สวัสดีค่ะคุณผู้อ่าน สุดสัปดาห์นี้ไปไหนกันมาบ้างคะ มาดามไปงานสัปดาห์หนังสือฯ มาค่ะ กิจกรรมสุดโปรดตั้งแต่เด็กจนโต คุณผู้อ่านจะหาว่าบ้าก็ได้ แต่มาดามมีความสุขจริงๆ ค่ะ เวลาได้กลิ่นหมึกพิมพ์ หนังสือใหม่ๆ และรู้สึกดีมากที่สุดตอนเปิดหนังสือหน้าแรก...รู้สึกเหมือนจะเดินทางไกล...ไปที่แปลกใหม่และน่าค้นหา คุณผู้อ่านอาจย้อนว่าแล้วหนังสือเก่าล่ะ เล่มที่อ่านวนเวียนหลายๆ รอบ...แบบนั้นมาดามก็มีค่ะ มันก็เป็นเรื่องดีๆ เส้นทางดีๆ ที่เราอยากกลับไปชื่นชมเสมอๆ น่ะสิคะ...ไม่มีใครสงวนลิขสิทธิ์ไม่ให้เดินซ้ำเส้นทางเดิมๆ แต่ให้ความรู้สึกดีนี่คะ

มาว่ากันที่เรื่องของเราดีกว่า...เพราะสัปดาห์หนังสือฯ นี่แหละค่ะที่นำมาดามไปเจอเรื่องที่อยากจะเขียนถึงวันนี้...เรื่องมันเริ่มตอนที่มาดามเดินไปเจอหนังสือตัวอย่าง “The Casual Vacancy” ผลงานล่าสุดของนักเขียนชื่อก้องโลกอย่าง เจ.เค.โรว์ลิ่ง (J.K.Rowling) เจ้าของบทประพันธ์ที่เจนเนอเรชั่นนี้รู้จักดีอย่าง “แฮร์รี่ พอตเตอร์” (Harry Potter) ซึ่งปีนี้เธอกลับมาเปลี่ยนแนวเป็นเนื้อหาแบบหนักหน่วง...แบบที่คงไม่มีเหตุการณ์ประเภทนี้เกิดขึ้นในแฮร์รี่ พอตเตอร์แน่ๆ ค่ะ

ผลก็คือ...มาดามเกิดความคิดอยากเขียนถึงเรื่องราวของพ่อมดน้อย ‘แฮร์รี่ พอตเตอร์’ ผลงานสร้างชื่อของคุณ เจ.เค.โรว์ลิ่งขึ้นมาน่ะสิคะ อะไรทำให้เรื่องนี้โด่งดังและครองใจนักอ่านทั่วโลก ทั้งที่มีความยาวถึง 7 เล่ม ตีพิมพ์ระหว่างปี 1997-2007 ยอดขายรวมกว่า 450 ล้านเล่มทั่วโลกในกว่า 200 ประเทศ แปลแล้วกว่า 74 ภาษา ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ถึง 8 ภาค (ภาคสุดท้ายถูกแบ่งออกเป็นสองตอนค่ะ 7.1 และ 7.2) และที่สำคัญยังเป็นแรงบันดาลใจดีๆ ให้กับใครอีกหลายคน (รวมทั้งมาดามด้วย)...มันต้องมีอะไรบางอย่างแน่ๆ และวันนี้เราก็จะมาไขปริศนากันค่ะ รับรองว่าไม่ใช่แค่หนังสือดีๆ สำหรับเด็กธรรมดาแน่ๆ

เริ่มกันที่ข้อมูลพื้นๆ ของแฮร์รี่ พอตเตอร์ก่อนนะคะ พ่อมดหนุ่มน้อยของเราเป็นเด็กกำพร้าค่ะ พ่อกับแม่เสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็กมาก เขาถูกนำตัวมาให้ลุงกับป้าเลี้ยงดูจนอายุสิบเอ็ดจึงได้รับจดหมายจากโรงเรียนเวทมนตร์ฮอกวอตส์ แฮร์รี่ค้นพบตัวเองว่าเป็น ‘เด็กน้อยผู้รอดชีวิต’ เป็นพ่อมดและเป็นคนไม่ไร้ตัวตนอีกต่อไป การออกจากบ้านเพื่อไปเข้าโรงเรียนทำให้เขาพบสาเหตุการตายของพ่อกับแม่ ทั้งสองไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุรถยนต์อย่างที่ลุงกับป้าบอกแต่โดนฆาตกรรมโดยพ่อมดวายร้ายแห่งยุคอย่างลอร์ดโวลเดอมอร์

ตลอดเจ็ดปีที่ฮอกวอตส์ แฮร์รี่เจอกับเรื่องราวแปลกประหลาดมหัศจรรย์มากมาย ทั้งดีที่สุดไปจนถึงเลวร้ายที่สุด โดยเฉพาะเรื่องของลอร์ดโวลเดอมอร์ เขาค้นพบความจริงหลายอย่างที่เกี่ยวกับตนเองและพ่อกับแม่ การผจญภัยแต่ละปีโยงใยและเชื้อเชิญให้แฮร์รี่รู้จักกับสิ่งเร้าในรูปแบบต่างๆ เงื่อนงำเกี่ยวกับโวลเดอมอร์ และการเรียนรู้ที่จะเติบโตเป็นพ่อมดที่ดี นับเป็นเสน่ห์สำคัญของเรื่องที่ผู้เขียนทำได้ดีและทำได้อย่างต่อเนื่อง...ที่สำคัญเดายากค่ะ มักจะมาแบบเหนือความคาดหมายเสมอ...ซึ่งสำหรับมาดาม ไหนๆ ก็หลุดไปในโลกของจินตนาการแล้ว...ต้องเอาให้สุดค่ะ

ภาพยนตร์แฮร์รี่ พอตเตอร์มีเนื้อหาครอบคลุมเกือบทุกแนวค่ะ ทั้งลึกลับ ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน โรแมนติก แต่มาเบาๆ มาในรูปแบบการผจญภัยของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง...น่าจะเข้าข่ายหนังแบบ ‘Coming of Ages’ หรือว่าภาพยนตร์ที่ถ่ายทอดเรื่องราวของตัวละครเอกตั้งแต่เด็กจนโตมากกว่า เพราะภาคแรกเริ่มต้นเมื่อแฮร์รี่อายุสิบเอ็ดขวบ จนจบที่ภาคเจ็ดเมื่อกลายเป็นพ่อมดหนุ่มเต็มตัว

สำหรับมาดาม...ภาคสำคัญที่สุดในเจ็ดภาคคือภาคแรกค่ะ เพราะเป็นภาคที่บอกเงื่อนงำสำคัญหลายอย่างที่จะนำเราๆ ท่านๆ ไปถึงตอนจบ (แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นอาจจะทิ้งบางปมไว้นานไปนิด บางปมได้รับการคลี่คลายในภาคหลังๆ คุณผู้อ่านอาจลืมไปแล้ว แต่แน่นอนว่าเป็นปมสำคัญแน่ๆ) ในภาคนี้ยังมีฉากเปิดตัวละครสำคัญๆ หลายตัว เป็นตัวล่อให้ผู้ชมหรือผู้อ่านเดาไปต่างๆ นานาถึงเรื่องราวเบื้องหลังของแต่ละตัว ใครจะเป็นหนอนบ่อนไส้และใครจะเป็นผู้หวังดีตัวจริง!

นอกจากจะอุดมไปด้วยปมปริศนาต่างๆ แล้ว ยังอุดมไปด้วยใจความสำคัญหรือธีมของเรื่องด้วยค่ะ ถ้าดูครบทั้งแปดภาคแล้วย้อนกลับมาดูภาคแรกอีกที จะเห็นได้ชัดเลยว่า จุดสำคัญของเรื่องที่คุณเจ.เค.โรว์ลิ่งต้องการนำเสนอนั้น บอกใบ้ไว้เยอะแยะผ่านบทพูดของตัวละครเด่นหลายตัวในภาคแรกนี่แหละค่ะ

แน่นอนว่าประเด็นสำคัญของเรื่องต้องอยู่ที่การตามหาตัวตนของพ่อมดน้อยแฮร์รี่ พอตเตอร์...เขาจะทำอย่างไรเมื่อต้องอยู่ท่ามกลางโลกแห่งเวทมนตร์ที่ทุกอย่างบันดาลได้แค่ตวัดไม้กายสิทธิ์ จะล้างแค้นให้พ่อกับแม่หรือไม่ อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้เขากลายเป็น ‘เด็กชายผู้รอดชีวิต’ รอดตายจากคำสาปของพ่อมดที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าแห่งศาสตร์มืดคนดังของยุคอย่างลอร์ดโวลเดอมอร์...และจริงๆ แล้วผู้เขียนต้องการจะสื่ออะไรถึงผู้ชมอย่างเรา?

อยากรู้กันแล้วใช่ไหมคะ...ติดตามตอนต่อไปในสัปดาห์หน้านะคะ รับรองว่าจุใจแน่นอนค่ะ

พบกันใหม่สัปดาห์หน้าค่ะ