Live another day...
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2551
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
17 พฤษภาคม 2551
 
All Blogs
 

หมอหมากับยาใจ : บทนำ

“เก็บข้าวของออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ผมไล่คุณออก !”

สิ้นเสียงตะโกน ช่อม่วงคว้ากระเป๋าสะพายขึ้นพาดบ่า ไม่สนใจของใช้ส่วนตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน หล่อนแข็งใจเดินผ่านคนที่กำลังโมโหกระฟัดกระเฟียดโดยไม่มองหน้า

“ออกไปแล้วไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีกนะ ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณแล้ว !”

ช่อม่วงกำหมัดแน่น จากที่คิดว่าจะเดินจากไปเฉย ๆ ก็มีอันเปลี่ยนใจดื้อ ๆ หล่อนหันไปเผชิญหน้ากับผู้ชายหัวเถิกตัวอ้วนพุงป่องเหมือนกระปุกตั้งฉ่าย ฤทธิ์ฝ่ามือที่เธอฝากไว้ก่อนหน้านี้ไม่กี่นาที ยังปรากฏเป็นรอยสีแดงอยู่บนใบหน้า แถมยังขึ้นครบทั้งห้านิ้วเสียด้วย

“มองทำไม ! ไม่ออกไปดี ๆ ใช่ไหม งั้นชั้นจะเรียกยามมาลากแกออกไป !”

ยังไม่ทันที่ผู้จัดการจอมเจ้าชู้จะได้ขยับตัว ช่อม่วงก็สวนด้วยหมัดตรงเข้าที่ใบหน้าอย่างจังจนร่างนั้นเซถลาไปชนตู้เอกสารจนเกือบล้ม แรงกำปั้นทำให้เลือดกำเดาไหลจากจมูกผ่านริมฝีปาก เรื่อยลงไปถึงลำคอ พอเห็นเลือด มันก็แหกปากโวยวาย

“นี่แกกล้าทำร้ายชั้นเรอะ ชั้นเป็นผู้จัดการของที่นี่นะ ดีล่ะ ชั้นจะให้ตำรวจมาจับแกฐานทำร้ายร่างกาย !”

ช่อม่วงไม่สะทกสะท้าน ทำใจเย็น ค่อย ๆ หยิบของบางสิ่งออกมาจากกระเป๋า

“ก็ลองดูสิคะ ดูสิว่าตำรวจจะเชื่อคำพูดของใครมากกว่ากัน”
เครื่องอัดเสียงขนาดเล็กถูกชูให้เห็นชัด ๆ ผู้จัดการที่คิดไม่ซื่อกับพนักงานสาวถึงกับผวา ความลืมตัวกลัวความชั่วจะปรากฏ ทำให้มันตรงเข้าไปหมายจะแย่งของในมือช่อม่วง

“เอามานี่นะนังตัวแสบ !”

ทันทีที่ร่างนั้นโผเข้ามา ช่อม่วงก็เตะผ่าหมากทันที ส่งผลให้ผู้ชายตัวอ้วนกลมลงไปนอนร้องโอดโอยที่พื้น มือกุมของสำคัญ ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดอย่างสุดซึ้ง

“แก...แก...แก...”

มือที่พยายามชี้มาทางเธออ่อนปวกเปียกเหมือนหมดแรง ช่อม่วงมองใบหน้าของอดีตนายจ้างด้วยแววตาเหยียดหยามแกมดูถูก

“จำเอาไว้นะ ถ้าคิดจะหาเรื่องดิฉันอีกล่ะก็ เราจะได้เห็นดีกัน...” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมถูกเค้นออกมาจากลำคออย่างจงใจ ช่อม่วงจ้องใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยแววตากร้าวดุดัน

หล่อนถอยหลังไปก้าวหนึ่ง ก่อนหันหลังและเดินไปยังประตู ทันทีที่ประตูห้องทำงานเปิดออก ร่างของเพื่อนร่วมงานสี่ห้าคนที่แอบฟังเหตุการณ์อยู่ด้านนอกก็ถลาเข้ามาข้างในเพราะเสียหลัก บางคนเกือบจะเซมาชนช่อม่วงด้วยซ้ำ แต่ว่าเธอหลบทันจึงไม่เป็นอะไร

พนักงานหญิงที่มีอาวุโสสูงสุดยิ้มแหย ความอยากรู้อยากเห็นทำให้หล่อนกลั้นใจถามช่อม่วง

“ขอโทษนะคะที่เสียมารยาท พี่ได้ยินเสียงดังก็เลยมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น... เอ่อ มีอะไรกันเหรอคะ ?” หล่อนตีหน้าไร้เดียงสาได้เกือบแนบเนียน ทว่า สายตาแสดงอาการสอดรู้จนออกนอกหน้า

“ไม่มีอะไรค่ะ ช่อขอลาออกดี ๆ แต่ผู้จัดการไม่ยอม เลยต้องลงไม้ลงมือกันนิดหน่อย ขอตัวก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ”

ช่อม่วงตัดบทและเดินหนีมาอย่างรวดเร็ว ไม่สนใจเสียงเรียกที่ดังไล่หลังมา บางคนถึงกับวิ่งมาดักหน้าเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น

“น้องช่อคะ มีอะไรเหรอคะ ทำไมอยู่ ๆ ถึงลาออกล่ะคะ มีอะไรให้พี่ช่วยบอกได้นะคะ...”

เธอไม่อยู่ฟังจนใครคนนั้นพูดจบ แต่เดินหนีออกมาดื้อ ๆ คนที่อยากรู้แต่ไม่ได้รู้จึงหัวเสีย

“แหม ยายนี้นี่หยิ่งซะจริง ๆ เป็นไงล่ะ ตกงานแล้วล่ะสิทีนี้ สมน้ำหน้า !”

ถึงจะพยายามไม่หันไปฟัง แต่ถ้อยคำเหล่านั้นก็วิ่งมาเข้าหูช่อม่วงอย่างชัดเจน หญิงสาวได้แต่ปลง เวลาที่เธอเป็นคนโปรดของเจ้านาย มีแต่เพื่อนร่วมงานมารุมล้อมเอาไว้ ไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิงคนเมื่อกี้ หล่อนเคยเอาของกำนัลประเภทขนมนมเนยมาให้หลายครั้ง และเธอก็มองโลกในแง่ดี คิดว่าคงเป็นน้ำใจของเพื่อนร่วมงาน กว่าจะรู้ความจริงว่าผู้หญิงคนนั้นหวังผลประโยชน์ก็วันที่เธอตกงานนี่เอง

“ไม่คิดว่าไอ้นี่จะช่วยได้”

ช่อม่วงมองเครื่องอัดเสียงที่ถืออยู่ในมือ อันที่จริงเธอตั้งใจจะนำมันไปซ่อมเพราะสายพานเสียมานานแล้ว มันยืดยานจนไม่มีแรงหมุนเทปด้วยซ้ำ เรื่องที่ว่าจะยังใช้อัดเสียงได้ยิ่งไม่มีทาง

“แหม ถ้าเจ้าหมูอ้วนนั่นรู้ความจริงจะเป็นยังไงน้า...”

อย่างน้อยเรื่องนี้ก็ทำให้เธอยิ้มได้ สามปีที่ผ่านมา ผู้จัดการคนนี้ไม่เคยมีทีท่าว่าจะเห็นเธอเป็นขนมหวานเลย กระทั่ง ภรรยาของเขาป่วยกระเสาะกระแสะจนไม่มีแรงมาช่วยงานสามี ความเจ้าชู้ของผู้ชายคนนั้นก็เริ่มปรากฏ ทีแรกช่อม่วงนึกว่าเป็นแค่ข่าวลือ จนมาเจอกับตัวเองจัง ๆ เธอจึงไม่ลังเลที่จะฝากรอยจารึกเอาไว้ให้ดูต่างหน้า แม้ว่าตัวเองจะต้องตกงานก็ตาม

“แล้วทีนี้จะบอกแม่กับพี่พุดว่ายังไง... เฮ้อ !”

สิ่งนี้ทำให้ช่อม่วงต้องคิดหนัก สามปีมาแล้วที่เธอออกมาเช่าห้องพักอยู่ข้างนอก นาน ๆ จึงจะกลับบ้านสักครั้ง ทุกครั้งก็จะเอาเงินเดือนไปให้แม่กับพี่สาวได้ใช้ แต่คราวนี้ต่างออกไป

เธอกำลังจะกลับบ้านเพราะตกงาน !




เอานิยายเรื่องล่าสุดที่กำลังเขียนอยู่มาให้ลองอ่านกันค่ะ
เม้ง เอ๊ย เม้นท์ได้นะค๊า แฮ่!





 

Create Date : 17 พฤษภาคม 2551
9 comments
Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 10:22:28 น.
Counter : 756 Pageviews.

 

หลังจากงมโข่งมานาน
ในที่สุด วันนี้ก็ปรับฟ้อนท์ให้ตัวโตสะใจสบายตาได้แล้วค่ะ




เย่!!!

 

โดย: อัญชา 17 พฤษภาคม 2551 10:30:41 น.  

 

มารออ่านต่อค่า

 

โดย: โยเกิตมะนาว 17 พฤษภาคม 2551 11:24:18 น.  

 

เริ่มได้สวยค่ะ

 

โดย: ดอกหญ้าสีน้ำเงิน 17 พฤษภาคม 2551 11:31:25 น.  

 

โฮ่..น่าสนุกค่ะ ท่าทางนางเอกสู้คนดี
ชอบๆ อิอิ

 

โดย: Amethyst IP: 124.121.190.54 25 พฤษภาคม 2551 17:17:15 น.  

 

ซะงั้น .......เล่นมาแว๊ปตอนกำลังมันส์ อิอิ
มารอ อ่านหง่า ....จะเอามาลงอีกปะค่ะ

จารออุดหนุน ก้อมะรู้ว่าอีกกี่เพ - ลา ฮ่าๆๆๆ
คิดถึงนะก๊าบ

 

โดย: zMee 31 พฤษภาคม 2551 22:18:46 น.  

 

เมื่อไหร่จะมาซักทีอ่ะ

 

โดย: โยเกิตมะนาว 1 มิถุนายน 2551 10:38:12 น.  

 

เอ่ออ...นานจังเลยงิ= ="

 

โดย: Amethyst IP: 124.121.196.41 2 มิถุนายน 2551 12:34:05 น.  

 

คุณโยเกิตมะนาว +คุณดอกหญ้าสีน้ำเงิน + คุณ Amethyst

ขอบคุณค่ะ



คุณ zMee

อิอิ ลงค่ะ เพราะกำลังเขียนอยู่ค่า
ยังไม่ถึงไหนเลยค่ะ



คุณโยเกิตมะนาว + คุณ Amethyst


อัพแย้วค่ะ
ขออภัยที่ให้รอนานนะก๊ะ
แบบว่า กำลังหัวฟูกับตอน 4 อยู่ค่ะ

แห่ะๆ

 

โดย: อัญชา 3 มิถุนายน 2551 12:14:38 น.  

 

ติดตามอ่านตอนต่อ ๆ ไป เป็นกำลังใจให้ แล้วจะรออ่านตอนเป็นเล่มอ้วน ด้วยค่ะ

 

โดย: อุ๊ IP: 117.47.59.197 18 มิถุนายน 2551 12:12:11 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


อัญชา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add อัญชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.