาเลย ผมก็จะตัดสินแบบศาลแน่นอนครับ!!!  แต่ถ้ามองลึกลงไปจะเห็นได้ว่าแพทย์แต่ละท่านนั้นไม่เห็นด้วยกับคำตัดสินทั้งสิ้น เพราะพวกเรารู้ข้อจำกัดบางอย่างของพวกเราเอง  ซึ่งการมีศาลที่มีความรู้ทางด้านนี้โดยเฉพาะ ก็จะเป็นประโยชน์กับทั้งแพทย์ และ ผู้ป่วยที่จะสามารถได้รับความยุติธรรมที่สุด

และสุดท้าย คนไข้ !!! ครับ ปัจจุบันสังคมเราได้รับค่านิยมแบบทุนนิยม รักสบาย รู้สิทธิทุกอย่างที่พึงมี  แต่  ไม่เคยรู้หน้าที่ที่ต้องทำเช่น

ซึ่งการดูแลตัวเองเพื่อให้มาพบแพทย์ตั้งแต่ในช่วงแรก หรือ ป้องกันไม่ให้เกิด อย่างไรก็ดีที่สุดเสมอ

สุดท้ายแล้ว  ทุกอย่างๆน่าจะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น และทุกๆคนน่าจะได้หันหน้ามาคุยกัน ด้วยความเข้าใจ

ทั้งแพทย์ที่มุ่งมั่นที่จะพัฒนาระบบความปลอดภัยแก่ผู้ป่วยมากขึ้น  ศาลที่ปรารถนาจะมีความรู้ความเข้าใจในขบวนการทางแพทย์มากขึ้น และผู้ป่วยที่จะรู้จักหน้าที่ของตนเองในแนวทางที่ถูกต้องต่อไป

อ่า....เรื่องที่น่าสนใจที่น่าจะเกียวกับประชาชนในเรื่องนี้คือ การฟื้นคืนชีวิต หรือ Cardiopulmonary resuscitation(CPR) ในแบบของประชาชนที่ต่างประเทศนั้นทุกๆคนต้่องได้รับการอบรม แต่ประเทศไทย....ไม่อะครับ  แหะๆ ครั้งหน้าเราจะมาคุยกันเรื่องนี้ต่อไป