|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
หกคืนในโรงพยาบาลกับต่อมน้ำเหลืองอักเสบ
พี่แอมป์เดี้ยงเสียแล้ว
เป็นต่อมน้ำเหลืองบริเวณคออักเสบ ตอนแรกไข้สูง เริ่มลดลงบ้างในวันถัดมา แต่ก็กลับไข้สูงขึ้นอีก ไปหาหมอแล้ว หมอเลยให้เข้านอนในโรงพยาบาลเลยเนื่องจากยาทานน่าจะไม่อยู่ ต้องฉีดเอา นอนโรงพยาบาลไข้ก็เริ่มลด แต่ภรรยาบอกว่ามีการเจ็บจากเข็มที่ต้องจิ้มใหม่เมื่อหลุดหรือยาไม่เข้า พี่แอมป์ร้องไห้ น้องอะตอมก็ร้องไห้ไปด้วย
วันที่สองที่นอนโรงพยาบาล ผมก็กลับมาถึงโรงพยาบาล ต่อมน้ำเหลืองยังบวมอยู่ แต่ไข้ลดลงแล้วในตอนกลางวัน ประมาณ ๓๘ องศาเซลเซียส
ตอนเย็นคุณหมอมาดูและบอกว่าไข้ลดลง แต่อาจจะต้องให้ยาทางเข็มเป็นเวลา ๗ วัน จึงจะครบ แต่อาจออกจากโรงพยาบาลก่อนหากไข้ลด แล้วค่อยมาให้ยาทุก ๘ ชม. ซึ่งดูลำบากเหมือนกัน เลยคุยกับภรรยาแนวโน้มน่าจะอยู่โรงพยาบาลจนครบ แต่วันจันทร์เขามีสอบ (เข้าโรงพยาบาลวันพฤหัส) ก็คงขอเลื่อนไปก่อน ทางโรงเรียนก็ไม่ว่าอะไร
คุณหมอบอกว่าการทานยาบางทีไปไม่ถึงต่อมน้ำเหลือง เลยต้องให้ยาทางเข็ม
พอตกกลางคืนสามทุ่มครึ่ง ไข้ขึ้น ๓๙.๕ องศาเซลเซียส อีก นางพยาบาลเลยเช็ดตัว และให้ยาทาน แล้วจะมีให้ยาทางเข็มรอบดึกอีกครั้ง
วันที่สามที่นอนโรงพยาบาล เป็นวันเสาร์ที่ ๑๖ ธันวาคม ๒๕๔๙ ผมตื่นเช้า อ่านหนังสือ เจ้าหงิญ ครึ่งเล่มที่เหลือจนจบ วันนี้อ่านรู้เรื่อง รีบอาบน้ำ เปิดรายการทุ่งแสงตะวัน เขาเที่ยวจังหวัดน่านกัน เป็นเวลาเดียวกับพยาบาลมาวัดไข้ วัดได้ ๓๗.๕ องศาเซลเซียส มีไข้เล็กน้อย ตอนคุณหมอมา แกก็บอกว่าไข้จะมีแกว่งบ้างแต่พีคจะไม่สูงเท่าก่อนให้ยาซึ่งสูงกว่า ๔๐ องศาเซลเซียส
หลังหมอมาก็เล่นได้ตลอด เข็นรถเด็กเล่นได้ตลอด ลงลิฟท์ไปชั้นล่าง ๒ ครั้ง ก่อนอาหารกลางวันมีเพื่อนมาเยี่ยม จากนั้นทานข้าว และทานแบรนด์เด็ก และรังนก
ตอนเย็น ๑๗.๓๐ น. วัดไข้ได้ ๓๘.๔ องศาเซลเซียส เริ่มสูงอีกแล้ว ก็เลยต้องเช็ดตัว เห็นลูกท่าทางเจ็บเวลาให้ยาทางเข็ม แล้วสงสารจับใจ สุดท้ายต้องเปลี่ยนแขนที่ให้ยาจากซ้ายไปขวา ตอนเข็มเจาะลูกร้องลั่นเลย ถามแอมป์บอกเจาะแขนซ้ายมา ๒ ครั้ง ส่วนแขนขวาเป็นครั้งที่ ๓ แล้ว ครบ ๗ วันจะเจาะกันกีี่ทีเนี่ย
ให้ยาเสร็จไปรับยายและน้องอะตอม เลยไม่ได้เจอหมอ เห็นพยาบาลว่าหมอบอกว่าอาจต้องเปลียนยาหากไข้ไม่ลดคืนนี้ ทำไมไม่เปลี่ยนไปเลยหนอ แล้วคุณพ่อแพ้ Amoxy ลูกจะแพ้ไหมเนี่ย (ถามคุณหมอแล้วไม่เกี่ยว)
ตอนค่ำวัดไข้ได้ ๓๗.๕ องศาเซลเซียส มีไข้เล็กน้อย
ตกลงจะย้ายไปโรงพยาบาลศิครินทร์ที่หาดใหญ่แทน ในวันพรุ่งนี้ จะได้ใกล้ญาติๆ และเพื่อนที่เป็นพยาบาล
กลางดึกไข้ขึ้นสูงอีกแล้ว ยายต้องขอยามากินลดไข้ ผมหลับๆ ตื่นๆ
วันที่สี่ วันอาทิตย์ ที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๔๙ เกือบเที่ยงวัดไข้ก็ยังมีไข้อยู่ ขอคุณหมอไปหาดใหญ่ ท่านก็ทำใบส่งตัวอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง ช่องการวินิจฉัยโรคเขียนว่า Lipyhadel (ไม่รู้แกะลายมือถูกไหม) คุณหมอบอกว่าคงต้องให้ยาแรงขึ้น ก็คงไปให้ต่อที่หาดใหญ่
หมอตรวจเสร็จก็เริ่มขนของ และติดต่อเรื่องการเงินและประกัน
น้องแอมป์ยังคงรับยามื้อเที่ยงต่อ จากนั้นเมื่อคุณแม่เสร็จงานก็เริ่มเดินทางจากสุราษฎร์ธานีสู่หาดใหญ่ตอนบ่ายสอง ถึงโรงพยาบาลศิครินทร์ หาดใหญ่ ๑๗.๓๐ น. ตรวจกับคุณหมอเอกภพ ที่บ้านอยู่ใกล้กันที่สงขลา แล้ว Admitted เข้าห้อง ๙๒๓ เจ้าหน้าที่บอกว่าเป็นห้องเดิมที่แอมป์เคยมานอน เขาเก็บประวัติไว้ ฝากไข้กับคุณหมอนุชจรินทร์ กำลังท้องอยู่ เห็นว่าลูกสาวคู่เหมือนเรา
คุณหมอสันนิษฐานเสียหลายโรค ถูกใจคุณแม่เลย เริ่มจากต่อมน้ำเหลืองติดเชื้อแบคทีเรีย คุณหมอคลำที่คอดู แกบอกว่ามีหลายเม็ด แต่คุณหมอนุชจรินทร์บอกว่าไม่น่ามาจากฟันผุ เพราะมีเพียงซี่เดียว ซี่อื่นก็อุดหมดแล้ว
หรืออาจจะเป็นต่อมน้ำเหลืองบริเวณหู (ไม่ค่อยแน่ใจ)บวม จะสัมพันธ์กับที่ปอด เลยขอ X-Ray ปอดประกอบ
อีกสันนิษฐานคือ วัณโรคต่อมน้ำเหลือง ก็ถามว่าญาติๆ มีใครเป็นไหม ตอนนั้น ปู่่ ย่า ยาย อยู่พร้อมหน้า เลยช่วยกันตอบว่าไม่มี คุณหมอขอทดสอบใต้ท้องแขน ดูว่าขึ้นเม็ดไหม หากมีจะเป็นวัณโรค ซึ่งปกติจะติดจากผู้ใหญ่ ส่วนเรื่องว่ายน้ำนาน ๓ ชั่วโมง ที่คุณแม่สงสัย คุณหมอบอกว่าปกติวัณโรคจะไม่ติดจากเด็กถึงเด็ก เลยตกไปก่อน การทดสอบวัณโรคใช้เวลา ๓ วัน
ตอนนี้เลยให้ยาฆ่าเชื้ออีกแบบต่อจากที่สุราษฎร์ฯ หากเป็นเพราะแบคทีเรีย ๒ วันน่าจะหาย พอดีวันที่ ๓ ผลวัณโรคต่อมน้ำเหลืองออก จะได้สรุปได้
รู้สึกหมออธิบายดี ทุกคนพอใจ
คุณปู่ คุณย่าเดินทางกลับ ผมและภรรยาไปทานหมี่ไก่ อาหารสมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่ทุกครั้งมาหาดใหญ่ต้องทาน พรุ่งนี้ก็แยกย้ายไปทำงาน คุณยายและน้องอะตอมเฝ้าที่โรงพยาบาล
กลางดึกไข้สูงต้องเช็ดตัว ตีสามไข้ลดแล้ว
นอนโรงพยาบาลมาสี่คืนแล้วนะ (พฤหัสบดี - อาทิตย์)
เช้าพ่อกับแม่ไปทำงานตั้งแต่เช้า ตอนเย็นโทรศัพท์ถามข่าวคราว คุณหมอมาทดสอบวัณโรคแล้ว อีกสามวันรู้ผล ไม่ไข้เลยทั้งวัน ลุ้นกลางคืนอีกที คืนที่ห้าแล้ว
ผลคืนที่ห้าไม่มีไข้ คืนที่หกก็ไม่มีไข้ วันพุธก็ไม่มีตุ่มของวัณโรค เลยออกจากโรงพยาบาล
สรุปว่าเป็นแบคทีเรีย ที่ต้องใช้ยาแรงขึ้น คุณหมอให้ยาไปทานต่อที่บ้าน
ออกจากโรงพยาบาล คุณแม่พาไปหาหมอฟันเจ้าประจำในหาดใหญ่ว่าใช่ฟันผุหรือเปล่าที่ทำให้ต่อมน้ำเหลืองติดเชื้อ หมอบอกไม่ใช่ และต่อมที่เป็นก็คนละจุดกับที่เกี่ยวกับเรื่องฟัน เลยตัดเรื่องนี้ไป
ตอนนี้ก็สงสัยว่าติดเชื้อจากที่ไหน โรงเรียน บ้านพักที่เช่าเขาอยู่ หรืองานเลี้ยงที่ทำงานคุณแม่ ตอนนี้หายแล้ว ทุกคนในครอบครัวก็มีความสุขขึ้น รักษาสุขภาพนะครับ
| Create Date : 22 ธันวาคม 2549 |
| Last Update : 22 ธันวาคม 2549 9:37:42 น. |
|
12 comments
|
| Counter : 2679 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: d__d (มัชชาร  ) วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:10:01:49 น. |
|
|
|
| โดย: tai (taibangplee ) วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:10:03:12 น. |
|
|
|
| โดย: Skyman (Analayo ) วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:12:28:38 น. |
|
|
|
| โดย: น้องอะตอม (aehtom ) วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:14:32:44 น. |
|
|
|
| โดย: แม่น้องแดนนี่ บอย (แดนนี่ บอย ) วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:15:49:13 น. |
|
|
|
| โดย: icebridy วันที่: 22 ธันวาคม 2549 เวลา:20:07:09 น. |
|
|
|
| โดย: jay IP: 125.25.254.21 วันที่: 21 สิงหาคม 2551 เวลา:12:11:49 น. |
|
|
|
| โดย: POP IP: 58.181.143.189 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:22:16 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
นครศรีธรรมราช Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]
|
ย้ายมาเป็นคนสระบุรี ตั้งแต่ ๑ มกราคม ๒๕๖๖
เคยมาเป็นคนนครศรีธรรมราช ตั้งแต่ ๑ เมษายน ๒๕๕๘
เคยมาเป็นคนสระบุรี ตั้งแต่ ๑ มกราคม ๒๕๕๗
เคยเป็นคนกรุงเทพฯ ตั้งแต่ ๑ เมษายน ๒๕๕๒
ย้ายที่ทำงานในจังหวัดสระบุรี ตั้งแต่ ๑ มีนาคม ๒๕๔๖
เคยเป็นคนสระบุรี ตั้งแต่ ๑ มิถุนายน ๒๕๔๕
เคยเป็นคนนครศรีธรรมราช ตั้งแต่ ๑ สิงหาคม ๒๕๓๙
เคยเป็นคนระยอง ตั้งแต่ ๒๕๓๗
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ดี.ใจด้วยค่ะที่ทุกคนในครอบครัวมีสุขภาพดีขึ้น
