ชาวจีนในอินโดนีเซีย การศึกษาจากภาพยนตร์ (สกู๊ปพิเศษ พงษ์ผกา ภวภูตานนท์ฯ)
ชาวจีนในอินโดนีเซีย การศึกษาจากภาพยนตร์
สกู๊ปพิเศษ
พงษ์ผกา ภวภูตานนท์ฯ
ภาพยนตร์เรื่อง "จาเบากัน" (Ca Bau Kan) พูดถึง จิอ็อก ลาน หญิงสาว ชาวอินโดนีเซียที่อาศัยอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์ ที่ดั้นด้นเดินทางกลับมายังประเทศบ้านเกิดเพื่อค้นหารากเหง้าที่แท้จริงของตนเอง เรื่องราวนำพาจิอ็อก ลาน ให้ได้พบกับอดีตนักธุรกิจคู่อริของพ่อเธอ แต่เป็นในวัยร่วงโรย ณ บ้านพักคนชรา ซึ่งพาเธอย้อนเรื่องราวในอดีตไปพบกับความจริง อันแสนเจ็บปวด
แม่ของเธอ ทินัง เป็นผู้หญิงชาวมลายู เรื่องราวเส้นทางชีวิตของผู้หญิงที่ถูกเรียกว่า จาเบากัน แปลว่า "เมียเก็บ" หรือ "หญิงโสเภณี" ที่ทำงานบริการให้กับชาวจีนอินโดนีเซียในย่านแม่น้ำ "กาลิโดโจ" ซึ่งมีความหมายว่า "หาคู่"
บริเวณแม่น้ำดังกล่าวเป็นแหล่งสถานบันเทิงและเป็นที่ให้บริการทางเพศ นับตั้งแต่อดีตในสมัยที่ประเทศอินโดนีเซียตกเป็นอาณานิคมของชาวดัตช์ จนถึงปัจจุบัน
ขณะที่พ่อของหญิงสาวคือ ถัน เผิง เหลียง นักธุรกิจชาวจีนหน้าใหม่ในปัตตาเวีย มีพ่อเป็นชาวจีน และแม่เป็นชาวมลายู เพิ่งย้ายเข้ามาในพื้นที่และพยายามจะพัฒนาชุมชนบริเวณดังกล่าวด้วยเงินจำนวนมหาศาลของตน ทำให้สมาคมกลุ่มนักธุกิจชาวจีนดั้งเดิมไม่พอใจ จึงพยายามหาทางกลั่นแกล้งทางธุรกิจด้วยสารพัดวิธีจนถูกจับ และต้องหนีออกนอกประเทศมาอยู่ไทย ซึ่งบังเอิญเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ญี่ปุ่น บุกเข้าอินโดนีเซีย ถัน เผิง เหลียง ใช้ไหวพริบจนสามารถเอาตัวรอดกลับมายังบ้านเกิดได้อีกครั้งและมีส่วนในการช่วยกอบกู้ให้อินโดนีเซียได้รับเอกราชจากญี่ปุ่น
เรื่องราวและอุปสรรคในการใช้ชีวิตร่วมกันระหว่างแม่และพ่อของจิอ็อก ลาน เกิดขึ้นเพราะการแข่งขันทางธุรกิจในกลุ่มชาวจีน และเหตุการณ์ทางการเมืองที่เกิดขึ้นในอินโดนีเซียก่อนได้รับเอกราช 
ชนม์ธิดา อุ้ยกูล
|
น.ส.ชนม์ธิดา อุ้ยกูล นักศึกษาปริญญาโท คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ผู้ที่กำลังทำวิทยานิพนธ์เรื่องชาวจีนในอินโดนีเซีย
บอกเล่าพร้อมสะท้อนความเห็นจากภาพยนตร์เรื่องดังกล่าวว่า จาเบากันเป็นภาพยนตร์ที่สร้างจากนวนิยายเรื่องดังของ เรมี ซีลาโด ในปี 2541 หนึ่งปีให้หลังจากเหตุการณ์โศกนาฏกรรมเดือนพฤษภาคม 2541 ในประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งนำมาสู่การสิ้นสุดอำนาจของ ประธานาธิบดีซูฮาร์โต และการเริ่มพัฒนาประเทศ ตามระบอบประชาธิปไตย
ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์เรื่องแรกหลังจากปี 2541 ที่บอกเล่าเรื่องราวชีวิตของ "ตอเตาะ" ซึ่งแปลว่า ชาวจีนอินโดนีเซีย หลังจากที่ "ความเป็นจีน" ถูกกดทับและถูกมองเป็นสิ่งต้องห้ามยาวนานถึง 32 ปี (ตั้งแต่ช่วงปีพ.ศ. 2509-2541)
ฐานันดรของประชากรในสมัยนั้นชาวดัตช์คือชนชั้นปกครอง ส่วนชาวมลายูและชาวจีน เป็นพลเมืองชั้นสอง ที่มีสถานะทางสังคมใกล้เคียงกัน แต่ส่วนใหญ่คนจีนตอเตาะที่ลี้ภัยเข้ามาจะค่อยๆ ทำการค้า
แต่สำหรับสถานการณ์ปัจจุบันความเป็นจีนไม่ได้ถูกแบ่งแยกว่าเป็นตอเตาะ (จีนอพยพ) หรือปานากัน (จีนดั้งเดิม) ถ้าเป็น คนจีนก็จะถูกมองเป็นจีนเหมือนๆ กันหมด
เพราะปัจจุบัน ไม่ว่าอย่างไรคนดั้งเดิมพื้นถิ่นในอินโดนีเซีย ก็ยังคงมองคนจีนเป็นคนอื่นอยู่ดี ไม่ว่าคนจีนจะพยายามทำตัวกลมกลืนกับสังคม เช่น การดำเนินวิถีชีวิต หรือการใช้ภาษาพื้นถิ่น มากเท่าใดก็ตาม
| Create Date : 05 พฤศจิกายน 2556 |
| Last Update : 5 พฤศจิกายน 2556 2:35:30 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1410 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 96 คน [