CoAP ของ ดร.จิรวัฒน์ ที่กล่าวถึงนั้น เบื้องหลังในความเป็นจริงคือ การลอกเลียนแบบอย่างเนียบเยียนโดยผ่านกระบวนการอธิบายอย่างนักวิชาการ

เครื่องปั้นดินเผาท่าโพธิ์ เป็นเพียงกลุ่มเครื่องปั้นดินเผาที่สร้างงานขึ้นมาจากการเลือกสรรค์อาชีพ เจ้าของทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง แต่จ้างๆๆ คนมาทำทุกขั้นตอน แล้วเรียนรู้เป็นคนดู ไม่ใช่คนปฏิบัติ ป้าปุ๋ยดีที่เผยแพร่ความรู้ที่มีให้กับชุมชน แต่ต้องยอมรับว่า นักวิชาการเข้าไปเพื่อจะทำงานวิจัยโดยตระเวณพาป้าปุ๋ยไปตามชุมชนปฏิบัติการด้านศิลปกรรมที่ประกอบอาชีพเครื่องปั้นดินเผามาชั่วนาตาปี อย่างลุงขอมที่ทุ่งหลวง สุโขทัย หรือที่บ้านมอญที่ประกอบเครื่องปั้นดินเผามากว่า 100 ปี

ป้าปุ๋ยนั่นแหละที่ตระเวณดูๆๆๆ แล้วขอความรู้เขามาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงสร้างสรรค์งานเครื่องปั้นของป้าปุ๋ย ส่วนกลุ่มเครื่องปั้นดินเผานั้น มาเรียนรู้งานของป้าปุ๋ยมั้ย....

ตอบยาก เพราะลักษณะการปั้นของท่าโพธิ์นั้น คนที่มาปั้นคือ คนอีสานที่ผ่านงานมาจากเกาะเกร็ดแล้วถูกว่าจ้างให้มาทำงานให้ป้าปุ๋ย ส่วนลาย การลงพิมพ์ การกลิ้งลายเขียนสีนั้น ก็ลอกเลียนมาจากที่อื่นๆ ซึ่งถ้าจะนับกันจริงๆ แล้ว กลุ่มบ้านมอญ ด้านเกวียน ทุ่งหลวง คีรีมาศ ทำกันมาตั้งนานแล้ว


คลุกคลีกับเครื่องปั้นดินเผามานาน แต่ไม่พบว่า โรงงานที่ผลิตเครื่องปั้นดินเผา ( ไม่ใช่กลุ่ม เพราะมีอยู่โรงเดียว) จะไปแลกเปลี่ยนกับเขาได้ยังงัย เพราะไปถึงก็ไปถามๆๆๆ เขาว่านี่ทำยังงัย นี่ทำยังงัย เพื่อที่จะเอามาทำในโรงงานตัวเอง

อย่างไรก็ตาม ง นฝีมือ ก็ยังเป็นงานฝีมือ ถึงแม้ว่า ท่าโพธิ์ จะมาเรียนรู้เทคนิคของบ้านมอญ มาเรียนรู้เทคนิคของสุโขทัย แต่ลายมือศิลปินย่อมแตกต่าง

ขัดใจกับ VCD ที่ไม่ระบุแหล่งเรียนรู้จ่ากลุงขอม สุโขทัย ลุงจินดา บ้านมอญ นครสวรรค์ ที่ให้วิชาความรู้กับท่าโพธิ์
พิษณุโลก เพราะทั้งสองท่านั้นถือเป็นปราชญ์ด้านเครื่องปั้นดินเผาอย่างแท้จริง

ถ้าคุณได้เห็นบูธที่โชว์การทำเครื่องปั้นดินเผา คนที่ขึ้นรูปนั่นล่ะ คนนครพนมที่มารับจ้างป้าปุ๋ยปั้นกระถาง.. ส่วนกลุ่มที่ทำงานออกแบบงานศิลป์ และการแกะสลักนั่นน่ะ ลุงเค้ก (จินดา) จากบ้านมอญ ( บ้านมอญมีกลุ่มทำอาชีพเครื่องปั้นดินเผากว่า 50 ครัวเรือน )

โดยส่วนตัวแล้วไม่เชื่อว่างานวิชาการจริงใจ เห็นได้จากงานนี้ เลือกเอาแต่ด้านของตัวเองนำเสนอ

ผมเคยทำ VDO Presentation เรื่อง KM ให้หน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง สัมภาษณ์ท่านหมอวิจารณ์ พานิช ด้วย ท่านเป็นนึกคิดเป็นผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับการทำ KM มากๆท่านหนึ่ง แนวทาง KM นี้ดีมากๆ เลยครับ ผมว่าควรให้ความสำคัญมากขึ้นอีก โดยเฉพาะกับชุมชน

ขอบคุณเกร็ดความรู้ที่นำมาฝากกันจ้ะ

สนใจ "บันทึกชาวทุ่ง" ครับ


อย่างสำนวน "อย่าเอามือซุกหีบ" ตั้งแต่เด็กๆ ผมจะเห็นเขาวาดภาพประกอบเป็นรูปแขนขนสอดเข้าไปในหีบเก็บของ

ที่แท้ มันคือลูกหีบอ้อยต่างหาก

ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่ บลอก นะคะ

แวะ เอาความรัก มาฝาก หนึ่งอัน ค่ะ

เพิ่งไปงานสัมมนาวิชาการของสภาพัฒน์ฯมา
วิชาการเต็มสมอง และเห็นกระบวนการต่างๆของเจ้าหน้าที่

เห็นด้วยกับพ่อข้าวปั้น
แนวทาง KM นี้ดี
ควรให้ความสำคัญมากขึ้นอีก โดยเฉพาะกับชุมชนค่ะ

สวัสดีคร้าบคุณคนขับช้า

แวะมาอ่าน เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง แหะๆ


สำหรับหนังสือ วันนี้ครูไปฝากร้านที่หน้ามหาวิทยาลัยส่งไปให้แล้วนะฮับ คาดว่าทางร้านจะไปที่ไปรษณีย์ในวันพรุ่งนี้ก่อนเที่ยง และหนังสือน่าจะไปถึงไม่เกินวันจันทร์ เห็นแล้วอย่าต๊กกะใจนะฮับ ค่อยๆ อ่านได้เลยไม่ต้องรีบ เมื่อไรก็เมื่อนั้นจ้า

หัวใจเปิดกว้าง รับรู้อย่างมีสติ แล้วเราจะได้สิ่งดีๆเพื่อใช้ในการต่อยอดความคิด และคืนสิ่งดีๆกลับสู่สังคมนะจ๊ะ

ครูกี้ครับ
ขอบคุณครับสำหรับหนังสือ จะรีบอ่านนะครับ

นู๋ยูริน
พยายามเปิดใจนะ แต่ข้อมูลไม่เพียงพอ เลยต้อง Ignore ไปบ้าง แต่จะเอาเรื่องมองโลกในแง่ดีมาจับนะ คิดแบบ ดร.อาจอง เคยสอน ทำเรื่องที่ ดีต่อผู้อื่น, ดีต่อตัวเอง และเราแถมอีกข้อ ดีต่อโลกใบนี้ด้วย ถ้าตอบสามข้อนี้ ทำได้เลยจ้า

แวะมาดูแล้ว ไม่ผิดหวัง ขอบคุณ..

นู๋อยากไปเรียนที่ ม.น มั่กมากเลยค่ะ น่าอยู่ดีค่ะ
แต่ไม่มีข้อมูลเท่าไรค่ะ นู๋เป็นเด็กใต้ค่ะเที่ยวมาทั่วแล้วแต่อยากเข้าเรียนที่นี้มากเยย ถึงแม้ว่าแม่ไม่อยากให้มาเพราะเป็นห่วง พี่หรือเพื่อนๆคนใดมีข้อมูลก็ช่วยเล่าสู่กันฟังบ้างน่ะค่ะที่ uhu_yok_5@hotmail.com

พิษณูโลก เเหล่มมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ