Bloggang.com : ample preme : ฟ้าครึ้มฝน

ฟ้าครึ้มฝน

อืม ....ฉันชอบจังคำนี้ฟ้าครึ้มฝน...... มันมองเห็นภาพ ท้องฟ้าที่มัวหม่น มืดครึ้ม มันดูเศร้า เหงา อาจเป็นเพราะความรู้สึกของฉันตอนนี้มันเป็นแบบนั้น...เสียใจ หมดหวัง ไม่อยากหวังอะไรกับใครอีก เพราะสิ่งทีได้คืนมาก็คือเจ็บ...
ฉันได้เห็นสัจจธรรมก็ตอนนี้แหละ ทำสิ่งเลวร้าย ผลก็คือความทุกข์ทรมาน ทำไมฉันทำร้ายตัวเองอย่างนี้นะ แค่นั้นยังไม่พอฉันกำลังทำร้ายทุกคนที่ให้ความรักฉัน ฉันจะทำอย่างไรดี ฉันหาทางออกให้ตัวเองยังไง ........ฉันเฝ้าถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ว่าฉันเป็นอะไร ฉันทำอะไร แล้วต่อไปมันจะเป็นอย่างไร มันจะจบอย่างไร อะไรคือจริง อะไรคือไม่จริง......ช่างโง่เสียเหลือเกิน น่าจะรู้แต่แรกแล้ว แต่ไม่ยอมทีจะรับเอง ฉันหลอกตัวเองมาตลอด.........แล้วยังเปิดช่องให้คนอื่นมาหลอกด้วย ความจริงก็คือฉันรู้แต่ไม่ยอมรับรู้มันต่างหาก....รู้มาตลอด ช่างเขลา และน่าสมเพชเหลือเกิน พอเสียที หยุดเสียทีได้ไหม ฉันบอกกับตัวเอง เห็นแล้วรู้แล้ว และมันจะเกิดประโยชน์อะไรอีก ยังจะไขว่คว้าหาอะไรอีกไม่มีอะไรที่เป็นของเรา อย่างแท้จริงหรอก
ที่ผ่านเข้ามาก็แค่ฝันร้าย ที่แวะเข้ามาทักทาย เป็นแค่ปีศาจร้ายที่เข้ามาหลอกหลอน มาลองใจ และเราเองก็หลงกล
เดินตามไป ในเส้นทางที่มืดมนนั้น ทางที่มันเต็มไปด้วยขวากหนาม ที่มาเกาะเกี่ยวจนเกิดบาดแผล จนเลือด ซิบไปทั้งตัว ทั้งใจ ฉันเคยอ่านข้อเขียนของใครคนหนึ่งที่เคยเขียนไว้ เมื่อหลายปีก่อนแต่มันยังฝังแนบแน่นอยู่ในความทรงจำ " ความซื่อสัตย์นั้นไม่มีหรอก มีแต่ซื่ออย่างสัตว์...ยามที่เราขุนมันอย่างเต็มที่มันก็จะจงรักภักดีกับเรา...แต่ยามใดที่เราเผลอเรอ มันก็พร้อมที่จะแว้งขบกัดเรา...เช่นกัน! มนุษย์เป็นสัตว์โลกที่ดีที่สุดที่ธรรมชาติ สร้างสรรค์มา.....และก็เป็นสัตว์โลกที่เลวที่สุด ที่ธรรมชาติให้มาด้วย.....ฉันเคย " ขุน "สัตว์โลกนี้มานักต่อนัก ให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันมีอยู่ แต่ฉันก็ไม่เคยได้รับอะไร เป็นสิ่งตอบแทน นอกจากแผลหัวใจ ครั้งแล้วครั้งเล่า เจ็บจนชา........และบัดนี้เปลี่ยนเป็นความด้านต่อชีวิต ...." ฉันชอบและอ่านซ้ำไปซ้ำมาจนจำขึ้นใจ และรู้สึกยกย่องคนเขียน ที่ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ ถึงแม้ว่ากว่าที่เธอจะผ่านมาได้ต้องถูกทดลองมาแล้วหลายครั้งและเธอก็เก่งที่ผ่านมาได้ทุกครั้ง หันกลับมาดูตัวเอง ทำไมจะต้องรออะไรอีก เพื่อนคนหนึ่งซึ่งไม่เคยเห็นหน้าไม่เคยรู้จักกันมากไปกว่า ตัวหนังสือที่ส่งโต้ตอบกัน เค้าว่า สิ่งที่ควรจบก็ควรจบ ให้เหมือนว่าเราดูภาพยนต์ พอจบเรื่องก็เดินออกมาเสีย ทุกอย่างเรากำลังเรียนรู้ พอถึงเวลาก็สอบ จะได้หรือตกก็ตัวเราเองอีกนั่นแหละ

Create Date : 03 เมษายน 2550

Last Update : 21 กรกฎาคม 2550 18:37:37 น.

2 comments

Counter : 1303 Pageviews.

รัก สุข ทุกข์ สวย งาม ชอบ ไม่ชอบ เราปรุงแต่งจิตขึ้นมาครับ อย่าคิดมากนะครับ ขอให้มีความสุขกับวันฟ้าครึ้มฝนครับ

โดย: เป้ IP: 125.26.9.39 วันที่: 9 เมษายน 2552 เวลา:14:32:43 น.

น่ารักมาก

โดย: มา IP: 202.29.233.178 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:9:34:08 น.