เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน (นี่นา ^^)
Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
10 เมษายน 2550
 
All Blogs
 
แค่มาจดเอาไว้ว่าตูทำอะไรลงไปบ้างก็แค่นั้น

ไม่ได้อัพมานานแสนนาน

วันนี้ก็ยังไม่มีอะไรจะอัพอยู่ดี ขนาดเมื่อวานเจอเรื่องนรกสุดแสน ก็ยังไม่มีปัญญาจะเรียบเรียง

เขียน :

ต่อฮารุซังไปได้สองหน้าครึ่งเอห้าาาาาา โอ้ นรกที่ไหนเข้าสิงไม่รู้ อาจจะเป็นจักระของมูราคามิเข้าแทรก สิ่งที่ปรากฎบนหน้ากระดาษทึมๆ เหมือนเก่า ไม่ค่อยก้าวหน้าเท่าไหร่ ดีแต่ร่ายอะไรในหัวไปเรื่อยเปื่อย ถามไทนี่ว่ามันเป็นไงบ้าง ไทนี่บอกว่า -> หม่น ...- เชอะ!

อ่าน :

อ่านหนังสือไปได้สองเรื่องกว่าๆ เรื่องแรกน่ารักโคตรรรรรรร (คิระ คิระ เป็นประกาย - เอคุนิ คาโอริ - ผู้หญิงที่เขียน Rosso...จริงๆ คุณคาโอริเขียนหลายเล่ม เราก็อ่านของเธอหลายเล่ม แต่ยังอยากจะเรียกแบบนั้นอยู่ ผู้หญิงที่เขียนรอสโซ่ หนังสือที่เล่มที่รักมากเล่มนึง) คิระ คิระ เป็นเล่มที่ทำเราอินมากอยู่ อาจจะพอๆ กับรอสโซ่ (แต่เราก็ชอบบลูมากกว่าอยู่ดี แฮะ แฮะ) ค่ำคืนนี้ กับ นกน้อยของผม ก็อ่านเรื่อยๆ ไม่ได้พีคมากอย่างบางคน - ยรกต, อ่านเล่มนี้แล้วคิดถึงฟิคเรื่องนึงที่แต่งไม่จบจนป่านนี้ จำได้ว่าเพิ่งพูดกับใครไปซักคนว่าอยากแต่งมิเอะต่ออยู่เหมือนกัน แต่เหตุผลก็เพราะเราเขียนสไตล์เดียวกับหนังสือเล่มนี้ ไม่ใช่ว่าพลอตมันเหมือนกันหรอก ไม่รู้ว่าทำไมคาโอริซังถึงไม่สามารถบิ๊วเราได้เหมือนสมัยดิวกับจุนนะ อาจจะเพราะว่าเราคงไม่เหมาะกับการแต่งหนังสือยิ้มๆ อีกต่อไปแล้วก็ได้

อีกเรื่องนึง จำชื่อภาษาไทยไม่ได้แล้วแฮะ - 'ซ่อน' รึป่าววะ The Final Detail (ชื่ออิ๊งก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน..แป่วว)จะมาเอาอะไรกับเรานักหนา เคยจำอะไรได้กะเค้าซะที่ไหน ตอนไปบูธนายอินทร์ก็ทำหน้าเอ๋อ ถามคนขายว่า--พี่คะ เล่มนี้มันเพิ่งออกคราวนี้ใช่มั้ย งานหนังสือครั้งที่แล้วยังไม่ได้วางใช่มั้ย-- รู้แต่เป็นเล่มล่าสุดที่แปลเป็นภาษาไทยของซีรี่ส์ ไมรอน โบลิทาร์ - ก็ขำๆ ออกแนวเสียดสีตามสไตล์ เราชอบฮาลาน โคเบน นะ คงเหมือนกับชาวบ้านคนอื่นๆ นั่นล่ะ หนังสือชุดนี้อ่านตลกๆ ดี แต่ช่วงกลางเล่มทำเอาน้ำตาร่วงอยู่หลายเผาะ ต้องหักห้ามอารมณ์ด้วยการเงยหน้ามามองน้องฟานให้สัมภาษณ์รายการที่นี่หมอชิต - ฮาาาา ทำไมสมัยนี้หญ้าอ่อนถึงได้หล่อกันนักนะเนี่ย แถมคิดอ่านพูดจาก็โอเคเข้าขั้น...ขั้นอะไร ขั้นปริญญาตรีกม. จากยูในอังกฤษไง - -" (ความจริงสเตฟานก็ไม่ได้เด็กนะ คิดได้ก็ไม่แปลก - มันเด็กกว่าตูไม่ถึงปีดีด้วยซ้ำ พวกคิดไม่ได้นี่น่าจะแปลกมากกว่า...ว่ามั้ย)

เล่มสุดท้ายอ่านไปเกือบจะจบเล่มแล้ว - สนุกนะ แต่ไม่ปะติดปะต่อเท่าไหร่ (the wild sheep chase - แกะรอยแกะดาว) เคยถามตัวเองว่าจริงๆ แล้วเราชอบใครกันแน่ระหว่างคนแปลอย่าง คุณนพดล เวชสวัสดิ์ กับ คนเขียนอย่าง ฮารูกิ มูราคามิ เพราะ..สาบานได้ ตูไม่ได้เข้าใจอะไรที่คนส่วนใหญ่เค้าพูดถึงมูราคามิกันหรอก ร่วมสมัย ปรัชญา สุดโต่ง - เอาเหอะ หนูแค่ชอบเนื้อหากับสำนวนของมูราคามิแค่นั้นแหล่ะ "แค่ชอบ" อ่านแล้วมันรู้สึกเหมือนถูกกลืน ถ้าอ่านเวลาปกติก็หวึยๆ ไปตามเรื่อง แต่อ่านเวลาซึมๆ ทีไร เหงาจนอยากจะร้องไห้ทุกทีเลย (สรุปว่าไอแอมมาโซคิสต์นั่นล่ะ) - ภาษามันแหว่งๆ วิ้นๆ ไม่แน่ใจว่าเพราะคนแปลหรือคนเขียน (ว่าแล้วก็ขอโกรธหน่อยได้มั้ย เรามีมูราคามิทุกเล่ม แต่อ่านยังไม่ครบ แล้วก็ไม่เรียงตามที่เค้าเขียน เล่มแรกอ่าน hear the wind sings แล้วก็ norwegian wood, kafka on the shore, spootnik sweetheart, wind-up bird chronicle, pinball 1978, after the quake แล้วก็แกะรอยฯ ที่กำลังอ่านอยู่ แถมมาเริ่มสะสมจริงๆ ก็หลังจากอ่าน norwegian wood จบ ตามหาอิ๊บอ๋าย ที่นู่น ที่นี่ จนเก็บได้ครบทุกเล่มที่แปลเป็นไทย เพื่อที่จะพบว่างานหนังสือเอามาขายลด 50 เปอร์เซ็นต์ตั้งหลายเล่มมมมมม หลายบูธธธธ - อย่าคิดว่ามีแค่ที่บูธมติชนที่เดียวนะ ไอ้เมปลอบว่าเพื่อหนังสือที่เราชอบ เสียเยอะหน่อยจะเป็นไร....ต่อให้เป็นหนังสือที่รักแค่ไหน ถ้าซื้อถูกกว่าได้ใครจะไม่อยากซื้อบ้างงงงงง ชริ! -- บ่นทำไมก็ไม่รู้ เดี๋ยวพอ ล่องเรือเชื่องช้าสู่เมืองจีน วางขายเมื่อไหร่ ตูก็ควักกระเป๋าซื้อตั้งแต่ตอนนั้นอยู่ดี - -") - เอาเหอะ พูดถึงแกะรอยฯ เล่มนี้อ่านแล้วมีมุกละลายต่อมหัวเราะด้วยเฟ้ยยยย อ่านแล้วหลุดขำอยู่หลายตอน ไม่รู้ว่าคนอื่นเค้าเป็นกันรึป่าว แต่เราฮาอะ - ส่วนเหตุผลที่ยังอ่านไม่จบอ่ะเหรอ - เหอ เหอ เพราะตูจำไม่ได้ว่าเอาหนังสือไปวางทิ้งไว้ที่ไหนอ่ะดิ่ ฮือออออ ก็บอกแล้วว่าอย่ามาเอาอะไรกะเรา T T

เขียนขำๆ ไปงั้น สรุปแล้วว่าเราเป็นคนจับความอะไรได้บ้างน้อ คนอื่นเค้าอ่านจบแล้วเขียนรีวิวกันจริงจัง ทำไมเราอ่านจบแล้วได้แต่รู้สึกว่า ชอบเล่มนี้ ชอบเล่มนั้น ไม่เห็นจะจับสาระอะไรกะใครเค้าได้เลย ได้แต่อ่านอย่างมีความสุขไปวันๆ ...อ๊ะ อ๊ะ ตูไม่ได้เขียนบลอกนี้มากัดใครนะเฟ้ยยยยยยยย - -"

ไม่ได้รีวิว แค่มาจดเอาไว้ว่าสองสามวันนี้เขียนกับอ่านอะไรมาบ้างก็แค่นั้น

แค่นั้นเอง


Create Date : 10 เมษายน 2550
Last Update : 10 เมษายน 2550 18:52:28 น. 0 comments
Counter : 422 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

an_nonymous
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add an_nonymous's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.