รักษาสุขภาพนะคะพี่จุ้ย



พี่จุ้ยคะ....

เห็นว่าช่วงนี้งานเยอะมากเลย มีคอนเสิร์ตเเละเเถมยังมีค่ายเพลงสร้างสุขอีก อัลบั้มใหม่ก็จะออกอีก

อากาศก็กำลังเปลี่ยนเเปลง หน้าหนาวก็เริ่มมาถึงเเล้ว

รักษาเนื้อรักษาตัวนะคะพี่ อย่าเพิ่งป่วยไปซะก่อนที่จะได้ฟังเสียงพี่จุ้ยอีกละกันค่ะ

...เป็นห่วงนะค๊า...




โดยคุณ แอม This road is mine [14 พฤศจิกายน 2551 17:02:30 น.]




******************************************************************************



นั่นคือข้อความที่ส่งถึงพี่จุ้ย ผ่านตู้จดหมายในเว็บกะทิกะลา ถัดมาจากนั้นราวๆสองอาทิตย์พอดี ฉันก็ได้เจอพี่จุ้ยอีกครั้ง....


28 พย. 51
การเจอครั้งนี้เป็นการเจอพี่จุ้ยครั้งที่5 หลังจากที่เจอครั้งเเรกเมื่อเดือน เมษ. งานมหกรรมดนตรีสร้างสุขที่สวนลุม ครั้งที่สองตอน มิย.ที่มิวเซียมสยามเช่นเดียวกัน ครั้งที่สาม คอนเสิร์ตเพลงเเบบประภาสที่พี่จุ้ยจำฉันได้ ล่าสุดครั้งที่ 4 ตอนที่ได้เคยไปดูคอนเสิร์ตเดี่ยวของพี่จุ้ย เป็นครั้งเเรกของชีวิต กับ "โปรดฟังอีกครั้ง"

เลิกงานปุ๊บห้าโมงครึ่ง รีบบึ่งเเทกซี่มาจากบริษัท มุ่งตรงสู่มิวเซียมสยามในทันที ข้าวปลาก็ไม่ได้กิน รีบมาเพราะงานเริ่มตอนหกโมงเย็น เเต่กว่าฉันจะไปถึงก็เกือบ 1 ทุ่มเเล้ว เพลงเเรกที่ได้ยินคือเพลง โปรดฟังอีกครั้ง ฉันเดินยิ้มๆ มองเห็นผู้คนนั่งบนพื้นหญ้า กำลังล้อมรอบผู้ชายคนที่นั่งอยู่ด้านหน้า เล่นกีตาร์อยู่... คนนี้ที่ฉันอยากเจอ นามว่า ศุ บุญเลี้ยง

คืนนี้คืนเดือนมืด ไม่มีดวงดาวสักดวง เเต่เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังละกันว่า คืนนั้นดวงดาวมันพร่างพราวในใจฉันมากมายได้อย่างไร.......

วันนั้น ฉันนัดเจอพี่ๆคนที่ชื่นชอบพี่จุ้ยเหมือนกันอยู่หลายคนเลย ทั้งพี่บดินทร์ พี่เชอร์รี่ พี่เเจง พี่ตัวเล็ก เเต่ดูเหมือนตอนนี้ฉันจะเจอเเต่พี่บดินทร์นะ สักพักหันไปมอง เจอเมย์เมล็ดฝันพอดี เลยชวนมานั่งด้วยกัน

15 นาที เพลงเพราะอะไร เพลงเเค่มี กับเพลงอื่นๆ ถูกขับขานออกมา พร้อมทั้งบทพูดพร่ำมากมาย ให้ฉันได้พอยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่นาน

ประมาณ 1 ทุ่ม พวกเราย้ายฝั่งเวทีดู เพราะตอนนี้มีการเเสดงพิเศษจากกลุ่มละครมะขามป้อม จากเชียงดาว ชาวเขาเผ่าดาระอั้ง มาเเสดงละครเเสง-เงา เรื่อง"นางดอยเงิน" ให้พวกเราได้ดู มันเป็นการเเสดงที่เรียบง่าย เเต่ฉลาด ใช้เทคนิคของเเสง ทำให้เกิดเงา เพียงเเค่นั้น ก็สามารถเอามาเล่าเป็นเรื่องราวได้เเล้ว

เเสดงจบ เราก็กลับมาดูคอนเสิร์ตพี่จุ้ยกันต่อ... ตอนนี้พี่จุ้ยบอกว่า เตรียมเพลงมา 20 กว่าเพลงที่ซ้อมมา เเต่คนชอบขอเพลงอื่นที่ไม่ได้ซ้อม 555 คราวหลังจะมีให้เขียนรีเควชเพลง สำหรับคอนเสิร์ตครั้งต่อไปเลยดีกว่า .....คราวนี้เล่นแบบไม่มีสคริป นักดนตรีอยากขึ้นเพลงไหนก็ขึ้น

อะไรอยู่บนต้นมะพร้าว นาวนวล หนุ่มสมุย-สาวพะงัน นิทานหิ่งห้อยเวอร์ชั่นเรกเก้ หาดบิเละ บางเพลงก็ให้นักดนตรีเเบคอัพมาร้องบ้าง ได้เเก่เพลง Home .......เรื่อยมา จนมาถึง เพลงคิดถึงอย่างเเรง ที่ดูเหมือนพี่จุ้ยจะน่ารักเป็นพิเศษ โดยการเดินมาหาคนดู ข้างหน้า เดินผ่านหน้าฉันไปด้วยอ่ะ คนดูก็หัวเราะ เฮฮา ได้ใจกันไป พี่จุ้ยยังไม่หมด เดินขึ้นไปบนลาดเนินด้านเหนือถัดจากเวทีไปอีก บอกว่า อยากไปร้องตรงนั้นดู... พอพี่จุ้ยไปอยู่ไกลๆ คนดูก็โบกมือไปตามจังหวะเพลง โบกมือให้กันเเละกัน ไปมา ตลกดี

ตอนที่พี่จุ้ยร้องเพลง "รักเป็นดั่งต้นไม้" ฉันรู้สึกเขินยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก เเล้วมันก็ทำให้คิดถึงต้นไม้ต้นนั้น ที่ได้ให้กับมือพี่จุ้ยในคอนเสิร์ตครั้งก่อนตอนที่เล่นเพลงนี้อยู่พอดี ฉันยังพูดขำๆกับพี่บดินทร์ว่า "ไม่มีต้นอะไรจะให้เเล้วตอนนี้ ครั้งนี้มาดูเเบบสบายๆ ไม่ได้เตรียมอะไรเลย ถ่ายรูปยังขี้เกียจถ่าย อยากมานั่งฟัง ซึมซับบรรยากาศมากกว่า ตอนนี้ถ้าจะให้ต้นไม้พี่จุ้ย คงต้องถอนต้นหญ้าตรงนี้ไปให้เเล้วละมั้ง"

อากาศดีมาก สัมผัสถึงลมหนาวที่พัดโบกมา เเต่คราวนี้ไม่ได้ทำให้เกิดความเหงาเลย เพราะมันมีเเต่ความสุข สุขที่ได้นั่งฟังเสียงเพลงพี่จุ้ย ได้ดูพี่จุ้ย ได้ยินมุขขำๆของพี่เค้า เเล้วก็นั่งอยู่บนพื้นหญ้านุ่มๆเขียวๆ คนไม่เยอะ นั่งกันเเบบหลวมๆ เเต่รู้สึกอบอุ่นได้อย่างบอกไม่ถูกเลย

เพลงสุดท้าย กับเพลง "คำตอบ" อันนี้เรียกเสียงกรี๊ดได้พอสมควรเลย เพราะต่างก็รู้ดีว่าเพลงนี้เพราะมาก เเละก็มีหลายคนที่อยากฟัง รวมถึงตัวฉันเองด้วย
เพลงนี้พี่จุ้ยบอกว่า "ขอดับไฟหน่อยได้มั้ย เพลงนี้ขอร้องเเบบซึ้งๆ" ลองหลับตาจินตนาการดูนะ เสียงเพลงเพราะๆ อะคูสติก มีเสียงพี่จุ้ยกำลังขับขานเพลง "คำตอบ" อยู่ เเหงนดูท้องฟ้าไม่มีดวงดาว คืนนี้เดือนมืด... เเต่ฉันมองเห็นดวงดาวในจินตนาการลอยพร่างพราวอยู่ในใจ

"อยู่ในเเสงดาว ถ้าเธอมองเห็น อยู่ในเเสงจันทร์นวลเสี้ยวนั้น หากเธอมองหา สบในตาฉัน...... อยู่ในดาวดวงนั้นที่เธอเฝ้ามอง"

เเล้วก็เป็นอันจบมินิคอนเสิร์ตใต้เเสงดาว ในค่ำคืนนี้ พร้อมกับความรู้สึกอิ่มๆในใจ



******************************************************************************



ต่อจากนี้คือช่วงเวลาเเห่งเเฟนคลับ 555 ได้เจอพี่อิคคิว เพิ่มมาอีกคนนึง (ไม่ยักรู้ว่าพี่เค้ามาด้วย) เจอพี่ตัวเล็กเเล้ว จัดการเเลกของที่ระลึกกัน (คือฉันเอาหนังสือไปยาลใหญ่ รุ่นวัตถุเฉลียงมาคืนพี่ตัวเล็กเขา ส่วนพี่ตัวเล็กเอาซีดีที่อัดเสียงจากคอนเสิร์ตโปรดฟังอีกครั้ง กับ พูดพร่ำฮัมเพลงที่ทีเคพาร์คมาให้ฉันฟัง) ฉันก็บิวท์พี่ตัวเล็กใหญ่เลยว่า เอาหนังสือนี้ไปให้พี่จุ้ยเซนท์เลยสิพี่ ดูเซอร์ไพรส์มากๆเลยนะ เเล้วก็เป็นดั่งคาด พี่จุ้ยเเซวพี่ตัวเล็กว่า "เเสดงว่าติดตามมาตั้งเเต่ยังเยาว์" 555 เเล้วก็ผลักหลังดันๆให้พี่ตัวเล็กถ่ายคู่กับพี่จุ้ย พี่ตัวเล็กดูเขินมากเลย ขอบอก..เหมือนพี่เค้าเจอศิลปินที่ชื่นชอบสมัยวัยรุ่น ยังไงยั้งงั้นเเหละ :D

ฉันขอเข้าไปถ่ายรูปคู่กับพี่จุ้ย รู้สึกโดนกดชัตเตอร์ไป 4-5 รอบ มีจากกล้องพี่นุ่มนิ่มด้วยเเหละ เลยได้ยืนข้างๆพี่จุ้ยอยู่นานพอสมควรเลย
หลังจากนั้น ฉันก็ถามพี่จุ้ยว่า "ต้นไม้ที่ให้ไปเป็นไงมั่งพี่จุ้ย"
พี่จุ้ยตอบว่า.. "อยู่ในส้วมบ้าง อยู่นอกส้วมบ้าง" 55555 ตลกโคตร...

จากนั้นฉันก็เข้าไปทักทายพี่เเจง พี่เชอร์รี่ ตอนนี้พวกเราก็ทำความรู้จักกัน ระหว่างกลุ่มคนที่ชื่นชอบเฉลียงเเละพี่จุ้ยเหมือนกัน จริงๆเเล้วก็คงเคยเห็นในเว็บเฉลียงกันเเหละ เเต่วันนี้ได้มีโอกาสนำคนรุ่นเก่า(บางคน)ได้เเก่ พี่ตัวเล็ก พี่อิคคิว เเละเมย์ เมล็ดฝัน ให้รู้จักกับคนรุ่นใหม่(บางคน) คือ พี่รี่กับพี่เเจงนั่นเอง

ตอนนี้พี่ๆเค้าเริ่มกลับกันเเล้ว ส่วนพี่เเจงกับพี่เชอร์รี่ยังยืนอยู่เเถวๆที่นั่งข้างที่จอดรถ ฉันเข้าไปแจมด้วย คือพี่ๆเค้ากำลังไรท์ซีดี พวกงานคอนเสิร์ตพี่จุ้ยเก่าๆกันอยู่ ฉันก็ได้อานิจสง เป็นซีดีคอนเสิร์ตพี่จุ้ยเก่าๆ ที่ฉันไม่เคยมีโอกาสได้ไปดูไปฟัง

รอๆ คุยๆ กว่าจะไรท์ซีดีกันเสร็จก็นานอยู่พอสมควรเลย พี่จุ้ยที่ยืนคุยอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก ก็เดินเข้ามาทักทาย ในที่สุด .... (เค้าคงเห็นพวกเราคุยกันอยู่นานเเล้วล่ะ มีโน๊ตบุ๊คสองตัววางอยู่ เลยอยากเข้ามาคุย 55)

(บทสนทนานี้เเค่คร่าวๆ เพราะฉันก็ไม่ค่อยมีสติจะจดจำคำพูดได้ครบถ้วนสมบูรณ์เท่าไหร่)

พี่จุ้ย - โอว นี่ทำเเจกกันสดๆเลยหรอ
พวกเรา - ฮา
คุยเรื่อง ดีวีดี พวกงานคอนเสิร์ตอะไรพวกนี้ ถามพี่จุ้ยว่าจะมีออกมาขายไหม พี่จุ้ยบอกยังไม่รู้เลย พี่ก็ยังไม่เห็นจะได้ดูเลยเหมือนกัน เเต่ก็คิดว่า น่าจะมีเอามารวมๆขาย อะไรเเบบนี้ เเล้วพี่เเกก็พูดถึงงานฟูลมูนที่เกาะพะงัน
พี่จุ้ย - เคยได้ยินมั้ย งานฟูลมูนที่พะงันน่ะ (พยักหน้าหงึกหงัก) รู้มั้ย พอตอนเช้านะ ก็จะมีพวกซีดีออกมาขายเลย กันสดๆร้อนๆ
พวกเรา - (ทำหน้าฮือฮา หรอ อืมมม)
เเล้วก็คุยกันเรื่องเพลง
พี่จุ้ยเข้ามานั่งตรงถัดจากฉันไปไม่มากนัก คุยกะพวกเรา
พี่รี่ - ชอบเพลง "คิดถึงอย่างเเรง" เวอร์ชั่นนี้มากเลยค่ะพี่
ฉัน - เเอมชอบฟังเพลงนี้อ่ะคะพี่จุ้ย (แอบนึกชื่อเพลงไม่ออก พูดตะกุกตะกัก) เพลงความจำสั้น ความฝันยาว
พี่จุ้ย - เออ ใช่ๆ (เเทรกขึ้นมาดังๆ)
ฉัน - เเต่ส่วนมากพี่จุ้ยไม่ค่อยเล่น พี่จุ้ยชอบเล่นเพลงเหมือนๆเดิม
พี่จุ้ย - พี่ก็ชอบ ลืมไปเลยว่ามีเพลงนี้
เเล้วก็คุยเรื่องเพลงต่ออีกนิดหน่อย

สักพัก พี่ๆนักดนตรีเข้ามาลาพี่จุ้ย คนที่ทำกีตาร์ตัวใหม่ให้พี่จุ้ยเอากีตาร์มาให้พี่จุ้ย พูดคุยเรื่องที่ว่าเสียงทำไมมันเเปล่งๆ เเต่พี่จุ้ยก็บอกว่า ชอบกีตาร์ตัวนี้ ตัวเล็กดี พกง่าย พี่จ๋าก็เข้ามาคุยเรื่องกีตาร์ด้วย ได้ที...พี่จุ้ยเลยลองเล่นกีตาร์ตัวใหม่ เพลง "คิดถึงอย่างเเรง" ฉัน พี่เเจง พี่รี่ ก็เลยได้ฟังเพลงพี่จุ้ยอีกรอบอยู่ตรงนั้นสดๆเเบบใกล้ๆ รีบหยิบกล้องมาถ่ายอีกรอบ เลยมีรูปพี่จุ้ย พี่จ๋า พี่คนทำกีตาร์ติดมาในรูปด้วย

พอเล่นเสร็จ พี่จุ้ยพูดว่า "เวอร์ชั่นนี้เพราะกว่าเมื่อกี้อีก" 555 ตลกดี เเต่ความจริงคือ พี่จุ้ย ร้องเเค่ประโยคเดียวเอง

ตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้คุยกับพี่จุ้ยเท่าไหร่เเล้ว เพราะพี่เค้ากำลังคุยอยู่กับพวกนักดนตรี (เเต่ฉันยังเเอบได้ยินอยู่ว่า กีตาร์ตัวนี้ทำจากไม้ตาลเเละไม้มะพร้าว) ส่วนพวกเราก็รอๆ กว่าที่ซีดีจะไรท์เสร็จ สุดท้าย พี่จุ้ย พี่จ๋า พี่นุ่มนิ่ม เเละพี่ๆนักดนตรีก็กลับกันไปซะก่อน

ฉันก็ไหว้พี่จุ้ย พี่จ๋า อำลากันไป พร้อมกับรอยยิ้มที่ปรากฏอยู่ไม่จางหาย
...รอยยิ้มพี่จุ้ยยังคงปรากฏอยู่ในความทรงจำฉัน เช่นเดียวกัน รอยยิ้มของฉันก็ยังคงอยู่ที่มุมปากอยู่เลย....

สุดท้าย พวกเราก็เสร็จภาระกิจ เเยกย้ายกันกลับบ้านไป ฉันไปกินข้าว(อาหารอิตาลี่เชียวนา)กับพี่รี่เเละเพื่อนพี่รี่เเถวๆบางลำภู นั่งเมาส์คุยเรื่องพี่จุ้ยกัน เเต่ฉันรู้สึกได้หน่อยๆว่า สมองฉันค่อนข้างเเรมต่ำ เนื่องมาจากกำลังพยายามจดจำเรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อครู่นี้ให้จำได้นานที่สุดอยู่ อาการที่ออกมาเลยเหมือนคนกินอิ่ม นอนหลับ มีความสุข เเละอุ่นๆอยู่ในใจ พูดคุยได้ปกติอยู่นะ เเต่ดูเหมือนไม่คอยมีสติเทาไหร่นะสิ 555

ขอบคุณพี่รี่ กับเพื่อนพี่รี่ กับอาหารมื้อค่ำนี้ด้วยค่ะ ฉันกลับบ้าน อย่างมีความสุข เปิดฟังเพลงพี่จุ้ย ดูพวกคอนเสิร์ตเก่าๆ ที่ได้รับเเจกมา

ได้ฟัง CoverNight คอนเสิร์ต "คิดถึงเเฟนเก่า" ที่ของคลื่นกรีนเวฟจัด ฟังเเล้วชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่จุ้ยเอาเพลงเพราะมาร้องใหม่ เพราะมากๆจริงๆเลย
ทำให้ค่ำคืนนั้นเป็นคืนที่ยาวนาน ความอิ่มเอมในใจ เเละความไม่กลัวอะไร ฉันเลยเขียนเมลล์ส่งไปถึงพี่จุ้ยอีกครั้ง....


"วันที่โลกเหว่ว้า...อย่างน้อยมีเธอ"

พี่จุ้ยค่ะ

ขอบคุณมากที่มีคอนเสิร์ตวันนี้ที่มิวเซียมสยาม
เเม้ว่าจะเคยฟังหมดทุกเพลงเเล้ว เเม้ว่าจะเล่นในช่วงเวลาสั้นๆ เเต่ก็ถือว่า เป็นคอนเสิร์ตเล็กๆที่สนุกมากเลยค่ะ
เเละก็รู้สึกดีมากเลยที่พี่จุ้ยเเวะเข้ามาคุยกับเเอมเเละพวกพี่ๆที่ยืนไรท์ซีดีกันตรงนั้นตอนที่เค้าจะปิดมิวเซียมกันเเล้ว

ช่วงที่ผ่านมาช่วงนี้ เป็นช่วงที่ความสุขหล่นหายไปของชีวิต
สาเหตุจากเหตการณ์บ้านเมือง เเละสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ตอนนี้ด้วย
เเต่วันนี้ความสุขมันเริ่มกลับมาเเล้ว
จากเสียงเพลงของพี่ รวมไปถึงรอยยิ้มเเละเสียงหัวเราะ

เเล้วก็พบว่า เเอมได้หัวเราะ เเละได้มีรอยยิ้มกลับมาสู่ใบหน้าของตัวเองอีกครั้ง
ตอนนี้ก็ยิ้มอยู่ค่ะ เพราะกำลังฟัง "CoverNight คิดถึงเเฟนเก่า" ชอบมากๆเลยค่ะพี่

มีความสุขนะคะพี่จุ้ย
เจอกันโอกาสหน้าค่ะ

-แอม-


*******************************************************************************


ปล. พี่จุ้ยตอบเมลล์มาในวันถัดมาว่า

"
ซีดี
ถ้ามี
แบ่งให้
ข้าพเจ้าดูชม
บ้างเน้อ
"



ฉันได้อ่านเเล้ว อมยิ้ม ยิ้มมมมมมมมมม........ มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ ทำไมก็ไม่รู้..... ผู้ชายคนนี้ เปลี่ยนโลกของฉันได้จริงๆ

Create Date : 01 ธันวาคม 2551
Last Update : 1 ธันวาคม 2551 9:36:45 น.		8 comments
Counter : 784 Pageviews.
Share Tweet