หวัดดีจ้า หมูน้อยของแม่

วันนี้แม่มาขออัพเดทรายการท่องเที่ยวของแม่หมูหน่อย หุหุ วันนี้หมูน้อยได้ 37 สัปดาห์ 3 วันแล้วน๊า หมูน้อยยังคงสงบเสงี่ยมเหมือนเดิม ไม่มีอาการท้องแข็ง หรือเจ็บจี๊ดประการใดๆ แต่ก็ยังดิ้นสม่ำเสมอ ออกแนวๆ ปูดๆมากกว่า มาดูกันดีกว่าว่า แม่หมูพาหมูน้อยไปเที่ยวหรือมีเหตุการณ์ระทึกอะไรบ้าง - -"

16 ธันวาคม 2552 (36 สัปดาห์ 6 วัน)

แม่ได้ไปทำบุญเลี้ยงพระกับพ่อหมู คุณย่า และพี่ๆที่ทำงานแม่ มีพระมาสอบปฏิบัติธรรมตั้ง 500 รูปแนะ ก็เลยหอบท้องโย้ๆ ไปทำบุญซะหน่อย ขอพรให้หมูน้อยคลอดง่ายๆ เลี้ยงง่ายๆ เป็นเด็กน่ารักของพ่อและแม่ ของคุณตาคุณยาย คุณปู่คุณย่า และคุณป้าด้วย จากนั้นก็กลับมาทำงานต่อตอนบ่าย ส่วนพ่อหมูก็กลับบ้านไปกับคุณย่า เตรียมตัวไปทำงานต่อ

17 ธันวาคม 2552 (37สัปดาห์เป๊ะๆ)

วันนี้แม่หมูท้องเสียอย่างรุนแรง - -" โดยสันนิษฐานจากก๋วยเตี๋ยวต้มยำเมื่อกลางวัน ทั้งถ่ายท้อง 4 - 5 ครั้ง กับจุดเสียดแน่น แม่ไม่กล้ากินยาอะไรเลย กลัวจะมีผลกับลูก เลยกินแต่ยาลมบรรเทาอาการจุกเสียด ตอนเย็นคุณย่าก็ต้มข้าวต้มหมูให้กินแล้วก็นอนยาวเลย ลุกมาถ่ายอีกเกือบทั้งคืน พ่อหมูเลิกงานมาเที่ยงคืน ปลุกให้แม่กินข้าวอีกนิด หมูน้อยก็ดิ้นมากมาย คงหิวใช่มั๊ยลูก แม่กินข้าวนิดเดียวเอง พอได้กินข้าวต้มอีกนิดรอบเที่ยงคืน ถึงได้หลับได้ หมูน้อยก้หยุดดิ้น T^T แม่จะระวังตัวให้มากกว่านี้นะจ๊ะ

18 ธันวาคม 2552 (37 สัปดาห์ 1 วัน)

วันนี้ไปหาคุณหมอที่รพ.ตามนัด ไปถึงชั่งน้ำหนักขึ้นมาเป็น 75.60 - -* (แม่ชั่งตอนเช้า 74 เองนะ) แล้วก็วัดความดัน ตรวจฉี่ปกติ ไปรอคิววัดเสียงหัวใจหมูน้อย เต้นเบ๊าเบามากเลย คงจะคว่ำตัวอยู่ใช่มั๊ยลูกแม่ T_T ได้ฟังเป๊บเดียวเอง ป้าพยาบาลก็ให้ไปรอพบคุณหมอ (หมอเจ้าประจำ) ก็ตรวจถามปกติ แม่เลยถามเรื่องที่แม่สงสัยเรื่องการนับลูกดิ้น ปกติแม่จะนับหมูน้อยดิ้นตอนกลางคืน แม่ต้องคอยปลุกคอยลูบให้หมูน้อยดิ้นตลอด แม่เลยถามคุณหมอว่า จำเป็นต้องกระตุ้นหรือป่าวตอนนับ คุณหมอก็บอกว่าไม่จำเป็น ให้นับไปเรื่อยๆ ยังไงก็น่าจะครบภายใน 4 ชั่วโมง ดิ้นแรงดิ้นเบาไม่ใช่ปัญหา ขอให้ดิ้นสม่ำเสมอเป็นพอ (แม่ไม่เคยอยู่ถึง 4 ชั่วโมงเลย หลับก่อนทุกที แต่ก็นับครบก่อนแม่หลับนะลูกจ๋า ^_^) แล้วคุณหมอก็ดูในสมุดบันทึกของแม่ แม่ให้ประวัติว่าเมื่อวานท้องเสียถ่ายทั้งคืน คุณหมอเลยแนะนำว่า ให้กินเกลือแร่ได้ ทดแทนน้ำที่เสียไป แต่ยาอื่นห้ามกิน แล้วให้มาพบหมอ จากนั้นก็ลากลับ ไม่มียาบำรุงเพราะยาเก่ายังมีอยู่ อ้อ นัดหน้า 25 ธ.ค. (ตอนแรกคุณหมอจะนัดแม่วันที่ 6 มค ก่อนกำหนดหมูน้อยอุแว้ 1 วัน - -* คุณหมอขา อิชั้นจะ40w แล้วนะคะ แทนที่จะนัดทุกอาทิตย์ เล่นข้ามไป 3 อาทิตย์เลยเร้อ - -") ก่อนกลับแม่ถามคุณหมอให้ชัวอีกที วันปีใหม่คุณหมอไม่ไปไหนไช่ปะคะ เผื่ออิชั้นจะมาเบ่ง คุณหมอก็ตอบแบบ - -" คะ อยู่คะ (หมอผู้ชายนะคะ ก็ดีอย่างจะได้ไม่ต้องอายหมอเท่าไหร เหอๆ)

20 ธันวาคม 2552 (37 สัปดาห์ 3 วัน)

วันนี้ไปงานแต่งงานของพี่เป้ พี่ที่ทำงานของแม่เอง หุหุ งานจัดช่วงเช้า เลยไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร แต่พ่อหมูจิ ทำงานกะบ่ายแล้วต่อโอทีออกงาน6 โมงเช้าเลย กลับมานอนได้เปปเดียวก็ต้องไปงานแต่งเป็นเพื่อนแม่แล้ว ก็โอเค งานจัดสวยดี พี่เป้กะเจ้าสาวก็หล่อสวยเชียว แม่เก็บภาพมาฝากหมูน้อยด้วย อิอิ ไปถึงก็ทานๆๆๆแล้วก็กลับ อิอิ กลับมาตอนบ่ายโมงแล้ว แม่กะว่าจะมารีดผ้าหมูน้อยเตรียมลงกระเป๋าซะหน่อย แต่เหนื่อยเหลือเกิน เลยหลับอุตุ กลายเป็นคุณย่าทำให้แทน กว่าแม่จะตื่นก็ 6 โมงเย็นแล้ว ช่วงนี้ถ้าอยู่บ้าน แม่จะหลับตอนบ่ายยาวถึงเย็นเลย หมูน้อยคงได้พักผ่อนเต็มที่เลยอะจิ เด่วแม่จะไปทำงานอีก 4 วัน แม่ก็จะหยุดพักแล้ว นอนๆๆให้หมูน้อยตัวโตๆ

อะ จะสี่ทุ่มแล้ว พ่อหมูไปทำงานแล้ว มาจุ๊บราตรีสวัสดิ์กะแม่กะหมูน้อยแล้ว เด่วแม่ก็นอนดีกว่า (นอนมากี่ชั่วโมงแล้วเนี้ย นอนอีกแระ - -*) ฝันดีนะจ๊ะ หมูน้อยลูกรักของแม่ เมื่อกี้ตอนแม่นอนดูหนัง หมูน้อยขยับปูดซ้ายปูดขวานานมาก พ่อหมูก็มานั่งดูแล้วยิ้มมมมมมมม คงจะดีใจที่เห็นหมูน้อยแข็งแรงดี อีกไม่นานแล้วน๊าลูกจ๋า จะได้มาดิ้นในอ้อมกอดของพ่อหมูกับแม่หมูแล้ว ทุกคนรอหนูอยู่น๊า บ๊ายบายๆ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

Create Date : 20 ธันวาคม 2552
Last Update : 20 ธันวาคม 2552 21:42:51 น.		5 comments
Counter : 1001 Pageviews.
Share Tweet