~38w1d~ พุงโย้ไปหาหมอตามนัด
หวัดดีจ้า หมูน้อยสุดหล่อของแม่หมู เมื่อวานวันที่ 25 ธค แม่หอบหมูน้อยในพุงโย้ๆ ไปหาคุณหมอตามนัด วันนี้พ่อหมูไปทำงานตั้งแต่ 6 โมงเช้า เลยไม่ได้พาเราไป มีแต่คุณปู่พาไป ไปถึงแม่ก้ไปชั่งน้ำหนัก แม่เจ้า!!! อาทิตย์เดียวขึ้นมา 2 โลกว่า - -* (เมื่อวันที่ 18 ธค ชั่งได้ 75.60 แต่วันนี้ชั่งได้ 77.50 แอบโกงบอกหมอแค่ 77 กลัวโดนบ่น T^T) แต่คงเพราะแม่นอนเยอะมากช่วงนี้ หมูน้อยเลยได้โอกาสทำน้ำหนักตัวใช่มั๊ยลูก เพราะแม่แทบไม่ได้กินของหวานๆเลย ดีละ แม่ได้หยุดพักงานแล้ว ก็จะนอนๆๆๆ กินๆๆๆ แล้วก็นอนๆๆๆ หมูน้อยของแม่จะได้ออกมาตัวโต๊โต ดีมั๊ยจ๊ะ ลูกจ๋า ^_^ อะต่อๆๆ แล้วก้ไปตรวจฉี่ วัดความดัน ทุกอย่างปกติ แล้วไปรอตรวจท้อง ฟังเสียงหัวใจหมูน้อย ลูกแม่ท่าทางจะขี้อายเนอะ นอนคว่ำตลอด คุณป้าพยาบาลกว่าจะหามุมหัวใจลูกแม่เจอ เล่นเอาแม่ลุ้นทุกรอบเลย กว่าจะได้ยินเสียงหัวใจดวงน้อยๆของหมูน้อย แต่ผลก็ปกติดี ถึงจะเบาไปนิส เพราะหมูน้อยคว่ำตัวตลอดรุย - -" หัวใจเต้นถึง 146 แนะ อิอิ ดีกว่าทุกครั้งที่ผ่าน แล้ววัดขนาดมดลูก ได้ 36 ขนาดมาตรฐานตามอายุครรภ์ สรุปดีหมด แล้วก็ไปรอพบคุณหมอ วันนี้ได้เจอแต่หมอเวร (เลยมะโดนบ่นเรื่องน้ำหนัก หุหุ)คุณหมอก็ถามอาการ มีท้องแข็งอะไรบ้างมั๊ย แม่ก็ตอบว่า ไม่มีเลยคะหมอ หมอก็ถามยิ้มๆ ไม่มีเลยหรอ คะไม่มีเลยคะ คุณหมอก็เลยเน้นย้ำเรื่องนับลูกดิ้น กับถ้ามีอาการอะไรก่อนนัดถัดไปให้มารพ.เลยนะ แม่ก็คะๆๆ และแม่เลยบอกคุณหมอว่า นอนกลางคืนหลับไม่สนิท แสบลิ้นปี่ คล้ายกรดไหลย้อน ทำให้ตื่นบ่อย คุณหมอเลยให้ยาลดกรดมากินด้วย ยาน้ำขาวๆ อี๊...ไม่ชอบที่สุดเลย แต่เพื่อจะได้นอนหลับเยอะๆ ให้หมูน้อยได้พักผ่อนเยอะๆ แม่ก็กินจ๊ะ เพื่อหมูน้อย แม่ทำได้ทุกอย่าง สู้ๆ!!! จากนั้นก็ไปรอรับยา จ่ายเงินเฉพาะยาที่เบิกของหลวงไม่ได้ 60 บาท แล้วก็กลับบ้านกัน อ่อ ก่อนกลับ แม่พาคุณปู่ไปกินก๊วยเตี๋ยวเจ้าโปรดของแม่ด้วยแระ กินไปคนละ 2 ชามเลย แม่ต่อด้วยน้ำแข็งใสอีกด้วย อิ่ม ม ม ม มากกกกกกกกกกกกกกกก แล้วถึงกลับบ้านกัน มาอัพเดทอาการของแม่หมูช่วงนี้กันมั่งดีกว่าเนอะ เจ็บจิ๊มิ, ท้องแข็ง : ไม่มีเลย ยังลันล้าได้สบาย มีแต่ลุกนั่งลำบากนิส หนักท้องนิสนุง นอกจากนอนเป็นพยูนเกยหาดแล้ว ต้องแปลงร่างเป็นตุ๊กแก เกาะผนังเวลาจะลุกนั่ง T^T ท่านอน : ต้องตะแคงขวาเท่านั้น หรือไม่ก็นอนหงาย ตอนหัวรุ่ง ตอนค่ำๆนอนไม่ได้เนื่องจากกินมากไป หุหุ เช้ามาท้องยุบ เลยนอนหงายได้แระ แต่นอนตะแคงซ้ายไม่ได้เลย เหมือนท้องจะเป็นตะคริวหรือท้องแข็งก็ไม่รู้ ทำให้ตื่นทุกทีที่เผลอพลิกตัวมาตะแคงซ้าย พอตะแคงขวาก้หลับได้เหมือนเดิม หมูน้อยคงจะชอบตะแคงขวา เพราะก้นหมูน้อยค่อนมาทางสีข้างขวาของแม่ตลอดเลย อาการที่เห็นชัดม๊ากมาก : ขา,เท้าบวมมมมม ตาตงตาตุ่มไปเที่ยวหมด ข้อนิ้วก้มะเห็น บวมอย่างเห็นได้ชัด เดินลากขาแระตอนนี้ ด้วยความที่หนักมาก ก็อาศัยนอนยกขาสูงๆไว้ บางครั้งก็เรียกใช้บริการหมอนวดจำเป็น (พ่อหมู) มานวดๆๆๆให้ ก็ค่อยยังชั่ว พอลุกเดินไปมาได้เปปนุง ก็บวมฉึ่งอีก T_T  อีกเท้าเป็นตัวประกอบ (ของพ่อหมู จะประกอบทะไมเนี้ย ย ย)
นอนแต่ละครั้งไม่อยากจะลุกเร้ย ตอนนี้เรยเรียกใช้แต่พ่อหมู "ตัวเองง ง ง ง ง...(เงียบ) ตัวเอ๊งงงงงงงงงง..." "หืม (กะลังนั่งเล่นเกมส์ -*-)" "เอานี่ให้โหน่ย ยย ย...เอานั่นให้โหน่ยยยย" "อืม เด่ว" -*- ดูจิ สุดท้ายก้ลุกเองดีกว่า โป้ง!!! งอลพ่อหมูแระ แม่ก็จะฟ้องลูกว่าพ่อไม่สนใจลูกเลย พ่อหมูหันขวับรีบมาบัดนาว "ใครว่าพ่อไม่สนใจ พ่อมาแล้วนี่ไง" ส่วนหมูน้อยได้ยินเสียงพ่อเท่านั้น ดิ้นปุงๆเยย น่าน้อยใจชะมัด แม่พูดด้วยละเงียบเชียบ พ่อหมูก้สบตากะแม่ ส่อแววชัยชนะ เหอะ ไว้ไม่อยู่ก่อนเหอะ แม่จะกล่อมให้หมูน้อยฟังแต่แม่คนเดียวรุย T^T สุดท้ายยยยแต่ไม่ท้ายสุดดดด อัพรุปพุงโย้ๆก่อนดีกว่า 
และขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่แวะเวียนเข้ามานะคะ ใกล้ๆแล้ว จะได้เห็นหมูน้อยสุดหล่อแย้ว ว ว ว
Create Date : 26 ธันวาคม 2552 |
Last Update : 26 ธันวาคม 2552 9:58:29 น. |
|
3 comments
|
Counter : 941 Pageviews. |
 |
|
เรายังมีไฟในใจให้สร้างสรรค์
กาลเวลาหมุนไปล่วงเลยวัน
ยังเก็บฝันไห้ไปไม่รอรี
ขอให้ชีวิตมีแต่ความสุข
ปราศจากโรคภัยด้วยหลีกลี้
หายทุกข์โศกโรคภ้ยมีแต่สิ่งดี
ทุกโมงยามราตรีปีใหม่เอย