Group Blog All Blog
|
จะผ่านไปอีก ปีแล้วนะ..รักของเรา ก็เหมือนกับความรัก ของเราสองคน นาน...แล้วนะที่รักและคบกันมา ตั้งแต่ต้นเดือนธันวาคม พ.ศ 2543 มาจนปีนี้ นับดิว่ากี่ปี แต่เราก็ยังไม่พร้อมกันเลยกับคำว่า แต่งงาน ....ไม่รู้ทำไม พอเธอพร้อม ฉันไม่อยาก พอเธออยาก ฉันไม่พร้อม ...เราสองคนนี่หาความพอดีไม่ได้เลยจริง ๆ แต่ก็ขอบใจนะ ที่ยังมีการให้ทางผู้ใหญ่มาพูดจาทาบทามไว้ .. ก็รู้สึกดีค่ะ ...ที่ทำให้เรามั่นใจมากขึ้น ทุกวันนี้...แค่ได้เห็นเธอยิ้ม ได้เห็นเธออารมณ์ดี หัวเราะ เท่านี้ก็ดีใจแล้ว...เพราะฉันเบื่อ อาการหน้าบึ้ง เบื่อ ..ไม่อยากเห็นอะไรที่ทำให้หัวใจมันห่อเหี่ยว เพราะไม่รู้ว่าเราสองคนจะได้ยิ้มให้กันอีกนานแค่ไหน..ร่างกายที่อ่อนแอ ไม่รู้เมื่อไหร่จะล้ม แล้วไม่ฟื้น ไม่รู้เมื่อไหร่ จะไปจากโลกใบนี้ ไม่ได้ขู่ ไม่ได้พูดให้กลัว แต่...คิดไว้แล้วว่าคนเรา ไม่มีอะไรที่ยั่งยืน แม้แต่ร่างกายของเราเอง อนิจจัง สังขาร ไม่เที่ยง แต่ทุกวันนี้ เวลานี้ ฉันจะพยายามประคองตัวเองให้มีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อ ความรักของเราสองคน เพื่ออะไรก็ได้ที่เป็นความสุข ถึงแม้พ.ศจะเปลี่ยน แต่สิ่งที่อยู่ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง แน่นอน ... ใจฉันก็รอ รอเธอไม่เปลี่ยนแปลง จะรักษา หัวใจดวงนี้ ให้แข็งแรง เพื่อแสดงให้เธอเห็น ... ว่าไม่อ่อนแอ ขอแค่เพียง ทุกพ.ศ นั้นมีเธอ ขอให้เธอ อยู่เคียงข้าง ตลอดไป แม้ว่าเดือน จะเคลื่อนผ่าน สักเท่าใด ก็จะยอม มอบหัวใจ แด่เธอ ...ผู้เดียว ขอให้มีความสุขครับ
โดย: komyooth วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:13:48:46 น.
|
นึกว่าคัย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Free Clock Friends Blog
Link |