เหนื่อย... เครียด...ไปสมุย
หลังจากที่บล๊อคของฉันนิ่งสนิทเพราะไม่ได้ออกเที่ยวมาเป็นเวลาปีกว่าๆ วันหนึ่งเพื่อนสาวผู้มีความเก็บกดและหิวกระหายการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยพอๆ กันกับฉันก็ส่งเสียงเพรียกมาตามสายชนิดไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยว่า "เหนื่อยว่ะ ไปสมุยกันเหอะแก"แล้วฉันก็ใจง่ายเก็บของขึ้นเครื่องบินตามมันไปดื้อๆ งั้นแหละ...เพียงชั่วโมงนิดๆ เราก็มาถึงสนามบินสมุยกันแล้วจุดหมายแรกของเราในทริปนี้คือเกาะเต่า เราสองคนจึงไม่รอช้า รีบตีตั๋วไปขึ้นเรือลมพระยารอบเที่ยงครึ่งทันทีท่ามกลางบรรยากาศท้องฟ้าแจ่มใสสุดๆ แต่อนิจจา...พอเรือแล่นออกจากเกาะพงัน ซึ่งเป็นจุดแรกในการส่งผู้โดยสารลงได้ไม่เท่าไหร่ เครื่องยนต์ก็เกิดขัดข้องขึ้นมาซะงั้น เรือลำยักษ์ของเราเลยต้องค่อยๆ แล่นลอยลำไปอย่างช้ามากกกกกกก ไม่ทันไรท้องฟ้าก็เปลี่ยนเป็นดำทะมึน ทะเลเริ่มมีคลื่นลูกโตๆ ทำให้เรือที่แทบจะไม่ไปถึงไหนอยู่แล้วไกวตัวมากยิ่งขึ้น ครอบครัวหนึ่งที่นั่งใกล้กับเรามีความพยายามที่จะลงจากเรือมาก ถึงขนาดจ้างเรือสปีดโบ๊ตลำนี้ให้ตามมาเพื่อที่จะหาโอกาสไปให้ถึงเกาะเต่าก่อนใคร ก็ยังไม่อาจจะทำได้ เพราะพายุที่ก่อตัวอย่างรวดเร็วหลังจากนั้นทำให้ไม่สามารถเข้าเทียบข้างได้เลย ก็เลยต้องแล่นตามประกบกันไปตลอดทางอย่างนี้เรือของเราโดนพายุเข้าเต็มๆ จนโคลงไปทั้งลำ ผู้โดยสารที่เหลือก็นั่งเกาะเก้าอี้กันอย่างสุดความสามารถอย่างแสนเซ็ง ใครที่ไม่เมาเรือก็โชคดีไป ส่วนคนที่เมานั้นก็หน้าเขียวไปตามๆ กัน คงรู้สึกไม่ผิดอะไรกับตกนรกจริงๆ เฮ้อ และแล้วหลังจากชั่วโมงนรกผ่านพ้นไป พายุก็ซาลง และเรือของเราที่ควรจะถึงตามกำหนดตั้งแต่บ่ายสองโมงครึ่งก็แล่นเข้าเทียบท่าที่เกาะเต่าในเวลาเกือบห้าโมงเย็นท่ามกลางสายฝนปรอยๆ เดี๋ยวมาต่อนะจ๊ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ว่าแต่นางแบบออกจะหุ่นดี ทำไมต้องปิดหน้าปิดตาด้วยจ้ะเนี่ย
มารอตอนตอไปเน้อ