วันนี้เหนื่อยมากแล้วจริงๆ กับการเป็นผู้ใหญ่          ช่วงนี้รู้สึกชีวิตเจอมรสุมรุมเร้ามากเหลือเกิน อะไรๆ ที่คิดไว้ก็ไม่เป็นอย่างที่คิด ไม่รู้จะทำไงดี ได้แต่มาขีดเขียนระบายไว้ในบล็อกแบบนี้ มีคนหลายคนบอกเราว่าทำไมไม่ทำแบบนี้ ทำไมไม่ไปทำงานนั้น งานนี้ไม่เหมาะกับเธอหรอก บลาๆ ๆ มากมาย แต่จะมีใครรู้บ้างมั้ย ว่าการที่เราลงมือทำอะไรซักอย่าง มันก็ต้องมีเหตุมีผลเราถึงทำลงไป มีอะไรมากมายในชีวิตนี้ที่เราเก็บไว้ไม่เคยบอกใครเลย ตอนนี้บอกได้แค่ว่าสิ่งที่เราเจอมามันหนักหนามากจริงๆ จนใครๆ อาจจะคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนึงจะอดทนได้มากขนาดนี้ พูดแล้วก็อยากร้องไห้................          การที่ต้องออกจากงาน มันก็มีเหตุผลอีกอย่างหนึ่งที่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย ทุกวันนี้ที่ต้องออกมาอยู่บ้านจริงๆ มันก็ไม่มีความสุขเท่าไหร่หรอกนะ คนภายนอกที่ไม่รู้ก็อาจจะดูว่าคนนี้สบายจัง งานก็ไม่ต้องทำ แต่ข้างในใครจะรู้ว่าเราเหงาและร้องไห้ไปมากแค่ไหนแล้ว ร้องไห้เพราะคนคนนึง คนคนนั้นที่ทำให้เราหมดแรงในชีวตและไม่คิดอยากจะก้าวเดินต่อไปแล้ว...เหนื่อยจริงๆ นะ กับการใช้ชีวิตแบบผู้ใหญ่เนี่ย คิดๆ แล้วก็อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง แค่กิน เรียน นอน ไม่ต้องมาแบกภาระไว้จนหนักอึ้งแบบนี้          ทุกๆ ครั้งที่นั่งมองเด็กข้างบ้านเล่นกัน รู้สึกได้เลยว่า ช่วงเวลาของการเป็นเด็กนั้นมันมีความสุขมากแค่ไหน จนบางครั้งเราแอบอิจฉาเด็กพวกนั้นจัง....จริงๆ นะ          จริงๆ ก็อยากจะกลับบ้านที่เหนือมาก อยากบอกแม่ว่าหนูต้องเจอกับอะไรบ้างตอนอยู่ที่นี่ อยากบอกแม่ว่าหนูเหนื่อยมากเหลือเกินกับชีวิตที่เหลืออยู่ อยากกอดแม่แน่นๆ แล้วก็ร้องไห้ออกมาดังๆ เหมือนตอนเป็นเด็ก แต่ก็ทำไม่ได้...เพราะไม่อยากหอบเรื่องไม่สบายใจไปเล่าให้แม่ฟัง เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นคนที่ทุกข์ที่สุดจะไม่ใช่เราแต่จะเป็นแม่แทน เพราะท่านคงเสียใจแล้วก็สงสารลูกมาก          ในโลกใบนี้...ทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกเรื่องราวที่แสนจะวุ่นวายเกิดขึ้นเพราะความรักที่มันดันอยู่ไม่ถูกที่ ไม่ถูกเวลา ไม่มีความพอดี อยากจะย้อนเวลากลับไปจริงๆ จะได้ตัดสินใจใหม่...กับการเลือกใครสักคนมาเป็นคู่ชีวิตอยู่ข้างๆ เรา ถ้าให้เลือกใหม่ได้อีกครั้ง เราขอเลือกที่จะอยู่คนเดียว เพราะมาถึงวันนี้ 11 ปีผ่านไป เรารู้แล้วว่าในโลกใบนี้ไม่มีผู้ชายที่ดีเหลืออยู่อีกแล้ว เศร้าที่สุด.................................   Create Date : 17 ตุลาคม 2553 10 comments Last Update : 17 ตุลาคม 2553 16:15:55 น. Counter : 1248 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีค่ะแวะมาทักทายค่ะ ^^ สู้ต่อไปค่ะ ... เหนื่อยนักก็พักก่อนนะค่ะ   โดย: Nepster 17 ตุลาคม 2553 16:19:39 น.

แหมๆ ยอมรับมันซะเถอะครับชีวิตมันก็แบบนี้ ผมก็เคยคิดแบบเดียวกับคุณเลยว่า ผู้หญิงดีๆจะมีเหลืออยู่จริงหรือเปล่า ผมเลยเป็นโสด ซะเลย สบายใจที่ซู้ด   โดย: billabong11 17 ตุลาคม 2553 16:30:38 น.

อย่าคิดมากนะคะ ยิ่งเราเจอมรสุมลูกโต ๆ มากเท่าไหร่ เราก็ต้องรักตัวเองให้มากขึ้นเท่านั้นค่ะ เพราะเราเองนี่ล่ะ ที่จะต้องลุกขึ้นให้ได้อย่างน้อยถ้าไม่ใช่เพื่อตัวเองก็เพื่อคนที่เรารักเค้าและเค้าก็รักเรานะคะ   โดย: i'm not superman 17 ตุลาคม 2553 16:45:07 น.

สู้ๆ   โดย: นาฬิกาสีชมพู 17 ตุลาคม 2553 18:56:00 น.

สวัสดีจร้า สู้ๆนะครับ แวะมาทักทายยย ในวันหยุดน๊า   โดย: ทาโบะจัง ! (boyalonejang ) 17 ตุลาคม 2553 19:28:16 น.

หูย คิดเหมือนกันเลย ช่วงก่อนนี่เอง ที่คิดว่า การเป็นผู้ใหญ่นี่มันยากจริง ๆ แต่ก็นะ เวลามันย้อนกลับไม่ได้ คนเราก็จำเป็นต้องโตขึ้น คนเราในชีวิต ย่อมจะต้องรู้สึก ผิดหวัง เจ็บปวดกับคนบางคน หรือหลาย ๆ คน แต่นั่นคือชีวิตที่ทุกคนจะต้องเจอเหมือนกัน สำคัญอยู่ที่ว่าเราจะผ่านมันไปได้อย่างไร เอาใจช่วยกันและกันนะคะ ตอนนี้มี่ก็รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว พอผ่านมันไปได้ เราจะเข้มแข็งมากขึ้นค่ะ   โดย: moomi55 17 ตุลาคม 2553 21:57:55 น.

อิอิ นิดหน่อยครับ คืนนี้หลับฝันงามๆๆนะครับบบบ   โดย: boyalonejang 18 ตุลาคม 2553 23:49:43 น.

สวัสดีเช้าวันพุธค่ะ..วันนี้ยิ้มกว้าง ๆ รึยังเอ่ย   โดย: i'm not superman 20 ตุลาคม 2553 9:46:22 น.

เคยเป็นอยู่เหมือนกันคับ อาการหน้าชื่นอกตรม สิ่งที่เราเป็น สิ่งที่เรารู้สึกไม่มีใครรู้จริงๆ เลย แต่เดี๋ยวก็เจอเรื่องดีๆ แล้วล่ะนะ สู้ๆ น้า   โดย: ชายพจน์ (ครีมโซดาซ่า ) 17 พฤศจิกายน 2553 15:52:21 น.

แวะมาอ่านจร้าขออนุญาตฝากเว็บไว้ในอ้อมกอดน้อยๆด้วยนะครับ|เข้าชมเว็บ บิ๊กอายขอบคุณครับ   โดย: bigeye (tewtor ) 17 เมษายน 2554 8:35:36 น.