Bloggang.com : Ammy_จัง : โอเลี้ยง...ในที่สุดก็จากไป

สิงหาคม 2551

					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31

31 สิงหาคม 2551

โอเลี้ยง...ในที่สุดก็จากไป

โอเลี้ยง...ในที่สุดก็จากไป

16 ส.ค. 51เช้าวันเสาร์

เอ็มลุกขึ้นซักผ้าตามปกติ ประมาณ 9 โมงเช้า

มีโทรศัพท์เข้าเครื่องแม่สามี ว่าไม่รู้ใครโทร.หาเอ็ม เพราะโทรศัพท์เอ็มไม่ได้เปิดเครื่องเลยสงสัยมากค่ะ ว่าใครโทร.มา

มันต้องเป็นเรื่องสำคัญมากแน่

ถึงรอไม่ได้ต้องโทร.เข้าเครื่องคุณแม่สามีเลยเปิดเครื่องรอไว้

ใจก็ไม่สบายใจเลย ว่ามันต้องมีเรื่องด่วนแน่

โทร.กลับดีกว่ามั้ย ...

ไม่ถึง 10 นาที ก็ได้รับโทร. จาก ป๋าป๋าบอก โอเลี้ยง มันตายแล้วน๊ะ

คำแรกที่ได้ยิน อึ้งไปพักนึง

แล้วถามว่า จริงเหรอ ล้อเล่นหรือเปล่าก็มันไม่มีวี่แววว่าจะไม่สบายเลย

ก็ยังตัดขนใส่ยาที่หลังให้มันอยู่เลย

ก็เลยถามป๋าไปว่า มันตายได้ยังงัย

ป๋าบอก มันพึ่งตายเมื่อเช้า ไม่นานเลย หลังจากไม่สบายอยู่ 2-3 วัน

พอเช้าไปพบมันนอนในหลุมที่มันขุดไว้แอบนอน มันตายแล้วจริงๆ

แล้วเอ็มจะกลับบ้านเมื่อไหร่

ตอนนั้นตอบไปว่า เดี๋ยวกลับน้ำเสียงปกติมาก

พอวางหูจากป๋าเอ็มไม่มีแรงแม้แต่จะนั่งเลยน้ำตาก็ร่วงลงทันที

อือ อือทำใจไม่ได้เลยอ่ะ

...ร้องไห้ดังขึ้น ดังขึ้น

แม้จะเอามือมาปิดปากแล้วก็ตาม

จนแม่สามีถามว่ามีอะไร ใครเป็นไรหรือเปล่า

บอก โอเลี้ยงหมาที่บ้านตายแล้ว ป๋าพึ่งโทร.มาบอกแม่สามีก็ปลอบใจ แกเป็นคนรักหมาเหมือนก็เลยเข้าใจ

ตอนนั้นไม่มีแรงจะทำความสะอาดบ้านต่อเลย จะรีบกลับบ้านท่าเดียว

ใจหายยังงัยไม่รู้ใจนึงก็ไม่อยากจะเชื่อเลย

เพราะพึ่งตัดขนให้มันอยู่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง

สักพักน้องสาวก็โทร.มาอีก เลยร้องไห้กันใหญ่เลยพอคุยกับน้อง น้องรัองไห้มา เอ็มก็ร้องอีก

พี่ชายและน้องชายโทร.มา ก็ร้องไห้กันอีก

เลยรีบอาบน้ำแล้วบึ่งรถกลับบ้านทันที รอไม่ไหวแล้วต้องไปดูมัน

ต้องเห็นกับตา

เผื่อปาฏิหาริย์จะมีจริงบ้าง

อย่างน้อยก็ให้ได้ส่ง ได้ฝังมันก็ยังดี

แต่ฝนยังตกอยู่น๊ะ

จะไปได้เหรอ ... ไปได้ซิ กลัวอะไรหล่ะ

เอ็มรีบกลับบ้าน

กลับไปถึงพบมันนอนตาย ยังนอนตายอยู่เลย

ตาปิดไม่สนิท... ท่าทางเหมือนนอนแล้วเหนื่อยๆ เลยนั่งหมอบอยู่หรือพยายามจะคลานจะเดินก็ไม่รู้

เลยหาที่สำหรับฝังมันเพราะไม่อยากปล่อยไว้นาน

ก็ได้ที่หลังบ้านใต้ต้นไม้

อย่างน้อยก็จะได้ไม่เปียกฝนหรือไม่ร้อนเกินไปน๊ะ

ก็ลงมือขุดดินเอง ....

ขุดไปร้องไป ตลอด จนขุดได้หลุมลึกพอควร

ตอนเอามันใส่หลุมก็พยายามที่สุด ทีจะไม่ให้มันนอนคู้ตัวเกินไป

พอจะกลบดินก็ร้องไห้อีกทีนี้ร้องไห้ดังมาก

ลาก่อนน๊ะ....

โอเลี้ยง...หมาที่รักของเอ็ม

ชาติหน้ามีจริง ถ้ายังมีบุญกันอีก ก็ขอให้ได้เกิดมาพบกันอีกน๊ะ

ขอให้โอเลี้ยงเกิดมาเป็นคนน๊ะ

เอ็มจะจำโอเลี้ยงไปตลอดเลย

Create Date : 31 สิงหาคม 2551

Last Update : 4 กันยายน 2551 20:37:17 น.

1 comments

Counter : 296 Pageviews.